tolazarakimou! έγραψε:Εγώ θα το έλεγα πάντως. Θα είναι άσχημο να το μάθει τυχαία (γιατί κάποια στιγμή θα το μάθει). Και εκεί θα έχει μεγαλύτερη επίπτωση στην ψυχολογία της.

manoula3 έγραψε:το καθε παιδι θα το επαιρνε διαφορετικα...νομιζω!

στα 13 μου πηγαμε με τον αδερφο μου πατρα στον μπαμπα μου για καλοκαιρινες διακοπες!!καποια μερα λοιπον μας ειπαν (ο μπαμπας,η γιαγια κ η θεια),οτι ειναι μια γυναικα που εχει 2 κοριτσακια,των οποιων ο μπαμπας ειχε πεθανει...δουλευε στα καραβια...κ τωρα ο μπαμπας μας κανει ταχα μου πως ειναι ο μπαμπας τους που γυρισε απ'τα καραβια για να μην πουν την αληθεια κ στεναχωρηθουν τα μικρα!!κ μας ρωτησαν αν ειχαμε προβλημα μ'αυτο!!!ο αδερφος μ ηταν κ πιο μικρος δεν πολυκαταλαβαινε...δεν θυμαμαι καν πως αντεδρασε...ησυχα μαλλον!!εγω λυπηθηκα για τα κοριτσακια που δεν ειχαν μπαμπα κ το δεχτηκα αυτο το ''παιχνιδι''!!δεν ηθελα να στεναχωρηθουν!!
λιγες μερες αργοτερα μας ρωτησαν αν θελουμε να ερθουν σπιτι μας με τη μαμα τους να μας δουν κ να γνωριστουμε!κ καλα τα παιδια ηξεραν οτι εμεις ειμαστε αδερφακια τους απο αλλο γαμο!!!δεχτηκαμε κ ηρθαν!!αξιαγαπητα κ τα δυο!!!
αρχισαν να μας επισκεπτονται συχνοτερα,εμεναν κ σπιτι μας να κοιμηθουν!!
μετα εφυγαν ξαφνικα...κ μαλλον επειδη ο πατερας μου δεν τα πηγαινε καλα με τη μαμα τους!!!
ενα μηνα μετα που το εφερε η κουβεντα για τα κοριτσια,ρωτησα εγω τι κανουν κ πως νιωθουν τωρα χωρις μπαμπα!κ μου λεει η γιαγια μου ''για τα αδερφακια σου ρωτας??''...κ της λεω ε ναι ενταξει τα δηθεν αδερφακια μου!!κ σκαει η βομβα!!!εκεινη να ισχυριζεται οτι μας το ειχαν πει οτι ειναι πραγματικα μας αδερφια κ ο μπαμπας μου απο διπλα να την κοιταει σοκαρισμενος κ να λεει οτι δεν τους ειχαμε πει ετσι!!την κοιτουσε μ'ενα υφος σαν να της ελεγε ''δεν χρειαζοταν να σου ξεφυγει...ηθελα με τον τροπο μου να το πω οταν ερθει η ωρα!!
τελικα τα κοριτσακια ηξεραν οτι ο μπαμπας μας ηταν κ μπαμπας τους,δεν ειχαν καμια ιδεα για ιστοριες με καραβια κ τετοια!εμεις ημασταν βαθια νυχτωμενοι!!
το πρωτο δεκαλεπτο ειχα μεινει ακινητη κ ρωτουσα συνεχεια τι ειναι αληθεια τελικα!!!
ενιωσα αμηχανα που το εμαθα ετσι,αλλα λιγη ωρα αργοτερα χαρηκα απιστευτα που οντως ειναι αδερφια μας κ μπορουμε να τα νιωσουμε για δικο μας αιμα!!κ δεν χρειαζοταν ταχα να υποκρινομαστε!!
ξαναηρθαν σπιτι μας αρκετες φορες κ ολα κυλουσαν φυσιολογικα!!
η μαμα τους ειχε σχεση με τον μπαμπα μου πριν χρονια κ ενω ηταν παντρεμενος με τη μαμα μου κ η γυναικα εμεινε εγκυος 2 φορες!!δεν τα ξερω κ ολα...αλλα μετα απομακρυνθηκαν κ τα παιδια ειχαν ελαχιστη σχεση με τον μπαμπα μας!ωσπου εκεινο το καλοκαιρι,ουτε που ξερω πως εγινε τα ξαναβρηκαν...για λιγο!!!

μετα το χωρισμο χαθηκαμε!!!ωσπου οταν πια εφτασα τα 17 κ ενιωθα πιο ανεξαρτητη πηγα κ τις ειδα στο σπιτι τους!!!

