Η ανοιχτή τηλεόραση διασπά την προσοχή των παιδιών ακόμη κι όταν δεν την παρακολουθούν, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics, στην οποία αποδεικνύεται ότι τα παιδιά είναι εκτεθειμένα στην τηλεόραση πολύ περισσότερο από όσο πιστεύουμε. Πράγματι, μπορεί να μην παρακολουθούν ή να κοιτάζουν στην τηλεόραση, αλλά μια ανοιχτή τηλεόραση στο παρασκήνιο είναι θόρυβος και ένα έντονο ερέθισμα που παρεμβαίνει στην ανάπτυξη και τις δεξιότητές τους.Σύμφωνα με τη μελέτη, που αφορούσε τις ΗΠΑ, τα παιδιά έως 8 ετών περνούν κατά μέσο όρο σχεδόν 4 ώρες καθημερινά κοντά σε ανοιχτή τηλεόραση, ενώ τα παιδιά ηλικίας 8 μηνών έως 2 ετών φτάνουν τις 6 ώρες σχεδόν κάθε μέρα!
Οι ώρες αυτές αφορούν το χρόνο που τα παιδιά βρίσκονται στον χώρο όπου βρίσκεται ανοιχτή μια τηλεόραση και όχι απαραίτητα τον χρόνο που αφιερώνουν για να παρακολουθήσουν κανονικά κάποιο πρόγραμμα. Η τηλεόραση είναι ανοιχτή στο παρασκήνιο (background TV), με τον τρόπο που ακούγεται μουσική στο ραδιόφωνο, ως συντροφιά ή απλώς από συνήθεια των ενηλίκων. Το ζήτημα είναι ότι εκπέμπει ήχους, φωνές, εικόνες, φως, ακτινοβολία κ.α. έτσι, ώστε να απασχολεί και να διασπά την προσοχή ιδιαίτερα των παιδιών, ακόμη κι όταν δείχνουν απασχολημένα με το παιχνίδι τους.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ενώ το παιχνίδι αποτελεί έναν ιδανικό τρόπο ψυχαγωγίας και επικοινωνίας, όσο και ανάπτυξης της δεξιότητας της συγκέντρωσης, η ανοιχτή τηλεόραση παρεμβαίνει και εμποδίζει αυτά τα οφέλη. Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι παιδιά που παίζουν σε δωμάτια με ανοιχτή τηλεόραση, ακόμη κι αν το πρόγραμμα δεν είναι παιδικό, περνούν λιγότερο χρόνο με τα παιχνίδια τους και η προσοχή τους διασπάται πολύ πιο γρήγορα από όταν δεν υπάρχει ανοιχτή τηλεόραση.
Επίσης, αναφέρθηκε ότι τα παιδιά είναι περισσότερο εκτεθειμένα στην τηλεόραση στο παρασκήνιο όταν η συσκευή βρίσκεται στα δωμάτιά τους, ενώ παρατηρήθηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσής τους αφορούσε τις ώρες παιχνιδιού και φαγητού.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι τα παιδιά δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν ότι ενώ εκείνα παίζουν, ο ενήλικας παρακολουθεί κάποιο πρόγραμμα στην τηλεόραση και ότι δεν σημαίνει πως επειδή δεν τα ενδιαφέρει το πρόγραμμα δεν επηρεάζονται, ακόμη κι όταν φαινομενικά είναι απασχολημένα στο παιχνίδι τους.
Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αναφέροντας ότι η ανοιχτή τηλεόραση για τόσες ώρες σχετίζεται με τα αυξημένα ποσοστά συνδρόμων διάσπασης προσοχής όπως το ADHDκαι συμβουλεύουν τις οικογένειες να βάλουν πρόγραμμα στην παρακολούθηση των τηλεοπτικών προγραμμάτων και πρωτίστως να σβήνουν την τηλεόραση όταν δεν παρακολουθούν κάτι συγκεκριμένο. Επίσης, για ακόμη μία φορά γίνεται η σύσταση να μην υπάρχει τηλεόραση στα παιδικά δωμάτια, καθώς πολλές μελέτες έχουν ταυτόχρονα συσχετίσει την ύπαρξή της με κακή ποιότητα στον ύπνο των παιδιών και αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας. Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συστήνει να μην εκτίθενται καθόλου στην τηλεόραση τα παιδιά έως και 2 ετών και να υπάρχουν χρονικά όρια για τα μεγαλύτερα παιδιά και ταυτόχρονα προσεκτική επιλογή των προγραμμάτων.