nopi30 έγραψε:Η αδερφη μου δεν εχει παιδια

nopi30 έγραψε:Αυτο που με προβληματιζει
ειναι το εξής:
Ηρθαμε πριν απο 1 μιση
χρονο και σε 1 μιση χρονο
θα φυγουμε.
Θεωρουσα δεδομενο οτι θα
εχω βοηθεια με το παιδι.
Στην πορεια ομως ακουσα λογια
του τυπου: εχουμε προσωπικη ζωη και καπου θελουμε να παμε και ημαστε δεσμευμενοι και αλλα τετοια ωραια.
Δεν δουλευω κανονικα με προσληψη
με εστειλε ο ΟΑΕΔ να κανω καποια
σεμιναρια και μετα για πρακτικη εργασια,
ο μπαμπας μου απο την αρχη ειπε
να μην στεναχωριεμαι
θα περνει το παιδι απο το
σχολειο.
Μια μερα η αδερφη μου μου εβαλε τις φωνες γιατι
λεει πρεπει να βασιζομαι σε
μενα και ο καθενας εχει την οικογενεια του και δεν
πρεπει να γινετε βαρος σε κανενας
και οτι και οι γονεις μου εχουν προσωπικη ζωη
και δεν μπορει ο μπαμπας να πηγανει μια ζωη να
περνει τον μικρο απο το σχολειο.
Οταν το ανεφερα αυτο στη μαμα μου το μονο που μου ειπε ειναι οτι " ε, αφου το αναλαβαμε θα το κανουμε μεχρι το τελος, απλα καλο θα
ηταν να μπει στο ολοημερο, αλλα αφου δεν εγινε
τι να κανουμε". Ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος
και το ξερετε κι εσεις καλυτερα απο ολους οτι
δενε χουν σταθερο ωραριο, εγω σχολαω στις 4 το απογευμα, αν ο αντρας μου ηταν σε ασκηση ή
σε υπηρεσια παλι καποιος θα χρειαζοταν να παει να τον παρει απο το σχολειο.
Αυτη την εβδομαδα θα μας ανακοινωσουν ποιους θα κρατησουν για αλλους3 μηνες.
Και ο μπαμπας μου μου ειπε κατα λεξη
" Πιασε εσυ δουλεια κι εγω εδω ειμαι".
Πειτε μου σας παρακαλω που κανω λαθος και δεν το βλεπω;

nopi30 έγραψε:Αυτο που με προβληματιζει
ειναι το εξής:
Ηρθαμε πριν απο 1 μιση
χρονο και σε 1 μιση χρονο
θα φυγουμε.
Θεωρουσα δεδομενο οτι θα
εχω βοηθεια με το παιδι.
Στην πορεια ομως ακουσα λογια
του τυπου: εχουμε προσωπικη ζωη και καπου θελουμε να παμε και ημαστε δεσμευμενοι και αλλα τετοια ωραια.
Δεν δουλευω κανονικα με προσληψη
με εστειλε ο ΟΑΕΔ να κανω καποια
σεμιναρια και μετα για πρακτικη εργασια,
ο μπαμπας μου απο την αρχη ειπε
να μην στεναχωριεμαι
θα περνει το παιδι απο το
σχολειο.
Μια μερα η αδερφη μου μου εβαλε τις φωνες γιατι
λεει πρεπει να βασιζομαι σε
μενα και ο καθενας εχει την οικογενεια του και δεν
πρεπει να γινετε βαρος σε κανενας
και οτι και οι γονεις μου εχουν προσωπικη ζωη
και δεν μπορει ο μπαμπας να πηγανει μια ζωη να
περνει τον μικρο απο το σχολειο.
Οταν το ανεφερα αυτο στη μαμα μου το μονο που μου ειπε ειναι οτι " ε, αφου το αναλαβαμε θα το κανουμε μεχρι το τελος, απλα καλο θα
ηταν να μπει στο ολοημερο, αλλα αφου δεν εγινε
τι να κανουμε". Ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος
και το ξερετε κι εσεις καλυτερα απο ολους οτι
δενε χουν σταθερο ωραριο, εγω σχολαω στις 4 το απογευμα, αν ο αντρας μου ηταν σε ασκηση ή
σε υπηρεσια παλι καποιος θα χρειαζοταν να παει να τον παρει απο το σχολειο.
Αυτη την εβδομαδα θα μας ανακοινωσουν ποιους θα κρατησουν για αλλους3 μηνες.
Και ο μπαμπας μου μου ειπε κατα λεξη
" Πιασε εσυ δουλεια κι εγω εδω ειμαι".
Πειτε μου σας παρακαλω που κανω λαθος και δεν το βλεπω;

