Η δική μου ιστορια θηλασμού ξεκινάει απο την ημέρα που έμαθα πως ειμαι έγκυος! Ενημερωνόμουν για τον θηλασμό σε ολη την φαση της εγκυμοσυνης μου, ιδιαίτερα μετα τον 8ο μηνα που αγχωνόμουν για το πως θα τον βάλω στο στήθος, κάθε πότε θα τον ταίζω κλπ. Διάβασα πολλα άρθρα στο ιντερνετ, είδα βιντεακια, πήγα στις συναντήσεις της La Leche και στα σεμινάρια που κάνανε οι μαιες στο Ιπποκρατειο νοσοκομειο, γενικα ήμουν αποφασισμένη οτι θα θηλάσω και μάλιστα αποκλειστικα! Έτσι όταν γεννηθηκε ο μπόμπιρας δεν είχα ανάγκη απο τις μαίες στη κλινική να μου δείξουν πως να θηλασω, τα καταφερα μονη μου!!! Τις δυο πρώτες μερες του δινανε και ξενο γαλα και είχα ανεβει στον επανω οροφο που ήταν οι μαιες (με τον ορο παρακαλώ) και τις ειπα οτι δεν θελω να του δινουν ξενο γαλα. Όταν πήγα σπίτι όλα κύλησαν ομαλα, το μωρό έτρωγε ανα 3 με 4 ώρες και τις υπόλοιπες κοιμοταν.
Όταν το μωρό ήταν 15 ημερων εγώ μπήκα στο νοσοκομειο γιατι επαθα παγκρεατιτιδα και έμεινα στο νοσοκομειο για 11 μέρες. Όπως φανταζεστε το γάλα κοπηκε γιατι και δεν ειχα θηλαστρο της προκοπής και γιατι ήμουν πολύ ταλαιπωρημενη απο τους πόνους και τους πυρετούς. Όμως ήμουν αποφασισμένη να κανω επαναγαλακτισμο γιατι δεν ήθελα το μωρο μου να τρωει ξενο γαλα και γιατι θεωρησα οτι ειναι πολυ νωρις να κοψω αυτον τον υπεροχο δεσμο που ειχα με το μωρό μου! Και ετσι ξεκινησαμε. Για να πω την αληθεια, δεν είναι και το πιο εύκολο πραγμα στο κόσμο! Ευτυχως ομως είχα την υποστήριξη του άντρα μου και φυσικα την υποστήριξη απο συμβουλο θηλασμου. Όταν ξεκινησα και σε ολη την διαρκεια του επαναγαλακτισμου εκανα αλιπο διαιτα μεχρι την εγχειρηση που θα εκανα. Τις πρωτες μερες ειχα μονο το θηλαστρο (ηλεκτρικο) και εβγαζα λιγες σταγόνες, και μετα είχα και το θηλαστρο και εβαζα και το μωρο στο στήθος. Ευτυχως ήθελε το στήθος και δεν καλομαθε με το μπιμπερο Μετα σταματησα το θηλαστρο, τον εβαζα στο στηθος και φυσικα του εδινα και συμπληρωμα μεχρι που περασε ένας μηνας και εκανα πληρη επαναγαλακτισμό! Έπρεπε ομως να ξαναμπω στο νοσοκομειο για δύο μερες για επανελεγχο και για να προγραμματισουμε την εγχείρηση μου. Δυστυχως ομως εκει μου δωσανε φαγητο που δεν επρεπε να φαω και ξαναέπαθα κολικο χολής και παγκρεατιτιδα! Και ετσι έμεινα στο νοσοκομειο για αλλες 15 ατελειωτες ημερες μακρυα απο το παιδι μου και τον αντρα μου! Τις γιορτες των χριστουγεννων τις περασα στο νοσοκομειο. Οταν βγηκα συνεχίσαμε τον θηλασμό γιατι είχα στο νοσοκομειο το θηλαστρο και απλα επρεπε να αυξησω λιγο την παραγωγή και τα καταφερα! Μεσα σε 10-15 μερες εκανα παλι πληρη επαναγαλακτισμό! Φυσικα μεχρι να κανω την εγχειρηση συνεχισα την διαιτα και μετα απο λιγες μερες μπηκα στο νοσοκομειο, εκανα την εγχειριση, και βγηκα σε 3 μερες! Και εκει τελειωσε η περιπετεια της υγειας μου και πλεον απολαμβάνω την ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ με τον γιο μου και τον αντρα μου και φυσικα θηλαζουμε ακομα αποκλειστικα και θα συνεχισουμε για οσο θελει ο Θανουλης και εγω!

Μπραβο σου zoekopa...αυτο ειναι ενα πολυ καλο παραδειγμα για το οταν καποιος θελει να πετυχει κατι τοσο πολυ...θα το κανει.
Να ειστε παντα καλα ολη η φαμιλια...

σ'ευχαριστω πολύ selini-giorgos, και εγω αυτο εμαθα απο την εμπειρια μου!