1 μαμ κακά και νάνι Δευ Ιουν 20, 2011 11:41 am
new2eenmommy
Πανταχού παρούσα!
Έχει δύο περιπου εβδομάδες που γέννησα τα παιδάκια μου ...
Την πρώτη μέρα που γύρισα απο το νοσοκομείο ένιωσα πρώτη φορά το φόβο του να είμαι εγώ υπεύθυνη για αυτές τις ζωούλες.Στο νοσοκομείο ήμουν ήρεμη κοντά σε γιατρούς και μαιες που ενω είχα ζητήσει αποκλειστικά τα μωρά δίπλα μου τα άφηνα τα βράδια τελικά μέσα στις μαίες για να επανέλθω και να κοιμηθώ.
Απο τότε έχω συνέχεια αυτό το άγχος αυτό τον φόβο , είναι τόσο ευάλωτα και φοβάμαι μην κάνω κάτι λάθος.
Η μικρή είχε τσίμπλες και βάλαμε τομπρεξ, δεν ακολουθήσαμε πιστά την αγωγή στην αρχή , φοβόμασταν το φάρμακο , έκανε υποτροπή και ξαναρχίσαμε συστηματικά τώρα . Στο μεταξύ κόλλησε κι ο μικρός!
Ο μικρός εχει κολικούς, αλλάξαμε γαλατάκι.
Τα θηλάζω όποτε ζητάνε και δεν έχει περάσει λιγότερο από δύο ώρες τουλαχιστον από τον προηγούμενο θηλασμό !
κάνω ό,τι χρειάζεται πιστεύω!
Αυτά δεν πρέπει να κάνω;
Να τα ταίζω και να τα κοιμίζω;Καί τα μπανάκια τους το βράδυ. Και οι αγωγές τους όταν χρειάζεται.!
Εγώ όμως ήρεμη δεν μπορώ να πώ ότι είμαι.
Είμαι συνέχεια με ένα βάρος στο στήθος. Βέβαια έχω τον άντρα μου που με στηρίζει και με βοηθάει απίστευτα αλλά σε μία εβδομάδα θα τελειώσει η άδειά του και θα λείπει τα πρωινά με΄χρι το απογευμα! Αλλο άγχος κι αυτό ! Θα είναι βέβαια η μάνα μου εδώ αλλά με τη μάνα μου νιώθω σαν παιδί κι εγώ, μάλλον αυτή με κάνει να νιώθω έτσι!Μαλώσαμε τελευταία φορά για χαζά θέματα του σπιτιού, δεν με βοηθάει να ηρεμώ ιδιαίτερα ...
Γενικώς πότε θα ηρεμήσουν κορίτσια τα πράγματα; Εως πότε θα είναι έτσι τα μπεμπε; Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να τα χαρώ και πολύ ! Πολύ το άγχος πολλές οι υποχρεώσεις, και αυτά όταν δεν κοιμούνται τρώνε ! Με κλειστά τα μάτια !
Την πρώτη μέρα που γύρισα απο το νοσοκομείο ένιωσα πρώτη φορά το φόβο του να είμαι εγώ υπεύθυνη για αυτές τις ζωούλες.Στο νοσοκομείο ήμουν ήρεμη κοντά σε γιατρούς και μαιες που ενω είχα ζητήσει αποκλειστικά τα μωρά δίπλα μου τα άφηνα τα βράδια τελικά μέσα στις μαίες για να επανέλθω και να κοιμηθώ.
Απο τότε έχω συνέχεια αυτό το άγχος αυτό τον φόβο , είναι τόσο ευάλωτα και φοβάμαι μην κάνω κάτι λάθος.
Η μικρή είχε τσίμπλες και βάλαμε τομπρεξ, δεν ακολουθήσαμε πιστά την αγωγή στην αρχή , φοβόμασταν το φάρμακο , έκανε υποτροπή και ξαναρχίσαμε συστηματικά τώρα . Στο μεταξύ κόλλησε κι ο μικρός!
Ο μικρός εχει κολικούς, αλλάξαμε γαλατάκι.
Τα θηλάζω όποτε ζητάνε και δεν έχει περάσει λιγότερο από δύο ώρες τουλαχιστον από τον προηγούμενο θηλασμό !
κάνω ό,τι χρειάζεται πιστεύω!
Αυτά δεν πρέπει να κάνω;
Να τα ταίζω και να τα κοιμίζω;Καί τα μπανάκια τους το βράδυ. Και οι αγωγές τους όταν χρειάζεται.!
Εγώ όμως ήρεμη δεν μπορώ να πώ ότι είμαι.
Είμαι συνέχεια με ένα βάρος στο στήθος. Βέβαια έχω τον άντρα μου που με στηρίζει και με βοηθάει απίστευτα αλλά σε μία εβδομάδα θα τελειώσει η άδειά του και θα λείπει τα πρωινά με΄χρι το απογευμα! Αλλο άγχος κι αυτό ! Θα είναι βέβαια η μάνα μου εδώ αλλά με τη μάνα μου νιώθω σαν παιδί κι εγώ, μάλλον αυτή με κάνει να νιώθω έτσι!Μαλώσαμε τελευταία φορά για χαζά θέματα του σπιτιού, δεν με βοηθάει να ηρεμώ ιδιαίτερα ...
Γενικώς πότε θα ηρεμήσουν κορίτσια τα πράγματα; Εως πότε θα είναι έτσι τα μπεμπε; Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να τα χαρώ και πολύ ! Πολύ το άγχος πολλές οι υποχρεώσεις, και αυτά όταν δεν κοιμούνται τρώνε ! Με κλειστά τα μάτια !