Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΑΣ! Σαβ Μαρ 02, 2013 12:54 am
fratzolaki
Η ψυχή της παρέας!
Καλημέρα σε όλες!
Μετά από 26 μήνες αμέτρητων ξενυχτιών, θυσιών, κλάμματος, "πολέμου" από "καλοθελητές", αλλά και άπειρες στιγμές ευτυχίας και συγκίνησης,αποθηλάσαμε!
Χθες το βράδυ,για πρώτη φορά το κοριτσάκι μου κοιμήθηκε χωρίς να πιει μαμαδογαλατάκι!Δεν γκρίνιαξε και δεν έκλαψε καθόλου!Ήταν έτοιμη,μεγάλωσε η ψυχούλα μου!
Είχαμε εδώ και καιρό ξεκινήσει σιγά σιγά να κόβουμε τα τσιμπολογήματα μέσα στη μέρα, μετά κόψαμε το πρωινό εύκολα, μετά το μεσημεριανό θηλασμό που εκεί ζοριστήκαμε λιγάκι, γιατί είχε μάθει η μικρή μου να κοιμάται με τη βοήθεια του "μεμέ της μαμάς, μετά σειρά είχαν τα βραδυνά τσιμπολογήματα και φτάσαμε να πίνει μόνο πριν τον βραδυνό ύπνο,ώσπου ήρθε χθες το βράδυ και η μπουμπού μου μετά το μπανακι της, ήπιε λίγο φρέσκο γαλατάκι και με λίγη αγκαλίτσα, ξάπλωσε και κοιμήθηκε χωρίς την "βοήθειά" μου!
Όταν έμεινα έγκυος και πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω, έλεγα ότι θα ήθελα να θηλάσω, χωρίς όμως να έχω διαβάσει τίποτα σχετικά με τον θηλασμό.Το θεωρούσα σαν κάτι το εύκολο, που μπορεί να γίνει.'Οταν ήρθε στον κόσμο το κοριτσάκι μου και την έβαλα στο στήθος μου, ευτυχώς "κολλήσαμε" και έτσι ξεκινήσαμε!
Άκουσα πάρα πολλά από άτομα που με προέτρεπαν να της δώσω ξένο γιατί επέμεναν ότι δεν χορταίνει, μου τάραζαν την ψυχολογία, όμως το παιδάκι μου, μου έδειχνε από μόνο του, ότι εγώ της "έφτανα" και όταν κάθε μήνα η παιδίατρος μας έλεγε με χαρά ότι αναπτύσσεται φυσιολογικότατα και να συνεχίσω, ένιωθα να κερδίζω μια μικρή μάχη κάθε φορά, κι αυτό έφτανε για να κλείσω τα στόματα σε όσους με αμφισβητούσαν.
Έλεγα αν καταφέρω να θηλάσω 40 μέρες, θα ειμαι ικανοποιημένη.Οι 40 μέρες έγιναν 6 μήνες, μετά χρόνος και τελικά φτάσαμε αισίως τους 26 μήνες θηλασμού!
Μπορεί να κουράστηκα πολύ,αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα στον κόσμο, κι αν με αξιώσει ο Θεός και κάνω κάποια στιγμή και δεύτερο παιδακι, το ίδιο θα κάνω!
Φυσικά και δεν ακυρώνω τις μανούλες που δεν θήλασαν, ούτε τις θεωρώ "λιγότερο" καλές μανούλες από μένα, απλά θέλω να πω πως αξίζει να το προσπαθήσουν όλες όσες θέλουν να θηλάσουν!
Θέλω να ευχαριστήσω και όλα τα κορίτσια εδώ μέσα που με βοήθησαν και μου έδωσαν κουράγιο όλους αυτούς τους μήνες, κι ας μην γνωριζόμαστε, μόνο και μόνο διαβάζοντάς σας με τις συμβουλές σας!
Στενοχωριέμαι λιγάκι που τελειώσαμε, θα μου λείψουν ακόμα και τα μεταμεσονύκτια ξυπνήματα(μαζόχα η μάνα!), αλλά μου φτάνει που η καρδούλα μου, μου είπε προχθές το βράδυ:Θε αγαπαω, είθε πολύ καλή μαμούλα!Μη φοβάθαι!
