Ένα φόρουμ για μαμάδες!

Αναζήτηση
 
 

Αποτελέσματα Αναζήτησης
 


Rechercher Σύνθετη Αναζήτηση

To blog!

Πρόσφατα Θέματα

» συμτωματα εγκυμοσινης??
από freskia mama Παρ Μαρ 08, 2019 3:33 am

» μετα απο πολυ καιρο
από freskia mama Παρ Μαρ 08, 2019 12:52 am

» Εγκυουλες Οκτωβρίου-Νοεμβριου 2015
από Titino Δευ Ιουλ 09, 2018 12:37 am

» ΕΓΚΥΟΥΛΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ-ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
από trilly Δευ Νοε 20, 2017 1:13 pm

» 3o ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΛΥΚΩΝ ΝΕΡΩΝ
από maria.tst Δευ Οκτ 16, 2017 1:10 am

» Κεραλοιφή της Ελένης
από αγαπη Παρ Αυγ 04, 2017 4:33 am

» Φτιαξε μια υπεροχη σπιτικη βυσσιναδα
από howto Κυρ Ιουλ 16, 2017 8:41 am

» Φτιάξε την καλύτερη σπιτική κέτσαπ
από howto Τρι Ιουλ 11, 2017 1:18 am

» Φτιαξτε πανευκολα βορβους (Ασκορδούλακoυς
από howto Τρι Ιουλ 11, 2017 1:13 am

» Μανούλες Ιουνίου - Ιουλίου 2012
από claire_ Παρ Ιαν 27, 2017 4:51 am

» Πωλείται καρότσι Stokke Xplory V2 pushchair - ΣΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ
από Ιωάννα1971 Πεμ Ιαν 07, 2016 4:40 am

» Μανούλες Ιανουαρίου 2014 #14#
από gallida Πεμ Ιαν 07, 2016 12:59 am

» Ας μαζευτούμε εδώ όσες προσπαθούμε για μωράκι #142
από larisaia Κυρ Ιαν 03, 2016 10:37 am

» Τριτη εγκυμοσύνη,η δική μου ιστορία!
από tinag Κυρ Ιαν 03, 2016 9:54 am

» Μανούλες Δεκεμβρίου 2015
από goldangel1990 Τρι Δεκ 29, 2015 6:15 am

» αγγλικα pre junior .ποια η γνωμη σας;
από dimitra al Δευ Δεκ 28, 2015 3:08 pm

» Εγκυουλες Ιουνιου-Ιουλιου 2016!!!!!
από beboula_1982 Δευ Δεκ 28, 2015 6:40 am

» πωλούνται 2 παιδικά κρεβατάκια μαζί με 2 συρταριέρες
από mpampoulis Κυρ Δεκ 27, 2015 1:13 pm

» Μανούλες Ιανουαριου-Φεβρουαριου 2016
από NOPITSA Τετ Δεκ 23, 2015 12:18 pm

» Διασκέδαση για μωράκια-παιδάκια
από natalie123 Κυρ Δεκ 20, 2015 7:42 am

» Εγκυουλες Οκτωβρίου-Νοεμβριου 2015
από boubouka Κυρ Δεκ 20, 2015 12:03 am

» Τεστ PAPP-A
από beboula_1982 Σαβ Δεκ 19, 2015 1:33 am

» Τιμές χωριάτης;;;
από boubouka Δευ Δεκ 14, 2015 2:06 am

» ΒΡΕΦΙΚΑ ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΙ ΜΠΑΝΑΚΙ
από xrisili Παρ Δεκ 11, 2015 12:59 am

» Γλωσοφαγια...τι κάνουμε;;;
από boubouka Κυρ Δεκ 06, 2015 9:11 am

» Γλωσοφαγια...τι κάνουμε;;;
από MAMASTE Σαβ Δεκ 05, 2015 9:30 am

» σχετικα καινουρια
από marialena Σαβ Δεκ 05, 2015 3:54 am

» Τι γίνεται τελικά? Υπάρχει περίπτωση να είμαι έγκυος?
από Dimitra S. Παρ Δεκ 04, 2015 7:06 am

» ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!
από xrisili Παρ Δεκ 04, 2015 2:11 am

» Γυναικολόγος στο Ιπποκράτειο!
από boubouka Κυρ Νοε 22, 2015 11:14 pm

» βοηθεια με ομιλια 3 χρονου κοριτσιου
από scfatsa Παρ Νοε 13, 2015 12:48 pm

» Στολισμός βάπτισης με δώρο ένα βιβλίο ευχών!
από elfoula Δευ Νοε 09, 2015 7:52 am

» Στολισμός βάπτισης με δώρο ένα βιβλίο ευχών!
από elfoula Δευ Νοε 09, 2015 7:51 am

» καποια μοδιστρα για καλυμματα επιπλων
από calpou Δευ Νοε 09, 2015 1:44 am

» Εγκυουλες Φεβρουαριου-Μαρτιου 2015!!
από roulakriti Παρ Νοε 06, 2015 11:11 am

» Βαλίτσα για μαιευτήριο!
από boubouka Παρ Νοε 06, 2015 5:12 am

» Παράπονα από το παιδί για το σχολείο.
από boubouka Πεμ Νοε 05, 2015 12:01 pm

» Μυτιλήνη!!!βοήθεια!!!!
από scfatsa Τετ Νοε 04, 2015 12:27 pm

» Εχω ζητησει διαγραφη λογαριασμου!!!!
από mhtsaina Τρι Νοε 03, 2015 12:16 pm

» καποια μοδιστρα για καλυμματα καναπε??
από calpou Τρι Νοε 03, 2015 4:05 am

Παρόντες χρήστες
671 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 671 επισκέπτες :: 2 μηχανές αναζήτησης

Κανένας

Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 3335, στις Τρι Ιαν 22, 2013 7:50 am

Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Tinkibell

Tinkibell
Είναι σε καλό δρόμο!
Είναι σε καλό δρόμο!
Απ τη στιγμή που έμεινα έγκυος άρχισα να διαβάζω καθημερινά το είμαι μαμά κ τις ιστορίες τοκετού που όλες με συγκηνουσαν το ίδιο κ ανηπομονουσα να γέννησω κ γω για να γράψω την δική μου ιστορία. Και επί τέλους ήρθε η ώρα.

Θέλω τόσο πολύ να βγάλω όσα έχω μέσα μου που το κειμενο μου θα ναι μεγαλο...αν κάποια κοπέλα κούρασω με την ιστορία μου ζητω συγνώμη...

