βανια έγραψε:και αφου γράψουμε να ψηφίσουμε την τοπ πεθερά !

συμφωνο η τοπ πεθερα θα παρει σορρυ το βραβειο της ανοιχτης παλαμης συμφωνειτε

Πολύ καλό!!!!

EKANA KI EΓΩ ΕΓΓΡΑΦΗ...
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...

ωραίο site!!Να ξεσπαθώνουμε εκεί για να μην έχουμε απωθημένα!!!!

7 thanasimes petheres....emena i dikia mou einai nea...alla apo makrua k agapimenes !!menei poli poli makrya alla ta pame kala pros to paron...kouragio koritsia gera neura

χα χα χα κοριτσια ειστε φοβερες,με κανετε κ γελαω παρα πολυ!!!!ευτυχως που η δικη μου ειναι καλη μαζι μου,τουλαχιστον μεχρι στιγμης...!!!

Καλημέρα σε όλες τις πεθερόπληκτες!!!!!!!!!!!!

Αχ από που ν αρχίσω???? εεε??? από πού??? χαχα

Γέννησα τον 2/2011 ένα αγοράκι!!! (είδα το φυλλο του μωρού όταν γεννήθηκε!!!) όλα καλά πήγαν το μωράκι γεννήθηκε 4.300 (με φυσιολογικό τοκετό!!!!!!) και μου τον κράτησαν στην ΜΕΝ για παρακολούθηση επειδή γεννήθηκε μεγάλος. Δεν ήταν και ό,τι καλύτερο βέβαια αλλά τι να έκανα? να τους έλεγα όχι δεν θα τον κρατήσετε? κι αν μου πάθαινε κάτι?? Πηγαινα στο επισκεπτήριο με τον άντρα μου, τον ταϊζα τις ώρες που έπρεπε, (και μπιμπερό και στήθος) Μας έλεγαν δεν έχει κάτι το ανησυχητικό αλλά τον κρατάμε γιατί το CRP είναι ανεβασμένο και του δίνουμε αντιβίωση.
Οκ λέω κάτι παραπάνω ξέρουν. Έλα όμως που η πεθερά μου δεν μας πίστεψε όταν της λέγαμε ότι το μωρό είναι καλά αλλά πρέπει να τον κρατήσουν στη ΜΕΝ για παρακολούθηση.
Την δεύτερη μέρα της γέννησης του μωρού (λεχώνα εγω) μαθαίνω μαζί με τον άντρα μου από την παιδίατρο της μονάδας ότι κατέβηκαν 2 ξανθές κυρίες και ρωτούσαν και απαιτούσαν να δουν το μωρό. Τα πήρα αλλά είπα να κάνω τα "στραβα μάτια" και να μην δώσω συνέχεια και λέω στον άντρα μου να μην ρωτήσει τίποτα τώρα που θα ανεβούμε και θα τις συναντήσουμε στο καφέ. Εντάξει μου λέει κι εγώ μένω ήσυχη. Φεύγουμε από την μονάδα, πάμε στο καφέ τους λέμε ότι είναι καλά ότι κοιμαται βέβαια γιατί είναι 1 ημέρες νινάκι αλλά είναι ροδαλός ροδαλός!!!!!!! Εκείνη την στιγμή ρωτάει ο άντρας μου την μαμάκα του : "Δεν μου λες ρε μάνα κατέβηκες κάτω στη μονάδα?" (σαν να του είπα ότι θέλω φασαρίες)και εκείνη του λέει! "ναι γιατί έχεις κάποιο πρόβλημα?" τσαντίστηκα τόσο μα τόσο πολύ με το ύφος που μίλησε και της απαντάω "έχω πρόβλημα εγώ" και εκεί άρχισε ο χαμός. Μου λέει τι πρόβλημα έχεις εσύ? και της λέω ξέρετε πολύ καλά ότι δεν μ αρέσει να με αμφισβητούν και εσείς αυτό κάνετε αυτή τη στιγμή (με γνωρίζει 6 χρόνια). Αφου μας λέτε ψέμματα, το παιδί δεν είναι καλά είναι με σωληνάκια είναι στην εντατική αφού δεν μας αφήνουν να το δούμε και άλλες τέτοιες βλακείες. Φτάνει η ώρα για να πάω να τον ταϊσω και φεύγοντας τους φιλάω όλους τη μαμά μου η οποία έχει στεναχωρεθεί που εγώ συγχύστηκα τον άντρα μου την πεθερά μου και την κουνιάδα μου. Βγαίνω από το μαιευτήριο Τετάρτη και το μωρό θα βγεί Παρασκευή. Δεν με παίρνει ούτε τότε ένα τηλεφωνο. Την Πέμπτη που πάω να πάρω τον άντρα μου από την δουλειά του για να πάμε να δούμε το μωρό, την συναντάω και με ρωτάει με ύφος πως είμαι και της λέω καλύτερα είμαι τώρα και λέει γιατί τι έπαθες? και της λέω για την άπνοια, με ρωτάει γιατί έπαθες απνοια και της εξηγώ ότι την έπαθα επειδή στεναχωρέθηκα με αυτό που έγινε στο καφέ. Και με αρχίζει σε έναν εξάψαλμο χτυπάει το χέρι της πάνω στο γραφείο (ο άντρας μου όμως δεν είναι μπροστα σ'αυτό) και μου λέει με φωνές "είναι δυνατόν να πουν σε μία λεχώνα τι έχει το παιδί της?" (ανήξερη εντελώς, και βέβαια θα πουν σε μένα τι έχει το παιδί μου). Φώναζε
τόσο πολύ σαν να μην ήμουν ακόμα λεχώνα (θήλαζα κιόλας)και μου λέει και το τελειοτικό :"με φίλησες σαν τον ΙΟΥΔΑ"... Εκείνη την στιγμή έρχεται ο άντρας μου και φεύγουμε (εγώ χάλια). Έμεινα περισσότερο στο μαιευτήριο για να τον ταϊσω και θα ερχόταν να με πάρει. Έρχεται να με πάρει και βέβαια η μανουλα του του τα είπε όπως εκείνη ηθελε με πολλές σάλτσες και με αρχίζει και αυτός σε εξάψαλμο (υπενθυμιζω είμαι ακόμα λεχώνα).
Κορίτσια από εκείνη την ημέρα δεν θέλω να την βλέπω για να μην πω τίποτα χειρότερο, γιατί έχει κάνει κι έχει πει κι άλλα πολλά. Δεν έχω μιλήσει ακόμα αλλά δεν θα το αφήσω έτσι. (Να φανταστείτε είπε στην μαμά μου σε μία συνάντησή της ότι είναι βαριά άρρωστη από καρκίνο και η μαμά μου σοκαρίστηκε και μου λέει μην μιλήσεις δεν είναι καλά η γυναίκα. Της λέω πως γίνεται να είναι τόσο χάλια όσο λέει και να είναι στρουμπουλή, ροδαλή και μες την τρελλή χαρά εεεεε??????) (Έχω χάσει την θεία μου από αυτό και ξέρω).

