Του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου,
Γνωστή και μη εξεραιτεα φράση και δεν έχει υποθεί τυχαία.
Οι παππούδες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας (ιδιαίτερα της ελληνικής) η συμμετοχή των παππούδων και γιαγιάδων στο μεγάλωμα των εγγονιών είναι σημαντική.
Η προσφορά τους, τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, δεν μπορεί να συγκριθεί με κάποιας νταντάς.
Μια baby sitter είναι, εκ των πραγμάτων, ένας ξένος άνθρωπος που αμοίβεται για τις υπηρεσίες του και, ως εκ τούτου, είναι αρκετά δύσκολο, έως ακατόρθωτο, να αγαπήσει το παιδί και να νοιαστεί γι’ αυτό όπως ο παππούς και η γιαγιά
Ασε που η σχέση του παιδιού με τον παππού και τη γιαγιά χαρακτηρίζεται από ζεστασιά και οικειότητα.
Ας αναλογιστούμε τους δικούς μας παππούδες.
Αυτό βοηθά το παιδί, γιατί στη ζωή του υπάρχουν δύο πρόσωπα στα οποία μπορεί να μιλήσει πιο ανοιχτά και να εμπιστευτεί.
Η υγιής σχέση που δημιουργείται στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, συνεχίζεται και μετά την ενηλικίωσή του, γεγονός που σημαίνει ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες εξακολουθούν να συμμετέχουν στη ζωή των εγγονιών τους. Ο χρόνος που περνούν μαζί είναι πολύτιμος,Το παιδί μένει με τη γιαγιά του, άρα είμαστε βέβαιοι ότι βρίσκεται με κάποιον που το αγαπά και έχει τη διάθεση να το φροντίσει με τον καλύτερο τρόπο.
Η λύση αυτή είναι η πιο οικονομική!
Μπορούμε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Η γιαγιά όχι μόνο θα κρατήσει το παιδί μας, αλλά θα του μαγειρέψει και θα κάνει και...υπερωρίες αν χρειαστεί..
Τώρα για το πότε είναι η σωστή ηλικία αυτό εξαρτάτε απο τη μαμά και πόσο άνετα νιώθει να αφήσει το μικρο της.
Εγώ θα πρότεινα στην ηλικία των 6 μηνών..
Κάνει καλό γλυτώνει το παιδί από το άγχος του αποχωρισμού που δημιουργείται κατά τη διάρκεια του 10ου μήνα.
Τα καλά των παππούδων και των γιαγιάδωνΧαρίζουν αγάπη χωρίς όρους στα εγγονάκια τους και αυτό δημιουργεί στα παιδιά αίσθημα εμπιστοσύνης.
Παρέχουν ασφάλεια στα παιδιά όταν οι γονείς βρίσκονται μακριά.
Δίνουν την αίσθηση της ταυτότητας και της οικογενειακής ιστορίας στα εγγονάκια.
Δέχονται τα παιδιά όπως είναι χαρίζοντας σταθερότητα στη ζωή τους.
Βρίσκουν χρόνο για να παίξουν με τα εγγονάκια και να μοιραστούν μαζί τους διάφορες δραστηριότητες.
Βοηθούν τους γονείς στη φροντίδα των παιδιών και συμβάλλουν με την πείρα τους στη λύση των οικογενειακών προβλημάτων.
Όταν σε βλέπουν προβληματισμένη βάζουν καφέ και σε στρώνουν στον καναπέ για να τα πεις όλα και να ξαλαφρώσεις.
Δεν σου κρατούν κακία αν πάνω σε ξέσπασμα νεύρων τους αδικήσεις με τις κουβέντες σου.
Εγώ άφηνα το μικρουλη μου απο 5μηνων για 10 λεπτά και σταδιακά ανέβαζα το χρόνο.
Δεν εχω μετανιώσει ο ρόλος της γιαγιάς είναι απαραιτήτως για την συναισθηματική του ανάπτυξη.
Για να τον γλιτώσω απο το άγχος του αποχωρισμού και το παιδικό στρες που καραδοκεί