ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...

ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ,ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΙΚΕ ΕΧΕΙ ΤΣΑΚΩΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ..ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΝΤΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ..ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.

ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΟΤΙ ΔΕ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ...ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΑΩ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΠΛΑΝΤΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ...

ΕΚΤΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ,ΚΑΠΟΙΑ ΒΟΛΤΑ Η ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΕΝΝΩΕΙΤΑΙ..ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΥ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΙΟ(ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΡΑΘΕΙ ΣΤΑ ΚΑΡΟΤΣΙΑ) Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΤΟΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΣΤΑ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΠΙΟΟΣ ΤΗΣ ΦΤΑΙΕΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΩΣΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ..
ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΥΜΕ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΝΝΩΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΞΑΝΛΕΙΤΑΙ ΟΣΟ ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΩ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ..

ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ..ΚΑΘΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΑΔΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ ΚΛΑΜΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.ΤΗ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΝΥΣΤΑΖΕΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕ ΤΟ ΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ..ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ..ΤΑ ΝΕΥΡΑΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΤΥΠΙΣΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ...

Αχ... σε καταλαβαίνω... να σε ρωτήσω μονο, έχετε πιπίλα;; έτσι κάνουν τα δικά μου όταν δεν έχουν πιπίλα μαζί τους και είμαστε εκτός σπιτιού.
Επίσης, έχει ένα αγαπημένο αρκουδάκι ή κάτι άλλο που αγκαλιάζει για να κοιμηθεί; (έχουν παρέα μαζί τους και τα ηρεμεί)
Και το τελευταίο μα σημαντικότερο: πρόγραμμα έχετε;;;; πχ να πέφτει για ύπνο συγκεκριμένη ώρα, να τηρείται με λίγα λόγια μία διαδικασία, πχ στις 8:30 εμείς ξέρουν πως θα τα πάρω ένα-ένα να τα κάνω μπάνιο, να τους δώσω το γάλα τους, να κάνουμε αγκαλίτσα και να τα βάλω για ύπνο.
Οταν το χαλάσουμε αυτό, αυτή τη σειρά δηλαδή, χάνονται εντελώς, τα πιάνουν τα νεύρα τους, δυσκολεύονται να κοιμηθούν κλπ.

HappyMama έγραψε:Αχ... σε καταλαβαίνω... να σε ρωτήσω μονο, έχετε πιπίλα;; έτσι κάνουν τα δικά μου όταν δεν έχουν πιπίλα μαζί τους και είμαστε εκτός σπιτιού.
Επίσης, έχει ένα αγαπημένο αρκουδάκι ή κάτι άλλο που αγκαλιάζει για να κοιμηθεί; (έχουν παρέα μαζί τους και τα ηρεμεί)
Και το τελευταίο μα σημαντικότερο: πρόγραμμα έχετε;;;; πχ να πέφτει για ύπνο συγκεκριμένη ώρα, να τηρείται με λίγα λόγια μία διαδικασία, πχ στις 8:30 εμείς ξέρουν πως θα τα πάρω ένα-ένα να τα κάνω μπάνιο, να τους δώσω το γάλα τους, να κάνουμε αγκαλίτσα και να τα βάλω για ύπνο.
Οταν το χαλάσουμε αυτό, αυτή τη σειρά δηλαδή, χάνονται εντελώς, τα πιάνουν τα νεύρα τους, δυσκολεύονται να κοιμηθούν κλπ.

ΓΕΙΑ ΣΟΥ HAPPYMAMA
ΠΙΠΙΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ..ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΚΑΘΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΤΗ ΒΑΖΩ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ..ΑΝ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΑΣΠΟΥΜΕ ΑΝΤΙ 2 ΩΡΕΣ ΚΟΜΗΘΕΙ 3 ΤΗ ΚΑΘΗΣΤΕΡΩ ΛΙΓΑΚΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΜΗ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΤΗ STANDAR ΩΡΑ ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,ΑΛΛΑ ΓΕΝΙΚΑ ΤΕΙΡΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΑΣ ΙΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ..ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΙΖΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΤΙ,ΕΔΩ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΔΕ ΧΩΡΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ,ΑΣΕ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΦΑΕΙ 2-3 ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΚΑΛΕΣ ΣΤΗ ΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩ ΔΕΙ ΟΛΑ....ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ?