Συγνώμη για το σεντόνι!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες!!!!
Μετά από 26 μήνες αμέτρητων ξενυχτιών, θυσιών, κλάμματος, "πολέμου" από "καλοθελητές", αλλά και άπειρες στιγμές ευτυχίας και συγκίνησης,αποθηλάσαμε!
Χθες το βράδυ,για πρώτη φορά το κοριτσάκι μου κοιμήθηκε χωρίς να πιει μαμαδογαλατάκι!Δεν γκρίνιαξε και δεν έκλαψε καθόλου!Ήταν έτοιμη,μεγάλωσε η ψυχούλα μου!
Είχαμε εδώ και καιρό ξεκινήσει σιγά σιγά να κόβουμε τα τσιμπολογήματα μέσα στη μέρα, μετά κόψαμε το πρωινό εύκολα, μετά το μεσημεριανό θηλασμό που εκεί ζοριστήκαμε λιγάκι, γιατί είχε μάθει η μικρή μου να κοιμάται με τη βοήθεια του "μεμέ της μαμάς, μετά σειρά είχαν τα βραδυνά τσιμπολογήματα και φτάσαμε να πίνει μόνο πριν τον βραδυνό ύπνο,ώσπου ήρθε χθες το βράδυ και η μπουμπού μου μετά το μπανακι της, ήπιε λίγο φρέσκο γαλατάκι και με λίγη αγκαλίτσα, ξάπλωσε και κοιμήθηκε χωρίς την "βοήθειά" μου!
Όταν έμεινα έγκυος και πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω, έλεγα ότι θα ήθελα να θηλάσω, χωρίς όμως να έχω διαβάσει τίποτα σχετικά με τον θηλασμό.Το θεωρούσα σαν κάτι το εύκολο, που μπορεί να γίνει.'Οταν ήρθε στον κόσμο το κοριτσάκι μου και την έβαλα στο στήθος μου, ευτυχώς "κολλήσαμε" και έτσι ξεκινήσαμε!
Άκουσα πάρα πολλά από άτομα που με προέτρεπαν να της δώσω ξένο γιατί επέμεναν ότι δεν χορταίνει, μου τάραζαν την ψυχολογία, όμως το παιδάκι μου, μου έδειχνε από μόνο του, ότι εγώ της "έφτανα" και όταν κάθε μήνα η παιδίατρος μας έλεγε με χαρά ότι αναπτύσσεται φυσιολογικότατα και να συνεχίσω, ένιωθα να κερδίζω μια μικρή μάχη κάθε φορά, κι αυτό έφτανε για να κλείσω τα στόματα σε όσους με αμφισβητούσαν.
Έλεγα αν καταφέρω να θηλάσω 40 μέρες, θα ειμαι ικανοποιημένη.Οι 40 μέρες έγιναν 6 μήνες, μετά χρόνος και τελικά φτάσαμε αισίως τους 26 μήνες θηλασμού!
Μπορεί να κουράστηκα πολύ,αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα στον κόσμο, κι αν με αξιώσει ο Θεός και κάνω κάποια στιγμή και δεύτερο παιδακι, το ίδιο θα κάνω!
Φυσικά και δεν ακυρώνω τις μανούλες που δεν θήλασαν, ούτε τις θεωρώ "λιγότερο" καλές μανούλες από μένα, απλά θέλω να πω πως αξίζει να το προσπαθήσουν όλες όσες θέλουν να θηλάσουν!
Θέλω να ευχαριστήσω και όλα τα κορίτσια εδώ μέσα που με βοήθησαν και μου έδωσαν κουράγιο όλους αυτούς τους μήνες, κι ας μην γνωριζόμαστε, μόνο και μόνο διαβάζοντάς σας με τις συμβουλές σας!
Στενοχωριέμαι λιγάκι που τελειώσαμε, θα μου λείψουν ακόμα και τα μεταμεσονύκτια ξυπνήματα(μαζόχα η μάνα!), αλλά μου φτάνει που η καρδούλα μου, μου είπε προχθές το βράδυ:Θε αγαπαω, είθε πολύ καλή μαμούλα!Μη φοβάθαι!
Συγνώμη για το σεντόνι!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες!!!!
