1 Μικροψυχα πεθερικα χωρις ιχνος ανθρωπιας!! Παρ Φεβ 15, 2013 2:36 am
babybill2512
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
καλησπερα και απο εδω
ηθελα απο τη μερν που γραφτηκα να σας πω τη δικη μου ιστορια..
Ειναι μεγαλη και ισως κουρασει αλλα θα την πω απλα και μονο για να ελαφρωσω την πικρα μου!
Με τον αντρα μου γνωριστηκαμε πριν 5 χρονια ...οτι ειχε βγει απο μια σχεση και ξεκινησαμε πολυ δειλα..τουλαχιστον απο την πλευρα μου.Αγαπησα την οικογενεια του σαν δικη μου!!! Χωρις να κρατησω καμια πισινη!Η σχεση μας προσχωρησε γρηγορα
και σιγα σιγα αρχισα να βλεπω αλλα και να μαθαινω πραματα που δεν μου πολυαρεσαν .... πχ οτι ειναι εθισμενοι στο καζινο..στα φρουτακια και στο τζογο..αλλα κυριως στα ψωνια πολλα ψωνια η πεθερα μου ασταματητα φιρμες και μονο ..και φυσικα ολα με καρτες και δοσεις..που παντα πληρωνε ο θυμας πεθερος μου!
Απο την αλλη ομως δεν με ενδιεφεραι γιατι δεν επηρεαζε τη ζωη μου -μας.
Καποια στιγμη και ενω ετοιμαζομαστα να παντρευτουμε εμεινα εγκυος στο πρωτο παιδακι μου..και τοτε ηταν η αρχη του τελους...ο αντρας μου τοτε ειχε ενα ασχημο τροχαιο..τρακαρε και χτυπησε πολυ!(και φυσικα απολυθηκε)Κοντεψε να μεινει αναπηρος και ομως η μονοι που τρεχαμε ημουν εγω με τη κοιλια στο στομα και η μητερα μου.
Οταν ηρθε η ωρα να κανει μια επεμβαση στη μεση και το γονατο ειχα παρει τηλ τους δικους του και εκλαιγα στον 8 μηνα με αναφυλιτα ζητωντας οικ βοηθεια γιατι χρειαζονταν 2000 ευρω για αυτη την εγχειρηση και εμεις δεν ειχαμε μια!!
Ακυρωσαμε το γαμο τα παντα ολα...για να εκμεταλευτουμε τα χρηματα που ειχαμε μαζεψει..αλλα εμεινε 2 μηνες μεσα στο νοσοκομειο και τα ετοιμα λεφτα πεταξαν με τοσα εξοδα.
Οταν μας ειπαν για την 2η εγχειρηση τρελαθηκα!!
Οι γονεις του μου ειπαν πως δεν ειχαν μια να παρω τηλ κανα αλλο συγγενη.............μηπως εχει..
Φυσικα και δεν το εκανα εχω ντροπη μεσα μου και ηθος..
Τελικα η μητερα μου πληρωσε και εγινε η εγχειρηση.
Σε ενα μηνα γεννησα και για να γεννησω ο αντρας μου πουλησε το αμαξι του.Και παλι τοτε δεν ειχαν!!
Στο μαιευτηριο μου εστειλαν μια γλαστρα και ουτε πατησαν.
Ο μικρος μου μεγαλωνε και ουτε ποτε ηρθαν να τον δουν.
Δεν ηρθαν καν στη βαφτιση ...
4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...η σταση τους ειναι ιδια!
Ωστοσο εκεινοι αγορασαν αμαξι..πηγαν σε πιο μεγαλο σπιτι και εκαναν γαμο στη κορη τους σε κτημα!!!!!
Προσφατα η κουνιαδα μου γεννησε και ολοι εχουν πεσει πανω της και πανω στο μωρο.
Ο πεθερος μου πληρωσε τη γεννα και ολα τα μωρουδιακα...
Δεν ξερω γιατι τοση απεχθεια στο γιο τους..
Τον εχουν κυριολεκτικα χεσμενο!
και μαζι με αυτον και εμενα και τα παιδια μας.
Εκεινος ομως συνεχειζει να τους υποστηριζει και παντα μολις τον χρειαστουν τρεχει ..
Εγω ειμαι ουδετερη αλλα τελειως ψυχρη αλλα μεσα μου υπαρχει μια πικρα γιατι τα δικα μου παιδακια δεν αξιζαν τιποτα αλλο?
Δεν αξιζει να εχουν παπου και γιαγια?
Εμενα ο μπαμπακας μου εφυγε πριν 6 χρονια και δεν γνωρισε εγγονια..
κατα συνεπεια και τα παιδια μου δεν γνωρισαν παπου και η μαμα μου χηρα με μια συνταξη και με μικρη αναπηρια παλευει να μας στηριξει οσο μπορει.
Βλεπω στο παρκο αλλα και στα μαγαζια παπουδες και γιαγιαδες θειους και θειες που κανουν σαν τρελες..
Κι ομως αυτο ειναι κατι που τα παιδια μου δεν θα γνωρισουν ποτε!
Αλλα τι λεω εδω δεν τους ενοιαξε το παιδι τους που κοντεψε να μεινει αναπηρο θα τους νοιαξουν τα μωρα?
