Κάνω φύλαξη σε δύο αδελφάκια 3 και 5 ετών.... ειλικρινά έχω στερέψει από τρόπους συμπεριφοράς ώστε να μπορέσω να αντιμετωπίσω την ζωηράδα τους, την αδιαφορία τους για τα πάντα, την ένταση που υπάρχει κάθε φορά.... τσακώνονται ΔΙΑΡΚΩΣ, δεν ασχολούνται με καμία δραστηριότητα, παιχνίδι, πάνω απο 5 λεπτά.... ουρλιάζουν, στριγγλίζουν και πετάνε ότι βρουν μπροστά τους.... καταστρέφουν κάθε παιχνίδι, παραμύθι και αντικείμενα απο το σπίτι τους σε δευτερόλεπτα.... συγκεκριμένα ο μεγάλος λέει ότι αυτό που του αρέσει είναι να καταστρέφει η μικρή εδώ και κανα 2 μήνες ακολουθεί τον αδελφό της σε οποιαδήποτε καταστροφή και υστερία παρόλο που τις περισσότερες φορές καταλήγει να τρώει ξύλο απο τον αδελφό της αν δεν κάνει σωστά αυτό που της ζήτησε..... έχω καταλήξει τις ώρες που είμαι μαζί τους, το μόνο που να μπορώ να κάνω, να τους πιάνω στον αέρα κατά την προσγείωσή τους στο πάτωμα, στο τζάκι, στα τραπέζια, για να μην ανοίξουν το κεφάλι τους στα δύο..... η ώρα του φαγητού βάσανο! προσπαθώ να τους δώσω να καταλάβουν οτι τρώμε με το πηρούνι και όχι με το χέρι τρέχοντας σε όλο το σπίτι..... η ώρα του ύπνου ? απελπισία !!! θέλουν 1-1,5 ώρα διαδικασία με παραμύθια, τραγουδάκια, χάδια, ξυσίματα, αφού έχει προηγηθεί τρελό χοροπηδητό στο κρεββάτι....

Οι γονείς ? εκείνοι λένε ότι δουλεύουν.... εγώ λέω οτι με δουλεύουν.... αδιάφοροι! Εχω μιλήσει μόνο με την μητέρα και αυτό για λίγο και στα γρήγορα γιατί δεν αντέχει να βρίσκεται για πολλή ώρα στο σπίτι με τα παιδιά της.... Δεν τα αντέχει!! Εκείνη το μεταφράζει ως ενέργεια.... τα υπόλοιπα ασχολίαστα, δεν την ενδιαφέρουν εξάλλου γιατί δεν τα ζει.... όταν δεν είμαι εγώ με τα παιδιά, μαζί τους είναι η γιαγιά ή η μεγάλη τους αδελφή....

Είχαμε συμφωνήσει να φεύγω μόλις κοιμηθούν, είτε αυτό είναι μεσημέρι είτε το βράδυ.... υποτίθεται ότι κοιμούνται στις 2-2.30 το μεσημέρι και τα βράδυ στις 10-10.30, αλλά....
Το μεσημέρι φτάνει 4 η ώρα για να κοιμηθούν και το βράδυ κατά τις 11-11.30....
περιμένω να φέρουν την μεγάλη τους αδελφή απο την εξοδό της (13 χρονών) για να κάτσει μαζί τους οταν εγώ φύγω.... έλα όμως που η διασκέδασή της αργεί να τελειώσει και οι γονείς δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το γεγονός ότι και εγώ πρέπει να πάω σπίτι μου!!
Τους τηλεφωνώ ενημερώνοντας ότι τα παιδιά κοιμούνται για να φέρουν την μεγάλη τους κόρη ώστε να φύγω και η απάντηση βρε κορίτσια είναι...."ααα, δεν έχει γυρίσει ακόμα, σε κανα τέταρτο, μισάωρο"....
Προσπαθώ με τρόπο να τους δείξω οτι ενοχλούμαι με το γεγονός ότι δεν τηρούν τις ώρες που είπαμε αλλά ντρέπομαι να μιλήσω πιο ξεκάθαρα γιατί είναι γνωστή της αδελφή μου....
Πώς αλλιώς λοιπόν να συμπεριφερθώ και στους γονείς αλλά και στα παιδιά ?

νομιζω οι γονεις τους ειναι σκετη απελπισια μην πω ανευθυνοι.απορω και που παρολο που εχουν μεγαλυτερο παιδι το αφηνουν να προσεχει τοσο μικρα παιδια. . .γιατι 13 χρονων δν νομιζω να εχεις καθαρη συνειδηση του τι συμβαινει περα απο την παιδικη αθωοτητα!
Πρεπει οποσδηποτε να μιλησεις μαζι τους και να τους εξηγησεις ! Και οτι εσυ εχεις ενα σπιτι,αλλα νομιζω επειδη τα ζεις τοσες ωρες ,θα πρεπει να τους τονησεις ποσο επικυνδυνο ειναι να φευγεις και να αφηνεις την αδερφη τους.γιατι πιστεψε με χτυπα ξυλο παιδια ειναι πολλα μπορουν να συμβουν!
Δεν ξερω ποσο σοβαρα το βλεπεις σαν δουλεια η οχι,αλλα θεωρω πως πρεπει αυτοι οι ανθρωποι να γινουν γονεις πρωτα,ακου εκει δεν αντεχει τα παιδια της.!
Αυτα τα παιδακια δν θα μπορεσουν να εχουν σειρα ,αφου λειπει ο γονιος απο διπλα,αυτο εχω να πω.
Και εσυ σαφεστατα εχεις προσωπικη ζωη κ πρεπει να το εξηγησεις τι σημαινει γνωστοι της αδερφης σου? Δεν τους κανεις χαρη νομιζω. Βγαζεις και το μεροκαματο σου περαν των αλλων.και πρεπει να το σεβαστουν!
Ουφ συγχηστηκα,ακου δεν αντεχει τα παιδια της!