κοριτσια καλημερα θα συμφωνησω καθε παιδι ειναι διαφορετικο.!!! εγω παντως αυτο δεν το ξανα κανω να το αφησω μονο του .χθες τον αφησα να μπουσουλησει καμια ωρα κ παιζαμε στο χαλι , εξαντληθηκε ο καημενουλης κ με το που τ εδωσα το γαλα κοιμηθηκε μεχρι 7 το πρωι τ δινω γαλα κ κοιμηθηκε μεχρι 9. προτιμω να παιζουμε κ να εξαντλειτε παρα ετσι ακομα εχω τυψεις , νομιζω οτι τ φερθηκα σκληρα...
αποψη μ για το δικο μ παιδι παντα

ποσο μηνων το βαλατε σε ξεχωριστο δωματιο;;

εμενα δεν μ αρεσει καθολου η μεθοδος αυτη και ειπα να παρω και την δικη σας γνωμη.απ οτι βλεπω σχεδον ολες δεν θα εφαρμοζατε αυτη την μεθοδο...

πιο πανω καποια κοπελα ειπε πως πρεπει απο μικρο να μαθει...η γνωμη μου ειναι πως ενα μωρο που ειναι στην κοιλια της μαμας 9 μηνες δεν μπορεις ξαφνικα να του στερησεις την αγκαλια...την μυρωδια σου και την ασφαλεια που εχει..

κοριτσια ευχαριστω πολυ..αυτο ηθελα να ακουσω η αληθεια ειναι...και αυτη την απαντηση μου δωσατε...ακομα ειναι μικρη η δικια μου



ευχομαι να στρωσει το προγραμμα της...αν και σκεφτομαι να βαλω παλι το κρεβατακι μεσα σε εμας να νιωθει ασφαλεια...ισως αυτο να την κανει να ξυπναει...

Νομιζω πως αυτη η μεθοδος ειναι σωστη εαν και εφοσον μπορει η μαμα να ξεχωρισει για πιο λογο κλαιει το μωρο...
Εμενα απο τοτε που εγινε 3 μηνων μεχρι και τωρα τον βαζω για υπνο και καθεται και παιζει οσο και να νυσταζει ...Πεφτει η πιπιλα ουα ουα ουα αλλα ξερω τι θελει... τωρα αν ακουσω ενα κλαμμα που δεν ειναι για αυτο θα τον σηκωσω αγκαλια!!!!Δεν ειναι τον αφηνεις να κλαιει ειναι οτι δε σηκωνεις το παιδι αν δεν εχει κατι!!!!Τωρα για παραδειγμα προσπαθουμε να κοψουμε το ταισμα στις 5 το πρωι ...Αφου ουτως η αλλως ξυπανει παλι στις 7 και καταληγουμε να μην τρωει και να γκρινιαζει μεχρι να ξανακοιμηθει!!!!Η κουνιαδα μου ουρλιαζε τιιιιιιι;;;; ξυπνησε το παιδι και εσυ το αφησες νηστικο και κατι τετοια....... Η καθε μανουλα κανει αυτο που αισθανεται!!!

κι εγω το εφαρμοσα αλλα σε μεγαλη ηλικια μετα τα 1.5 και ηρεμισαμε ολοι
κοιμοταν ολη νυχτα και ηταν ενα τελειως διαφορετικο παιδι οταν ξυπναγε ουτε γκρινιες ουτε νευρα ουτε τιποτα

σε πιο μικρη ηλικια να σου πω την αληθεια δεν ειχα και πολυ μεγαλο θεμα με τον υπνο μπορει να παιδευομασταν λιγο παραπανω αλλα κοιμοταν
αλλα δεν νομιζω να το εφαρμοζα στην ηλικια των 6-9 μηνων τοτε εβλεπα οτι το κλαμα του ηταν για να τον παρηγορισω η να ειμαι κοντα του και οχι νευρικο η πεισματικο οπως ειναι τωρα

υπομονη μεχρι να μεγαλωσουν αλλαζουν πολλες συνηθειες στον υπνο
για να φανταστεις την αλλαγη εμενα κοιμοταν απο 1 μηνων στο δωματιο του και τωρα που ειναι 4 εδω και 1 χρονο κοιμαται στο κρεβατι μας

bre koritsia ti ginete stin periptosi poy thilazei to moro to biblio einai ligo tis apopsis asto na kleaiei me xronometro to moro gia na klaiei exei anagkes

Προσωπικα σιχαινομαι αυτα τα βιβλια που θυμιζουν εκπαιδευση σκυλων... Εγω δεν εφησα ποτε την κορη μου να κλαιει. Απλα εβαλα τον εαυτο μου στη θεση της. Θα μου αρεσε πχ να ημουν κλεισμενη στην κρεβατοκαμαρα, ανημπορη να κουνηθω, νιωθωντας μοναξια και να φωναζω να ερθει καποιος που αγαπαω κι εκεινος ειτε να μην εμφανιζοταν ειτε να εμφανιζοταν για λιγο? Την ωρα που ενα μωρο κλαιει υποβαλλεται σε στρες. Γιατι να το κανω αυτο σε μια σταλια μωρακι?Εγω την κοιμιζα μαζι μας μεχρι 2,5 ετων, που μεγαλωσε, καταλαβαινε, το συζητησαμε και αποφασισε να κοιμηθει στο δικο της δωματιο. Ακομα και τωρα που ειναι 4, καμμια φορα οταν θελει τσουπ τσουπ ερχεται. Δεν της το απαγορευω ποτε, εκτος αν ειμαστε αρρωστοι.

desT έγραψε:Η κάθε μητέρα και το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Εγώ για παράδειγμα δεν κοίμισα κανένα παιδί το βράδυ μαζί μου για το απλούστατο λόγο ότι δεν ξεκουράζομαι εγώ όταν κοιμάμαι με το παιδί. Για να λειτουργήσω με υπομονή και ψυχραιμία όλη την ημέρα χρειάζομαι ξεκούραση στο "ΔΙΚΟ ΜΟΥ" κρεββάτι. Επίσης θα συμφωνήσω με την σουπερμαμά στο σημείο που λέει ότι αν κάτσεις στο κρεβάτι κοντά στο παιδί μέχρι να κοιμηθεί δεν σου μένει χρόνος για να συμμαζέψεις το βράδυ και να χαλαρώσεις.
Αυτό θυμάμαι από την εποχή που νανούριζα τον γιο μου: ότι ασχολιόμουν περίπου 1 ώρα και βάλε για να τον κοιμήσω παραμελώντας το σπίτι, τον εαυτό μου και πάνω από όλα το άλλο μου παιδί που ήταν πολύ ήσυχο και κοιμόταν κάθε βράδυ μόνο του. Η μέθοδος σταδιακής αποχώρησης από το δωμάτιο του την ώρα του ύπνου μας βοήθησε οικογενειακώς και πάνω από όλα βοήθησε το παιδί να κοιμάται με ηρεμία και όχι με γκρίνια κάθε βράδυ. Εξάλλου το κλάμα του δεν ήταν κλάμα φόβου ούτε πόνου. Ήταν κλάμα πείσματος. Ξεκινούσε να κλαίει μετά από λίγο σταματούσε για να δει αν ανταποκρινόμαστε και μετά ξεκινούσε πάλι και ξανά-μανά από την αρχή.
Βασικά σ' αυτούς που λένε ότι εκπαιδεύουμε τα παιδιά σαν σκυλιά γιατί δε λένε το αντίθετο. Ότι δηλαδή εκπαιδεύουμε τα κατοικίδια σαν τα παιδιά μας;

