Κεφάλαιο 1
Μέσα σε ενα δωματιο λευκο με πλακακια γυρω γυρω...δεμενα τα χερια σα σταυρος....ηρθε η ωρα...ολα ειναι αγνωστα...η πρωτη μου σκεψη ηταν πως ειναι λυπηρο να ειναι αυτη η πρωτη εικονα για το καλοσορισμα στον κοσμο τουτο. τι κοσμο φτιαξαμε? Μο[/justify]υ την φέρανε μπροστά μου....δεν μπορουσα να το πιστεψω...ειχα "δημιουργηση" εναν ανθρωπο , η υστατη δημιουργια...τι μικροσκοπικο ηταν...
μεσα στο θαλαμο την κοιταζα αδιακοπα....τι θαυμα ειναι τουτο της ζωης...και ξαφνικα καποιος ανοιξε την οθονη της τηλεορασης....προσγοιωθηκα στο κοσμο που φτιαξαμε εμεις οι "σοφοι" ενηληκες, λες και δεν ειμασταν εμεις ποτε παιδια...τι ταξιδι να της πο οτι θα κανει? οτι θα δει την ομορφια? τα δαση? οτι θα εχει φρεσκο νερο? οτι θα μπορεσει να κανει τα ονειρα της αληθινα? τι θα της πω? ξαφνικα με ελουσε κρυος υδρωτασ, ειχα γινει μανα.....το μονο που ηθελα πια ηταν με ενα μαγικο ραβδι να κανω τον κοσμο πιο ομορφο και για να μην δει ποτε το παιδι μου την καταντια μας...πος χασαμε την αγαπη, την ομορφια και θυσιασαμε τον ανθρωπο στο ονομα του χρηματος. πος ομως? μηπως να την κανω σκληρη να αντεξει? μηπος να την κανω ανταγωνιστικη για να επιβιωση? οχι...δεν γινετε...
οι νοσοκομες ερχοντουσαν συνεχια με την προταση του συμπληρωματος...γιατι δεν φτανει η τροφη μου? η φυση δεν προβλεπει για ολους? απο παντου μια συνομοσια να μας κανουν τεχνικους σκευτικα...ειμαι υπερβολικη σκευτικα....ολα καλα. θα[/justify] θηλασω....κοιταξα το στηθος μου... κοιταξα στο πρόσωπό το κοριτσακι μου...εχω γινει μανα. τα δακρια κυλουσαν απο τα μαγουλα μου....δεν ηταν ονειρο. με ευλογησε ο θεος με ενα κοριτσακι. δεν το προγραματισα....δεν παντρευτικα...δεν ημουν με τον πατερα της....αλλα το ηθελα. πος θα μπορουσε κανεις να σκοτοσει ενα ανθρωπακι σαν και αυτο? ηθελα να βρω ολες της γυναικες που ηταν μονες και που νομιζαν πος δεν ειχαν επιλογη...και να μοπιραστω το θαυμα που ζουσα. μια φιλη μου παλια ειχαι πει. "αν θελεις να ανεβεις ενα σκαλοπατι στην σκαλα την πνευματικη, θα γινεις μανα...γιατι μονο ετσι μπορεισ και βιωνεις για πρωτη φορα την ανιδιοτελη αγαπη" ακομα το θυμαμαι. ακουω γυρω μου τα νεα. μετρα, και νομοι και φοβιες. πως θα προστατεψω ενα αγελουδι απο τους παραλογισμους του ειδους μας? κιομος η ελπιδα ολου του κοσμου βρισκετε στα χερια της, στα χερια ενος μωρου σημερα που εξαρταται εντελως απο εμας. εχω γινει μανα. μεγαλο πραγμα η μανα. σκευτικα την μανα μου. ισως τελικα να την εχω αδικησει. σαμπος υπαρχει σχολειο για μανεσ? τωρα υπαρχει αυτο το μαραφετιο ο υπολογιστης που μας αφηνει να μοιραζομαστε και ετσι να ακουμε και αλεσ γνωμες. αλλα κατα τα αλλα...υπαρχει μονο το ενστικτο. καθε μερα που περναει πια το αντιλαμβανωμε ολο και περισοτερο...το ενστικτο μου...εχω γινει μανα.
μεχρι της επομενες αραδες σκεψεων....καλος σας βρηκα μανουλες!!! Ναι ειμαι μαμα.

πολυ ωραιο κειμενο και συγκινητικο,ειμαι κι εγω μαμα 2 παιδιων και το πρωτο μου ειναι κοριτσακι ,οχι μωρακι πια,αλλα παιδι ,.μικρο για μενα ετων 13 ! Ο γιος μου ειναι 9 ετων ! ετσι αισθανομαι ακομη ,σαν εκεινη την πρωτη στιγμη που τα αντικρυσα.Να εισαι καλα φρεσκια μαμα ,το παιδι θα σου δωσει τη δυναμη που η φυση προνοησε να εχεις .

ΚΛΑΩΣ ΗΡΘΕΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΣΥΓΚΗΝΙΤΙΚΟ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΙΑ ΠΟΛΛΗ ΚΑΛΗ ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΘΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ.

kopela moy me sigkinises poly me ayto poy egrapses. na xerese to mwraki soy kai na to kamarwseis opos epithimeis.etsi prepei na einai oles oi maenes. makari na skeftontoysan oles san esena. dystyxws omos oi perissoteres gynaikes kanoyn paidia gia na kanoyn kai oxi epeidi ta laxtarane kai tha ta agapane.na eisai kala kopela moy kai pali na soy zisi to mwraki soy