markellajohny έγραψε:θα συμφωνησω απολυτα!!!!εμενα χθες εβαλε η μεγαλη μου ενα τσιμπιδακι μαλλιων στη μοναδικη μπριζα του σπιτιου που δεν εχει ασφαλεια επειδη ειναι ψηλα και την τιναξε το ρευμα. απ'την τρομαρα μου αντι να την αγκαλιασω της εβαλα τις φωνες. εκεινη εκλαιγε κι εγω φωναζα πως θα μπορουσε να ειχε σκοτωθει εαν δεν επεφτε ο γενικος.το παιδι καταλαβε πολυ καλα. τρομαξε, πονεσε, σιγα μην τη βαζαμε και τιμωρια, δεν ηξερε τι εκανε. δοξαζω το Θεο που ειναι καλα.τον βρισκω πολυ υπερβολικο τον αντρα σου!

Πόσο χρονών είναι η κόρη σου ; να τη βάλουμε με το Σταύρο και να κάνουν εξορμήσεις στις πεθερές!Τέλειο ζευγάρι δνε θα αφήσουν τίποτα όρθιο .

βανια έγραψε:17-6-2011 αυτό το πρωινό θα μείνει αξέχαστο . Τίποτα δεν έδειχνε ότι θα έχει αυτή την εξέλιξη .
Ο άντρας μου είχε φύγει να πάει στο μαγαζί του γαμπρού μου να βοηθήσει εγω και ο Σταύρος κοιμόμαστε , την νύχτα με είχε πιάσει μια κράμπα και πόναγε ακόμα το πόδι μου και είπα ας χαλαρώσω λίγο περισσότερο γιατί μετά είχα αρκετές δουλειές . Ακούω τον μικρό να βάζει την τηλεόραση στο δωμάτιο του και σκέφτομαι ξύπνησε να σηκωθώ και εγω να κάνω γάλα σε αυτόν καφέ σε μένα και να ξεκινήσω . Μέσα στο συλλογισμό αυτό ξαφνικά ακούω ουρλιαχτά και κλάματα και φωνάζει "φωτιά φωτιά "πανικόβλητη σηκώνομαι και βλέπω το δωμάτιο του να καίγεται είχε βρει έναν αναπτήρα είχε ανάψει ένα χαρτί και αυτό την ώρα που καιγόταν το έριξε στο καλαθάκι με τα σκουπιδάκια που έχει στο δωμάτγιο του το οποίο είχε μέσα χαρτιά απο συσκεαυσίες . Αμέσως πήραν κάτι παπούτσια και ρούχα μου τα είχε δώσει μια φίλη και δεν τα είχα κατεβάσει κάτω στην αποθήκη έπλενα και κάτι ακόμα και είπα να τα κατεβάσω όλα μαζί. Πανικόβλητη τρέχω παίρνω τον πυροσβεστήρα της πολυκατικοίας (είναι ακριβώς δίπλα στο σπίτι τυχαίο δεν νομίζω ) βγάζω την ασφάλεια χτυπάω στη διπλανή και φωνάζω φωτιά ευτχώς γιατι την ασφάλεια την έβγαλα αλλά δεν είχα την δύναμη να πατήσω τον πυροσβεστήρα ο πανικός και το σοκ δεν με άφηνε . Ήρθε ο γείτονας και την έσβησε . Δεν μπορώ να ξεχάσω την εικόνα να είναι τυλιγμένο γύρω με τις φλόγες το παιδί η π΄ρωτη κίνηση ήταν να τον διώξω δεν μπορώ να ξεχάσω τα ουρλιαχτά του να φωνάζι τα παιχνίδια μου τα ρούχα μου τα παπούτσια μου το δωμάτιο μου Το οποίο δωμάτιο φτοιάχτηκε πρίν 2 μήνες και ο άντρας μου είναι άνεργος οπότε καταλαβαίνετε . Το σοκ μεγάλο έβλεπα μαυρίλα και αρχικά νόμιζαμε ότι οι ζημιές είναι μεγαλύτερες έχουν καεί εκτός απο ρούχα και παιχνίδια και ένα μέρος της εντιχιζόμενης ντουλάπας και ένα μέρος του γραφείου είναι κουκέτα .