Δεν ξερω αν εχεις εκπαιδευσει ποτε σκυλο, το πρωτο που χρειαζεσαι ειναι εναν πνιχτη και ενα δερματινο λουρι 1,5 μετρο περιπου, με δυο γατζακια για να μπορει να κοντινει οσο προχωραει η εκπαιδευση. Λες λοιπον στο σκυλι πχ ΚΑΤΣΕ (δυνατα και σταθερα) εχοντας το απο το αριστερο σου πλαι, κρατωντας την ακρη του λουριου με το δεξι σου χερι κ για να υπακουσει πατας το λουρι με το ποδι σου μεχρι να αναγκασει το σκυλι να καθησει. Αυτο ισχυει και για τις υπολοιπες εντολες οπως το κατω, μεινε, διπλα, πλαι και φυσικα αν το σκυλι παραφερθει το επαναφερεις στην ταξη με δυνατο τραβηγμα του λουριου. Αυτη ειναι η αρχικη εκπαιδευση και λεγεται υπακοη.
Αμα ξερει λοιπον κανενας καμμια μανα που να εκπαιδευει ετσι το παιδι της να μας τη συστησει.
Περα απο τα παραπανω,φυσικα η καθε μανα εχει τον τροπο της και τα ορια της οσον αφορα τη σχεση της με το παιδι της και τη διαπαιδαγωγηση του. Εδω γνωμες και εμπειριες λεμε γενικοτερα πανω στα θεματα που ποσταρει η καθεμια μας.
Οσο για τα βιβλια που ανεφερε καποια μαμα, ισως καποιες να τις βοηθουν. Τα χαρακτηρισα εγχειριδια εκπαιδευσης σκυλων γιατι ειναι εμπορικα, κατα συνεπεια πολυ γενικα. Δηλαδη: οταν γραφεις ενα βιβλιο που γραφει ας πουμε πως να μαθεις το παιδι στην προκειμενη περιπτωση να κοιμαται μονο του, δεν μπορεις να κανεις γενικευσεις. Το καθε παιδι ειναι ξεχωριστη προσωπικοτητα, το οικογενειακο περιβαλλον διαφορετικο,οι συνθηκες οικογενειακης συμβιωσης διαφορετικες, η καθε μητερα διαφορετικη. Το βιβλιο δεν εξεταζει αυτες τις παραμετρους, υποδεικνυει απλως καποιους τροπους για να πετυχουμε αυτο που θελουμε σε σχεση με το παιδι.Καποιος παιδοψυχολογος "live" λοιπον πριν σου υποδειξει τον τροπο θα εξεταζε το καθε παιδι ξεχωριστα και ισως να σου υποδεικνυε και την καταλληλη χρονικη στιγμη για το δικο σου παιδι. Γιατι αλλωστε δεν υπαρχουν βιβλια διαχειρησης ενηλικων γραμμενα απο ψυχολογους? το εχετε σκεφτει?Φυσικα και δεν θα παμε σε παιδοψυχολογους για να μαθουμε τα παιδια μας να κοιμουνται μονα τους αλιμονο, απλως εξηγω γιατι τα χαρακτηρισα βιβλια εκπαιδευσης σκυλων για να μην παρεξηγηθω, δεν εννοουσα οτι οι μητερες που τα συμβουλευονται αντιμετωπιζουν τα παιδια τους σαν σκυλους! Γιατι για να πω την αληθεια, οταν το ξαναδιαβασα σκεφτηκα οτι ισως να ακουστηκε ετσι.

Εγω δεν εχω το βιβλιο αλλα εφάρμοσα αυτη τη μέθοδο απο λεγομενα αλλων μαμαδων συν της δικιας μου και απο ενστικτο.Απο 6-7 μηνων δεν την έπερνα αγκαλια οταν έκλεγε πριν κοιμηθει,την αφηνα λίγο να κλαιει και οταν πηγαινα στο δωμάτιο της την χαϊδευα και την κούναγα μέσα στην κούνια.Σε δικο τους δωμάτιο και τα 2 παιδιά μου πήγαν απο 3,5 μηνών.
Η μέθοδος αυτη είχε ως αποτέλαισμα να μάθουν να κοιμούνται μονα τους.
Η δευτερη κόρη μου ειναι 13 μηνων τωρα και οταν την βάζω στην κουνια της ξέρει οτι ειναι ωρα υπνου και οταν δεν νυσταζει πολυ ακομα θα μιλήσει μονη της θα στριφογυρισει θα κανει διαφορα και στο τελος θα κοιμηθεί...
Ειναι ενα παιδ'ακι πολυ χαρουμενο πολυ κοινωνικο και πολυ αγαπησιαρικο,η μεθοδος το αφηνω λιγο να κλαιει δεν την επηρρέασε καθόλου ψυχολογικα ουτε την μεγάλη μου που είναι τωρα 11,5 χρονών.....ειναι ενα παρα πολυ υγειες παιδι ,ανεξάρτητο και αυτόνομο.