Θα πάρω τα πράγματα απτην αρχή όμως...η ιστορία μου ξεκινάει από το 2006 τον Ιούλιο όπου στα δεκαοχτώ μου κ κάτι μέρες πριν τα κλείσω παντρευομαι τον άνθρωπο που αγαπώ κ μ αγαπάει. Μέσα σε λίγους μήνες αποφασίζουμε από κοινού να κάνουμε παιδάκι, και μέσα σε ενα μήνα μένω έγκυος! 
Καθυστέρηση είχα πάντα λόγου πολυκυστιτιδας αλλά αυτή τη φορά ένιωθα ότι δ είναι το ίδιο κάτι ζαλαδες κάτι σκοτοδεινες κάτι αναγουλες σε έντονες μυρωδιές, το υποψιαστηκα. Έτσι έφτασε η ώρα που έτρεμαν τα χέρια μου κρατώντας το θετικό τεστ. Με τρεμαμενα χέρια κ με ανάμεικτα συναισθήματα (όχι ευχάριστα) απτή μια το τεστ κ απτην άλλη το κινητό στέλνω μήνυμα στον άντρα μου "έκανα τεστ είναι θετικό" πιο ψυχρό δ θα μπορούσα να το στείλω νομίζω. Παράταει  τη δουλειά του κ έρχεται να με βρει σπίτι όπου εγώ ήμουν "πέρα βρέχει". Πρώτον δε πίστευα πως έμεινα έγκυος τόσο γρήγορα και δεύτερον τώρα που έμεινα δε ξέρω αν πραγματικά  θελω, είμαι έτοιμη;  Ο άντρας μου ήταν μεστην καλή χαρά, αυτός μου έκλεισε ραντεβού στη Γυναικολόγο μου και σιγά σιγά συνήλθα και γω. Ειδικά μετά τον πρώτο υπερηχο ενδιαφέρθηκα, αγάπησα κ νοιαστηκα  το μικρό πλασματακι που θα μεγάλωνε μέσα μου, ήμουν ήδη ενα μισή μηνών. 
Έκανα τις εξετάσεις που μου είπε η γιατρος και κανονησαμε ραντεβού για ενα μισή  μήνα αργότερα! Μετα απο ενα μήνα λοιπόν πάμε στο ραντεβού μας όλα καλά και όλα ωραία μέχρι να μπω στον υπερηχο. Οι εξετάσεις καλές,  τα χάπια μου τα ξεκίνησα και 'μπαίνω για τον υπερηχο. Με ρίχνει αυτό το "μπλιαχ"  ζελέ στην κοιλιά και ψάχνει...βρίσκει το εμβρυο και μου δείχνει το κεφαλακι που σχηματίστηκε τα χεράκια και τα ποδια που καθόταν σαν οκλαδον. Έχω καταλάβει απτή φωνή της ότι ειναι ανήσυχη και προσπαθώ να συγκρατηθω, μου λέει όλα καλά αλλά δε μπορώ να ακουσω καρδιά και το μηχάνημα είναι καινούριο! Σοκ? Εγκεφαλικό ? Όπως θες! Θα πας στο Ιπποκράτειο να σου κάνουν τον μεγάλο υπερηχο κατα 99%έχουμε παλλυνδρομη. 
Απο το σοκ ξεχάσαμε να την πληρώσουμε εκλαιγα εκλαιγα και δε μπορούσα να σταματήσω κατεβήκαμε και καθομουν κάτω στην είσοδο απαρηγορητη. Τυχαία περνούσε η μητέρα μου απο κει ο άντρας μου είχε τηλεφωνήσει στον πατέρα του και φύγαμε όλοι μαζί για το Ιπποκράτειο. Μανεβασαν για τον υπερηχο και περίμενα έξω τη σειρά μου με ματιά πρησμενα και κατακοκκινα απ'το κλάμα που ακόμα δε είχα σταματήσει να κλαίω. Έρχεται η σειρά μου μπαίνω, ξαπλωνω, σηκώνω το μπλουζάκι και κατεβαζω πιο κάτω τη φούστα που φορούσα. Έρχεται η νοσοκόμα, γιατρός δε ξέρω τι ακριβώς ήταν και μου λέει μένα ειρωνικό ύφος 
"είσαι καλά κοπέλα μου;το μωρο δ βρίσκεται στο στομάχι κατέβασε τα ρούχα σου πως θα σε εξέτασω?" 
Ευτυχώς την είδε και την άκουσε ένας γιατρός πολύ καλός κ έρχεται 
"είσαι τρελή; Δε βλέπεις πως είναι; πως της μιλάς έτσι; σηκώ φυγε θα την εξέτασω εγώ!"
 Τι καλός γιατρός! 
"Τι έχεις κορίτσι μου τι έγινε;" 
" Παλλυνδρομη." 
" Έλα να το δούμε αν είναι έτσι...λοιπόν είχε δίκιο η γιατρός σου"
 βγήκε μαζί μου έξω ενώ γινόταν χαμός απο ουρές που περίμεναν. Ήρθε και μιλούσε στους δικούς μου πως τα έχει σχεδιασμένα η φύση και ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω. Εισαγωγή, απόξεση και αν θελω μπορώ να φύγω μετα την επέμβαση. Εγώ σηκώθηκα και έφυγα εκέινη την ώρα δεν άντεχα και δε το πίστευα κι ολας "σε μένα γιατί?" ερώτηση κλασσικη. 
Θα ερχομουν αύριο να ηρεμήσω πρώτα και να σκεφτώ. Όλο το βράδυ εκλαιγα και προσευχομουν για ενα θαύμα. Το πρωί ξανά στο Ιπποκράτειο εισαγωγή και το απόγευμα η επέμβαση μισής ώρας. Μπήκα στο χειρουργείο σαν να ήμουν σε κόμμα δε μιλούσα και δεν απαντούσα σε κανέναν οι δικοί μου απέξω να περιμένουν και γω στον εαυτό μου και στις αμέτρητες τύψεις και σκέψεις μου. Ξύπνησα και ένιωσα άδεια...τοσο αδεια...το φόριο με πήγαινε στο δωμάτιο και εγώ εκλαιγα με κλειστά ματιά κάπου πίσω άκουγα τον άντρα μου να με παρακαλαει να μη κλαίω άλλο. Την επόμενη το πρωί δίπλα μου όλες οι μαμάδες που είχαν γεννήσει την ίδια μέρα που μπήκα και γω αγκαλιά με τα μωρακια τους και όλα να κλαίνε και γω να κλαίω μαζί τους γυρισμένη στον τοίχο. Ευτυχώς ήρθε γρήγορα ο άντρας μου και φυγαμε σπίτι. Άργησα να συνελθω και καιρό μετα το θυμομουν και εκλαιγα. 
Το 2010 4χρονια μετα, μετα απο πολύ πίεση και παρακαλητο του άντρα μου αποφασίσαμε να ξανά προσπαθήσουμε, απόφασησα δηλαδή γιατί ο άντρας μου ήθελε κατευθείαν μετα την απόξεση που είχα κάνει. Έτσι αυτή τη φορά προσπαθήσαμε για ενα εξάμηνο περίπου και καθυστέρηση χωρίς περίοδο δεν είχα. Στο διάστημα αυτό ο άντρας μου έχει κάνει τα χαρτιά του με τον άδερφο του για το στρατό και φεύγουν Νοέμβριο. Του λέω λοιπον όταν τελειωσεις με το στρατο ξανά προσπαθούμε έλα όμως που όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελάει! Με μένα θα ξεκαρδιστηκε! 
Ήμουν ήδη έγκυος κ δε το ήξερα γιατί συμπτώματα σαν τα προηγούμενα που είχα και περίμενα δεν είχα κανένα!
Πέμπτη πρωί λοιπόν έχω άδεια ο άντρας μου είχε ήδη αγοράσει τεστ απτην προηγούμενη. Φεύγει στη δουλειά και μπαίνω μετα απο κανένα 2ωρο για το τεστ. Όσο περίμενα έλεγα 
"ξέρω ότι θα ναι θετικό το ξέρω αλλα αν είναι αρνητικό...? θεέ μου...! θα το πάρω σαν να είχα μια αποβολή πάλι και πάλι θα μαι χάλια." 
Τα χέρια τρέμουν η καρδιά κοντεύει να βγει έξω απο το σώμα και η ανάσα τόσο δυνατή...το τεστ θετικο και ενα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου που όσο κι αν προσπαθούσα να το σβησω δε μπορούσα. Αστραπιαίες σκέψεις στο μυαλό να μη περάσω τα ίδια πάλι...ααα όχι δε θα χαλασω πάλι ενα τόσο ωραίο νέο. 
Τηλέφωνο την κολλητη 
"αγαπουλα μου καλημέρα τι κανείς;"
 "καλα αγαπουλα εσυ;"
 "καλα,κάθεσαι;"
"ναι."
"εεεε.... "
"Λέγε ρε αγαπουλα θα με σκασεις τι συμβαίνει;"
"εεεεε....είμαι έγκυος!"
"αχ δε μπορώ να τσιριξω είμαι στο λεωφορείο. Τέλεια τέλεια. Μπράβο ρε αγαπουλα μπράβο. Ο άντρας σου πως αντέδρασε;!"
" Δ το ξέρει ακόμα εσένα πήρα πρώτα θα του το πω το μεσημέρι απο κοντά.θελω να δω πως θα κάνει."
"οκ φιλία σε αφήνω πρέπει να κατέβω να τσιριξω!"
Το μεσημέρι έρχεται ο αντρούλης μου περιμενε όλη μέρα μήνυμα μου αλλα τίποτα και έτσι πιστεύει ότι είναι αρνητικό και εχω στεναχωρεθει και για να μην τον στεναχωρησω  κι αυτον δε του το είπα. Έρχεται με χαιρεταει και δε ρωτάει τίποτα για το τεστ για να μη στενάχωρηθω
 "είσαι καλα;"
"ναι."
"πως περασες σήμερα στο ρεπω σου;"
"καλα έχεις χαιρετίσματα απτή Ρ..."
"ευχαριστώ...εμένα δ με πήρες κανένα τηλ..."
ε τι να σου πω βρε μωρο αφού το μεσημέρι θα ερχοσουν;"
"Δεν είχες τίποτα να μου πεις;"
"όχι."
"καλα τότε."
Φεύγει να παει να πιει ενα νερό στη κουζίνα..
. "Α μωρο έλα λίγο σου πήρα ενα δωράκι...σε πιο χέρι είναι;"
"σαυτό..."
"ναι! "
Πάρτο θετικο τεστ να σε δω τώρα...χοροπηδουσε στο σαλόνι σαν τα παιδάκια που τα παίρνεις σοκολάτες με ξενυχιασε 2 φορές και με αγκαλιάζε με φίλουσε συνέχεια. Σταματάει τα χοροπηδηματα. Μαγκαλιαζει τρυφερά...
"μωρο μου είμαι πολυ χαρούμενος εγώ νόμιζα δεν ήσουν και γιαυτο δε με πήρες τηλ για να μη στεναχωρεθω... Μωρο μου εφαγές; Πρέπει να προσεχείς τώρα. Πανε ξαπλωσε να ξεκουραστεις θα σου φέρω να φας. Δε πιστεύω να έκανες καμία δουλειά σήμερα; χυμό ήπιες; Την γιατρό την πήρες τηλ; Πονάς; Μήπως ζαληζεσαι;"
Τι να πρωτο απαντήσω παιδι μου ενα ενα.
Άλλα εδω ξεκινάει το μικρό μαρτύριο μου. Είχα κάτι μικρά πονακια φοβόμουν για έξωμητριο και τηλεφωνώ στη γιατρό μου όπου μπορούσε να με δει σε 2βδομαδες!Τηλέφωνο στον άδερφο της συναδελφησας μου έλα σήμερα το απόγευμα πριν ανοίξω νασε δω. Λέω στον άντρα μου θα πάμε τώρα σαυτον να δούμε αν όλα είναι καλα και το επόμενο ραντεβου θα το κλείσω στη δικιά μου. Πηγαίνουμε το απογευμα με εξετάζει κολπικα πράγμα που δεν είχε κάνει ποτέ η δική μου γιατρός ο άντρας μου πίσω απτην κουρτίνα ακούω για πρώτη φορά στην 6η εβδομάδα την καρδούλα του μωρού μας και πίσω απτην κουρτίνα τον άντρα μου να κλαίει απο συγκίνηση  κάτι που δε το περιμέναμε τόσο νωρις αφού η γιατρός μου μου είχε πει στον 3μηνα ακούγεται. Μου βάζει εξετάσεις να κάνω και μια εξέταση μέσα σε όλες τις άλλες ονόματος θρομβοφυλλη.
 "Τι είναι αυτο; "
"Εξέταση να δούμε αν πηζει το αίμα σου κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης περισσότερα απτό φυσιολογικό."
"και γιατί να την κάνω;"
"γιατί αν πηζει θα έχουμε παλλυνδρομη και στην 11η εβδομάδα περίπου το εμβρυο πεθαίνει επειδή δε τρέφεται γιατί έχεις θρομβους."
"εγώ είχα μια παλυνδρομη."
"ε τότε θα την κανείς οπωσδήποτε."
 Η γιατρός μου δε μου την είχε δώσει αυτή την εξέταση και όταν την ρώτησα 4 συνεχόμενες φορές γιατί απέβαλα και μάλιστα στην 11η εβδομάδα δε μου απαντούσε μου έλεγε μικρη είσαι θα κανείς άλλο,ναι αλλα γιάτι; Δεν είναι τίποτα. Αυτη ήταν η απάντηση γιατρου!
Η εξέταση βγήκε θετική στην θρομβοφυλλη το αίμα μου πηζει περισσότερο απτό κανονικό. Έτσι μέχρι που γέννησα κάθε μέρα εκανα ενέσεις. 8μιση μήνες. Πήγαινα σ Αυτόν τον γιατρο μέχρι τέλος.
Στον 3ο μηνα απτο ασβέστιο γέμιζουν τα άκρα μου μικρουτσικα σπυρακια που είχαν τρομερή φαγούρα. Τα βραδιά δε μπορούσα να ακουμπησω το σεντόνι γιατί τρελαινομουν στη φαγούρα την έβγαζα στο μπάνιο σε λεκάνη με κρύο νερό με ταλκ με ιώδιο...δε βοηθούσε τίποτα μου έδωσαν  στο ικα μια αλοιφη κορτιζονουχα που στο νοσοκομείο μου την απαγόρευσαν ήταν ότι πιο δυνατό κυκλοφορεί στο εμπόριο και δε τη δίνουν ποτε σε έγκυες. Έκανα να κοιμηθώ φυσιολογικά 1,5μηνα δε μπορούσα ούτε να περπατησω οι πατούσες μου είχαν γεμίσει σπυρακια μικρά με πυον εκλαιγα απτά νεύρα μου. Στον 6ο με έπιασαν μικρές συσπασεις ο γιατρός μου είπε ξαπλα αλλα είχα μετακομηση! Την εκανα και πήγαν όλα καλα! Όρθια σε ενα μέρος πάνω απο 3λεπτα δε μπορούσα να κάτσω ζαλιζομουν. Στον 6ο φεύγει ο άντρας μου φαντάρος Τρίπολη και γω θεσσαλονίκη. Για να του δώσουν κοντινή μετάθεση ήθελαν χαρτί ότι είμαι έγκυος αλλα όχι απο ιδιώτη. Το νοσοκομείο δε μου έδινε γιατί δεν είχα φάκελο εκεί. Έτρεχαν σαν τη χαζη τα νεύρα μου κουρέλια μήπως να παρουσιαζομουν και γω μαζί του για να δουν την κοιλιά; Ευτυχώς μετα απο φασαρίες δέχτηκαν του ιδιώτη γιατρού μου και ο άντρας μου ήρθε θεσσαλονίκη. 8μηνων πονάει η μέση μου πολυ και έχω και κυστιτηδα θα περάσει λέω και δε πηγαίνω στο γιατρο μου να μη τον ζαλιζω τον άνθρωπο. Δευτέρα πρωι ζητάω απτην καλή μου πεθερουλα που με φιλοξενούσε όσο ο γιος της ήταν φαντάρος να με τριψει λίγο γιατί ποναω. Με πιάνει να με τριψει και το σώμα μου όλο έκαιγε, στο μέτωπο δροσερή αλλα αδιαθετη απο μέρες. Μου βάζει θερμόμετρο 38,5 ο πεθερος μου με πηγαίνει στο νοσοκομείο μου κάνουν εισαγωγή και δε μαφηνουν επειδή έχω δεκάτα εκείνη την ώρα και είχα ανεβάσει υψηλό στο σπίτι. Με εξετάζουν και με βρίσκουν κολικο νεφρού. Μένω περίπου μια εβδομάδα μεσα και συζητούσαν να μου το πάρουν νωρίτερα γιατί έπεφταν οι χτυποι κάποιες φορές. Τελικά με διώχνουν.
16/2/11 π.η.τ. 
16/02  Το απόγευμα είδα λίγο αίμα στο εσώρουχό μου πήρα τον άντρα μου και πήγαμε στο νοσοκομείο. Έχω συσπασεις αλλα όχι σε σταθερο ρυθμό, με στείλαμε σπίτι να πάρω 2 depon και να πέσω για ύπνο και την επόμενη αν συνεχίσουν οι πόνοι να πάω στο Ιπποκράτειο. Το προηγούμενο βράδυ δεν είχα κοιμηθεί καθόλου ο άντρας μου σκοπιά και τον εκανα παρέα στο κινητό είχα κ κάτι καουρες...αυτο το βράδυ οι πόνοι δε μαφησαν να κλείσω μάτι. Στις 5 λέω τον άντρα μου να με παει στο νοσοκομείο δεν άντεχα άλλο. Με διώχνουν πάλι κ μου λεν να πάω κατα τις 10 στο Ιπποκράτειο. Πήγα στις 10 με εξετάζουν 1 διαστολή...κανε για μια ώρα περίπου βόλτα κ ξανα έλα μου λεν. Ξανα πάω 1,5 διαστολή κλίσμα εισαγωγή ρομπιτσα κλασσικά πράγματα στις 2 ήμουν στο δωμάτιο τοκετου. Απο κοινή την ώρα μέχρι τις 12:30 το βράδυ η μήτρα μου δε ξεκουραζοταν μετα απο τις συσπασεις διαστολη δεν εκανα πολυ. Μου σπάνε τα νερά και μετα απο ώρες κάνω 7,5 στις 12 το βράδυ ζητάω επισκληριδειο η χειρουργείο... Να πω ότι πήγαινα φυσιολογικά χωρίς επισκληριδειο. Οι γιατροί κ οι νοσοκόμες συνέχεια με βραβευαν που ήμουν η μικρότερη εκει που δε φώναξα παρα μόνο 2 φορές κ είχα ασταμάτητα πόνο της μήτρας χωρίς κανένα παυσίπονο. Η πρακτικά ασκουμενη κοπέλα δεν έφυγε απο δίπλα μου καθόλου παρα μόνο όταν την φώναζαν μου έδειξε απ´ την αρχη τέλεια τις αναπνοες κ τις ακολούθησα ακριβώς. Αυτές με βοήθησαν να άντεξω τους πόνους τόσο ωρών. 12:00 ήμουν στο χειρουργείο 12:30 άκουσα το κλάμα του....ίδιος ο μπαμπάς του! Αυτο το βλέμμα δε θα το ξεχάσω σε όλη μου τη ζωη... Σε διαπερνά όλο το σώμα...
 Συγνώμη που σας κουρασα.... Sad