Αναγκαστικά την βλέπω όμως γιατί έρχεται και βλέπει το μωρό.

Συγνώμη αν σας κούρασα και να φανταστείτε δεν τα έγραψα και όλα!!!!!!!!!!!!

Σας φιλώ

tatijana έγραψε:

kellitsa έγραψε:



Τι φοβερό μωρό είναι αυτο??????????
Να σου ζήσει!!!!!!!!!!!!!!

Ααααχχ....Πατουσιδιααααα...Ευχαριστω κοριτσαρα το ιδιο κι σενα,καλοτυχο να ειναι...Οσο για την πεθερα,βαλε φρενο εσυ.Εγω αυτο θα κανω με το ονομα κ θα σταματησουν καθε επαφη και το προτιμω απο το να την εχω στα ποδια μου...

Ξέρεις πιο είναι το κακό όμως??? Ο γιόκας δεν μπορεί να καταλάβει ότι και οι μαμάδες κάνουν λάθη, πιστεύει ότι η μανούλα του είναι ΠΑΝΤΑ σωστή σε ό,τι κι αν κάνει και λέει, με αποτέλεσμα να είναι πάντα εκείνος με το μέρος της και ό,τι κι αν πω ή κάνω δεν με βρίσκει ΠΟΤΕ σωστή!!!

Στα παιδιά της ας κάνει ό,τι θέλει αφού της το επιτρέπουν να χώνεται. Στην οικογένεια που δημιουργείται από μένα και τον γιο της ας κάνει λίγο πίσω... έτσι από τακτ βρε παιδί μου!!!

Είμαι ακομα σε πολυ κρίσιμη φάση (έχω χάσει άνθρωπο στη λοχεία)και δεν πρέπει να συγχίζομαι αλλά που να το καταλάβουν????????????