1 Τα λαθη ΜΟΥ! Τετ Οκτ 27, 2010 6:58 am
nopi30
Η ψυχή της παρέας!
Μολις διαβασα μερικες ιστοριες για τις σχεσεις με τα πεθερικα! Αυτο που με απασχολει εδω και μερικα λεπτα ειναι το γιατι αφεινουμε τους αλλου, ειτε ειναι τα πεθερικα ειτε οι γονεις ειτε ο οποιοσδηποτε αλλος, να επεμβαινει στη ζωη μας;
Κι εγω το εκανα στο παρελθον, ομως τωρα προσπαθω να τους εχω ολους απ' εξω εκτος απο τον αντρα μου!
Αλλα πραγματικα ειναι δυνατον να καθομαστε να σκεφτομαστε το τι θα πει ο κοσμος ή το να κανουμε το χατηρι στην πεθερα, κουνιαδα, αδερφη μονο και μονο για να μη γινει φασαρια;
Γιατι κανενας δεν σκεφτεται τα δικα μας συναισθηματα;
Γιατι ολοι οι υπολοιποι ανοιγουν το στομα τους και λενε οτι θελουν και εμεις απλα δεν απαντουμε;
Μονο θυμωνουμε και ξεσπαμε και αναλωνομαστε σε λογια που τα λεμε μονο σε φιλες ή σε ξενους και οχι σ' αυτους που πρεπει;
Ολα αυτα τα σκεφτομαι γιατι και εγω τα εκανα και προσπαθω να καταλαβω: γιατι ημουν τοσο παθητικη;
Γιατι κανενας δεν σεβοταν αυτα που ηθελα και αυτα που δεν ηθελα;
Να ειναι λογο ηλικιας;
Παντρευτηκα στα 24 και εκανα τον μικρο στα 26. Σε ολα, ολοι, ηθελαν να εχουν λογο. Να γινουν ολα με τον τροπο το δικο τους γιατι ο δικος μου στανταρ ηταν λαθος.
Κι αν ηταν λαθος ο τροπος μου, αυτο δεν ειναι το νοημα... να κανω λαθη για να μαθω. Τα λαθη ΜΟΥ.
Πριν απο λιγο καιρο ειπα στην αδερφη μου οτι σκεφτομασταν με τον αντρα μου εαν με το καλο ερχθει δευτερο μωρακι να κανουμε βαπτιση μονο εμεις και εμεις και μερικοι φιλοι. Χωρις συγγενεις, μονο γονεις αδερφια.
Πηδηξε...
Ε! Πως δεν θα καλεσεις την ταδε δε γινεται, και την ταδε παλι δεν γινεται.
Οταν της ειπα οτι η ξαδερφη μας που εινια εγκυος θα κανει γαμο και μετα απο λιγο καιρο βαπτισει μονο με τους γονεις μου απαντησε:
Και πολυ καλα θα κανει...
.....................................
Δεν θυμωνω με την αδερφη μου, μικρη ειναι και δεν της δινω σημασια, απλα γιατι οι αλλοι να μπορουν κι εμεις οχι;
Θα ηθελα πραγματικα να ακουσω γνωμες για να καταλαβω κι εγω τον εαυτο μου και του γυρω μου καλητερα....
Κι εγω το εκανα στο παρελθον, ομως τωρα προσπαθω να τους εχω ολους απ' εξω εκτος απο τον αντρα μου!
Αλλα πραγματικα ειναι δυνατον να καθομαστε να σκεφτομαστε το τι θα πει ο κοσμος ή το να κανουμε το χατηρι στην πεθερα, κουνιαδα, αδερφη μονο και μονο για να μη γινει φασαρια;
Γιατι κανενας δεν σκεφτεται τα δικα μας συναισθηματα;
Γιατι ολοι οι υπολοιποι ανοιγουν το στομα τους και λενε οτι θελουν και εμεις απλα δεν απαντουμε;
Μονο θυμωνουμε και ξεσπαμε και αναλωνομαστε σε λογια που τα λεμε μονο σε φιλες ή σε ξενους και οχι σ' αυτους που πρεπει;
Ολα αυτα τα σκεφτομαι γιατι και εγω τα εκανα και προσπαθω να καταλαβω: γιατι ημουν τοσο παθητικη;
Γιατι κανενας δεν σεβοταν αυτα που ηθελα και αυτα που δεν ηθελα;
Να ειναι λογο ηλικιας;
Παντρευτηκα στα 24 και εκανα τον μικρο στα 26. Σε ολα, ολοι, ηθελαν να εχουν λογο. Να γινουν ολα με τον τροπο το δικο τους γιατι ο δικος μου στανταρ ηταν λαθος.
Κι αν ηταν λαθος ο τροπος μου, αυτο δεν ειναι το νοημα... να κανω λαθη για να μαθω. Τα λαθη ΜΟΥ.
Πριν απο λιγο καιρο ειπα στην αδερφη μου οτι σκεφτομασταν με τον αντρα μου εαν με το καλο ερχθει δευτερο μωρακι να κανουμε βαπτιση μονο εμεις και εμεις και μερικοι φιλοι. Χωρις συγγενεις, μονο γονεις αδερφια.
Πηδηξε...
Ε! Πως δεν θα καλεσεις την ταδε δε γινεται, και την ταδε παλι δεν γινεται.
Οταν της ειπα οτι η ξαδερφη μας που εινια εγκυος θα κανει γαμο και μετα απο λιγο καιρο βαπτισει μονο με τους γονεις μου απαντησε:
Και πολυ καλα θα κανει...
.....................................
Δεν θυμωνω με την αδερφη μου, μικρη ειναι και δεν της δινω σημασια, απλα γιατι οι αλλοι να μπορουν κι εμεις οχι;
Θα ηθελα πραγματικα να ακουσω γνωμες για να καταλαβω κι εγω τον εαυτο μου και του γυρω μου καλητερα....