Κορίτσια δεν αντέχω. Δεν είμαι καλά ψυχολογικά. Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει. Περιμένω το παιδάκι μου και αντί να πετάω στα σύννεφα εγώ είμαι συνεχώς μέσα στα νεύρα το κλάμα και την αρνητική διάθεση. Λόγω μιας μικρής αποκόλλησης που είχα πέρασα πολλές μέρες μέσα στο σπίτι σε ακινησία και εκεί άρχισαν όλα. Μου φταίνε τα πάντα, δεν έχω διάθεση για τίποτα και θέλω απεγνωσμένα τη ζωή μου πίσω. Σας παρακαλώ είναι τό μόνο μέρος που μπορώ να μιλήσω ελεύθερα για το πως νιώθω απαντήστε πέρασε καμία το ίδιο; Μου έχει περάσει απο το μυαλό οτι όλα αυτό που κάνω είναι λάθος και δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη...

Αχ αυτές οι ορμόνες... Σε συνδυασμό με το φόβο σου από την αποκόλληση έκαναν το εκρηκτικό μείγμα! Έτσι τουλάχιστον πιστεύω εγώ! Είναι δύσκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να αφήνεις τη ζωή σου και να μένεις κλεισμένη στο σπίτι και καθηλωμένη στο κρεβάτι. Εγώ το πέρασα 2 φορές (λήψη τροφοβλάστης την πρώτη, βαρβάτη ίωση τη δεύτερη) από 15 - 20 μέρες τη φορά στην εγκυμοσύνη μου... Εκεί που δεν καταλάβαινα τίποτα (10 - 12 ώρες δουλειά την ημέρα ασταμάτητα και στην εγκυμοσύνη) βρέθηκα στο κρεβάτι. Μετά επανήλθα στους ρυθμούς μου και πριν περάσει δίμηνο πάλι τα ίδια. Ε και εγώ εκεί τα έπαιξα. Τα έβλεπα όλα μαύρα, φοβόμουν για το μωρό (είχα λίγες συσπάσεις), φοβόμουν ότι δεν θα μπορεσω να ανταπεξέλθω κλπ κλπ. Μόλις όμως άκουσα το μωρό μου πέρασαν όλα! Τίποτα δεν είχε πια σημασία, μόνο η ψυχούλα που μεγάλωνε μέσα μου. Άσε που σαν χαρακτήρας δεν ήμουν ποτέ αυτό που λέμε "γεννημένη μαμά", το αντίθετο. Δεν είμαι ο τύπος με το βιολογικό ρολόι που χτυπάει. Εγώ απλά βρήκα έναν άνθρωπο με τον οποίο μου βγήκε κάποια στιγμή ότι θέλω να κάνω παιδί μαζί του. Δεν ήθελα γενικά παιδί. Ήθελα παιδί μαζί του. Και μου ήρθε πολύ πιο γρήγορα απ' ότι υπολόγιζα.
Ένα παιδί αλλάζει τη ζωή. Μην περιμένεις η ζωή σου να γίνει ποτέ πια όπως πριν. Σου εγγυώμαι πως θα γίνει ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ! Με τα ζόρια της, με το άγχος της, με τις ϋπνίες της, σίγουρα... Αλλά και με δυο ματάκια που θα σε κοιτάζουν με λατρεία, με δυο χεράκια που θα σε χαϊδευούν, με μια ψυχούλα που για αυτήν θα είσαι όλος ο κόσμος! Γιατί θα είσαι η μαμά της! Από τη στιγμή της σύλληψης του το μωρό σου ξέρει τους χτύπους της καρδιάς σου! Πριν γεννηθεί θα ξέρει τον ήχο της φωνής σου και η μυρωδιά σου θα είναι από μόνη της ικανή να το ηρεμήσει!
Μην ανησυχείς, αυτά που σκέφτεσαι είναι φυσιολογικά για πολλές μέλλουσες μητέρες. Είναι ο φόβος για το άγνωστο, η εύθυνη που οι γυναίκες έχουμε από τη στιγμή που θα υποψιαστούμε μια εγκυμοσύνη μέχρι τη στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια μας. Και είναι και οι ρημάδες οι ορμόνες που κάνουν το πάρτυ τους! Ηρέμησε, ονειρέψου το μωράκι σου, μίλα του, τραγούδα του και απόλαυσε την πιο γλυκιά αναμονή! Διώξε από το μυαλό σου τις άσχημες σκέψεις, αυτό που ζεις είναι μαγικό! Δίνεις ζωή! Δεν υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο και ιερότερο από αυτό! Και βρες πράγματα να κάνεις που σε ευχαριστούν, άκου μουσική, διάβασε βιβλία, όταν θα μπορέσεις κάνε βολτούλες, ξεκουράσου (θα σου χρειαστεί ένα απόθεμα ξεκούρασης όταν θα έρθει το αστεράκι σου).
Σου εύχομαι να έχεις μια πολύ ήρεμη εγκυμοσύνη από δω και πέρα και σύντομα να κρατάς στην αγκαλιά σου ένα γερό μωράκι, το δικό σου θαύμα!!!

Τώρα συνειδητοποίησα τι σεντόνι έγραψα πριν... συγνώμη...

Καλησπέρα κούκλα μου.
Κι εγώ μια απο τα ίδια είμαι.
Περιμένω το τρίτο μου παιδάκι, σε 1 εβδομάδα μπαίνω στον τέταρτο και θέλω να πηδήξω απ'το μπαλκόνι.
Έχω ζόρικη εγκυμοσύνη με αναγούλες, εμετούς και φοβερή κατάπτωση και σκέψου πως τα παιδιά μου δεν πάνε ακόμη σχολείο και είμαστε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι συνεχώς και έχω δουλειές συνεχώς, δεν έχω βοήθεια απο πουθενά και τα παιδιά ζητούν και ζητούν και ζητούν...
Σιγά σιγά θα ηρεμήσουμε.