ΜΑΝΟΥΛΑ Μ+Δ

ΜΑΝΟΥΛΑ Μ+Δ
Η ψυχή της παρέας!
Η ψυχή της παρέας!
να σου ζήσει το παιδάκι σου...!αυτό το βλέμα που λες σε κάνει και ξεχνάς κάθε βάσανο.και εσύ είχες πολλά κοπέλα μου!κοίτα να χαρείς το μωράκι σου και αν το θες βουρ για το επόμενο!εύχομαι όταν ξαναμείνεις έγκυος με το καλό να μην τη καταλάβεις την εγκυμοσύνη!να περάσει νερό και να κρατησεις κι άλλο ένα θαύμα στην αγκαλιά σου!πολλά συγχαρητήρια και στον άντρα σου που σου στάθηκε τόσο πολύ!να σας έχει και τους 3 ο Θεός καλά!

mamamatina

mamamatina
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Kαλησπέρα! ΕίναΙ Η δεύτερη φορά που κλαίω σήμερα με ιστορία τοκετου! Να ζήσει ο μπεμπίνι σου κοριτσάκι!

Νενεν

Νενεν
Η ψυχή της παρέας!
Η ψυχή της παρέας!
Να σας ζησει το πλασματακι σας! Να εισαι παντα δυνατη και περηφανη μανουλα! Το δικο μου story ΠΡΟΣΟΧΗ είναι πολυυυ μεγάλο 417472

ria28


Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ,ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΝΤΑ ΔΥΝΑΤΗ.ΠΟΣΑ ΠΕΡΑΣΕΣ,ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ,ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ..

sofouli

sofouli
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ειπα να μη κλαιω για να μη στεναχωρω και το μωρο αλλα δεν αντεξα!να ειστε ευτυχισμενοι και να σας ζησει το μωρακι σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Το δικο μου story ΠΡΟΣΟΧΗ είναι πολυυυ μεγάλο 215994

mora

mora
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΤΙ ΤΡΑΒΗΞΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ!!!! ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ!!! ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ!!!

kaatrin

kaatrin
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
αχ αυτο το βλεμμα!!!πραγματικα ειναι αυτο που μενει νομιζω για τις περισσοτερες.προσπερνα ολα τα δυσκολα που περασες κ να χαιρεσαι το παιδακι σου που σταθηκε ...ηρωας!!!!