Ναι, θυμάμαι την δεύτερη εγκυμοσύνη μου και τις κλωτσιές αλλά και την αλλαγμένη συμπεριφορά της μεγάλης μου (δεν παίρνεις το παιδί αγκαλιά όπως πριν κλπ, και αυτό νιώθει τις αλλαγές, νιώθει απόρριψη και αυτή είναι απ' τις πιο δύσκολες ηλικίες).

Τα δικά μου είναι σχεδόν 3 η μεγάλη και 14 μηνών η μικρή.

Ισως είσαι κατά της πιπίλας, είναι όμως παρηγοριά για τα παιδιά και ίσως να σου είχε λύσει το πρόβλημα.
Μην καθυστερείς τον ύπνο λόγω μεγάλου μεσημεριανού ύπνου, δεν έχει σημασία για τα παιδιά πόση ώρα κοιμήθηκαν, το λέω εμπειρικά απ' τα δικά μου.

Απ' αυτά που γράφεις μάλλον υπερένταση την πιάνει την μικρούλα, είναι και η ηλικία των 2: θέλει να παίξει και να γνωρίσει τον κόσμο, δεν προλαβαίνει να κοιμηθεί!!!!    Πρέπει να βρείτε κάτι που την ηρεμεί. Τώρα εσύ δεν είσαι για πολλά πολλά, μήπως ο μπαμπάς να δοκίμαζε κάτι; πχ να βγει αγκαλίτσα με τον μπαμπά στο μπαλκόνι να δει τα αστεράκια, συνήθως χαλαρώνουν και κοιμούνται αμέσως.
Αλλο που έκανα έγκυος: αγκαλίτσα στο κρεβατάκι της - χαμηλά φώτα, έχετε κάνει μπάνιο, έχετε πιει γάλα και έχετε πει πως τώρα θα τραγουδήσετε χαμηλόφωνα 2 ομορφα τραγουδάκια για νάνι, την παίρνεις αγκαλίτσα και της τραγουδας 1 ή 2 τραγούδια και να της λες σταθερά, γλυκά: "τώρα είναι ώρα για νάνι", φιλάκι και καληνύχτα! Ξέρεις, μερικές φορές φοβόμαστε τα ίδια μας τα παιδιά, κι αν έεεεχω περάσει από τέτοιες φάσεις.... !!!!! Θέλει αποφασιστικότητα και το αποτέλεσμα πολλές φορές μας εκπλήσει!

Το μεσημέρι μην την πιέζεις, κάποια παιδιά δεν κοιμούνται, δεν είναι κακό.. Αν πάλι σου νευριάζει πάει να πει πως της λείπει ύπνος, εντάξει, πρέπει να ηρεμήσει για να καταφέρετε να κοιμηθεί...
Ενα διάστημα της έλεγα μετά από πολλά ότι "είναι ώρα για νάνι" και την έβαζα στο κρεβάτι της. Εκλαιγε για 2 λεπτά (ψεύτικα) και μετά ξεραινόταν.

mama_maria krhth έγραψε:ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...

ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ,ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΙΚΕ ΕΧΕΙ ΤΣΑΚΩΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ..ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΝΤΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ..ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.

ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΟΤΙ ΔΕ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ...ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΑΩ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΠΛΑΝΤΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ...

ΕΚΤΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ,ΚΑΠΟΙΑ ΒΟΛΤΑ Η ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΕΝΝΩΕΙΤΑΙ..ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΥ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΙΟ(ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΡΑΘΕΙ ΣΤΑ ΚΑΡΟΤΣΙΑ) Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΤΟΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΣΤΑ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΠΙΟΟΣ ΤΗΣ ΦΤΑΙΕΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΩΣΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ..
ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΥΜΕ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΝΝΩΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΞΑΝΛΕΙΤΑΙ ΟΣΟ ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΩ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ..

ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ..ΚΑΘΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΑΔΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ ΚΛΑΜΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.ΤΗ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΝΥΣΤΑΖΕΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕ ΤΟ ΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ..ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ..ΤΑ ΝΕΥΡΑΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΤΥΠΙΣΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ...  

