1 Τί να κάνω;;;; Τα νεύρα μου!!!!! Τρι Ιουν 14, 2011 4:08 am
????????
Επισκέπτης
Καλησπερα κοριτσια!!
Ειμαι εγκυος (στον 4ο),μετα απο 3 αποβολες και ταλαιπωρια (κυριως ψυχολογικη. Εχω το εξης προβλημα... η πεθερα εκτος απο ολα τα αλλα, ειναι και αναισθητη. Τι εννοω...Προχθες πηγα σπιτι της (μενουμε στην ιδια πολυκατοικια).Ηταν και τα αδερφια της εκει.Στρογγυλοκαθομαι, μου λενε να φαμε μαζι, λεω ναι και μετα απο λιγο μου λεει ο αδερφος της 'η ανηψια σου εχει πυρετο''.Η μικρη ξαπλωμενη διπλα μου και ολα τα παραθυρα στο σπιτι κλειστα. Μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι, σηκωθηκα και εφυγα αφου τους εβαλα τις φωνες που δε με ειδοποιησαν και ΣΤΡΑΒΩΣΑΝ και απο πανω!!!
Μετα απο πολλα που εχουν γινει στο παρελθον, ειχα πει να τα αφησω πισω και να κανω μια νεα αρχη μαζι τους, για χατηρι του παιδιου μου. Μετα απο αυτο ομως βρε κοριτσια σπαστηκα πολυ ασχημα.Βεβαια στον γιο της κλαφτηκε, οτι και καλα ξεχαστηκε και αλλες βλακειες και οτι στεναχωρηθηκε και καλα (η κλασικη κλαψα). Το θεμα μου ειναι οτι τα εχω παρει ασχημα, πιο πολυ απο καθε αλλη φορα. Εχω ανεχτει ολο το χειμωνα να μη μας ειδοποιει οτι τα εχει αρρωστα και να κολλαμε. Εχω λειψει απο τη δουλεια μου γι αυτο. Γενικα θεωρει οτι ειμαι υποχρεωμενη να τα ανεχομαι και αν πω και τιποτα με λενε μυγιαγγιχτη και διαφορα τετοια καλα....Αλλα στην εγκυμοσυνη ΔΕ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΙ. Δηλαδη το δικο μου παιδι ειναι του πεταματου;;; Και δε με νοιαζει αν ξεχαστηκε. Αν παθει κατι το παιδι μου επειδη αυτα θα εχουν πχ την γριπη των χοιρων, θα το διορθωσει με ενα συγγνωμη;;; Ειδικα οταν ξερει τι περασαμε τοσα χρονια με τις αποβολες...
Περιττο να σας πω οτι δε θελω να ξαναπατησω και εχω αγχωθει που το παιδι θα γεννηθει Δεκεμβρη, μεσα στις ιωσεις, θα κραταει τα αλλα με πυρετο και θα μου ερχεται επισκεψη και θα εχει και την απαιτηση να το παιρνει σπιτι της.
Και πριν μου πειτε να της πω τι σκεφτομαι... το εχω δοκιμασει... Το αποτελεσμα;;; Απλα δε μου λεει οτι ειναι αρρωστα και νομιζει οτι αμα δε το μαθω καθολου,θα ειναι ολα καλα.Απλα ειναι ''ατυχη'' καποιες φορες γιατι ειναι αλλοι εκει και μου το λενε. Τωρα μαλιστα μου κρατανε κ μουτρα επειδη παρεξηγηθηκαν που τους φωναξα που δε με ειδοποιησαν... Μιλαμε για θρασος!!!! Και μετα φταιει η κακια η νυφη....
Οσο για τον αντρα μου.. κλασικα με τη δικαιολογια στο στομα... ''Μηπως οντως δε το σκεφτηκε'', ελεος δηλαδη. Ειναι και πολυ δυσκολο να το σκεφτεις;;; Ποσο μυαλο θελει;;;;;;;;;;
Ειμαι εγκυος (στον 4ο),μετα απο 3 αποβολες και ταλαιπωρια (κυριως ψυχολογικη. Εχω το εξης προβλημα... η πεθερα εκτος απο ολα τα αλλα, ειναι και αναισθητη. Τι εννοω...Προχθες πηγα σπιτι της (μενουμε στην ιδια πολυκατοικια).Ηταν και τα αδερφια της εκει.Στρογγυλοκαθομαι, μου λενε να φαμε μαζι, λεω ναι και μετα απο λιγο μου λεει ο αδερφος της 'η ανηψια σου εχει πυρετο''.Η μικρη ξαπλωμενη διπλα μου και ολα τα παραθυρα στο σπιτι κλειστα. Μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι, σηκωθηκα και εφυγα αφου τους εβαλα τις φωνες που δε με ειδοποιησαν και ΣΤΡΑΒΩΣΑΝ και απο πανω!!!
Μετα απο πολλα που εχουν γινει στο παρελθον, ειχα πει να τα αφησω πισω και να κανω μια νεα αρχη μαζι τους, για χατηρι του παιδιου μου. Μετα απο αυτο ομως βρε κοριτσια σπαστηκα πολυ ασχημα.Βεβαια στον γιο της κλαφτηκε, οτι και καλα ξεχαστηκε και αλλες βλακειες και οτι στεναχωρηθηκε και καλα (η κλασικη κλαψα). Το θεμα μου ειναι οτι τα εχω παρει ασχημα, πιο πολυ απο καθε αλλη φορα. Εχω ανεχτει ολο το χειμωνα να μη μας ειδοποιει οτι τα εχει αρρωστα και να κολλαμε. Εχω λειψει απο τη δουλεια μου γι αυτο. Γενικα θεωρει οτι ειμαι υποχρεωμενη να τα ανεχομαι και αν πω και τιποτα με λενε μυγιαγγιχτη και διαφορα τετοια καλα....Αλλα στην εγκυμοσυνη ΔΕ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΙ. Δηλαδη το δικο μου παιδι ειναι του πεταματου;;; Και δε με νοιαζει αν ξεχαστηκε. Αν παθει κατι το παιδι μου επειδη αυτα θα εχουν πχ την γριπη των χοιρων, θα το διορθωσει με ενα συγγνωμη;;; Ειδικα οταν ξερει τι περασαμε τοσα χρονια με τις αποβολες...
Περιττο να σας πω οτι δε θελω να ξαναπατησω και εχω αγχωθει που το παιδι θα γεννηθει Δεκεμβρη, μεσα στις ιωσεις, θα κραταει τα αλλα με πυρετο και θα μου ερχεται επισκεψη και θα εχει και την απαιτηση να το παιρνει σπιτι της.
Και πριν μου πειτε να της πω τι σκεφτομαι... το εχω δοκιμασει... Το αποτελεσμα;;; Απλα δε μου λεει οτι ειναι αρρωστα και νομιζει οτι αμα δε το μαθω καθολου,θα ειναι ολα καλα.Απλα ειναι ''ατυχη'' καποιες φορες γιατι ειναι αλλοι εκει και μου το λενε. Τωρα μαλιστα μου κρατανε κ μουτρα επειδη παρεξηγηθηκαν που τους φωναξα που δε με ειδοποιησαν... Μιλαμε για θρασος!!!! Και μετα φταιει η κακια η νυφη....
Οσο για τον αντρα μου.. κλασικα με τη δικαιολογια στο στομα... ''Μηπως οντως δε το σκεφτηκε'', ελεος δηλαδη. Ειναι και πολυ δυσκολο να το σκεφτεις;;; Ποσο μυαλο θελει;;;;;;;;;;