Lilliput

Lilliput
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Να σας ζήσει το μωράκι σας και να είναι πάντα γερό και ευτυχισμένο!!
Φιλάκια Το δικο μου story ΠΡΟΣΟΧΗ είναι πολυυυ μεγάλο 417472

manoulita-fraoulita

manoulita-fraoulita
Η ψυχή της παρέας!
Η ψυχή της παρέας!
γερο,δυνατο και παντα ευτυχησμενο το μωρακι σας....υγειακαι αγαπη να το ακολουθει παντα!!!

black beauty

black beauty
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Περασες δυσκολιες αλλα τελικα καταφερες και γεμισες την αγκαλια σου με ενα μικρο θαυματακι!

Να το χαιρεσαι και παντα να ειστε χαρουμενοι και ευτυχισμενοι!

elenalamprini

elenalamprini
Η ψυχή της παρέας!
Η ψυχή της παρέας!
Να σου ζήσει!!!Να είναι πάντα γερό και ευτυχισμένο!!

http://changedyourlife.blogspot.com/

Carrie

Carrie
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Να σου ζήσει το μωράκι σου!να είναι πάντα γερό και ευτυχισμένο!!τελικά όλες οι εγκυμοσύνες έχουν τα θεματάκια τους αλλά όταν βλέπεις αυτά τα ματάκια όλα ξεχνιούνται!

Tinkibell

Tinkibell
Είναι σε καλό δρόμο!
Είναι σε καλό δρόμο!
Σας ευχαριστω πολυ όλες σας για τις ευχές σας! Κ εσείς να χαίρεστε τα παιδάκια σας κ να σαστε πάντα καλα

mamavivo

mamavivo
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
κοριτσακι μου να σου ζησει ...
τι συγκινητικη ιστορια ηταν αυτη Very Happy

blackrose

blackrose
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Ο Θεος ποτε δεν λησμονει...

Να σας ζησει!!!!

dora74

dora74
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
Να σας ζήσει το παιδάκι σας κούκλα μου. Εύχομαι στο επόμενο να πράγματα να είναι πολύ πιο εύκολα για σένα...

babou


Σιωπηλή δύναμη
Σιωπηλή δύναμη
Κι εγώ το' κλαψα... Να' σαι πάντα καλά και να το χαίρεσαι!

lenaki1982


Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
να σας ζήσει κοπέλα μου!!!!

motheroula 30

motheroula 30
Είναι σε καλό δρόμο!
Είναι σε καλό δρόμο!
ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ,ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ ΠΕΡΙΦΗΜΑ.....ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ...ΑΧ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ LIGHT ΕΓΩ ΑΛΛΑ ΕΣΤΩ ΤΙΣ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΕΣ ΤΙΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΟΣΟ ΜΕ ΤΣΟΥΖΑΝ ΤΙΣ ΕΚΑΝΑ!!!!ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΓΙΑΤΡΟ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ....ΕΛΕΟΣ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ ΤΕΛΕΙΩΣ...ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑΣ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΖΟΥΣΕ????ΕΜΕΝΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΣΤ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΘΕΤΙΚΟ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΓΙΑ ΧΟΡΙΑΚΗ ΧΟΡΙΑΚΗ....ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΠΗΡΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ 4-5 ΒΔΟΜΑΔΩΝ ΤΟΝ ΞΑΝΑΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ ΜΕ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΕ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΕΙΔΕ Ο ΙΔΙΟΣ...ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ Η ΚΥΡΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΑΣ 2 ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ?????ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.....ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΙΔΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 23.30 ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ...ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΑΘΩΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ......
ΣΕ ΦΙΛΩ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΣΟΥ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ.....!!!!!!!!! Very Happy Very Happy Very Happy Very Happy

despoinaki_k

despoinaki_k
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Tinkibell έγραψε:Απ τη στιγμή που έμεινα έγκυος άρχισα να διαβάζω καθημερινά το είμαι μαμά κ τις ιστορίες τοκετού που όλες με συγκηνουσαν το ίδιο κ ανηπομονουσα να γέννησω κ γω για να γράψω την δική μου ιστορία. Και επί τέλους ήρθε η ώρα.

Θέλω τόσο πολύ να βγάλω όσα έχω μέσα μου που το κειμενο μου θα ναι μεγαλο...αν κάποια κοπέλα κούρασω με την ιστορία μου ζητω συγνώμη...

