1 ιστορια τοκετου!!! Σαβ Αυγ 20, 2011 4:39 am
love
Είναι σε καλό δρόμο!
γεια σας κοριτσια! θα ηθελα κ εγω να μοιραστω μαζι σας τη δικη μου ιστορια τοκετου....μετα απο μια βιοχημικη κ 4-5 τεστ ειχα ενα στα χερια μου ... κ η πρωτη επισκεψη στο γιατρο με μια κουκιδα που χτυπουσε η καρδουλα σαν τρελλη..δεν το πιστευα οτι πλεον θα γινομουν κ εγω μαμα!!περασα 9 υπεροχους μηνες με ευτυχια,χαρα,κ αγχος να πανε ολα καλα !!!κ οπως κ εγινε ειχα μια καλη εγκυμοσυνη εκτος 2 εβδομμαδων με λιγο αιμα στην αρχη! κ φτανω επιτελους στις 39 εβδομαδες ηταν 26 ιουνιου κ 8.00 το απογευμα..εγω καθησμενη στο λαπτοπ(κλασσικα)κ εκανα τεστ ποσες μερες μου εμειναν για να γεννησω..ερχετε ο αντρας μου με φυλαει κ του λεω.....νινι μου 9 μερες μεινανε για να δουμε τον μπεμπη!!! κ παω τουαλετα στο καπακι βλεπω αιμα κ λεω στον αντρα μου...εεε!!τελικα μαλλον σημερα θα γνωρισουμε τον μπεμπη!! κανω μπανιο κ παμε στο νοσοκομειο(πεθερα,πεθερος,μαμα,κουνιαδος,κουνιαδα) 9 κ μιση το βραδυ πλεον κ με βαζουνε στον καρδιοτοκογραφο.. κ ενας ενας απο το σοι να ερχετε να με βλεπει ...εγω με ελαχιστους πονους σαν περιοδου κ με μια κουνιαδα κ μαιες να μου λενε οτι ετσι θα ειναι ο πονος μεχρι να γεννησω! εγω χαλαρωσα λεω οκ ετσι ειναι??? σιγα τους πονου μωρε!!!πηγε 1,2,3,4,5,6 κ εγω με διαστολη 1...στις 7 μου βαζουνε προκληση..αχχχχ..τα ειδα ολα !!ερχετε η πεθερα μεσα κ της λεω φυγε κ δεν θελω κανενας να ερθει μεσα(ηθελα να κανω ανασες κ ολοι με ενοχλουσανε απο τον πονο) 9 η ωρα πια κ κ εγω ακομη διαστολη 1..ερχετε ο γιατρος αφου ηπιε το καφεδακι του κ μου σπαει τα νερα..τρελαθηκα εκεινη τη στιγμη ,ζητουσα επισκληριδιο,καισαρικη,οτιδηποτε αρκει να μη ποναω αλλο!!!!! η ωρα παει πια 9.45 9 διαστολη κ με βαζουνε στην καρεκλα εκεινη που ανοιγεις τα ποδια (με επιασε κ κραμπα την ωρα μου ανεβαζα το ποδι)
κ αρχιζει πιο δυνατος πονος, ,πονος, πονος, , η αληθεια ομως χωρις να βγαλω κιχ!!ηθελα να κλαψω δεν αντεχα αλλο απο την αλλη ομως σκεφτομουνα αν κλαψω δεν θα εχω δυναμη,,οποτε λεω σφιξου,σπρωξε να τελειωνεις οσο πιο γρηγορα γινετε!!νιωθω το κεφαλι του μωρου να βγαινει εγω να χαλαρωνω κ ενα γιατρο να φωναζει συνεχισε να σπρωχνεις..10 ακριβως!!!! η πιο τελεια στιγμη της ζωης μου!!!!δεν το ειδα ομως το νινι μου.το ετοιμασανε κ το πηγανε στον μπαμπα του,,συνεχισανε με εμενα τα σχετικα σταυροβελονιες κ καθαρισματα,,κ 10.30 με πηγαν στο δωματιο εγω χαλια εξαντλημενη να τρεμω!! κ σκαει μυτη το μπεμπε... ενα πλασματακι 2,600 αγορακι με ενα κεφαλακι σαν του πορτοκαλιου και δυο ματακια τεραστια..να με κοιτανε απορημενα!! κ εμενα να με παιρνουν τα κλαμματα(τοτε μονο εκλαψα)κ να λεω στον αντρα μου ..αυτο το ανθρωπακι το δειγματακι αυτο..ειναι δικο μας??? ειναι αυτο το ζουζουνακι που με ειχε ριμαξει στις κλοτσιες? τωρα ειναι σχεδον 2 μηνων κ ακομα δεν το πιστευω οτι ειναι αυτο το μωρο εκεινη η κουκιδα που απλα ειχε παλμους κ εξελιχθηκε σε ενα γλυκο ανθρωπακι κ οτι περασα ολη αυτη την εμπειρια..θα την περνουσα ξανα κ ξανα για να εφερνα στον κοσμο αυτο το πλασματακι!!! ειναι ενα θαυμα ολη αυτη η διαδικασια,,δεν το χωραει ο νους μου,, ευχομαι ολες οι κοπελες που θελουνε μωρακι συντομα να αποκτησουνε μεσα απο την καρδια μου κ οσες κοπελες ειναι εγκυες να πανε ολα καλα!!!
κ αρχιζει πιο δυνατος πονος, ,πονος, πονος, , η αληθεια ομως χωρις να βγαλω κιχ!!ηθελα να κλαψω δεν αντεχα αλλο απο την αλλη ομως σκεφτομουνα αν κλαψω δεν θα εχω δυναμη,,οποτε λεω σφιξου,σπρωξε να τελειωνεις οσο πιο γρηγορα γινετε!!νιωθω το κεφαλι του μωρου να βγαινει εγω να χαλαρωνω κ ενα γιατρο να φωναζει συνεχισε να σπρωχνεις..10 ακριβως!!!! η πιο τελεια στιγμη της ζωης μου!!!!δεν το ειδα ομως το νινι μου.το ετοιμασανε κ το πηγανε στον μπαμπα του,,συνεχισανε με εμενα τα σχετικα σταυροβελονιες κ καθαρισματα,,κ 10.30 με πηγαν στο δωματιο εγω χαλια εξαντλημενη να τρεμω!! κ σκαει μυτη το μπεμπε... ενα πλασματακι 2,600 αγορακι με ενα κεφαλακι σαν του πορτοκαλιου και δυο ματακια τεραστια..να με κοιτανε απορημενα!! κ εμενα να με παιρνουν τα κλαμματα(τοτε μονο εκλαψα)κ να λεω στον αντρα μου ..αυτο το ανθρωπακι το δειγματακι αυτο..ειναι δικο μας??? ειναι αυτο το ζουζουνακι που με ειχε ριμαξει στις κλοτσιες? τωρα ειναι σχεδον 2 μηνων κ ακομα δεν το πιστευω οτι ειναι αυτο το μωρο εκεινη η κουκιδα που απλα ειχε παλμους κ εξελιχθηκε σε ενα γλυκο ανθρωπακι κ οτι περασα ολη αυτη την εμπειρια..θα την περνουσα ξανα κ ξανα για να εφερνα στον κοσμο αυτο το πλασματακι!!! ειναι ενα θαυμα ολη αυτη η διαδικασια,,δεν το χωραει ο νους μου,, ευχομαι ολες οι κοπελες που θελουνε μωρακι συντομα να αποκτησουνε μεσα απο την καρδια μου κ οσες κοπελες ειναι εγκυες να πανε ολα καλα!!!