Για αυτους υπαρχει μονο η κορη!
ηθελα απο τη μερν που γραφτηκα να σας πω τη δικη μου ιστορια..
Ειναι μεγαλη και ισως κουρασει αλλα θα την πω απλα και μονο για να ελαφρωσω την πικρα μου!
Με τον αντρα μου γνωριστηκαμε πριν 5 χρονια ...οτι ειχε βγει απο μια σχεση και ξεκινησαμε πολυ δειλα..τουλαχιστον απο την πλευρα μου.Αγαπησα την οικογενεια του σαν δικη μου!!! Χωρις να κρατησω καμια πισινη!Η σχεση μας προσχωρησε γρηγορα
και σιγα σιγα αρχισα να βλεπω αλλα και να μαθαινω πραματα που δεν μου πολυαρεσαν .... πχ οτι ειναι εθισμενοι στο καζινο..στα φρουτακια και στο τζογο..αλλα κυριως στα ψωνια πολλα ψωνια η πεθερα μου ασταματητα φιρμες και μονο ..και φυσικα ολα με καρτες και δοσεις..που παντα πληρωνε ο θυμας πεθερος μου!
Απο την αλλη ομως δεν με ενδιεφεραι γιατι δεν επηρεαζε τη ζωη μου -μας.
Καποια στιγμη και ενω ετοιμαζομαστα να παντρευτουμε εμεινα εγκυος στο πρωτο παιδακι μου..και τοτε ηταν η αρχη του τελους...ο αντρας μου τοτε ειχε ενα ασχημο τροχαιο..τρακαρε και χτυπησε πολυ!(και φυσικα απολυθηκε)Κοντεψε να μεινει αναπηρος και ομως η μονοι που τρεχαμε ημουν εγω με τη κοιλια στο στομα και η μητερα μου.
Οταν ηρθε η ωρα να κανει μια επεμβαση στη μεση και το γονατο ειχα παρει τηλ τους δικους του και εκλαιγα στον 8 μηνα με αναφυλιτα ζητωντας οικ βοηθεια γιατι χρειαζονταν 2000 ευρω για αυτη την εγχειρηση και εμεις δεν ειχαμε μια!!
Ακυρωσαμε το γαμο τα παντα ολα...για να εκμεταλευτουμε τα χρηματα που ειχαμε μαζεψει..αλλα εμεινε 2 μηνες μεσα στο νοσοκομειο και τα ετοιμα λεφτα πεταξαν με τοσα εξοδα.
Οταν μας ειπαν για την 2η εγχειρηση τρελαθηκα!!
Οι γονεις του μου ειπαν πως δεν ειχαν μια να παρω τηλ κανα αλλο συγγενη.............μηπως εχει..
Φυσικα και δεν το εκανα εχω ντροπη μεσα μου και ηθος..
Τελικα η μητερα μου πληρωσε και εγινε η εγχειρηση.
Σε ενα μηνα γεννησα και για να γεννησω ο αντρας μου πουλησε το αμαξι του.Και παλι τοτε δεν ειχαν!!
Στο μαιευτηριο μου εστειλαν μια γλαστρα και ουτε πατησαν.
Ο μικρος μου μεγαλωνε και ουτε ποτε ηρθαν να τον δουν.
Δεν ηρθαν καν στη βαφτιση ...
4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...η σταση τους ειναι ιδια!
Ωστοσο εκεινοι αγορασαν αμαξι..πηγαν σε πιο μεγαλο σπιτι και εκαναν γαμο στη κορη τους σε κτημα!!!!!
Προσφατα η κουνιαδα μου γεννησε και ολοι εχουν πεσει πανω της και πανω στο μωρο.
Ο πεθερος μου πληρωσε τη γεννα και ολα τα μωρουδιακα...
Δεν ξερω γιατι τοση απεχθεια στο γιο τους..
Τον εχουν κυριολεκτικα χεσμενο!
και μαζι με αυτον και εμενα και τα παιδια μας.
Εκεινος ομως συνεχειζει να τους υποστηριζει και παντα μολις τον χρειαστουν τρεχει ..
Εγω ειμαι ουδετερη αλλα τελειως ψυχρη αλλα μεσα μου υπαρχει μια πικρα γιατι τα δικα μου παιδακια δεν αξιζαν τιποτα αλλο?
Δεν αξιζει να εχουν παπου και γιαγια?
Εμενα ο μπαμπακας μου εφυγε πριν 6 χρονια και δεν γνωρισε εγγονια..
κατα συνεπεια και τα παιδια μου δεν γνωρισαν παπου και η μαμα μου χηρα με μια συνταξη και με μικρη αναπηρια παλευει να μας στηριξει οσο μπορει.
Βλεπω στο παρκο αλλα και στα μαγαζια παπουδες και γιαγιαδες θειους και θειες που κανουν σαν τρελες..
Κι ομως αυτο ειναι κατι που τα παιδια μου δεν θα γνωρισουν ποτε!
Αλλα τι λεω εδω δεν τους ενοιαξε το παιδι τους που κοντεψε να μεινει αναπηρο θα τους νοιαξουν τα μωρα?
Για αυτους υπαρχει μονο η κορη!