ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ...(ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΥΓΝΩΜΗ)

ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙ.
ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΤΕΣΤ,
ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ.ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.ΓΕΝΙΚΑ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΕΣ.
ΕΤΣΙ ΠΕΡΑΣΑΝ 9 ΩΡΑΙΟΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΟΚΕΤΟΥ.
ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΧΑΡΑ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΘΩΣ Η ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΓΕΙ.
ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΕΓΩ ΜΗΔΕΝ ΠΟΝΟΙ ΜΗΔΕΝ ΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ(ΕΥΤΥΧΩς ΤΕΛΙΚΑ).
12:40 ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ.ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΡΩΤΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΝΕ.ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΛΟΥΝ ΕΞΩ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΓΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΔΑ.ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ.
ΟΤΑΝ ΒΓΗΚΑ ΕΞΩ Ο ΑΝΤΡΑς ΜΟΥ ΣΕ ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΜΑΖΙ ΤΗς ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ.ΠΟΣΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.
ΤΡΕΙΣ ΕΦΙΑΛΤΙΚΕς ΜΕΡΕς ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΠΟΛΛΑ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΜΕΡΕΣ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ.
ΚΑΙ ΦΤΑΝΩ ΣΤΗΝ ΜΕΝΝ ΚΑΙ ΠΑΘΑΙΝΩ ΣΟΚ.
ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΜΕ ΤΟΣΑ ΚΑΛΩΔΙΑ, ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ ΑΕΡΟΒΑΠΤΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΠΕΣΩ ΙΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ.
ΘΕΛΩ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ.
ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΠΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΕΚΣΤΡΟΦΗ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ.ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΙΝΑΙ 1 ΣΤΙΣ 90,000 ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ.
ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΑ 2 ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ. ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ.ΕΥΤΥΧΩς ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Ο ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑς ΔΩΣΑΝ ΚΟΥΡΑΓΙΟ (ΑΝ ΚΑΙ ΜΑς ΤΑ ΕΛΕΓΑΝ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ)
ΜΕΙΝΑΜΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ 43 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
ΠΕΡΑΣΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΩΣΤΗΣΕΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΘΕΙ ΟΥΡΟΛΟΙΜΟΞΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ. Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΟΛΕΓΑΣΤΗ ΚΑΙ ΝΑΖΙΑΡΑ.ΤΩΡΑ ΚΛΕΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.


ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΩ ΚΑΠΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΑΓΧΟς ΕΧΕΙ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ.
ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΥΣΤΥΧΩς ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΟΥΝ.
ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ

Κοριτσακι μου και βεβαια δεν μας κουρασες και λιγη σημασια εχει τελικα αν το θεμα σου το εγραψες στην σωστη ενοτητα ή οχι...εδω ολες ειμαστε για να μοιραζομαστε τις εμπειριες μας,καλες ή κακες και να δινει θαρρος,συμβουλες ή και κουραγιο η μια στην αλλη..

Παντα με αγγιζουν πολυ ιστοριες με τις περιπετειες των μικρων μας..ειχα μια αναλογη εμπειρια οταν γεννησα με τον γιο μου να μεταφερεται στην Αθηνα απο την πρωτη στιγμη της γεννησης του χωρις να τον δω καν..αν και εμενα ηταν για εντελως αλλο λογο δεν θα ξεχασω ποτε την εικονα οταν πηγα να τον δω...

Αυτο που θελω να σου πω ειναι να εισαι δυνατη και εσυ και ο αντρας σου και θα πανε ολα καλα με την μικρουλα σας..Δεν γνωριζω τιποτα για την συγκεκριμενη παθηση,καταλαβα ομως απο τα λεγομενα σου οτι δεν ειναι κατι το οποιο μπορει να βαλει σε κινδυνο την υγεια του παιδιου,ετσι δεν ειναι?Ειναι κατι το οποιο διορθωνεται...σας ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να ξεπερασετε γρηγορα το οποιο προβλημα και να ειστε παντα καλα και οι τρεις σας..
Μακαρι αυτο το χειρουργειο να ρειναι και το τελευταιο και να εχεις το αγγελουδακι σου γερο και δυνατο στην αγκαλια σου..

ευχομαι πραγματικα ολοψυχα να πανε ολα τελεια!να εχετε υγεια ολοι σας τοσο η μικρη σας τοσο και οι γονεις για να ειστε κοντα της!
αφου τα καταφερε μεχριτωρα ειναι σιγουρο οτι ειναι μαχητρια!!!

Κοπελα μου τιs ολοψυχεs ευχεs μου,να γινει γρηγορα καλα το κοριτσακι σου και να μην ξαναχρειαστει ποτε να νοσηλευτει .Και μακαρι καμια μανουλα να μην αντιμετωπιζει ποτε αυτο το μαρτυριο.Να τηs περνουν το παιδακι τηs οταν γεννιεται(το χω περασει κι εγω) και να ειναι μονο του ενω πρεπει να ειναι στην αγκαλιτσα τηs μαμαs του!
Ολα καλα να πανε!

Κοπέλα μου,
Όσο σε διάβαζα μ' έπιανε ένα σφίξιμο στο στομάχι, πλησιάζοντας όμως προς το τέλος ένοιωσα ανακούφιση. Πρώτα από όλα γιατί για να περάσει το πρώτο έτος ήταν κάτι που αντιμεπτωπίζεται. Το αεροβάπτισμα έγινε λόγω του ότι πάντα ένα χειρουργείο σε νεογέννητο είναι επικλινδυνο, τώρα όμως που μεγάλωσε, α το αντιμετωπίσει μια χαρά. Ναι σίγουρα, ένα χειρουργείο δεν είναι εύκολο, ούτε για παιδάκι ενός έτους. Σίγουρα όμως είναι κάτι που θα ξεπεραστεί και από ότι κατάλαβα οι γιατροί είναι καλοί και κάνουν ό,τι μπορούν. Σου εύχομαι ολόψυχα τα καλύτερα! Σε λίγο καιρό η μικρούλα σου δε θα θυμάται τίποτα... Και δε θα φεύγει ποτέ από την αγκαλιά σου!

Αλοίμονο να μας κούραζες ,είναι καλό ψυχολογικά να τα λες έστω και απο ένα φόρουμ!Εγώ έχω βοηθηθεί πολύ απο εδώ μέσα!!
Τα δύσκολα τα ξεπεράσατε και η μικρούλα είναι πολύύύύύύυ δυνατή!!Αυτό κατάλαβα!!Να μην ανυσηχείτε!Σας έυχομαι όλα να τελειώσουν γρήγορα!!Να σας ζήσει! Πάντα υγεία σας έυχομαι πάνω απο όλα !!!

Να σας ζησει το κοριτσακι σας και να ειναι μια περαστικη περιπετεια που μονο πιο δυνατους θα σας κανει...Ολα να πανε καλα με το χειρουργειο σας και να εχετε παντα υγεια!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΛΕΣ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΓΕΡΑ ΠΑΝΤΑ

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΘΗΣΗ ΑΥΤΗ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΖΩΗς ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΕΤΙΚΟΙ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

κοπελα μου σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου τα καλυτερα για το κοριτσακι σου
γερο και σιδερενιο να ειναι παντα και να τα ξεπερναει ολα με επιτυχια

σε καταλαβαινω γιατι ειμαι κι εγω μια μανουλα που περασα πολυ καιρο στην μενν με τον γιο μου

θαρρος υπομονη και ολα θα περασουν
εχετε αγωνα μπροστα σας αλλα και μια μαχητρια που θα τα καταφερει

να μας λες τα νεα σας!!!