σαν να mιλας για τον γιο mου ειναι ακριβος ετσι οπως τα λεες ασε που ο δικος mου ευτιαξε προγραmα κ το βραδι ξυπναει ακριβος την ιδια ωρα καθε βραδι κ κλαιη mεχρι να τον παρο στο κρεβατι σκεφτηκα να τον αφησο να κλαιη να δω τ θα κανει ποσο θα αντεξει (οταν παρο αποφαση γιατι στα λογια ολλα οκ αλλα στην πραξη δν mπορω)

HappyMama έγραψε:Ναι, θυμάμαι την δεύτερη εγκυμοσύνη μου και τις κλωτσιές αλλά και την αλλαγμένη συμπεριφορά της μεγάλης μου (δεν παίρνεις το παιδί αγκαλιά όπως πριν κλπ, και αυτό νιώθει τις αλλαγές,  νιώθει απόρριψη και αυτή είναι απ' τις πιο δύσκολες ηλικίες).

Τα δικά μου είναι σχεδόν 3 η μεγάλη και 14 μηνών η μικρή.

Ισως είσαι κατά της πιπίλας, είναι όμως παρηγοριά για τα παιδιά και ίσως να σου είχε λύσει το πρόβλημα.
Μην καθυστερείς τον ύπνο λόγω μεγάλου μεσημεριανού ύπνου, δεν έχει σημασία για τα παιδιά πόση ώρα κοιμήθηκαν, το λέω εμπειρικά απ' τα δικά μου.

Απ' αυτά που γράφεις μάλλον υπερένταση την πιάνει την μικρούλα, είναι και η ηλικία των 2: θέλει να παίξει και να γνωρίσει τον κόσμο, δεν προλαβαίνει να κοιμηθεί!!!!    Πρέπει να βρείτε κάτι που την ηρεμεί. Τώρα εσύ δεν είσαι για πολλά πολλά, μήπως ο μπαμπάς να δοκίμαζε κάτι; πχ να βγει αγκαλίτσα με τον μπαμπά στο μπαλκόνι να δει τα αστεράκια, συνήθως χαλαρώνουν και κοιμούνται αμέσως.
Αλλο που έκανα έγκυος: αγκαλίτσα στο κρεβατάκι της - χαμηλά φώτα, έχετε κάνει μπάνιο, έχετε πιει γάλα και έχετε πει πως τώρα θα τραγουδήσετε χαμηλόφωνα 2 ομορφα τραγουδάκια για νάνι, την παίρνεις αγκαλίτσα και της τραγουδας 1 ή 2 τραγούδια και να της λες σταθερά, γλυκά: "τώρα είναι ώρα για νάνι", φιλάκι και καληνύχτα! Ξέρεις, μερικές φορές φοβόμαστε τα ίδια μας τα παιδιά, κι αν έεεεχω περάσει από τέτοιες φάσεις.... !!!!! Θέλει αποφασιστικότητα και το αποτέλεσμα πολλές φορές μας εκπλήσει!

Το μεσημέρι μην την πιέζεις, κάποια παιδιά δεν κοιμούνται, δεν είναι κακό.. Αν πάλι σου νευριάζει πάει να πει πως της λείπει ύπνος, εντάξει, πρέπει να ηρεμήσει για να καταφέρετε να κοιμηθεί...
Ενα διάστημα της έλεγα μετά από πολλά ότι "είναι ώρα για νάνι" και την έβαζα στο κρεβάτι της. Εκλαιγε για 2 λεπτά (ψεύτικα) και μετά ξεραινόταν.

happymama εχεις δικιο με αυτό που ειπες,,ότι καποιες φορες φοβομαστε τα ιδια μας τα παιδια!ναι νομιζω πως καποιες φορες τη φοβάμαι από κάθε τι άλλο..στο μεσημεριανο τον υπνο πιστευω πως δε τη πιεζω διοτι όταν κοιμηθεί κατω από 2.30 ωρες δε ξυπναει..αρα αν δεν ηθελε να κοιμηθεί δε θα μου κοιμοταν τοοοοοοοοσο!απλα πιστυω και εγω πως είναι η ηλικια και δε θελει να χανει ουτε λεπτο από τη μερα,είναι όλα καινουρια για αυτην.. ναι την πιανει υπερενταση αλλα δε γινεται κάθε μερα να την πιανει..και εμας που ειμαστε μεγαλοι καποιες φορες μας πιανει υπερενταση και δε κοιμομαστε,το δεχομαι αλλα εμενα εχει συνεχως υπερενταση???
εχω δοκιμασει τα παντα στο να βρω κατι που να την ηρεμει αλλα δυστυχως δεν εχω βρει τιποτα ακομα...είμαι πολύ νευρικια και καταληγω σε φωνες που αυτό την εξαγριωνει περισσοτερο (και ενώ το ξερω) δε μπορω να κρατησω τα νευρα μου και κάθε φορα της φωναζω και μετα εχω τυψεις..

kerasoula έγραψε:

mama_maria krhth έγραψε:ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...

ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ,ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΙΚΕ ΕΧΕΙ ΤΣΑΚΩΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ..ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΝΤΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ..ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.

ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΟΤΙ ΔΕ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ...ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΑΩ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΠΛΑΝΤΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ...

ΕΚΤΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ,ΚΑΠΟΙΑ ΒΟΛΤΑ Η ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΕΝΝΩΕΙΤΑΙ..ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΥ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΙΟ(ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΡΑΘΕΙ ΣΤΑ ΚΑΡΟΤΣΙΑ) Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΤΟΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΣΤΑ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΠΙΟΟΣ ΤΗΣ ΦΤΑΙΕΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΩΣΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ..
ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΥΜΕ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΝΝΩΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΞΑΝΛΕΙΤΑΙ ΟΣΟ ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΩ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ..

ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ..ΚΑΘΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΑΔΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ ΚΛΑΜΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.ΤΗ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΝΥΣΤΑΖΕΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕ ΤΟ ΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ..ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ..ΤΑ ΝΕΥΡΑΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΤΥΠΙΣΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ...  

σαν να mιλας για τον γιο mου ειναι ακριβος ετσι οπως τα λεες  ασε που ο δικος mου ευτιαξε προγραmα κ το βραδι ξυπναει ακριβος την ιδια ωρα καθε βραδι κ κλαιη mεχρι να τον παρο στο κρεβατι σκεφτηκα να τον αφησο να κλαιη να δω τ θα κανει ποσο θα αντεξει (οταν παρο αποφαση γιατι στα λογια ολλα οκ αλλα στην πραξη δν mπορω)

κερασουλα μου υπομονη οση μας απεμεινε..τι άλλο να πω δε ξερω εχω σηκωσει τα χερια ψηλα...

Εγώ πάλι το πήρα απόφαση. 6 ετών... ο σπόρος.
Κοιμάμαι και ας κοιμηθεί όποτε θέλει.
Τα νεύρα μου κρόσια...

Κορίτσια,καλησπέρα,είμαι μαμα 3 κοριτσιών,3,5ετών και οι δίδυμες μου,3 μηνών!Ποτέ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με τον υπνο και αυτό πιστεύω έχει να κάνει με το πρόγραμμα που δεν το αλλάζω για κανέναν λόγο.Η μεγάλη μου κοιμάται κάθε μέρα 8 η ώρα ,το μεσημέρι δεν κοιμαται παρα μόνο αν εχουμε να παμε καπου το απογευμα και ξερουμε οτι θα καθυστερησουμε περα απο της 8,όσο για τις μικρες που από 30 ημερων που εκοψαν το γαλα τη νυχτα κοιμουνται σχεδον ολη μερα(λογικο λογω ηλικιας) και το βραδυ το τελευταιο τους γευμα ειναι στης δεκα και ξυπνανε 9 το πρωι.Θεωρω οτι μονο με προγραμμα γινετε δουλεια!Πιστευω πολυ σε αυτο

εmενα κοιmατε το mεσιmαιρη 1 ωρα κ τον βαζω στην 9 για υπνο κ ξυπναει αν τρειωρο κ ουριαζει για να ερθει στο κρεβατι χτες τον αφησα στην κουνια να ουριαζει κ να χτυπιετε mετα απο 10 λεπτα το πηρε αποφαση κ κοιmυθικε mεχρι της 4 αλλα παλι τα ιδια mετα δν αντεξα κ τον εβαλα στο κρεβατι τι να πω κανονικα θα επρεπε να κοιmατε. θελω να τον βαλο κ σε δικο του δοmατιο αλλα αν κανει ετσι πως να τον βαλω . τιποτα υποmονι κ καποια στιγmη θα κοιmηθουνε και τα δικα mας
mου ελεγε η γειτονισα οτι το δικο της ξυπναει το βραδι (2,5 ετον) κ τη mια θελει κρεβατι κ την αλλη κουνια κ να σκεφτης οτι το δικο της mεχρι να τα 2 κοιmοταν κανονικα