FOYNTOYKAKI έγραψε:MALLON EGO EIMAI TYXERI ATYXI,GIATI H DOYLEIA MOY EINAI STO TOPO MAS KAI DEN MPORO NA TON AKOLOYTHO AYTO EINAI TO PIO DYSKOLO ALLA APO THN ALLI EXO KAI TOYS GONEIS MOY KAI TA PETHERIKA KONTA OTAN TOYS XREIAZOMAI.ELPIZO NA MIN STENAXORITHOYN TA MIKRA OTAN THA FYGEI ME METATHESI.

manoula_24xr έγραψε:

nopi30 έγραψε:Αυτο που με προβληματιζει
ειναι το εξής:
Ηρθαμε πριν απο 1 μιση
χρονο και σε 1 μιση χρονο
θα φυγουμε.
Θεωρουσα δεδομενο οτι θα
εχω βοηθεια με το παιδι.
Στην πορεια ομως ακουσα λογια
του τυπου: εχουμε προσωπικη ζωη και καπου θελουμε να παμε και ημαστε δεσμευμενοι και αλλα τετοια ωραια.
Δεν δουλευω κανονικα με προσληψη
με εστειλε ο ΟΑΕΔ να κανω καποια
σεμιναρια και μετα για πρακτικη εργασια,
ο μπαμπας μου απο την αρχη ειπε
να μην στεναχωριεμαι
θα περνει το παιδι απο το
σχολειο.
Μια μερα η αδερφη μου μου εβαλε τις φωνες γιατι
λεει πρεπει να βασιζομαι σε
μενα και ο καθενας εχει την οικογενεια του και δεν
πρεπει να γινετε βαρος σε κανενας
και οτι και οι γονεις μου εχουν προσωπικη ζωη
και δεν μπορει ο μπαμπας να πηγανει μια ζωη να
περνει τον μικρο απο το σχολειο.
Οταν το ανεφερα αυτο στη μαμα μου το μονο που μου ειπε ειναι οτι " ε, αφου το αναλαβαμε θα το κανουμε μεχρι το τελος, απλα καλο θα
ηταν να μπει στο ολοημερο, αλλα αφου δεν εγινε
τι να κανουμε". Ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος
και το ξερετε κι εσεις καλυτερα απο ολους οτι
δενε χουν σταθερο ωραριο, εγω σχολαω στις 4 το απογευμα, αν ο αντρας μου ηταν σε ασκηση ή
σε υπηρεσια παλι καποιος θα χρειαζοταν να παει να τον παρει απο το σχολειο.
Αυτη την εβδομαδα θα μας ανακοινωσουν ποιους θα κρατησουν για αλλους3 μηνες.
Και ο μπαμπας μου μου ειπε κατα λεξη
" Πιασε εσυ δουλεια κι εγω εδω ειμαι".
Πειτε μου σας παρακαλω που κανω λαθος και δεν το βλεπω;

γιαυτο λεω οτι στις πολεις-νησια οπου υπαρχουνε μεγαλα στρατοπαιδα,θα επρεπε να φτιαξουνε ενα σχολειο,οπως ηδη υπαρχει αλλα μοο νηπιαγωγειο,και να μπορει ν βαζει εκει ολοι οι στρατιωτικοι,και να προσλαβουνε τοσους εκπαιδευτικους που δν εχουνε δουλεια.Κ να κανουνε τις υπηρεσιες τους,κ τις μερες που εχουνε υπηρεσιες να μπορουνε οι γονεις να τα αφηνουνε μεχρι αργα,οπως εσυ πχ,σχολας αργα να μπορεις να πηγαινεις να τν παιρνεις μετα.Αλλα που να γινει αυτο εδω....Ισως σε 300χρονια,γτ τοσα χρειαζομαστε κ περισσοτερα μν σ πω,για να παρει μπρος ο ελληνικος πολιτισμος.