τωρα ειμαι μυκονο κ μιλαμε καμια φορα στο φεις,αλλα δεν μπορω να τις καταλαβω!εχω χασει πολλα απ'τη ζωη τους κ δεν ξερω καν τον χαρακτηρα τους!!με λυπει αυτο!!
τα σκεφτομαι μικρουλια που ηταν κ συγκινουμαι!!θυμαμαι την μεγαλη ειδικα που μου ειχε αδυναμια!!θυμαμαι εντονα μια νυχτα που κοιμηθηκαν σπιτι μας κ γω ειχα κλεισει κ καλα τα ματια μου οτι κοιμαμαι κ ειδα την μεγαλη να ερχεται να με φιλαει κ να με σταυρωνει με το χερακι της!!!

ε κκει καπου στα 19 που αρχισε να ανοιγεται κ η μαμα μου,μου ειπε οτι το ηξερε για τα παιδια απο τοτε!οτι ειχε θερμοπαρκαλεσει την γυναικα αυτη να φυγειαπ'τη ζωη του μπαμπαμου κ να μην χαλασει την οικογενεια του,αλλα εκεινη ηταν ακαθεκτη!!
καλα δεν χαλασε μονο απ'αυτο η οικογενεια του...ηταν κ πολλα πολλα αλλα!
τοτε αρχισα να λυπαμαι για τη μαμα μου...το τι της προκαλεσε αυτη η γυναικα τοτε,το ποσο την πικρανε!οχι..δεν της κρατησα κακια...αλλα δεν θελω να τη μαθω κ καλυτερα!
απ'την αλλη με στεναχωρουσε απιστευτα οταν η αλλη γυναικα ερχοταν σπιτι μας κ πιανοταν απο κουβεντες για να τονισει τα ''στραβα'' της μαμας μου κ απο διπλα να σιγονταρει κ η γιαγια!
δεν αντιδρουσα...απλα ακουγα....αλλα η γνωμη μου για τη μαμα μου δεν αλλαξε ποτε!!!
ηταν ομως αγενεια να μιλαει για κεινη μπροστα μου κ ενω ειχε φερει τοση αναστατωση τοτε!!!

χαιρομαι που υπαρχουν αυτα τα δυο παιδακια,χαιρομαι που τα κρατησαν τοτε,χαιρομαι που τα γνωρισα!!!δεν πανικοβληθηκα,το δεχτηκα στη ζωη μου!!ετσι κ αλλιως δεν μου εκαναν κανενα κακο!!δεν φταινε σε τιποτα!

αλλα να πω κ κατι για το οποιο νιωθω αμηχανα,ειναι οτι οταν καποιος με ρωταει ποσα αδερφια εχεις λεω 3!!εναν τον αδερφο μου κ τα δυο τα πιο μικρουλια που εχει τωρα με την καινουρια του γυναικα!!την πολυ καλη γυναικα!!
βασικα δεν ντρεπομαι να τα αναφερω οταν με ρωτανε,αλλα δεν θελω να μπαινω στην διαδικασια να εξηγω την ιστορια γι'αυτα τα 2 αδερφια!!φυσικα οι πιο κοντινοι μου ανθρωποι το ξερουν...σε καποιν πιο μακρινο δεν το λεω ευκολα!!

νιωθω στεναχωρια εκεινη την ωρα που δεν τα αναφερω...νιωθω σαν να τα προδιδω..σαν να αρνουμαι την υπαρξη τους!!!αλλα δεν θελω να αναφερω ετσι ξεκαρφωτα την ιστορια...ουτε να αναλυω τη ζωη του πατερα μου επειδη καποιος με ρωτησε ποσα αδερφια εχεις!!ελπιζω να καταλαβαινετε!!

συγνωμη αν σας κουρασα..αλλα πιστευω οτι παιζει ρολο ο χαρακτηρας του παιδιου,ο τροπος που θα το αναφερουν οι γονεις,οπως επισης κ ο τροπος που θα μιλησουν οι γονεις γι'αυτα τα παιδια..με τα καλυτερα λογια η'με υφος πικριας!!

αυτα!!συγνωμη για το μεγαλο ποστ!

ladycat έγραψε:ειναι 9 ετων παιδι εαν της μιλησεις ηρεμα κ λογικα πιστευς οτι θα σε καταλαβει μπορεις να της το πεις σαν παραμυθι που το χαπι εντ θα ειναι ο αδερφος που γυρναει στο σπιτι μετα απο ενα μεγαλο ταξιδι