Θα πάρω τα πράγματα απτην αρχή όμως...η ιστορία μου ξεκινάει από το 2006 τον Ιούλιο όπου στα δεκαοχτώ μου κ κάτι μέρες πριν τα κλείσω παντρευομαι τον άνθρωπο που αγαπώ κ μ αγαπάει. Μέσα σε λίγους μήνες αποφασίζουμε από κοινού να κάνουμε παιδάκι, και μέσα σε ενα μήνα μένω έγκυος! 
Καθυστέρηση είχα πάντα λόγου πολυκυστιτιδας αλλά αυτή τη φορά ένιωθα ότι δ είναι το ίδιο κάτι ζαλαδες κάτι σκοτοδεινες κάτι αναγουλες σε έντονες μυρωδιές, το υποψιαστηκα. Έτσι έφτασε η ώρα που έτρεμαν τα χέρια μου κρατώντας το θετικό τεστ. Με τρεμαμενα χέρια κ με ανάμεικτα συναισθήματα (όχι ευχάριστα) απτή μια το τεστ κ απτην άλλη το κινητό στέλνω μήνυμα στον άντρα μου "έκανα τεστ είναι θετικό" πιο ψυχρό δ θα μπορούσα να το στείλω νομίζω. Παράταει  τη δουλειά του κ έρχεται να με βρει σπίτι όπου εγώ ήμουν "πέρα βρέχει". Πρώτον δε πίστευα πως έμεινα έγκυος τόσο γρήγορα και δεύτερον τώρα που έμεινα δε ξέρω αν πραγματικά  θελω, είμαι έτοιμη;  Ο άντρας μου ήταν μεστην καλή χαρά, αυτός μου έκλεισε ραντεβού στη Γυναικολόγο μου και σιγά σιγά συνήλθα και γω. Ειδικά μετά τον πρώτο υπερηχο ενδιαφέρθηκα, αγάπησα κ νοιαστηκα  το μικρό πλασματακι που θα μεγάλωνε μέσα μου, ήμουν ήδη ενα μισή μηνών. 
Έκανα τις εξετάσεις που μου είπε η γιατρος και κανονησαμε ραντεβού για ενα μισή  μήνα αργότερα! Μετα απο ενα μήνα λοιπόν πάμε στο ραντεβού μας όλα καλά και όλα ωραία μέχρι να μπω στον υπερηχο. Οι εξετάσεις καλές,  τα χάπια μου τα ξεκίνησα και 'μπαίνω για τον υπερηχο. Με ρίχνει αυτό το "μπλιαχ"  ζελέ στην κοιλιά και ψάχνει...βρίσκει το εμβρυο και μου δείχνει το κεφαλακι που σχηματίστηκε τα χεράκια και τα ποδια που καθόταν σαν οκλαδον. Έχω καταλάβει απτή φωνή της ότι ειναι ανήσυχη και προσπαθώ να συγκρατηθω, μου λέει όλα καλά αλλά δε μπορώ να ακουσω καρδιά και το μηχάνημα είναι καινούριο! Σοκ? Εγκεφαλικό ? Όπως θες! Θα πας στο Ιπποκράτειο να σου κάνουν τον μεγάλο υπερηχο κατα 99%έχουμε παλλυνδρομη. 
Απο το σοκ ξεχάσαμε να την πληρώσουμε εκλαιγα εκλαιγα και δε μπορούσα να σταματήσω κατεβήκαμε και καθομουν κάτω στην είσοδο απαρηγορητη. Τυχαία περνούσε η μητέρα μου απο κει ο άντρας μου είχε τηλεφωνήσει στον πατέρα του και φύγαμε όλοι μαζί για το Ιπποκράτειο. Μανεβασαν για τον υπερηχο και περίμενα έξω τη σειρά μου με ματιά πρησμενα και κατακοκκινα απ'το κλάμα που ακόμα δε είχα σταματήσει να κλαίω. Έρχεται η σειρά μου μπαίνω, ξαπλωνω, σηκώνω το μπλουζάκι και κατεβαζω πιο κάτω τη φούστα που φορούσα. Έρχεται η νοσοκόμα, γιατρός δε ξέρω τι ακριβώς ήταν και μου λέει μένα ειρωνικό ύφος 
"είσαι καλά κοπέλα μου;το μωρο δ βρίσκεται στο στομάχι κατέβασε τα ρούχα σου πως θα σε εξέτασω?" 
Ευτυχώς την είδε και την άκουσε ένας γιατρός πολύ καλός κ έρχεται 
"είσαι τρελή; Δε βλέπεις πως είναι; πως της μιλάς έτσι; σηκώ φυγε θα την εξέτασω εγώ!"
 Τι καλός γιατρός! 
"Τι έχεις κορίτσι μου τι έγινε;" 
" Παλλυνδρομη." 
" Έλα να το δούμε αν είναι έτσι...λοιπόν είχε δίκιο η γιατρός σου"
 βγήκε μαζί μου έξω ενώ γινόταν χαμός απο ουρές που περίμεναν. Ήρθε και μιλούσε στους δικούς μου πως τα έχει σχεδιασμένα η φύση και ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω. Εισαγωγή, απόξεση και αν θελω μπορώ να φύγω μετα την επέμβαση. Εγώ σηκώθηκα και έφυγα εκέινη την ώρα δεν άντεχα και δε το πίστευα κι ολας "σε μένα γιατί?" ερώτηση κλασσικη. 
Θα ερχομουν αύριο να ηρεμήσω πρώτα και να σκεφτώ. Όλο το βράδυ εκλαιγα και προσευχομουν για ενα θαύμα. Το πρωί ξανά στο Ιπποκράτειο εισαγωγή και το απόγευμα η επέμβαση μισής ώρας. Μπήκα στο χειρουργείο σαν να ήμουν σε κόμμα δε μιλούσα και δεν απαντούσα σε κανέναν οι δικοί μου απέξω να περιμένουν και γω στον εαυτό μου και στις αμέτρητες τύψεις και σκέψεις μου. Ξύπνησα και ένιωσα άδεια...τοσο αδεια...το φόριο με πήγαινε στο δωμάτιο και εγώ εκλαιγα με κλειστά ματιά κάπου πίσω άκουγα τον άντρα μου να με παρακαλαει να μη κλαίω άλλο. Την επόμενη το πρωί δίπλα μου όλες οι μαμάδες που είχαν γεννήσει την ίδια μέρα που μπήκα και γω αγκαλιά με τα μωρακια τους και όλα να κλαίνε και γω να κλαίω μαζί τους γυρισμένη στον τοίχο. Ευτυχώς ήρθε γρήγορα ο άντρας μου και φυγαμε σπίτι. Άργησα να συνελθω και καιρό μετα το θυμομουν και εκλαιγα. 
Το 2010 4χρονια μετα, μετα απο πολύ πίεση και παρακαλητο του άντρα μου αποφασίσαμε να ξανά προσπαθήσουμε, απόφασησα δηλαδή γιατί ο άντρας μου ήθελε κατευθείαν μετα την απόξεση που είχα κάνει. Έτσι αυτή τη φορά προσπαθήσαμε για ενα εξάμηνο περίπου και καθυστέρηση χωρίς περίοδο δεν είχα. Στο διάστημα αυτό ο άντρας μου έχει κάνει τα χαρτιά του με τον άδερφο του για το στρατό και φεύγουν Νοέμβριο. Του λέω λοιπον όταν τελειωσεις με το στρατο ξανά προσπαθούμε έλα όμως που όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελάει! Με μένα θα ξεκαρδιστηκε! 
Ήμουν ήδη έγκυος κ δε το ήξερα γιατί συμπτώματα σαν τα προηγούμενα που είχα και περίμενα δεν είχα κανένα!
Πέμπτη πρωί λοιπόν έχω άδεια ο άντρας μου είχε ήδη αγοράσει τεστ απτην προηγούμενη. Φεύγει στη δουλειά και μπαίνω μετα απο κανένα 2ωρο για το τεστ. Όσο περίμενα έλεγα 
"ξέρω ότι θα ναι θετικό το ξέρω αλλα αν είναι αρνητικό...? θεέ μου...! θα το πάρω σαν να είχα μια αποβολή πάλι και πάλι θα μαι χάλια." 
Τα χέρια τρέμουν η καρδιά κοντεύει να βγει έξω απο το σώμα και η ανάσα τόσο δυνατή...το τεστ θετικο και ενα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου που όσο κι αν προσπαθούσα να το σβησω δε μπορούσα. Αστραπιαίες σκέψεις στο μυαλό να μη περάσω τα ίδια πάλι...ααα όχι δε θα χαλασω πάλι ενα τόσο ωραίο νέο. 
Τηλέφωνο την κολλητη 
"αγαπουλα μου καλημέρα τι κανείς;"
 "καλα αγαπουλα εσυ;"
 "καλα,κάθεσαι;"
"ναι."
"εεεε.... "
"Λέγε ρε αγαπουλα θα με σκασεις τι συμβαίνει;"
"εεεεε....είμαι έγκυος!"
"αχ δε μπορώ να τσιριξω είμαι στο λεωφορείο. Τέλεια τέλεια. Μπράβο ρε αγαπουλα μπράβο. Ο άντρας σου πως αντέδρασε;!"
" Δ το ξέρει ακόμα εσένα πήρα πρώτα θα του το πω το μεσημέρι απο κοντά.θελω να δω πως θα κάνει."
"οκ φιλία σε αφήνω πρέπει να κατέβω να τσιριξω!"
Το μεσημέρι έρχεται ο αντρούλης μου περιμενε όλη μέρα μήνυμα μου αλλα τίποτα και έτσι πιστεύει ότι είναι αρνητικό και εχω στεναχωρεθει και για να μην τον στεναχωρησω  κι αυτον δε του το είπα. Έρχεται με χαιρεταει και δε ρωτάει τίποτα για το τεστ για να μη στενάχωρηθω
 "είσαι καλα;"
"ναι."
"πως περασες σήμερα στο ρεπω σου;"
"καλα έχεις χαιρετίσματα απτή Ρ..."
"ευχαριστώ...εμένα δ με πήρες κανένα τηλ..."
ε τι να σου πω βρε μωρο αφού το μεσημέρι θα ερχοσουν;"
"Δεν είχες τίποτα να μου πεις;"
"όχι."
"καλα τότε."
Φεύγει να παει να πιει ενα νερό στη κουζίνα..
. "Α μωρο έλα λίγο σου πήρα ενα δωράκι...σε πιο χέρι είναι;"
"σαυτό..."
"ναι! "
Πάρτο θετικο τεστ να σε δω τώρα...χοροπηδουσε στο σαλόνι σαν τα παιδάκια που τα παίρνεις σοκολάτες με ξενυχιασε 2 φορές και με αγκαλιάζε με φίλουσε συνέχεια. Σταματάει τα χοροπηδηματα. Μαγκαλιαζει τρυφερά...
"μωρο μου είμαι πολυ χαρούμενος εγώ νόμιζα δεν ήσουν και γιαυτο δε με πήρες τηλ για να μη στεναχωρεθω... Μωρο μου εφαγές; Πρέπει να προσεχείς τώρα. Πανε ξαπλωσε να ξεκουραστεις θα σου φέρω να φας. Δε πιστεύω να έκανες καμία δουλειά σήμερα; χυμό ήπιες; Την γιατρό την πήρες τηλ; Πονάς; Μήπως ζαληζεσαι;"
Τι να πρωτο απαντήσω παιδι μου ενα ενα.
Άλλα εδω ξεκινάει το μικρό μαρτύριο μου. Είχα κάτι μικρά πονακια φοβόμουν για έξωμητριο και τηλεφωνώ στη γιατρό μου όπου μπορούσε να με δει σε 2βδομαδες!Τηλέφωνο στον άδερφο της συναδελφησας μου έλα σήμερα το απόγευμα πριν ανοίξω νασε δω. Λέω στον άντρα μου θα πάμε τώρα σαυτον να δούμε αν όλα είναι καλα και το επόμενο ραντεβου θα το κλείσω στη δικιά μου. Πηγαίνουμε το απογευμα με εξετάζει κολπικα πράγμα που δεν είχε κάνει ποτέ η δική μου γιατρός ο άντρας μου πίσω απτην κουρτίνα ακούω για πρώτη φορά στην 6η εβδομάδα την καρδούλα του μωρού μας και πίσω απτην κουρτίνα τον άντρα μου να κλαίει απο συγκίνηση  κάτι που δε το περιμέναμε τόσο νωρις αφού η γιατρός μου μου είχε πει στον 3μηνα ακούγεται. Μου βάζει εξετάσεις να κάνω και μια εξέταση μέσα σε όλες τις άλλες ονόματος θρομβοφυλλη.
 "Τι είναι αυτο; "
"Εξέταση να δούμε αν πηζει το αίμα σου κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης περισσότερα απτό φυσιολογικό."
"και γιατί να την κάνω;"
"γιατί αν πηζει θα έχουμε παλλυνδρομη και στην 11η εβδομάδα περίπου το εμβρυο πεθαίνει επειδή δε τρέφεται γιατί έχεις θρομβους."
"εγώ είχα μια παλυνδρομη."
"ε τότε θα την κανείς οπωσδήποτε."
 Η γιατρός μου δε μου την είχε δώσει αυτή την εξέταση και όταν την ρώτησα 4 συνεχόμενες φορές γιατί απέβαλα και μάλιστα στην 11η εβδομάδα δε μου απαντούσε μου έλεγε μικρη είσαι θα κανείς άλλο,ναι αλλα γιάτι; Δεν είναι τίποτα. Αυτη ήταν η απάντηση γιατρου!
Η εξέταση βγήκε θετική στην θρομβοφυλλη το αίμα μου πηζει περισσότερο απτό κανονικό. Έτσι μέχρι που γέννησα κάθε μέρα εκανα ενέσεις. 8μιση μήνες. Πήγαινα σ Αυτόν τον γιατρο μέχρι τέλος.
Στον 3ο μηνα απτο ασβέστιο γέμιζουν τα άκρα μου μικρουτσικα σπυρακια που είχαν τρομερή φαγούρα. Τα βραδιά δε μπορούσα να ακουμπησω το σεντόνι γιατί τρελαινομουν στη φαγούρα την έβγαζα στο μπάνιο σε λεκάνη με κρύο νερό με ταλκ με ιώδιο...δε βοηθούσε τίποτα μου έδωσαν  στο ικα μια αλοιφη κορτιζονουχα που στο νοσοκομείο μου την απαγόρευσαν ήταν ότι πιο δυνατό κυκλοφορεί στο εμπόριο και δε τη δίνουν ποτε σε έγκυες. Έκανα να κοιμηθώ φυσιολογικά 1,5μηνα δε μπορούσα ούτε να περπατησω οι πατούσες μου είχαν γεμίσει σπυρακια μικρά με πυον εκλαιγα απτά νεύρα μου. Στον 6ο με έπιασαν μικρές συσπασεις ο γιατρός μου είπε ξαπλα αλλα είχα μετακομηση! Την εκανα και πήγαν όλα καλα! Όρθια σε ενα μέρος πάνω απο 3λεπτα δε μπορούσα να κάτσω ζαλιζομουν. Στον 6ο φεύγει ο άντρας μου φαντάρος Τρίπολη και γω θεσσαλονίκη. Για να του δώσουν κοντινή μετάθεση ήθελαν χαρτί ότι είμαι έγκυος αλλα όχι απο ιδιώτη. Το νοσοκομείο δε μου έδινε γιατί δεν είχα φάκελο εκεί. Έτρεχαν σαν τη χαζη τα νεύρα μου κουρέλια μήπως να παρουσιαζομουν και γω μαζί του για να δουν την κοιλιά; Ευτυχώς μετα απο φασαρίες δέχτηκαν του ιδιώτη γιατρού μου και ο άντρας μου ήρθε θεσσαλονίκη. 8μηνων πονάει η μέση μου πολυ και έχω και κυστιτηδα θα περάσει λέω και δε πηγαίνω στο γιατρο μου να μη τον ζαλιζω τον άνθρωπο. Δευτέρα πρωι ζητάω απτην καλή μου πεθερουλα που με φιλοξενούσε όσο ο γιος της ήταν φαντάρος να με τριψει λίγο γιατί ποναω. Με πιάνει να με τριψει και το σώμα μου όλο έκαιγε, στο μέτωπο δροσερή αλλα αδιαθετη απο μέρες. Μου βάζει θερμόμετρο 38,5 ο πεθερος μου με πηγαίνει στο νοσοκομείο μου κάνουν εισαγωγή και δε μαφηνουν επειδή έχω δεκάτα εκείνη την ώρα και είχα ανεβάσει υψηλό στο σπίτι. Με εξετάζουν και με βρίσκουν κολικο νεφρού. Μένω περίπου μια εβδομάδα μεσα και συζητούσαν να μου το πάρουν νωρίτερα γιατί έπεφταν οι χτυποι κάποιες φορές. Τελικά με διώχνουν.
16/2/11 π.η.τ. 
16/02  Το απόγευμα είδα λίγο αίμα στο εσώρουχό μου πήρα τον άντρα μου και πήγαμε στο νοσοκομείο. Έχω συσπασεις αλλα όχι σε σταθερο ρυθμό, με στείλαμε σπίτι να πάρω 2 depon και να πέσω για ύπνο και την επόμενη αν συνεχίσουν οι πόνοι να πάω στο Ιπποκράτειο. Το προηγούμενο βράδυ δεν είχα κοιμηθεί καθόλου ο άντρας μου σκοπιά και τον εκανα παρέα στο κινητό είχα κ κάτι καουρες...αυτο το βράδυ οι πόνοι δε μαφησαν να κλείσω μάτι. Στις 5 λέω τον άντρα μου να με παει στο νοσοκομείο δεν άντεχα άλλο. Με διώχνουν πάλι κ μου λεν να πάω κατα τις 10 στο Ιπποκράτειο. Πήγα στις 10 με εξετάζουν 1 διαστολή...κανε για μια ώρα περίπου βόλτα κ ξανα έλα μου λεν. Ξανα πάω 1,5 διαστολή κλίσμα εισαγωγή ρομπιτσα κλασσικά πράγματα στις 2 ήμουν στο δωμάτιο τοκετου. Απο κοινή την ώρα μέχρι τις 12:30 το βράδυ η μήτρα μου δε ξεκουραζοταν μετα απο τις συσπασεις διαστολη δεν εκανα πολυ. Μου σπάνε τα νερά και μετα απο ώρες κάνω 7,5 στις 12 το βράδυ ζητάω επισκληριδειο η χειρουργείο... Να πω ότι πήγαινα φυσιολογικά χωρίς επισκληριδειο. Οι γιατροί κ οι νοσοκόμες συνέχεια με βραβευαν που ήμουν η μικρότερη εκει που δε φώναξα παρα μόνο 2 φορές κ είχα ασταμάτητα πόνο της μήτρας χωρίς κανένα παυσίπονο. Η πρακτικά ασκουμενη κοπέλα δεν έφυγε απο δίπλα μου καθόλου παρα μόνο όταν την φώναζαν μου έδειξε απ´ την αρχη τέλεια τις αναπνοες κ τις ακολούθησα ακριβώς. Αυτές με βοήθησαν να άντεξω τους πόνους τόσο ωρών. 12:00 ήμουν στο χειρουργείο 12:30 άκουσα το κλάμα του....ίδιος ο μπαμπάς του! Αυτο το βλέμμα δε θα το ξεχάσω σε όλη μου τη ζωη... Σε διαπερνά όλο το σώμα...
 Συγνώμη που σας κουρασα.... Sad