vasoula έγραψε:

manoula_24xr έγραψε:

nopi30 έγραψε:Αυτο που με προβληματιζει
ειναι το εξής:
Ηρθαμε πριν απο 1 μιση
χρονο και σε 1 μιση χρονο
θα φυγουμε.
Θεωρουσα δεδομενο οτι θα
εχω βοηθεια με το παιδι.
Στην πορεια ομως ακουσα λογια
του τυπου: εχουμε προσωπικη ζωη και καπου θελουμε να παμε και ημαστε δεσμευμενοι και αλλα τετοια ωραια.
Δεν δουλευω κανονικα με προσληψη
με εστειλε ο ΟΑΕΔ να κανω καποια
σεμιναρια και μετα για πρακτικη εργασια,
ο μπαμπας μου απο την αρχη ειπε
να μην στεναχωριεμαι
θα περνει το παιδι απο το
σχολειο.
Μια μερα η αδερφη μου μου εβαλε τις φωνες γιατι
λεει πρεπει να βασιζομαι σε
μενα και ο καθενας εχει την οικογενεια του και δεν
πρεπει να γινετε βαρος σε κανενας
και οτι και οι γονεις μου εχουν προσωπικη ζωη
και δεν μπορει ο μπαμπας να πηγανει μια ζωη να
περνει τον μικρο απο το σχολειο.
Οταν το ανεφερα αυτο στη μαμα μου το μονο που μου ειπε ειναι οτι " ε, αφου το αναλαβαμε θα το κανουμε μεχρι το τελος, απλα καλο θα
ηταν να μπει στο ολοημερο, αλλα αφου δεν εγινε
τι να κανουμε". Ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος
και το ξερετε κι εσεις καλυτερα απο ολους οτι
δενε χουν σταθερο ωραριο, εγω σχολαω στις 4 το απογευμα, αν ο αντρας μου ηταν σε ασκηση ή
σε υπηρεσια παλι καποιος θα χρειαζοταν να παει να τον παρει απο το σχολειο.
Αυτη την εβδομαδα θα μας ανακοινωσουν ποιους θα κρατησουν για αλλους3 μηνες.
Και ο μπαμπας μου μου ειπε κατα λεξη
" Πιασε εσυ δουλεια κι εγω εδω ειμαι".
Πειτε μου σας παρακαλω που κανω λαθος και δεν το βλεπω;

γιαυτο λεω οτι στις πολεις-νησια οπου υπαρχουνε μεγαλα στρατοπαιδα,θα επρεπε να φτιαξουνε ενα σχολειο,οπως ηδη υπαρχει αλλα μοο νηπιαγωγειο,και να μπορει ν βαζει εκει ολοι οι στρατιωτικοι,και να προσλαβουνε τοσους εκπαιδευτικους που δν εχουνε δουλεια.Κ να κανουνε τις υπηρεσιες τους,κ τις μερες που εχουνε υπηρεσιες να μπορουνε οι γονεις να τα αφηνουνε μεχρι αργα,οπως εσυ πχ,σχολας αργα να μπορεις να πηγαινεις να τν παιρνεις μετα.Αλλα που να γινει αυτο εδω....Ισως σε 300χρονια,γτ τοσα χρειαζομαστε κ περισσοτερα μν σ πω,για να παρει μπρος ο ελληνικος πολιτισμος.

Πες τα μανουλα πες τα, συμφωνω κι επαυξανω!!!!!!

bou-boukitsa έγραψε:

vasoula έγραψε:

manoula_24xr έγραψε:

