Εμεις παλι στη βαφτιση δεν ειχαμε τετοια.Ειμασταν συνεχεια μαζι με τον αντρα μου,τα δωρα κ τα χρηματα τα εδιναν στη χαιρετουρα στην εκκλησια στον αντρα μου,βγαζαμε συνεχεια φωτογραφιες...Γενικα δεν υπηρξε κατι που να μας ενοχλησε 'η να μας χαλασε την ημερα εκεινη.Μπορω να πω οτι ηταν οπως το φανταστικαμε.!!!Εκτος απο καποια ασημαντα-τραγικα γεγονοτα που δεν παραδεχεται κανεις τους αλλα τελος παντων,αν δεν υπαρξουν κ τετοια στις ελληνικες οικογενειες δεν γινεται.!!!!

Γεια σας κορίτσια και καλή χρονιά να έχουμε!

Αφού πιάσατε το θέμα των βαφτίσεων, να ρωτήσω κάτι?

Ποιά είναι τα απαραίτητα?

Από ένα γρήγορο ψάξιμο που έκανα κατέληξα στα εξής:

Φόρεμα, παπουτσάκια, καλτσάκια, φανελάκι, σταυρός, λαδόπανα, πετσέτες (πόσες?), λαμπάδα.

Τι άλλο? Δεν θέλω να με φορτώσουν με βλακείες...

Καλημέρα σε όλες! Και πάλι να έχουμε καλή χρονιά και να συμπληρώσω κάποιες παραλείψεις μου
Ξέχασα να ευχηθώ τα Χριστούγεννα στη νατάσσα για το κοριτσάκι της και στο peristeraki για τον άντρα της. Κορίτσια μου, πολύχρονοι να είναι!
Ανατολή, να σου ζήσει, να είναι γερή και τυχερό το υπέροχο όνομά της! Να την καμαρώνεις πάντα! Και πολλές ευχές για την επέτειό σας (την κοπέλα που έφτιαξε την τούρτα πρέπει να μου τη συστήσεις, να πεις τιμές κλπ κλπ, γιατί ήταν άψογη και θέλω να κάνω κάνα τέτοιο ωραίο στο Μήτσο)
Catty μου, να ζήσετε κι εσείς με τον Καρκίνο σου, να είστε πάντα καλά κι ευτυχισμένοι οικογενειακώς
Ευχαριστώ όλες τις υπόλοιπες που μου στείλατε ευχές για το νέο έτος, με συγκινήσατε και να ξέρετε ότι μου έδωσαν πραγματικά πολλή θετική ενέργεια όταν τη χρειαζόμουν. Να είστε καλά!
Catty με ρώτησες για το ανικανοποίητο μέσα μου. Ισχύει και μάλλον είμαι πιο "διάφανη" από όσο νόμιζα. Τους τελευταίους δύο μήνες στη δουλειά ζορίστηκα πάρα πολύ, αναγκαζόμουν να δουλεύω από το γραφείο και τα Σαββατοκύριακα, που είναι ο μόνος χρόνος που έχουμε γενικά για να βλεπόμαστε όσο θέλουμε με τον άντρα μου. Ζορίστηκε κι αυτός, άρχισαν κάποιες μικρογκρίνιες, βγήκαν και μερικά οικονομικά προβλήματα στη φόρα, κλυδωνιστήκαμε κάπως. Από την άλλη, αυτό στάθηκε αφορμή να καταλάβουμε ακόμη περισσότερο πως η ζωή είναι μικρή, τα οικονομικά θα αργήσουν να βελτιωθούν και κυρίως νιώσαμε πόσο πολύ θέλουμε να ζούμε στο ίδιο σπίτι, χωρίς να πρέπει να περάσει μέρα ολόκληρη που δεν έχουμε ιδωθεί. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω, δεν είναι μόνο έρωτας που πολύ σωστά αναφέρεις, είναι και ότι διαπιστώνουμε ότι λειτουργούμε καλύτερα όταν είμαστε μαζί.
ΟΠΟΤΕΕΕΕ.... Στις 30 του μήνα, ενώ τρώγαμε ρεβύθια φούρνου στην κουζίνα του Μήτσου, μου είπε ότι το σκέφτηκε πολύ και θέλει, αν συμφωνώ. να αφήσουμε τα σχέδια που κάναμε για γάμο θρησκευτικό τον Μάιο και να παντρευτούμε μέσα στο Φεβρουάριο με πολιτικό γάμο (θέλουμε να μπορεί να μας παντρέψει ο ίδιος ο Δήμαρχος της περιοχής, που είναι οικογενειακός του φίλος), αφού απλώς σουλουπώσουμε λίγο το ήδη υπάρχον διαμέρισμά του και να τελειώσουμε το σπίτι που προορίζεται για μόνιμη κατοικία μας αργότερα. Επίσης θρησκευτικό γάμο αργότερα, ίσως και μαζί με βάφτιση (αν μας αξιώσει ο Θεός να αποκτήσουμε παιδί). Αισθάνθηκα ότι μου έκανε το μεγαλύτερο πρωτοχρονιάτικο δώρο! Είχα κουραστεί να μοιράζομαι χρονικά και χωρικά σε δέκα σημεία.
Οπότε τώρα νιώθω λιγότερο ανικανοποίητη       .
Και να φανταστεί κανείς, ότι αν μου έλεγαν πριν από μια 5ετία πως θα μου συμβούν όλα αυτά, θα γελούσα στα μούτρα του ανθρώπου η ορκισμένη εργένισσα