κουκλιτσα μ να σ ζησει το αστερακι σου εγω ειμαι στη 8η εβδομαδα και ακουσαμε καρδουλα απο την 6η καναμε πρωτα κολπικο υπερηχο τις εξετασεις αυτες τις μερες θ τις κανω εμενα μ τ βγαλαν λιγο πιο μικρο αλλα μ ειπαν δν ειναι ανυσιχιτικο γτ μπορει ν μην εχουμε υπολογισει σωστα τις μερες (που οντως ετσι ειναι γιατι δν θυμαμαι ακριβως περιοδο )καλοτυχο ν ειναι τ μωρακι σ

Μίνι

Μίνι
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
Φοβερή ιστορία με υπέροχο τέλος!!! Συγχαρητήρια για το κουράγιο και την υπομονή σου! Άξιζε τον κόπο!!!! Μπράβο!!!! Σου εύχομαι, όταν με το καλό έρθει η επόμενη εγκυμοσύνη, να είναι μια υπέροχη εμπειρία χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις!!!! Να χαίρεσαι το μωρούλι σου!!! Razz Razz Razz

marinaki <3 <3


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
περασες πολλα απο τι ειδα δεν θα ανφερθο στα παραπανο γτ ειναι περασμενα κ παμε στα ευχαρισταααααα,περασα κ εγω πολλα κ σ εκαταλαβενωωω να σου ζησει να ειναι καλοτυχο το μωρο σου στην ζωουλα σου κ πανταααααααα ευηχησμενη η 3 σας flower flower

natassa-st-pr

natassa-st-pr
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
Tinkibell έγραψε:Απ τη στιγμή που έμεινα έγκυος άρχισα να διαβάζω καθημερινά το είμαι μαμά κ τις ιστορίες τοκετού που όλες με συγκηνουσαν το ίδιο κ ανηπομονουσα να γέννησω κ γω για να γράψω την δική μου ιστορία. Και επί τέλους ήρθε η ώρα.

Θέλω τόσο πολύ να βγάλω όσα έχω μέσα μου που το κειμενο μου θα ναι μεγαλο...αν κάποια κοπέλα κούρασω με την ιστορία μου ζητω συγνώμη...