nopi30 έγραψε:Αυτο που με προβληματιζει
ειναι το εξής:
Ηρθαμε πριν απο 1 μιση
χρονο και σε 1 μιση χρονο
θα φυγουμε.
Θεωρουσα δεδομενο οτι θα
εχω βοηθεια με το παιδι.
Στην πορεια ομως ακουσα λογια
του τυπου: εχουμε προσωπικη ζωη και καπου θελουμε να παμε και ημαστε δεσμευμενοι και αλλα τετοια ωραια.
Δεν δουλευω κανονικα με προσληψη
με εστειλε ο ΟΑΕΔ να κανω καποια
σεμιναρια και μετα για πρακτικη εργασια,
ο μπαμπας μου απο την αρχη ειπε
να μην στεναχωριεμαι
θα περνει το παιδι απο το
σχολειο.
Μια μερα η αδερφη μου μου εβαλε τις φωνες γιατι
λεει πρεπει να βασιζομαι σε
μενα και ο καθενας εχει την οικογενεια του και δεν
πρεπει να γινετε βαρος σε κανενας
και οτι και οι γονεις μου εχουν προσωπικη ζωη
και δεν μπορει ο μπαμπας να πηγανει μια ζωη να
περνει τον μικρο απο το σχολειο.
Οταν το ανεφερα αυτο στη μαμα μου το μονο που μου ειπε ειναι οτι " ε, αφου το αναλαβαμε θα το κανουμε μεχρι το τελος, απλα καλο θα
ηταν να μπει στο ολοημερο, αλλα αφου δεν εγινε
τι να κανουμε". Ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος
και το ξερετε κι εσεις καλυτερα απο ολους οτι
δενε χουν σταθερο ωραριο, εγω σχολαω στις 4 το απογευμα, αν ο αντρας μου ηταν σε ασκηση ή
σε υπηρεσια παλι καποιος θα χρειαζοταν να παει να τον παρει απο το σχολειο.
Αυτη την εβδομαδα θα μας ανακοινωσουν ποιους θα κρατησουν για αλλους3 μηνες.
Και ο μπαμπας μου μου ειπε κατα λεξη
" Πιασε εσυ δουλεια κι εγω εδω ειμαι".
Πειτε μου σας παρακαλω που κανω λαθος και δεν το βλεπω;

γιαυτο λεω οτι στις πολεις-νησια οπου υπαρχουνε μεγαλα στρατοπαιδα,θα επρεπε να φτιαξουνε ενα σχολειο,οπως ηδη υπαρχει αλλα μοο νηπιαγωγειο,και να μπορει ν βαζει εκει ολοι οι στρατιωτικοι,και να προσλαβουνε τοσους εκπαιδευτικους που δν εχουνε δουλεια.Κ να κανουνε τις υπηρεσιες τους,κ τις μερες που εχουνε υπηρεσιες να μπορουνε οι γονεις να τα αφηνουνε μεχρι αργα,οπως εσυ πχ,σχολας αργα να μπορεις να πηγαινεις να τν παιρνεις μετα.Αλλα που να γινει αυτο εδω....Ισως σε 300χρονια,γτ τοσα χρειαζομαστε κ περισσοτερα μν σ πω,για να παρει μπρος ο ελληνικος πολιτισμος.

Πες τα μανουλα πες τα, συμφωνω κι επαυξανω!!!!!!