Πήρα τον άντρα μου τηλ. και ήρθε αφήστε το τη επικράτησε δεν λέγετε να του φωνάζει και να λεει που είναι ; τον είχα αφήσει δίπλα στη γειτόνισσα και να του λέω αν δεν ηρεμήσεις δεν το φέρνω εκείνη τη στιγμή μπορεί να είχε και 22 πίεση πάει δίπλα και το παιδί να κλαίει και εκείνος να συνεχίζει να προσπαθούμε να τον ηρεμήσουμε και εκείνος να λεει τα δικά του . Φυγαδεύσαμε το παιδί σε μια φίλη και να λέει φέρτον σπίτι τωρα να του λεω άστον να ηρεμήσετε και μετά . Μετά απο 3 ώρες κατέβασα το παιδί κάτω και άρχιζε να του κάνει κύρηγμα .
Είμαι θυμωμένη ξέρετε γιατί ; την τρίτη μια γειτόνισα απο εκείνες ξέρετε τις κουτσομπόλες μένει απέναντι μου είπε ότι έιχε δει τον μικρό να πάιζει με τον αναπτηρα και το χαρτί και του έκανε κίνησ ότι θα το πει σε μένα όπως και μου το πε και εγω τον έπιασα και του μίλησα το είπα και στον άντρα μου αλλά εκείνος την ώρα που του το έλεγα έπαιζε στο facebook με κάποιο φίλο. Και μετά άρχιζε να βάζει τιμωρίες στο παιδί :για μια εβδομάδα να μην κατέβει κάτω -να μην δει τηλεόραση να μην βγεί απο το δωμάτιο τρελάθηκα δεν έφτανε το σοκ που είχε περάσει έπρεπε να τον αποτελειώσει . Εγω δεν λέω ότι δνε έπρεπε να μπει μια τιμωρία ας του στερήσει ένα πράγμα όχι τόσα δεν είμαστε σε σοφρονιστικό ίδρυμα αν φταίει ο Σταύρος άλλο τόσο και περίσσότερο ευθύνη φέρνουμε εμείς που άφήσαμε αναπτήρα ππυ ενω τον επεξεργαζόταν μέρες πριν δνε του κάναμε κουβέντα μαζί .Τελικά η τιμωρία είναι να μην κατεβει κάτω καινα μην δει τηλεόραση εμένα δν εμε βρίσκει σύμφωνη γιατί έτσι νιώθει ότι τιμωρούμε αυτόν και όχι την πράξη που έκανε . Εγώ έκλαψα μπροστά του και κατάλαβε τι έκανε έχασε τα πραγματα του α το άλλο που έκανε ο άντρας μου ίοπως ήρθε επειδή δνε έβρισκε το παιδί άρχιζε και έσπαγε τα παιχνίδια του . Επίσης το παιδί κάηκε στο χεράκι του εκεί μαλάκωσε λίγο και του είπα αντί να λες δόξα τω Θεό και την Παναγία που είναι καλά το παιδί εκείνος σο χαβά του και στο κολοεγωισμό του .
Είμαι παράλογη ; βλέπω το παιδί να στεναχωριέτε και ναφέρνει το κουμπαρα του καινα λεει τα Χριστούγεννα ιθα μαζέψω λεφτά να φτοιάξουμε το δωμάτιο του .Σήμερα άκουσε ότι είναι η γιορτή του πατέρα και του έγραψε ένα γράμμα που ζητάει συγνώμη και τον παρακάει να κατέβι κάτω και εκείνος το είδε και του έωσε πίσω και λεει ΟΧΙ τα έχω πάρει άγρια λες και εκείνος δεν πέρασε απο την ηλικία αυτή .
Η πλάκα είναι ότι συνήθως εγω είμαι η αυστηρή και τώρα γίνετε αυτό προσπαθω να του δώσω να κατάλαβειότιόλ αυτό μόνο κακό κάνει