Θα πάρω τα πράγματα απτην αρχή όμως...η ιστορία μου ξεκινάει από το 2006 τον Ιούλιο όπου στα δεκαοχτώ μου κ κάτι μέρες πριν τα κλείσω παντρευομαι τον άνθρωπο που αγαπώ κ μ αγαπάει. Μέσα σε λίγους μήνες αποφασίζουμε από κοινού να κάνουμε παιδάκι, και μέσα σε ενα μήνα μένω έγκυος! 
Καθυστέρηση είχα πάντα λόγου πολυκυστιτιδας αλλά αυτή τη φορά ένιωθα ότι δ είναι το ίδιο κάτι ζαλαδες κάτι σκοτοδεινες κάτι αναγουλες σε έντονες μυρωδιές, το υποψιαστηκα. Έτσι έφτασε η ώρα που έτρεμαν τα χέρια μου κρατώντας το θετικό τεστ. Με τρεμαμενα χέρια κ με ανάμεικτα συναισθήματα (όχι ευχάριστα) απτή μια το τεστ κ απτην άλλη το κινητό στέλνω μήνυμα στον άντρα μου "έκανα τεστ είναι θετικό" πιο ψυχρό δ θα μπορούσα να το στείλω νομίζω. Παράταει  τη δουλειά του κ έρχεται να με βρει σπίτι όπου εγώ ήμουν "πέρα βρέχει". Πρώτον δε πίστευα πως έμεινα έγκυος τόσο γρήγορα και δεύτερον τώρα που έμεινα δε ξέρω αν πραγματικά  θελω, είμαι έτοιμη;  Ο άντρας μου ήταν μεστην καλή χαρά, αυτός μου έκλεισε ραντεβού στη Γυναικολόγο μου και σιγά σιγά συνήλθα και γω. Ειδικά μετά τον πρώτο υπερηχο ενδιαφέρθηκα, αγάπησα κ νοιαστηκα  το μικρό πλασματακι που θα μεγάλωνε μέσα μου, ήμουν ήδη ενα μισή μηνών. 
Έκανα τις εξετάσεις που μου είπε η γιατρος και κανονησαμε ραντεβού για ενα μισή  μήνα αργότερα! Μετα απο ενα μήνα λοιπόν πάμε στο ραντεβού μας όλα καλά και όλα ωραία μέχρι να μπω στον υπερηχο. Οι εξετάσεις καλές,  τα χάπια μου τα ξεκίνησα και 'μπαίνω για τον υπερηχο. Με ρίχνει αυτό το "μπλιαχ"  ζελέ στην κοιλιά και ψάχνει...βρίσκει το εμβρυο και μου δείχνει το κεφαλακι που σχηματίστηκε τα χεράκια και τα ποδια που καθόταν σαν οκλαδον. Έχω καταλάβει απτή φωνή της ότι ειναι ανήσυχη και προσπαθώ να συγκρατηθω, μου λέει όλα καλά αλλά δε μπορώ να ακουσω καρδιά και το μηχάνημα είναι καινούριο! Σοκ? Εγκεφαλικό ? Όπως θες! Θα πας στο Ιπποκράτειο να σου κάνουν τον μεγάλο υπερηχο κατα 99%έχουμε παλλυνδρομη. 
Απο το σοκ ξεχάσαμε να την πληρώσουμε εκλαιγα εκλαιγα και δε μπορούσα να σταματήσω κατεβήκαμε και καθομουν κάτω στην είσοδο απαρηγορητη. Τυχαία περνούσε η μητέρα μου απο κει ο άντρας μου είχε τηλεφωνήσει στον πατέρα του και φύγαμε όλοι μαζί για το Ιπποκράτειο. Μανεβασαν για τον υπερηχο και περίμενα έξω τη σειρά μου με ματιά πρησμενα και κατακοκκινα απ'το κλάμα που ακόμα δε είχα σταματήσει να κλαίω. Έρχεται η σειρά μου μπαίνω, ξαπλωνω, σηκώνω το μπλουζάκι και κατεβαζω πιο κάτω τη φούστα που φορούσα. Έρχεται η νοσοκόμα, γιατρός δε ξέρω τι ακριβώς ήταν και μου λέει μένα ειρωνικό ύφος 
"είσαι καλά κοπέλα μου;το μωρο δ βρίσκεται στο στομάχι κατέβασε τα ρούχα σου πως θα σε εξέτασω?" 
Ευτυχώς την είδε και την άκουσε ένας γιατρός πολύ καλός κ έρχεται 
"είσαι τρελή; Δε βλέπεις πως είναι; πως της μιλάς έτσι; σηκώ φυγε θα την εξέτασω εγώ!"
 Τι καλός γιατρός! 
"Τι έχεις κορίτσι μου τι έγινε;" 
" Παλλυνδρομη." 
" Έλα να το δούμε αν είναι έτσι...λοιπόν είχε δίκιο η γιατρός σου"
 βγήκε μαζί μου έξω ενώ γινόταν χαμός απο ουρές που περίμεναν. Ήρθε και μιλούσε στους δικούς μου πως τα έχει σχεδιασμένα η φύση και ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω. Εισαγωγή, απόξεση και αν θελω μπορώ να φύγω μετα την επέμβαση. Εγώ σηκώθηκα και έφυγα εκέινη την ώρα δεν άντεχα και δε το πίστευα κι ολας "σε μένα γιατί?" ερώτηση κλασσικη. 
Θα ερχομουν αύριο να ηρεμήσω πρώτα και να σκεφτώ. Όλο το βράδυ εκλαιγα και προσευχομουν για ενα θαύμα. Το πρωί ξανά στο Ιπποκράτειο εισαγωγή και το απόγευμα η επέμβαση μισής ώρας. Μπήκα στο χειρουργείο σαν να ήμουν σε κόμμα δε μιλούσα και δεν απαντούσα σε κανέναν οι δικοί μου απέξω να περιμένουν και γω στον εαυτό μου και στις αμέτρητες τύψεις και σκέψεις μου. Ξύπνησα και ένιωσα άδεια...τοσο αδεια...το φόριο με πήγαινε στο δωμάτιο και εγώ εκλαιγα με κλειστά ματιά κάπου πίσω άκουγα τον άντρα μου να με παρακαλαει να μη κλαίω άλλο. Την επόμενη το πρωί δίπλα μου όλες οι μαμάδες που είχαν γεννήσει την ίδια μέρα που μπήκα και γω αγκαλιά με τα μωρακια τους και όλα να κλαίνε και γω να κλαίω μαζί τους γυρισμένη στον τοίχο. Ευτυχώς ήρθε γρήγορα ο άντρας μου και φυγαμε σπίτι. Άργησα να συνελθω και καιρό μετα το θυμομουν και εκλαιγα. 
Το 2010 4χρονια μετα, μετα απο πολύ πίεση και παρακαλητο του άντρα μου αποφασίσαμε να ξανά προσπαθήσουμε, απόφασησα δηλαδή γιατί ο άντρας μου ήθελε κατευθείαν μετα την απόξεση που είχα κάνει. Έτσι αυτή τη φορά προσπαθήσαμε για ενα εξάμηνο περίπου και καθυστέρηση χωρίς περίοδο δεν είχα. Στο διάστημα αυτό ο άντρας μου έχει κάνει τα χαρτιά του με τον άδερφο του για το στρατό και φεύγουν Νοέμβριο. Του λέω λοιπον όταν τελειωσεις με το στρατο ξανά προσπαθούμε έλα όμως που όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελάει! Με μένα θα ξεκαρδιστηκε! 
Ήμουν ήδη έγκυος κ δε το ήξερα γιατί συμπτώματα σαν τα προηγούμενα που είχα και περίμενα δεν είχα κανένα!
Πέμπτη πρωί λοιπόν έχω άδεια ο άντρας μου είχε ήδη αγοράσει τεστ απτην προηγούμενη. Φεύγει στη δουλειά και μπαίνω μετα απο κανένα 2ωρο για το τεστ. Όσο περίμενα έλεγα 
"ξέρω ότι θα ναι θετικό το ξέρω αλλα αν είναι αρνητικό...? θεέ μου...! θα το πάρω σαν να είχα μια αποβολή πάλι και πάλι θα μαι χάλια." 
Τα χέρια τρέμουν η καρδιά κοντεύει να βγει έξω απο το σώμα και η ανάσα τόσο δυνατή...το τεστ θετικο και ενα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου που όσο κι αν προσπαθούσα να το σβησω δε μπορούσα. Αστραπιαίες σκέψεις στο μυαλό να μη περάσω τα ίδια πάλι...ααα όχι δε θα χαλασω πάλι ενα τόσο ωραίο νέο. 
Τηλέφωνο την κολλητη 
"αγαπουλα μου καλημέρα τι κανείς;"
 "καλα αγαπουλα εσυ;"
 "καλα,κάθεσαι;"
"ναι."
"εεεε.... "
"Λέγε ρε αγαπουλα θα με σκασεις τι συμβαίνει;"
"εεεεε....είμαι έγκυος!"
"αχ δε μπορώ να τσιριξω είμαι στο λεωφορείο. Τέλεια τέλεια. Μπράβο ρε αγαπουλα μπράβο. Ο άντρας σου πως αντέδρασε;!"
" Δ το ξέρει ακόμα εσένα πήρα πρώτα θα του το πω το μεσημέρι απο κοντά.θελω να δω πως θα κάνει."
"οκ φιλία σε αφήνω πρέπει να κατέβω να τσιριξω!"
Το μεσημέρι έρχεται ο αντρούλης μου περιμενε όλη μέρα μήνυμα μου αλλα τίποτα και έτσι πιστεύει ότι είναι αρνητικό και εχω στεναχωρεθει και για να μην τον στεναχωρησω  κι αυτον δε του το είπα. Έρχεται με χαιρεταει και δε ρωτάει τίποτα για το τεστ για να μη στενάχωρηθω
 "είσαι καλα;"
"ναι."
"πως περασες σήμερα στο ρεπω σου;"
"καλα έχεις χαιρετίσματα απτή Ρ..."
"ευχαριστώ...εμένα δ με πήρες κανένα τηλ..."
ε τι να σου πω βρε μωρο αφού το μεσημέρι θα ερχοσουν;"
"Δεν είχες τίποτα να μου πεις;"
"όχι."
"καλα τότε."
Φεύγει να παει να πιει ενα νερό στη κουζίνα..
. "Α μωρο έλα λίγο σου πήρα ενα δωράκι...σε πιο χέρι είναι;"
"σαυτό..."
"ναι! "
Πάρτο θετικο τεστ να σε δω τώρα...χοροπηδουσε στο σαλόνι σαν τα παιδάκια που τα παίρνεις σοκολάτες με ξενυχιασε 2 φορές και με αγκαλιάζε με φίλουσε συνέχεια. Σταματάει τα χοροπηδηματα. Μαγκαλιαζει τρυφερά...
"μωρο μου είμαι πολυ χαρούμενος εγώ νόμιζα δεν ήσουν και γιαυτο δε με πήρες τηλ για να μη στεναχωρεθω... Μωρο μου εφαγές; Πρέπει να προσεχείς τώρα. Πανε ξαπλωσε να ξεκουραστεις θα σου φέρω να φας. Δε πιστεύω να έκανες καμία δουλειά σήμερα; χυμό ήπιες; Την γιατρό την πήρες τηλ; Πονάς; Μήπως ζαληζεσαι;"
Τι να πρωτο απαντήσω παιδι μου ενα ενα.
Άλλα εδω ξεκινάει το μικρό μαρτύριο μου. Είχα κάτι μικρά πονακια φοβόμουν για έξωμητριο και τηλεφωνώ στη γιατρό μου όπου μπορούσε να με δει σε 2βδομαδες!Τηλέφωνο στον άδερφο της συναδελφησας μου έλα σήμερα το απόγευμα πριν ανοίξω νασε δω. Λέω στον άντρα μου θα πάμε τώρα σαυτον να δούμε αν όλα είναι καλα και το επόμενο ραντεβου θα το κλείσω στη δικιά μου. Πηγαίνουμε το απογευμα με εξετάζει κολπικα πράγμα που δεν είχε κάνει ποτέ η δική μου γιατρός ο άντρας μου πίσω απτην κουρτίνα ακούω για πρώτη φορά στην 6η εβδομάδα την καρδούλα του μωρού μας και πίσω απτην κουρτίνα τον άντρα μου να κλαίει απο συγκίνηση  κάτι που δε το περιμέναμε τόσο νωρις αφού η γιατρός μου μου είχε πει στον 3μηνα ακούγεται. Μου βάζει εξετάσεις να κάνω και μια εξέταση μέσα σε όλες τις άλλες ονόματος θρομβοφυλλη.
 "Τι είναι αυτο; "
"Εξέταση να δούμε αν πηζει το αίμα σου κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης περισσότερα απτό φυσιολογικό."
"και γιατί να την κάνω;"
"γιατί αν πηζει θα έχουμε παλλυνδρομη και στην 11η εβδομάδα περίπου το εμβρυο πεθαίνει επειδή δε τρέφεται γιατί έχεις θρομβους."
"εγώ είχα μια παλυνδρομη."
"ε τότε θα την κανείς οπωσδήποτε."
 Η γιατρός μου δε μου την είχε δώσει αυτή την εξέταση και όταν την ρώτησα 4 συνεχόμενες φορές γιατί απέβαλα και μάλιστα στην 11η εβδομάδα δε μου απαντούσε μου έλεγε μικρη είσαι θα κανείς άλλο,ναι αλλα γιάτι; Δεν είναι τίποτα. Αυτη ήταν η απάντηση γιατρου!
Η εξέταση βγήκε θετική στην θρομβοφυλλη το αίμα μου πηζει περισσότερο απτό κανονικό. Έτσι μέχρι που γέννησα κάθε μέρα εκανα ενέσεις. 8μιση μήνες. Πήγαινα σ Αυτόν τον γιατρο μέχρι τέλος.
Στον 3ο μηνα απτο ασβέστιο γέμιζουν τα άκρα μου μικρουτσικα σπυρακια που είχαν τρομερή φαγούρα. Τα βραδιά δε μπορούσα να ακουμπησω το σεντόνι γιατί τρελαινομουν στη φαγούρα την έβγαζα στο μπάνιο σε λεκάνη με κρύο νερό με ταλκ με ιώδιο...δε βοηθούσε τίποτα μου έδωσαν  στο ικα μια αλοιφη κορτιζονουχα που στο νοσοκομείο μου την απαγόρευσαν ήταν ότι πιο δυνατό κυκλοφορεί στο εμπόριο και δε τη δίνουν ποτε σε έγκυες. Έκανα να κοιμηθώ φυσιολογικά 1,5μηνα δε μπορούσα ούτε να περπατησω οι πατούσες μου είχαν γεμίσει σπυρακια μικρά με πυον εκλαιγα απτά νεύρα μου. Στον 6ο με έπιασαν μικρές συσπασεις ο γιατρός μου είπε ξαπλα αλλα είχα μετακομηση! Την εκανα και πήγαν όλα καλα! Όρθια σε ενα μέρος πάνω απο 3λεπτα δε μπορούσα να κάτσω ζαλιζομουν. Στον 6ο φεύγει ο άντρας μου φαντάρος Τρίπολη και γω θεσσαλονίκη. Για να του δώσουν κοντινή μετάθεση ήθελαν χαρτί ότι είμαι έγκυος αλλα όχι απο ιδιώτη. Το νοσοκομείο δε μου έδινε γιατί δεν είχα φάκελο εκεί. Έτρεχαν σαν τη χαζη τα νεύρα μου κουρέλια μήπως να παρουσιαζομουν και γω μαζί του για να δουν την κοιλιά; Ευτυχώς μετα απο φασαρίες δέχτηκαν του ιδιώτη γιατρού μου και ο άντρας μου ήρθε θεσσαλονίκη. 8μηνων πονάει η μέση μου πολυ και έχω και κυστιτηδα θα περάσει λέω και δε πηγαίνω στο γιατρο μου να μη τον ζαλιζω τον άνθρωπο. Δευτέρα πρωι ζητάω απτην καλή μου πεθερουλα που με φιλοξενούσε όσο ο γιος της ήταν φαντάρος να με τριψει λίγο γιατί ποναω. Με πιάνει να με τριψει και το σώμα μου όλο έκαιγε, στο μέτωπο δροσερή αλλα αδιαθετη απο μέρες. Μου βάζει θερμόμετρο 38,5 ο πεθερος μου με πηγαίνει στο νοσοκομείο μου κάνουν εισαγωγή και δε μαφηνουν επειδή έχω δεκάτα εκείνη την ώρα και είχα ανεβάσει υψηλό στο σπίτι. Με εξετάζουν και με βρίσκουν κολικο νεφρού. Μένω περίπου μια εβδομάδα μεσα και συζητούσαν να μου το πάρουν νωρίτερα γιατί έπεφταν οι χτυποι κάποιες φορές. Τελικά με διώχνουν.
16/2/11 π.η.τ. 
16/02  Το απόγευμα είδα λίγο αίμα στο εσώρουχό μου πήρα τον άντρα μου και πήγαμε στο νοσοκομείο. Έχω συσπασεις αλλα όχι σε σταθερο ρυθμό, με στείλαμε σπίτι να πάρω 2 depon και να πέσω για ύπνο και την επόμενη αν συνεχίσουν οι πόνοι να πάω στο Ιπποκράτειο. Το προηγούμενο βράδυ δεν είχα κοιμηθεί καθόλου ο άντρας μου σκοπιά και τον εκανα παρέα στο κινητό είχα κ κάτι καουρες...αυτο το βράδυ οι πόνοι δε μαφησαν να κλείσω μάτι. Στις 5 λέω τον άντρα μου να με παει στο νοσοκομείο δεν άντεχα άλλο. Με διώχνουν πάλι κ μου λεν να πάω κατα τις 10 στο Ιπποκράτειο. Πήγα στις 10 με εξετάζουν 1 διαστολή...κανε για μια ώρα περίπου βόλτα κ ξανα έλα μου λεν. Ξανα πάω 1,5 διαστολή κλίσμα εισαγωγή ρομπιτσα κλασσικά πράγματα στις 2 ήμουν στο δωμάτιο τοκετου. Απο κοινή την ώρα μέχρι τις 12:30 το βράδυ η μήτρα μου δε ξεκουραζοταν μετα απο τις συσπασεις διαστολη δεν εκανα πολυ. Μου σπάνε τα νερά και μετα απο ώρες κάνω 7,5 στις 12 το βράδυ ζητάω επισκληριδειο η χειρουργείο... Να πω ότι πήγαινα φυσιολογικά χωρίς επισκληριδειο. Οι γιατροί κ οι νοσοκόμες συνέχεια με βραβευαν που ήμουν η μικρότερη εκει που δε φώναξα παρα μόνο 2 φορές κ είχα ασταμάτητα πόνο της μήτρας χωρίς κανένα παυσίπονο. Η πρακτικά ασκουμενη κοπέλα δεν έφυγε απο δίπλα μου καθόλου παρα μόνο όταν την φώναζαν μου έδειξε απ´ την αρχη τέλεια τις αναπνοες κ τις ακολούθησα ακριβώς. Αυτές με βοήθησαν να άντεξω τους πόνους τόσο ωρών. 12:00 ήμουν στο χειρουργείο 12:30 άκουσα το κλάμα του....ίδιος ο μπαμπάς του! Αυτο το βλέμμα δε θα το ξεχάσω σε όλη μου τη ζωη... Σε διαπερνά όλο το σώμα...
 Συγνώμη που σας κουρασα.... Sad