Κοριτσια,θελει επιμονη και υπομονη και σαφως να μην αλλαζετε τακτικη,αν σας τουμπαρουν ενα βραδυ ,ξερουν οτι μπορει να τα καταφερουν παλι!!!!!!!!ειναι πονηρα τα ατιμα

nanou έγραψε:Θεωρω οτι μονο με προγραμμα γινετε δουλεια!Πιστευω πολυ σε αυτο

Συμφωνώ απόλυτα! Είναι πολύ σημαντικό το πρόγραμμα στον ύπνο και ακόμα πιο σημαντικό να μην γίνονται αλλαγές. Όχι τη μια μέρα ξεφύγαμε γιατί βγήκαμε έξω, την άλλη γιατί είχαμε επίσκεψη, την τρίτη γιατί βλέπαμε ταινία κ.ο.κ. γιατί τότε είναι που χάνεις τη μπάλα.

Επίσης καλό είναι να βάζεις το παιδί για ύπνο πριν φτάσει σε σημείο εξουθένωσης γιατί τότε δεν θα μπορεί να κοιμηθεί από την υπερένταση και μόνο. Τα μικρά παιδιά πάντα για ύπνο πριν τις 10:30 και να έχουν μια συγκεκριμένη ρουτίνα το τελευταίο μισάωρο ώστε να καταλαβαίνουν ότι έρχεται η ώρα του ύπνου.

κ εμεις που εχουμε προγραμμα κ το τιρουμε γιατι δν κοιμομαστε ?

Στην περίπτωσή σας η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά

Το πρόγραμμα είναι σωτήριο! και μπορεί να βελτιώσει πάαααρα πολλά, αλλά κάθε παιδί είναι διαφορετικό κορίτσια. Κι εγώ αυτό είπα παραπάνω, ρουτίνα κλπ., αλλά δεν είναι απόλυτο... Υπάρχουν εύκολα και δύσκολα παιδιά. Το ζω και το ξέρω.
Και μίλησα για την ώρα που πέφτουν για ύπνο. Οχι για την διάρκεια της νύχτας: Εγώ τώρα άρχισα να κοιμάμαι που και που. Δηλαδή υπάρχουν ΚΑΙ ήρεμες νύχτες που δεν με ξυπνούν και ξημερώματα ανοίγω τα μάτια μου και αναρωτιέμαι αν είναι καλά!
Σχεδόν κάθε νύχτα ξυπνούν και κλαίνε, λίγη αγκαλιά ή ένα χάδι και ξανακοιμούνται. Κάποια στιγμή ζητούσαν το κρεβάτι μου. Αλλά διαρκώς και επίμονα τα έβαζα στο δικό τους. Είδαν κι απόειδαν και το πήραν απόφαση.
Εχει σημασία αυτό που λέει κι η nanou, να μην τους περνάει δλδ το πείσμα τους.
Και μέσα σ'όλα δουλεύω και ξυπνάω χαράματα - εννοείται. Αλλά όπου μπορώ προσπαθώ να μην χάνω την μπάλα..

Δεν έχω διαβάσει όλες τις απαντήσεις HappyMama αλλά να σε ρωτήσω κάτι (που μπορεί να έχει ξαναναφερθεί). Το βράδυ πώς τα αποκοιμίζεις;

Κατά τις 8:30 κάαααθε βράδι αρχίζουμε την ρουτίνα, κάνω μπάνιο ή πλένω τοπικά το μικρό (15μηνών), του δίνω το γάλα του και το ηρεμώ στην αγκαλιά μου. Οταν είναι κοντά στον ύπνο ή έχει ήδη αποκοιμηθεί, την βάζω στο κρεβάτι της.

Μετά κάνει μπανιο η μεγάλη (3 ετών σχεδόν), πλένουμε και δοντάκια και μετά πίνουμε το γάλα μας αγκαλιά ενώ βλέπει παραμύθι ή της λέω παραμύθι (δεν της πολυαρέσει).
Αν είναι πολύ κουρασμένη πάει μόνη της και κοιμάται.
Η μεγάλη είναι πολύ ανεξάρτητο παιδί από μωρό. Απλά την ακουμπούσα στο κρεβάτι της την ώρα του ύπνου και της έλεγα τραγουδάκι ή έπαιζε το μόμπιλο ή και τραγουδούσε μόνη της και κοιμόταν.
Η μικρή τώρα έχω κάνει πρόοδο και την βάζω στο κρεβάτι της μισοκοιμισμένη. Είναι πολύ ανασφαλές παιδί, όλο αγκαλίτσα κλπ.

