χαμομηλακι έγραψε:Καλημερα!Εγω ειμαι καθηγητρια αγγλικων και εχω κανει και αρκετα σεμιναρια επι του θεματος της δυσλεξιας στην ξενη γλωσσα.Η αληθεια ειναι οτι ειναι αρκετα δυσκολο για ενα παιδακι με δυσλεξια να μαθει μια ξενη γλωσσα,ιδιως τα αγγλικα και απαιτειται στενη συνεργασια και πολλη υπομονη και απο την πλευρα του καθηγητη αλλα και των παιδιων-γονεων.Δυστυχως δεν υπαρχουν εξειδικευμενα βιβλια που απευθυνονται σε παιδακια με δυσλεξια και ο,τι αλλο κυκλοφορει ειναι πολυ θεωρητικο και αφορα το πως θα αντιμετωπιζει ο καθηγητης το παιδι,περισσοτερο ομως απο ψυχολογικης αποψης ή φορτου εργασιας και οχι στην πραξη.Η αληθεια ειναι οτι επειδη η δυσλεξια εχει τοσες μορφες οσες και οι ανθρωποι που την εχουν,ειναι δυσκολο να υπαρχει μια και μονο συνταγη.Το παιδακι αυτο κανει καποιας μορφης λογοθεραπεια για την μητρικη του γλωσσα?αν ναι,θα βοηθηθει πολυ και στην ξενη απλα οι γονεις πρεπει να ξερουν απο την αρχη οτι αν και μονο αν εχει ελαφρια μορφη δυσλεξιας θα μπορεσει να ειναι στην ιδια ακριβως γλωσσικη κατασταση με ενα παιδι που δεν εχει,οσο σκληρο και αν ακουγεται αυτο.Μου εχουν τυχει αρκετες φορες παιδακια με δυσλεξια,αλλα με βαρια μορφη,αλλα με πιο ηπια και βλεπω οτι πολλοι γονεις τα βασανιζουν αδικα.Ευτυχως οι φορεις εξετασεων γλωσσομαθειας πλεον προνοουν για τα παιδια αυτα και δινουν ειδικες εξετασεις αλλα η αληθεια ειναι οτι ζοριζονται παρα πολυ και μεχρι τωρα δεν εχω συναντησει καμια περιπτωση που να μην τα εχει βρει μπαστουνια στις μεγαλυτερες ταξεις.Σιγουρα το να κανεις πισω,δεν ειναι η λυση απλα ειναι καλο να ενημερωνουν οι γονεις τους καθηγητες οτι υπαρχει προβλημα για να ξερουν και οι ιδιοι τι πρεπει να αναμενουν απο το παιδι και να μην το φορτωνουν αδικα.Καποιοι γονεις δεν ενημερωνουν,μου εχει τυχει πολλες φορες και οταν τους ρωταω αν υπαρχει ιστορικο δυσλεξιας στην οικογενεια,τοτε μου λενε οτι εχει προβλημα το παιδι!Στο μεταξυ το εχουν αφησει να βασανιστει...δεν φανταζεστε ποσο τσαντιζομαι με τετοιες περιπτωσεις.

Τελοσπαντων,το καλυτερο που εχει να κανει αυτη η μαμα ειναι να βρει μια καθηγητρια που α)να εχει βγαλει πανεπιστημιο (τμημα αγγλικης φιλολογιας)γιατι εχει διδαχθει πως να αντιμετωπιζει τετοιες περιπτωσεις β)να εχει μια καποια καθηγητικη εμπειρια και να μην ειναι πολυ πρωταρα στη δουλεια γιατι θα φρικαρει και η ιδια και το παιδι,θα μισησει τη γλωσσα και μετα χαθηκε το παιχνιδι.
Ελπιζω να βοηθησα!

etoile! έγραψε:Πω πω ,εγω ξερεις που τρελαινομαι;;; Οταν εχουν παιδακια με πολυ χοντρο προβλημα, τους το λες και σου λενε ''δεν εχει τιποτα,ειναι απλα τεμπελης'' .Τρελαινομαι... Και το παιδακι ταλαιπωρειται το κακομοιρο....Και ο δασκαλος μαζι που σπαραζει η καρδια του...