nopi30 έγραψε:Επαναφερω το θεμα γιατι εχω αναγκη την συμβουλη σας! Με την αδερφη μου οπως εχω πει δεν τα παμε καλα και δεν θα τα παμε ποτε καλα! Εμεινε εγκυος και οταν ηταν ακομη 5 εβδομαδων μου ειπε δεν εχω συμπτωματα και εγω της ειπα ειναι ακομη νωρις... Η απαντηση της ηταν αποτομη... "καθε εγκυμοσυνη ειναι διαφορετικη...". Εγω δεν της απαντησα αλλα καταλαβα οτι κατι συμβαινει και συμπεριφερετε ετσι. Να μην τα πολυλογο αργοτερα παραδεχτηκε οτι κανενας δεν της ειπε κατι θετικο για την εγκυμοσυνη και μαλιστα μου ειπε οτι εγω της ειπα οτι τωρα θα αρχισουν οι εμετοι και οι ζαλαδες. Οταν της ειπα πως εγω δεν της ειπα κατι τετοιο ποτε μου ειπε πως της ειχαν πει τοσα που δεν θυμοταν ποιος της ειπε τι....
Οταν της εξηγησα οτι πληγωθηκα οταν μου ειπε οτι δεν πρεπει να βασιζομαι στους γονεις μας κ.λ.π. που εχω γραψει πιο πανω, η απαντηση της ηταν πως εβλεπε μια ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΣΕ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ.
Εγω πιστευω πως κανεις δεν εχει το δικαιωμα να λεει σε εμενα και στον αντρα μου για το τι θα κανουμε με το παιδι μας, ουτε η ιδια η αδερφη μου...
Εγω μετα απο αυτη την πρωτη κουβεντα μας δεν πολυ πηγαινα στους γονεις μου, ειχα σπασει και το χερι μου οποτε δεν μπορουσα να οδηγησω και βασικα δεν ηθελα να γινομαι και βαρος στους αλλους. Τωρα μου λεει οτι εγω τους τιμωρο με αυτον τον τροπο και οτι η μαμα και ο μπαμπας θελουν να βλεπουν το παιδι και οτι στεναχωριουνται γι' αυτο.... Της εξηγησα τα παντα και το μονο που ειχε να μου πει ειναι οτι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ....
Και εγω ρωταω: Πως μπορει ενας ανθρωπος που δεν εχει παιδια να κρινει οτι η συγκεκριμενη κατασταση ειναι λαθος ( να πηγαινει ο μπαμπας μου καθε μερα να περνει το παιδι απο το σχολειο...) και πως μου λεει να μην σκεφτομαι μονο το παιδι μου, πια μανα δεν βαζει πανω απ' ολα το παιδι της; Και εφοσον εκεινη ειπε πως εγω τους ειμαι βαρος... Εγω θεωρω οτι δεν εκανα κατι που να δειχνει ασεβεια προς τους γονεις μου αλλωστε στην ηλικια που ειμαι ο σεβασμος θα πρεπει να ειναι αμοιβαιος... Αν ερχοντουσαν να τον παρουν δεν θα τους ελεγα οχι...
Με κατηγορησε οτι εχω προβλημα με τη μαμα και μηπως να το κοιταξω και να το λυσω...
Μα δεν ειμαι εγω αυτη που εχω παραπονα, ολα ξεκιναν απο τα παραπονα ή υποτυθεμενα παραπονα της μαμας μου...
Και λεω υποτιθεμενα γιατι δεν ξερω τι γινεται...
Καταληγω λοιπον οτι οι γονεις μου ειναι ενταξη οτι ολα αυτα τα εβγαλε απο το μυαλο της η αδερφη μου ή καποια στιγμη πανω στην κουραση της η μαμα μου εκανε ενα μικρο παραπονο και η αδερφη μου για να την υπερασπιστει μου τα ειπε ολα αυτα...
Η μαμα μου βεβαια δεν περνει θεση... εγω το μονο που θα ηθελα να κανει ειναι να της πει να μην ανακατευεται σε πραγματα που δεν την αφορουν, με ομορφο τροπο εννοειτε, οχι να τσακωθουν... Αλλα να την βαλει στη θεση της...
Ειναι εγκυος και μας απαγορεψε να το πουμε το πρωτο τριμηνο και το εκανε ολοκληρο ζητημα... Οταν περασε το πρωτο τριμηνο μου ειπε τωρα το λεμε και εγω της απαντησα θυμωμενη ( ναι το παραδεχομαι γιατι μου χε πει πολλα μεχρι εκεινη τη στιγμη) οτι δεν με ενδιαφερει αν θα πει το αν ειναι εγκυος ή οχι και οτι εγω δεν εχω να το πω πουθενα...Μετα απο λιγο καιρο κανει τροφοβλαστη, δεν μου λεει κανεις τιποτα και αφου εχουν τελειωσει ολα και εχουν βγει τα αποτελεσματα μου το λεει...
Η δικαιολογια της γι' αυτο ηταν οτι δεν ηθελε να μου το πει γιατι εγω ειπα οτι δεν με ενδιαφερει το αν θα πει για την εγκυμοσυνη της...
Και επισης μου ειπε πως γι' αυτο δεν ηθελε να το πουμε γιατι αν πηγαινε κατι στραβα με την τροφοβλαστη μετα θα επρεπε να πει οτι το εχασε...
Μονο που μπερδευτηκε λιγο στις ημερομηνιες γιατι πρωτα εκλεισε το τριμηνο και μου ειπε τωρα το λεμε και μετα εκανε την τροφοβλαστη... Εκτος κι αν δεν ηθελε να το πει μεχρι που να γεννηθει το παιδι, γιατι κανεις δεν της εγγυηθηκε οτι αυτο δεν θα μπορουσε να συμβει στο Β' επιπεδου...
Εν ολιγης εχω σκοπο να μιλησω με τη μαμα μου αλλα με την αδερφη μου τυπικες οικογενειακες σχεσεις...
Πειτε μου που εκανα λαθος...εχει δικιο γι' αυτα που με κατηγορει γιατι εγω νιωθω ενταξη αλλα μηπως εχω κανει καπου λαθος κι εγω και δεν το βλεπω...

ολα αυτα γιατι πηγες μεταθεση στον τοπο σου?..θελω να πω οταν εισαι μακρια εχετε καλεσ σχεσεις?
Το θετικο ειναι οτι ημαστε καλα με τους γονεις μου... και αυτο μονο με νοιαζει...