26 Απ: ΕΙΜΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΗ ΜΟΥ Παρ Οκτ 22, 2010 12:40 pm
marizakismom
Η ψυχή της παρέας!
αααα ωστε ετσιιιιιιι!!!!!!απο την γκάγκα στην γκάγκά!!!!! σορυ φιλε γιωργο..
Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε
Μετάβαση στη σελίδα : 1, 2
ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΕΓΩ!!!ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΕΣ.Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ!!!!dimitroula έγραψε:
Επισης εχω να πω οτι δεν πρεπει να ειστε τοσο σκληρες διοτι δεν ξερετε τι εχει γινει. Δεν θελω να επεκταθώ παραπερα γιατι εχω περασει πολλα και συνεχιζω και περναω αλλα δεν ειναι της παρούσης.
florentiab έγραψε:δεν σχολιάζω καθόλου τη φυγή της μητέρας γιατί δεν ξέρω τίποτα περισσότερο. (άκουσον μεν πάταξον δε).
νομίζω οτι η αλήθεια (ανάλογα με την ηλικία του) είναι το καλύτερο που μπορείς να πεις στο παιδί σου για την κατάσταση. καλό κουράγιο γιατί εμείς είμαστε δυο γονείς και τα παίζουμε καθημερινά. δεν θέλω να φανταστώ πως θα τα κατάφερνα αν ήμουν μόνη.
σημ.: ο πατέρας είναι εξίσου υπεύθυνος με την μητέρα για το παιδί
Athens Giorgios έγραψε:ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΤΙ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΕΙΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΘΕΣΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΝΩ ΜΟΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΗ ΜΟΥ, ΔΙΕΚΡΙΗΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΣΩΦΡΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ. ΜΕ ΕΜΑΘΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΩΝΗ.Σου αποσπά όλο σου το είναι, και έτσι πρέπει:Για μένα ήταν το πιο ευγενικό αποτέλεσμα από την σχέσει αυτή.Και ήμουν έτοιμος να του προσφέρω τα πιο στοργικά μου και τα πιο βαθιά μου συναισθήματα.Βέβαια στερήθηκε την γονεϊκή του συναίσθηση με την φυγή της εγώ όμως έπρεπε να κοιτάξω το παιδί . Ποτέ δεν σκέφτηκα τι έφταιξε στην ίδια είχε όλην την δυνατότητα να διαχωρίση την πρωσοπική της θέση από το παιδί και όχι να του στερήση την μητρότητα της υπάρχουν 100000 λύσης πάντα προς συμφέρων του παιδιού.Βέβαια εγώ όπως και σας το ανάφερα είμαι ένας ευτυχισμένος Μπαμπάς το θέμα είναι ότι ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ.γιατί ακόμα και αν την βρω με δικιά μου αναζήτησή θα είναι το ίδιο (φαντάζομαι)γιατί η ίδια δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι το συναίσθημα του γονέα γιατί δεν το μεγάλωσε.Πάντα με όλη μου την αγάπη Και με ειδικούς και με παιδαγωγούς ο γιος μου έχει πολύ καλή ισορροπία είναι πολύ ισορροπημένος και χαρούμενος αλλλλλλά ξέρω όταν τον βλέπω κάποιες φορές τώρα που μεγάλωσε ο φιλαράκος μου ο Ιωσήφ και διακρίνω εκείνο το κενό που με τελειώνη και είμαι άπραγος.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Μετάβαση στη σελίδα : 1, 2
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης