bou-boukitsa έγραψε:η ασκηση ειναι ωραια ιδεα ...ελεγα να παω κανα γυμναστηριο (αν και ως τωρα το βαριομουν)...αλλά που χρονος???
το πρωι εχω 2 μωρα σπιτι και το απογευμα γυρναει ο αντρας μου και η μεγαλη απο σχολειο οποτε ακομη χεοροτερα...πως να του αφησω 3 παιδια να φυγω??
..και οταν επιτελους κοιμουνται θελω να δω τον καλο μου...δεν λεει να παω γυμναστηριο ..ετσι δεν ειναι??

MariaM έγραψε:Εγώ έχω ένα παιδάκι και ενταξει κουράζομαι γιατί όλη την ώρα τρέχω πίσω του και μαζεύω αλλά το βράδυ κοιμόμαστε καλά και ξεκουράζομαι... Οπότε δεν ξέρω πως είναι να είσαι χρόνια κουρασμένος. Η κούρασή σου αν καταλαβαίνω είναι πιο πολύ ψυχική έτσι; Γιατί το σώμα μετά απο καιρό μαθαίνει να υπακούει και προσαρμόζεται. Δηλαδή, ενώ στην αρχή με το μωρό πονούσα παντού και ειδικά στα ΄χέρια, πα΄ρα πολύ (όπως όλες οι μανούλες άλλωστε), μια μέρα ξύπνησα και ήμουν καλά! Άρα υποθέτω πως έχεις κουραστεί πνευματικά περισσότερο και νιώθεις σαν να μην έχεις ενέργεια έτσι; Νομίζω πως ο τρόπος αντιμετώπισης είναι να κάνεις πράγματα για εσένα, πράγματα που να σε ευχαριστούν να σε ξεκουράζουν και να σε διασκεδάζουν ή να σε χαλαρώνουν. Εμένα ας πούμε μου αρέσουν οι κατασκευές όλων των ειδών. Για μένα είναι ψυχοθεραπευτικό και πηγή ενέργειας. Αν μπορείς να κλέψεις χρόνο από κάπου και από κάτι, αφιερωσέ τον σε κάτι που σου αρεσει. Ένα άλλο που κάνουμε με τον άντρα μου για να νιώσουμε όπως παλιά είναι το εξής. Όταν κοιμάται ο Γιάννης, παίζουμε παιχνίδια στο playstation, παρέα όπως κάναμε παλιά! Είμαστε 2 μεγάλα παιδιά και εμείς, χαχαχα! Ή και επιτραπέζια. Όταν ήμουν έγκυος παίζαμε παντομίμα αλλά επειδή τα έκανα πολύ παραστατικά, με είχε φοβηθεί το μάτι του και δεν ξαναπαίξαμε,χαχα! Επίσης, αν σε ευχαριστεί βάψε τα νύχια σου ή κάνε κάτι για το σώμα σου. Ότι σε ευχαριστεί. Νιώσε ή γυναίκα ή παιδί! Το ίδιο καλά αποτελέσματα θα έχεις και με τα δύο! Και αν πάλι δεν έχεις καθόλου μα καθόλου χρόνο, πρόσεξε την διατροφή σου που είναι πηγή ενέργειας και η σωστή τροφή δίνει σωστή ενέργεια!

καλά τα λες...
παλια καναμε διαφορα με τον αντρα μου...μεχρι παζλ φιαχναμε...τωρα ομως δεν γινεται γιατι τα παιδια θα μας το διαλυσουν...
και ξερεις κατι? πιο πολυ σωματικη ειναι η κουραση..γιαυτο το ριχνω στο φαι ...σαν να ζηταει ο οργανισμος μου καυσιμα....ψυχικα μπορει να κουραζομαι καποια στιγμη αλλα για λιγο....το ξεπερναω ...δεν μου λειπει το να βγαινω κλπ....μου λειπει υπνος και χρονος με τον αντρα μου μονοι μας...
ειναι αυτο που λενε πως η μερα θα επρεπε να εχει παραπανω ωρες...
δεν προλαβαινω να τα κανω ολα και να ξεκουραστω κιολας...και βλεπω κατι μαμαδες ξεκουραστες και στην τριχα ολη την ωρα και απορω!!πως τα καταφερνουν???

bou-boukitsa έγραψε:Κοριτσια καλημερα!

Ειναι καιρος τωρα..(για να μην πω χρονια).σχεδον απο οταν εγινα μαμα δηλαδη που μου λειπει μονιμα υπνος!! μερικες φορες ειμαι τοσο κουρασμενη που δεν αντεχω ουτε να κανω ενα μπανιο ...και για να αντεξω το ριχνω στο φαγητο..

ξερετε τι αλλο θα μπορουσε να βοηθησει για να μην τρωμε οτι να ειναι ..? πως μπορεις να παρεις την απαραιτητη ενεργεια χωρις να το ριξεις στους καφεδες και τις σοκολατες??
βιταμινες ισως??

εσεις τι κανετε???/

εγω παντως οτι κι εσυ μπουμπουκιτσα μου τρωω!!!!!!!! γιαυτο ειπαμε με τον αντρα μου να καθιερωνουμε ενα ταξιδακι καθε χειμωνα 2-3 μερουλες μονοι μας να ξεφευγουμε λιγο αλλα με τα λεφτα που μας ζητανε καθε λιγο και λιγακι δεν το βλεπω να γινεται πραξη!!!!!! ισως αμα μεγαλωσουνε λιγο ακομη τα παιδια και γινουν λιγο ανξαρτητα να υπαρχει περισσοτερος χρονος! υπομονη μανουλες!

bou-boukitsa έγραψε:

MariaM έγραψε:Εγώ έχω ένα παιδάκι και ενταξει κουράζομαι γιατί όλη την ώρα τρέχω πίσω του και μαζεύω αλλά το βράδυ κοιμόμαστε καλά και ξεκουράζομαι... Οπότε δεν ξέρω πως είναι να είσαι χρόνια κουρασμένος. Η κούρασή σου αν καταλαβαίνω είναι πιο πολύ ψυχική έτσι; Γιατί το σώμα μετά απο καιρό μαθαίνει να υπακούει και προσαρμόζεται. Δηλαδή, ενώ στην αρχή με το μωρό πονούσα παντού και ειδικά στα ΄χέρια, πα΄ρα πολύ (όπως όλες οι μανούλες άλλωστε), μια μέρα ξύπνησα και ήμουν καλά! Άρα υποθέτω πως έχεις κουραστεί πνευματικά περισσότερο και νιώθεις σαν να μην έχεις ενέργεια έτσι; Νομίζω πως ο τρόπος αντιμετώπισης είναι να κάνεις πράγματα για εσένα, πράγματα που να σε ευχαριστούν να σε ξεκουράζουν και να σε διασκεδάζουν ή να σε χαλαρώνουν. Εμένα ας πούμε μου αρέσουν οι κατασκευές όλων των ειδών. Για μένα είναι ψυχοθεραπευτικό και πηγή ενέργειας. Αν μπορείς να κλέψεις χρόνο από κάπου και από κάτι, αφιερωσέ τον σε κάτι που σου αρεσει. Ένα άλλο που κάνουμε με τον άντρα μου για να νιώσουμε όπως παλιά είναι το εξής. Όταν κοιμάται ο Γιάννης, παίζουμε παιχνίδια στο playstation, παρέα όπως κάναμε παλιά! Είμαστε 2 μεγάλα παιδιά και εμείς, χαχαχα! Ή και επιτραπέζια. Όταν ήμουν έγκυος παίζαμε παντομίμα αλλά επειδή τα έκανα πολύ παραστατικά, με είχε φοβηθεί το μάτι του και δεν ξαναπαίξαμε,χαχα! Επίσης, αν σε ευχαριστεί βάψε τα νύχια σου ή κάνε κάτι για το σώμα σου. Ότι σε ευχαριστεί. Νιώσε ή γυναίκα ή παιδί! Το ίδιο καλά αποτελέσματα θα έχεις και με τα δύο! Και αν πάλι δεν έχεις καθόλου μα καθόλου χρόνο, πρόσεξε την διατροφή σου που είναι πηγή ενέργειας και η σωστή τροφή δίνει σωστή ενέργεια!

καλά τα λες...
παλια καναμε διαφορα με τον αντρα μου...μεχρι παζλ φιαχναμε...τωρα ομως δεν γινεται γιατι τα παιδια θα μας το διαλυσουν...
και ξερεις κατι? πιο πολυ σωματικη ειναι η κουραση..γιαυτο το ριχνω στο φαι ...σαν να ζηταει ο οργανισμος μου καυσιμα....ψυχικα μπορει να κουραζομαι καποια στιγμη αλλα για λιγο....το ξεπερναω ...δεν μου λειπει το να βγαινω κλπ....μου λειπει υπνος και χρονος με τον αντρα μου μονοι μας...
ειναι αυτο που λενε πως η μερα θα επρεπε να εχει παραπανω ωρες...
δεν προλαβαινω να τα κανω ολα και να ξεκουραστω κιολας...και βλεπω κατι μαμαδες ξεκουραστες και στην τριχα ολη την ωρα και απορω!!πως τα καταφερνουν???

Μπουμπού μου εσύ είχες και την μετακόμιση, δεν είναι και λίγο πράγμα... Και τις μαμάδες που είναι στην τρίχα τις θαυμάζω αλλά η αψεγάδιαστη εικονα τους με βάζει σε σκέψεις. Έχεις 3 παιδιά και ξέρεις γιατί είσαι συνέχεια μαζί τους και μεγαλώνουν κοντά σου. Από κάπου θυσιάζουν που εσύ δεν θα θυσίαζες και βρίσκουν χρόνο για τον εαυτό τους. Δεν λέω σε καμία περίπτωση να αφήσει μια γυναίκα τον εαυτό της. Μπορούμε όλες να είμαστε εμφανίσιμες και μετά τα παιδιά. Φαντάζομαι πως μιλάς για ακραία πράγματα πχ εκείνες τις γυναίκες που είναι στην τρίχα πρωι μεσημέρι βράδυ, με τα τεράστια βαμμένα αψεγάδιαστα νύχια για παράδειγμα. Ε, άμα έχεις παιδί ή παιδιά, νύχι τέτοιο δεν μπορείς να διατηρήσεις, χαχα! Ούτε και μαλλί κομμωτηρίου! Και δεν κατακρίνω όσες το έχουν απλά επειδή στην ζωή όλα είναι θέμα πρωτεραιοτήτων ο κάθε άνθρωπος επενδύει τον χρόνο του σε διαφορετικές δραστηριότητες. Αυτό είναι όλο. Γενικά, συμβιβασμοί γίνονται. Δηλαδή από τότε που γέννησα επειδή βαριέμαι τα κομμωτήρια πάω μόνο 2 φορές το χρόνο και έχω γυρίσει και τα μαλλιά μου στο φυσικό τους χρωμα για να μην φτάνει η ρίζα στον ώμο. Έχω γίνει πιο γήινη θα έλεγα. Δηλαδή, βάφομαι λιγότερο, ενώ μου αρέσει πολύ η διαδικασία, δεν βάφω πια τα μαλλιά μου ενώ παλιά έκανα ανταύγειες και τελευταία φορά που έβαψα τα νύχια μου με ένα διάφανο μανό ήταν στην βάπτιση του γιου μου πριν 3 μήνες. Και δεν με χαλάει καθόλου όλο αυτό να σου πω την αλήθεια. Μου αρέσουν τα μαλλιά μου έτσι. Μετά την γέννα έκανα μια φορά ανταύγειες πάλι αλλά κάτι με χαλούσε και δεν ήξερα τι... Νιώθω καλά με την τωρινή μου εικόνα πλέων. Μπορεί πια να μην έχω το 3ωρο για να ετοιμαστώ για έξοδο όμως σε 1 ώρα κάτι καταφέρνω. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως το παν είναι να νιώθεις καλα με τον εαυτό σου και κατ επέκταση και με τον άντρα σου! Ε, και καποια στιγμή που τα παιδιά μεγαλώνουν πιστεύω πως κάπου εκεί ξεκουράζεσαι και βρίσκεις και χρόνο και διάθεση για παραπάνω καλλωπισμο, χαχα! Είναι μεγάλη η διαφορά του πριν και μετά το ξέρω κι ας έχω ακόμα 1 μόνο παιδάκι. Εγώ άλλαξα ριζικά από μέσα προς τα έξω. Πιο πολύ δηλαδή εσωτερικές είναι οι αλλαγές σε εμένα παρά εξωτερικές. Πριν ήμουν αφεντικο και υπηρέτης του εαυτού μου ενω τώρα έχω άλλο αφεντικό και υπηρέτη, μικρό σε μέγεθος αλλά πολύ ξεχωριστό και σημαντικό. Έχει ουσία όλο αυτό για εμένα. Σιγά μην κάθομαι να ασχολούμε με τις τρίχες μου για ώρες όπως παλιά! Καλά όλα αυτά αλλά δεν έχουν νόημα για εμένα πια. Νιώθω γυναίκα χωρίς το ομορφο χρωματιστό νύχι που είχα πριν. Δεν ξέρω που πως και πότε μου συνέβη αλλά είμαι πιο σίγουρη για τον εαυτό μου από ότι ήμουν παλιά... Κρίση των 30; Δεν ξέρω...
Εκεί που θέλω αυτή την φορά να καταλήξω είναι πως δεν πειράζει που είσαι κουρασμένη, είναι απόλυτα λογικο και είσαι φυσιολογική! Μην απαιτείς απο τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που και δεν έχεις χρόνο να τα κάνεις αλλά δεν είναι και του στυλ σου! Και επειδή η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας ΠΑΝΤΑ άσχετα απο την πρώτη εντύπωση που εχουμε για κάποιον που διαψεύδεται συχνά όταν τον γνωρίζουμε, μην είσαι πολύ απαιτητική με τον εαυτό σου! Οι άνθρωποι που σε αγαπούν σε αγαπούν για όλα αυτά που είσαι! Και είπαμε, κάποια στιγμή τα παιδιά μεγαλώνουν και θα ξεκουραστείς επιτέλους! Θα ξεκουραστείς και θα καμαρώνεις τα δημιουργήματά σου! Δεν είναι και λίγο, πως να το κάνουμε;

Neni έγραψε:
Σε κάνει να νιώθεις καλύτερα αν υπενθυμίζεις στον εαυτό σου πως η σημερινή σου κατάσταση ήταν το χθεσινό σου όνειρο.
(πως τα λέω έτσι;!)

bou-boukitsa έγραψε:

χαχα..πραγματικα τα λες τέλεια!!!χαχ..
και να φανταστεις πως στο ονειρο ειχα πολυ περισσοτερα απο 3 παιδακια που εχω τωρα!!!!....χαχαχαχαχχα...ακομη γελαω γιατι το εθεσες πολυ ωραια.... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

mama katerina έγραψε:

bou-boukitsa έγραψε:Κοριτσια καλημερα!

Ειναι καιρος τωρα..(για να μην πω χρονια).σχεδον απο οταν εγινα μαμα δηλαδη που μου λειπει μονιμα υπνος!! μερικες φορες ειμαι τοσο κουρασμενη που δεν αντεχω ουτε να κανω ενα μπανιο ...και για να αντεξω το ριχνω στο φαγητο..

ξερετε τι αλλο θα μπορουσε να βοηθησει για να μην τρωμε οτι να ειναι ..? πως μπορεις να παρεις την απαραιτητη ενεργεια χωρις να το ριξεις στους καφεδες και τις σοκολατες??
βιταμινες ισως??

εσεις τι κανετε???/

εγω παντως οτι κι εσυ μπουμπουκιτσα μου τρωω!!!!!!!! γιαυτο ειπαμε με τον αντρα μου να καθιερωνουμε ενα ταξιδακι καθε χειμωνα 2-3 μερουλες μονοι μας να ξεφευγουμε λιγο αλλα με τα λεφτα που μας ζητανε καθε λιγο και λιγακι δεν το βλεπω να γινεται πραξη!!!!!! ισως αμα μεγαλωσουνε λιγο ακομη τα παιδια και γινουν λιγο ανξαρτητα να υπαρχει περισσοτερος χρονος! υπομονη μανουλες!

bou-boukitsa έγραψε:

MariaM έγραψε:Εγώ έχω ένα παιδάκι και ενταξει κουράζομαι γιατί όλη την ώρα τρέχω πίσω του και μαζεύω αλλά το βράδυ κοιμόμαστε καλά και ξεκουράζομαι... Οπότε δεν ξέρω πως είναι να είσαι χρόνια κουρασμένος. Η κούρασή σου αν καταλαβαίνω είναι πιο πολύ ψυχική έτσι; Γιατί το σώμα μετά απο καιρό μαθαίνει να υπακούει και προσαρμόζεται. Δηλαδή, ενώ στην αρχή με το μωρό πονούσα παντού και ειδικά στα ΄χέρια, πα΄ρα πολύ (όπως όλες οι μανούλες άλλωστε), μια μέρα ξύπνησα και ήμουν καλά! Άρα υποθέτω πως έχεις κουραστεί πνευματικά περισσότερο και νιώθεις σαν να μην έχεις ενέργεια έτσι; Νομίζω πως ο τρόπος αντιμετώπισης είναι να κάνεις πράγματα για εσένα, πράγματα που να σε ευχαριστούν να σε ξεκουράζουν και να σε διασκεδάζουν ή να σε χαλαρώνουν. Εμένα ας πούμε μου αρέσουν οι κατασκευές όλων των ειδών. Για μένα είναι ψυχοθεραπευτικό και πηγή ενέργειας. Αν μπορείς να κλέψεις χρόνο από κάπου και από κάτι, αφιερωσέ τον σε κάτι που σου αρεσει. Ένα άλλο που κάνουμε με τον άντρα μου για να νιώσουμε όπως παλιά είναι το εξής. Όταν κοιμάται ο Γιάννης, παίζουμε παιχνίδια στο playstation, παρέα όπως κάναμε παλιά! Είμαστε 2 μεγάλα παιδιά και εμείς, χαχαχα! Ή και επιτραπέζια. Όταν ήμουν έγκυος παίζαμε παντομίμα αλλά επειδή τα έκανα πολύ παραστατικά, με είχε φοβηθεί το μάτι του και δεν ξαναπαίξαμε,χαχα! Επίσης, αν σε ευχαριστεί βάψε τα νύχια σου ή κάνε κάτι για το σώμα σου. Ότι σε ευχαριστεί. Νιώσε ή γυναίκα ή παιδί! Το ίδιο καλά αποτελέσματα θα έχεις και με τα δύο! Και αν πάλι δεν έχεις καθόλου μα καθόλου χρόνο, πρόσεξε την διατροφή σου που είναι πηγή ενέργειας και η σωστή τροφή δίνει σωστή ενέργεια!

καλά τα λες...
παλια καναμε διαφορα με τον αντρα μου...μεχρι παζλ φιαχναμε...τωρα ομως δεν γινεται γιατι τα παιδια θα μας το διαλυσουν...
και ξερεις κατι? πιο πολυ σωματικη ειναι η κουραση..γιαυτο το ριχνω στο φαι ...σαν να ζηταει ο οργανισμος μου καυσιμα....ψυχικα μπορει να κουραζομαι καποια στιγμη αλλα για λιγο....το ξεπερναω ...δεν μου λειπει το να βγαινω κλπ....μου λειπει υπνος και χρονος με τον αντρα μου μονοι μας...
ειναι αυτο που λενε πως η μερα θα επρεπε να εχει παραπανω ωρες...
δεν προλαβαινω να τα κανω ολα και να ξεκουραστω κιολας...και βλεπω κατι μαμαδες ξεκουραστες και στην τριχα ολη την ωρα και απορω!!πως τα καταφερνουν???

ζηταει καυσιμα σιγουρα το σωμα σου, τα φρουτα βοηθουν αρκετα,ειναι ζαχαρη κ σου δινει ενεργεια.Μη φανταστεις οτι θα σαι ξεκουραστη ε? Αλλα θα νιωθεις ευεξια (καααποια στιγμη μεσα στη μερα )Εγω το χα ριξει στην coca cola,την περιορισα πολυ γιατι τελικα δεν χανω βαρος με αυτη την μ@μακια!ενω φαγητο τρωω μια φορα την μερα και τσιμπαω κανενα φρουτο η λαχανικο την υπολοιπη (δεν προλαβαινω,δεν εχω κ διαθεση να φαω,νιωθω πτωμα). Επιμενω να πιστευω οτι το ταξιδακι με τον αντρα μονο θα με ξεκουραζε!
αν μπορεις να πας γυμναστηριο (που ειπε μια κοπελα πιο πανω) καντο! Μια φορα την εβδομαδα εστω, και αυτο θα σου φερει ευεξια.
Κατα τ'αλλα "ο Θεος μαζι σου" γιατι μεχρι να μεγαλωσουν κι αλλο δεν σε βλεπω να ξεκουραζεσαι

Μαρακι ειναι ζορι η αϋπνια!δεν ηρεμει το σωμα,3 χρονια κοιμαμαι με διακοπες (ειναι νυχτοπουλια τα μικρα,οπως κ της bou-boukitsas φανταζομαι..).Μεγαλο θεμα ο υπνος.

Maya κουραγιο (κατα το "Μανα κουραγιο")!

MariaM έγραψε:Nένι πραγματικά το έθεσες πολύ ωραία!!!

Μπουμπουκίτσα πόσο είναι τα παιδάκια σου;

bou-boukitsa έγραψε:

MariaM έγραψε:Nένι πραγματικά το έθεσες πολύ ωραία!!!

Μπουμπουκίτσα πόσο είναι τα παιδάκια σου;

ειναι 5χρ,,2χρ...και 7 μηνων...

kaatrin έγραψε:μετα απο οσα διαβασα παραπανω καταλαβα τι με περιμενει...και θυμηθηκα και ενα τραγουδι:ειμαι η μαιρη παναγιωταρα....
αληθεια θα μπορουσε καποια κοπελα να με βοηθησει για το πως θα μπορουσα να το ανεβασω απο το youtube εδω στο forum γιατι ειμαι λιγο ασχετη;

Neni έγραψε:Εμείς θυμόμαστε όλες τις φορές που καθόμασταν βαριεστημένοι με καφέ (και τσιγάρο …αχχχ…) και δεν είχαμε τι να κάνουμε και βαριόμασταν τη ζωή μας, και νιώθαμε κενοί και λέγαμε ‘τι ωραία θα ήταν να είχαμε 1-2 παιδάκια’.

Σε κάνει να νιώθεις καλύτερα αν υπενθυμίζεις στον εαυτό σου πως η σημερινή σου κατάσταση ήταν το χθεσινό σου όνειρο.
(πως τα λέω έτσι;!)