Η μεγάλη ήσυχη, ήρεμη, υπάκουη και ανεξάρτητη.
Η μικρή το αντίθετο: ζωηρή, τρομερά πεισματάρα, μαμάκιας.

Τα λατρεύω και τα δύο! Αλλά είμαι πια πεπεισμένη πως κάθε παιδί διαφέρει εκ γεννετής.

HappyMama έγραψε:Η μεγάλη ήσυχη, ήρεμη, υπάκουη και ανεξάρτητη.
Η μικρή το αντίθετο: ζωηρή, τρομερά πεισματάρα, μαμάκιας.

Τα λατρεύω και τα δύο! Αλλά είμαι πια πεπεισμένη πως κάθε παιδί διαφέρει εκ γεννετής.

Το πρόβλημα το έχεις κυρίως με τη μικρή, σωστά; Νομίζω πως αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αρχίσεις να της μαθαίνεις την κούνια, δηλαδή να τη βάζεις να αποκοιμιέται στην κούνια και όχι αγκαλιά.

Όλα τα παιδάκια ξυπνάνε τη νύχτα (και οι μεγάλοι επίσης) και η διαφορά μεταξύ του να κλάψει και να ξυπνήσει και εσένα ή να γυρίσει πλευρό και να ξανακοιμηθεί είναι το πώς έχει μάθει να αποκοιμιέται. Αν αποκοιμιέται στην αγκαλιά σου, λογικό είναι να την αποζητά κάθε φορά που ξυπνάει μες τη νύχτα. Δηλαδή ξυπνάει, καταλαβαίνει ότι είναι στην κούνια, σκέφτεται "ωχ πού είναι η αγκαλιά της μαμάς μου ο-ε-ο?" και κλαίει μέχρι να την βρει.

Η μεγάλη τσέκαρε να δεις, ξυπνάει μόνη της ή την ξυπνάει η μικρή με τα κλάματά της;

Areti2 έγραψε:
Τα λατρεύω και τα δύο! Αλλά είμαι πια πεπεισμένη πως κάθε παιδί διαφέρει εκ γεννετής.

Το πρόβλημα το έχεις κυρίως με τη μικρή, σωστά; Νομίζω πως αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αρχίσεις να της μαθαίνεις την κούνια, δηλαδή να τη βάζεις να αποκοιμιέται στην κούνια και όχι αγκαλιά.

Όλα τα παιδάκια ξυπνάνε τη νύχτα (και οι μεγάλοι επίσης) και η διαφορά μεταξύ του να κλάψει και να ξυπνήσει και εσένα ή να γυρίσει πλευρό και να ξανακοιμηθεί είναι το πώς έχει μάθει να αποκοιμιέται. Αν αποκοιμιέται στην αγκαλιά σου, λογικό είναι να την αποζητά κάθε φορά που ξυπνάει μες τη νύχτα. Δηλαδή ξυπνάει, καταλαβαίνει ότι είναι στην κούνια, σκέφτεται "ωχ πού είναι η αγκαλιά της μαμάς μου ο-ε-ο?" και κλαίει μέχρι να την βρει.

Η μεγάλη τσέκαρε να δεις, ξυπνάει μόνη της ή την ξυπνάει η μικρή με τα κλάματά της;[/quote]

Τα ξέεεερω, τα ξέεεεερω! γιαυτό σου έγραψα πως "τωρα κάναμε πρόοδο" για την μικρή. Το πιστεύεις πως δουλεύω αυτό το θέμα από όταν γεννήθηκε;;; Φτάσαμε στους 13 μήνες για να ξαπλώνει νυσταγμένη στο κρεβάτι της και να μην κλαίει λες και την βάζεις σε καρφιά. Φτάσαμε 14 μηνών για να πεις πως το βράδι ξυπνάει αλλά αποκοιμιέται ξανά μόνη της.

Τα παιδιά εδώ και μόλις 1 μήνα κοιμούνται μαζί. Τα έβαλα ωσπου να φτιάξω το δωμάτιο της μικρής αλλά τα βρήκαν και θα κάνουμε το 3ο δωμάτιο playroom τελικά.

Ασε, γιατί έχει προκύψει άλλο θέμα τώρα, κοιτα Ζήλεια ανάμεσα στα αδέλφια (νήπια) κι αν έχεις καμία συμβουλή θα με βοηθούσες πολύ!