manoula_24xr έγραψε:πολλες φορες.εγω εμεινα εγκυος και παντρευτηκα σε χρονο ρεκορ.πριν προλαβω να γινω 21 ειχα και παιδι κ βερα στο δεξι.
μου επεσαν πολλες ευθυνες ξαφνικα,παιδι,αντρας,κ μεχρι τοτε ημουνα σχολειο-σπιτι-δουλεια-παρτυ κ υπνος 2 ωρες τν μερα.
Ξαφνικα βρεθηκα να σηκωνομαι νωρις,να πρεπει να κανω δουλειες να νταντεψω ενα παιδι,να το μαθω πρωτα,γτ προσεχα παιδια,αλλα οχι 24ωρες και οχι μωρο,ηταν ανω του ενος ετους.Ειναι δυσκολο,και σιγουρα ωρες ωρες με πιανει κριση,αλλα ενταξει την ξεπερναω γτ η κορη μου με ενα χαμογελο της με κανει και ξεχναω τα παντα.ολες τα περναμε αυτα,ειναι μες το γαμο αυτο,οποτε μν νιωθεις ενοχη,βρες κατι που να σε κανει να αναζωογονεισαι και να χαλαρωνεις λιγο απο την πιεση.ευτυχως εμενα οι φιλες μου ολες ειναι εγγαμες και μια μονο ελευθερη,δεσμευμενη δλδ,αλλα χωρις παιδια,αλλα τις εχω και ερχονται καθημερινα και συζηταμε για ολα και ετσι ηρεμω.

ria έγραψε:καλησπέρα καθημερινά αισθάνομαι λίγο έτσι.
είναι ώρες ώρες που νιώθω οτι δεν αντέχω άλλο και εμένα οι φίλοι μου σιγά σιγά αραίωσαν εκτός από κανά δύο, αλλά δεν μπορώ να τους κατηγορήσω γιατι μένω αρκετά μακρυά και είναι δύσκολο να έρθουν να με δουν.
είμαι κυριολεκτικά κλεισμένη μέσα στο σπίτι χωρίς να βλέπω άνθρωπο όλη μέρα και χωρίς να μιλάω με κανέναν ο άντρας μου φεύγει απο τα ξημερώματα και όταν γυρίσει θέλει να φάει και να κοιμηθεί και το απόγευμα θέλει να χαλαρώσει λίγο κ συνήθως πάει για ύπνο πριν απο το μωρό.
οι δουλειές του σπιτιού έχουν πέσει κυριολεκτικά πάνω και τις ώρες που κοιμάται το μωρό τρέχω να κάνω τις δουλειές εκτός σπιτιού.
εχουν περάσει μέρες και δεν έχω μιλήσει με άνθρωπο ούτε καν με τον άντρα μου αλλά δεν το βάζω κάτω ήδη μισος χρόνος πέρασε που θα πάει θα περάσει και ο άλλος μισος θα μεγαλώσει το μωράκι μου και θα πηγαίνουμε βόλτες παρεούλα υπομονή θέλει και θα φτιάξουν τα πράγματα!!!!

lolalu έγραψε:

manoula_24xr έγραψε:πολλες φορες.εγω εμεινα εγκυος και παντρευτηκα σε χρονο ρεκορ.πριν προλαβω να γινω 21 ειχα και παιδι κ βερα στο δεξι.
μου επεσαν πολλες ευθυνες ξαφνικα,παιδι,αντρας,κ μεχρι τοτε ημουνα σχολειο-σπιτι-δουλεια-παρτυ κ υπνος 2 ωρες τν μερα.
Ξαφνικα βρεθηκα να σηκωνομαι νωρις,να πρεπει να κανω δουλειες να νταντεψω ενα παιδι,να το μαθω πρωτα,γτ προσεχα παιδια,αλλα οχι 24ωρες και οχι μωρο,ηταν ανω του ενος ετους.Ειναι δυσκολο,και σιγουρα ωρες ωρες με πιανει κριση,αλλα ενταξει την ξεπερναω γτ η κορη μου με ενα χαμογελο της με κανει και ξεχναω τα παντα.ολες τα περναμε αυτα,ειναι μες το γαμο αυτο,οποτε μν νιωθεις ενοχη,βρες κατι που να σε κανει να αναζωογονεισαι και να χαλαρωνεις λιγο απο την πιεση.ευτυχως εμενα οι φιλες μου ολες ειναι εγγαμες και μια μονο ελευθερη,δεσμευμενη δλδ,αλλα χωρις παιδια,αλλα τις εχω και ερχονται καθημερινα και συζηταμε για ολα και ετσι ηρεμω.

αχ ακριβωσ τα ιδια και εγω 6 μηνες ηξερα τον αντρα μου οταν εμεινα εγκυος και βρεθηκα με παιδι και παντεμενη χωρις να το καταλαβω.εσυ εισαι τυχερη εγω εδω δεν εχω κανεναν

ε στο χερι σου ειναι να κανεις γνωριμιες!!εγω δν μπορω χωρις κοσμο κτλ.φτανει ηδη οτι απο τις 7 μερες ειμαι εμσα σχεδον κ τις 7βγαινω σπανια αν εχω κατι να κανω,γτ κακα τα ψεμματα με τις μειωσεις δν μπορω να βγαινω καθε μερα κ να ξοδευω ενα 10ρικο στην ξεφτιλα,γτ με το παιδι τοσα παει,παρε ενα σαντουιτσ μια τυροπιτα κατι ενα χυμο να το το 10ρικο,κ ετσι περιοριστικαν οι εξοδοι,αλλα τουλαχιστον κατι ειναι που ερχονται εδω και τις βλεπω,σκεφτομαι ομως το καλοκαιρι που δν θα μπορω να πηγαινω θαλασσα καθε μερα οπως συνηθιζα,κ θα πρεπει να τη βλεπω μονο απο το μπαλκονι μου
κακα τα ψεμματα μερικες γυναικες γενιουντε για να γινονται νοικοκυρες και μανες.δν ξερω αν ειμαι μια απ αυτες,αλλα τουλαχιστον καταβαλλω μεγαλες προσπαθειες.