Κορίτσια με έχουν συγκινήσει τόσο τα λόγια όσο και το ενδιαφέρον σας!!! Ελικρινά, σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου κι εύχομαι ο Δεκέμβρης που έρχεται, να είναι ο πιο όμορφος της ζωής σας, αγκαλιά με τα μωράκια σας!!!!!!!
Εμείς τελικά, δεν πήραμε 2η γνώμη.. Δεν είχε νόημα.. Τα συμπτώματά μου είχαν σχεδόν υποχωρήσει και είχα αρχίσει να ξεφουσκώνω.. Εξάλλου μου είχε πει ο γιατρός ότι θα μου έκανε υπέρηχο και στο μαιευτήριο.. Και όντως δεν είχε αλλάξει κάτι..
Έκανα την απόξεση χθες το πρωί.. Να σημειώσω ότι είχα και γενέθλια..
Πήγαν όλα καλά, και παραδόξως.. είμαι καλά!!! Πέμπτη και Παρασκευή, ήμουν κουρέλι!!! Έλεγα ότι δεν είναι γραφτό να κάνουμε παιδιά και ότι κάτι κάνω λάθος και κάποιος με τιμωρεί, ότι δεν έχω κουράγιο να ξαναπροσπαθήσω και άλλα πολλά..
Μιλώντας όμως με το γιατρό αφότου ξύπνησα, κατάλαβα ότι με τη μήτρα που έχω, θα δυσκολευτούμε λίγο ακόμη, αλλά θα τα καταφέρουμε! Ίσως να ήταν τυχαίο γεγονός αυτή τη φορά, αλλά τον βλέπω αποφασισμένο να μην επιτρέψει να ξαναγίνει κι αισθάνθηκα και ασφάλεια! Όπως και να'χει, ο Θεός αποφασίζει!!! Κι ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει! Οπότε.. Μιας και δεν έχω επιλογή να κάνω κάτι άλλο, και μιας κι ακόμη δεν έχουμε γίνει γονείς, που τόσο το θέλουμε, θα είμαι δυνατή και δε θα επιτρέψω στον εαυτό μου να πέσω πάλι για μήνες!!!
Θα περάσει το Καλοκαιράκι, θα ασχοληθώ με τα χειροποίητά μου, θα κάνουμε τις βόλτες και τα μπάνια μας, κι από Σεπτέμβρη λογικά, έγκυος θα είμαι πάλι!
Το εύχομαι δηλαδή!!!
Μερικές φορές, τρομάζω με τη δύναμη που τελικά έχω μέσα μου και μάλλον δεν το γνώριζα.. Απλά, στο μεταξύ, δεν πρέπει να μένει πίσω και η υπόλοιπη ζωής, οπότε το σημαντικό είναι να είμαστε καλά και θα γίνει κι αυτό! Πέρισυ είχα "κλειδώσει" τόσο πολύ στην επόμενη φορά, που με σκότωνε η αναμονή λόγω χειρουργείου! Ό,τι έκανα, το έκανα περιμένοντας να ξαναμείνω έγκυος.. Όλη μου η ζωή περιστρέφονταν γύρω από αυτό, οπότε είχα ξεχάσω να ζω..
Να ξέρετε, ότι είμαι καλά και θα το παλέψω!!! Είμαι τυχερή, γιατί έχω τον άντρα που έχω, τους γονείς και τον αδερφό που έχω και ανθρώπους γύρω μου να νοιάζονται πραγματικά για μας! Είναι κρίμα να κλειστώ στον εαυτό μου και να χάσω κι άλλο καιρό, με το να μη ζω πργματικά..!
Και.. Μπορεί να μην είμαι πια "Μανούλα Δεκεμβρίου", αλλά θα μπαίνω να διαβάζω τα νέα σας και θα συνεχίσω να έχω επικοινωνία μαζί σας!
Καλή συνέχεια να έχετε στις εγκυμοσύνες σας, και θα τα λέμε!!!
Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι!!!!
Πολλα φιλιά!!!
Υ.Γ.Και ναι Kitty, όταν βλέπεις τα χειρότερα, αντιλαμβάνεσαι πόσο τυχερός είσαι, μέσα στην ατυχία σου.. Είδα πολλά πέρισυ στο Νοσοκομείο, και είδα κι άλλα χθες..
Δεν ξέρω γιατί πρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω.. Μπράβο στην αδερφή σου! Τους θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους και συγκινούμε πλέον τόσο πολύ, γιατί μπορώ να τους καταλάβω..
Deva; Πώς είσαι; Θα περιμένω νέα σου!!!