Να σου ζήσει το μπεμπουλίνι σου και η ιστορία σου ήταν υπέροχη και δεν κούρασε καθόλου.
Θά ήθελα να σε ρωτήσω σε ποιον γιατρό πήγες γιατη η νύφη μου έχει το ίδιο προβληματάκι είχε 3 παλίνδρομες στους 2 μήνες και το 4ο το έχασε στον 5ο μήνα(απλά σταμάτησε η καρδούλα του) λόγω των θρόμβων και αυτό το έμαθε απο κάποιες εξετάσεις που της έβαλε να κάνει μετά την αποβολή η διατροφολόγος της εντελώς τυχαία, φαντάσου στο νοσοκομείο δεν της είπαν τίποτα ούτε να ψάξει το λόγο που πέθανε το νινάκι μας!

xazomama

xazomama
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
πολυ συγκινητικη η ιστορια σου κ μπραβο στο κουραγιο σου,σου ευχομαι απο δω κ περα ολα να σας πηγαινουν τελεια ,να ειστε παντα ευτυχισμενοι κ αγαπημενοι με την οικογενεια σου κ να καμαρωσετε το παιδακι σασ οπως επιθυμειτε να ναι παντα γερο κ ευτυχισμενο απτην αγαπη σας κ με το καλο οταν ειστε ετοιμοι ακομη 1παιδακι με 1εγκυμοσυνη γεματη υγεια κ χαρα. Το δικο μου story ΠΡΟΣΟΧΗ είναι πολυυυ μεγάλο 334590

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης

 
  •  

Forumgreek.com | Πολιτισμός | Childhood, Family | ©phpBB | Δωρεάν φόρουμ υποστήριξης | Αναφορά κατάχρησης | Cookies | Πρόσφατες συζητήσεις