και εμενα μου τι δινουν οοοοοοοοοοοοολα αυτα που λετε κοριτσι με λιγα λογια θελουμε διακοπες...και εννοειται μονες μας οχι με τους αντρες μας μαζι.......να δεις για ποτε ηρεμουμε....εχω αδικο;;; δεν νομιζω......

purple έγραψε:5 4 3 2 1 ξεκιναωωωωωω!!!!...

μου σπανε τα νευρα που καθε μερα μετα τις 8 μαζευονται κατι κ@$$παιδα στον 2 οροφο και αρχιζουν να γκαριζουν και μου ξυπνανε το μωρο


μου σπανε τα νευρα οταν ξεκιναω και δεν τελειωνω ουτε σε 2 ωρες,γενναει η λεκανη συνεχεια καινουργια ασιδερωτα

εμένα μου σπάνε κατά το ίδιο μοτίβο τα νεύρα που μαζεύονται στη γειτόνισσα όλες οι γριές που δεν έχουν τίποτα να κάνουν από τις 8 και νταπ ντουπ οι πόρτες μπλα μπλα τα κουτσομπολιά και τα κουδούνια που χτυπάνε, και νααααα το μωρό να ξυπνάει!
έλεος-γι'αυτό θα μετακομίσω κι εγώ και άστους να κουρεύονται
όσο για τη λεκάνη με τα ασιδέρωτα είναι στο ύψος πιο ψηλή κι από μένα και είμαι και 1.75:Ρ

mamabasilikis έγραψε:
Μου τη δίνει που μας έχει γίνει στενός κορσές αυτή η κρίση και τα σκ....οικονομικά μας, που δεν μπορούμε βάλουμε μια δεκάρα στην άκρη κ όλα τα τρώει η εφορία...

Μου τη δίνει που τη δίνει αυτή (η παραπάνω) κατάσταση στο άντρα μου, με αποτέλεσμα να είναι μεσ την μουτζούφλα και τον οδοιρμό κάθε μέρα...

Μου τη δίνει που δεν θυμάμαι απο πότε, έχω να πάω ένα σινεμα, ένα θέατρο,μια συναυλία μια έξοδο με φίλους και να γελάσω σαν τον παλίο καιρό ρε παιδί μου...!

Μου τη δίνει όταν όλη μέρα παλεύω με το παιδί μου, κάνω οτι καλύτερο μπορώ, (εντάξει θα κάνω και λαθη, ανθρωπος είμαι...και μετά ακούω και τα "Να μην αυτό, να μην το άλλο, έτσι εκείνο , το παράλλο" απο την πεθερά...

Μου τη δίνει που δεν μπορεί να περάσει μια μέρα χωρίς σκοτουρες και έγνοιες, που δεν μπορώ να κάτσω και να χαλαρωσω ένα βράδυ ακούγοντας μουσική...

και τέλος...( το σκέφτηκα πολύ αλλά θα τολμήσω να το πω..) Μου τη δίνει που τις τελευταίες μέρες έρχεται στ όνειρο και στη θύμηση μου ένας παλιός μεγάλος ανέλπιδος έρωτας...

Ουφ...κορίτσια, αν δεν υπήρχε κ αυτό το πλασματάκι που κοιμάται τώρα γλυκά μέσα...ειλικρινά θα τα είχα παίξει...Δεν ξέρω πως ζούσα πριν την ύπαρξή της...

ζούμε παράλληλες ζωές μάλλον
μου συμβαίνουν όλα με τη διαφορά οτι εμένα δε μου τη λένε τόσο τα πεθερικά αλλά σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι, με βλέπουν και 21 με σκουλαρίκια και περίεργη γενικά και σου λέει πάει το παιδί τι μάνα του έπεσε!
και ρε κορίτσια πραγματικά πιστεύω ότι το παιδί μου δεν έχει θέματα!!!!!
επίσης εγώ έχει τύχει να βγώ αλλά μετά ακούω την γκρίνια του άντρα που έκανε αυτό που κάνω εγώ 24 ώρες τη μέρα αλλά για 2-3 αυτός:κράτησε το παιδί!
τέλος η χαλάρωση με λίγη μουσική είναι όνειρο..απραγματοποίητο
όσο για σκέψεις με άντρες....
να να να!!!!!
[/quote]

crysoula έγραψε:και εμενα μου τι δινουν οοοοοοοοοοοοολα αυτα που λετε κοριτσι με λιγα λογια θελουμε διακοπες...και εννοειται μονες μας οχι με τους αντρες μας μαζι.......να δεις για ποτε ηρεμουμε....εχω αδικο;;; δεν νομιζω......

ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

auti ti stigmi mou ti dinei o sunadelfos sta neura giati ton pernw til k den to sikwnei ton zitane apo tin eforiaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!

mou ti dinei o antras mou pou den leei na parei apofasi na sunexisoume na ftiaxnoume to spiti mas enw exoume lefta k tou aresei na menoume sto enoikio.

auta gia simera apo aurio tha xw k alla!!!!!

afro81 έγραψε:

Chrisi έγραψε:Μου τη δίνει που ο άντρας μου είναι πάντα κουρασμένος και εγώ δεν είμαι ναι ρε φίλε το ξέρω δουλεύεις 12+ ώρες σε μια πολύ δύσκολη δουλειά για μας αλλά και εγώ εργάζομαι και μετά έχω να φροντίσω το σπίτι να μαγειρέψω, να φροντίσω το μωρό και να είμαι και έγγυος και να με έχουν ταράξει οι εμετοί και η υπνηλία............

ααααααα ρε Χρυσω τα ιδια!!!!!!!

Επισης που ποτε δεν σηκωνεται τη νυχτα οταν ξυπνα το μωρο.

Ευτυχώς Αφροδίτη μου που κατάλαβε τον τελευταίο καιρό τι παιρνάω και σηκώνεται κάποιες φορές.

crysoula έγραψε:και εμενα μου τι δινουν οοοοοοοοοοοοολα αυτα που λετε κοριτσι με λιγα λογια θελουμε διακοπες...και εννοειται μονες μας οχι με τους αντρες μας μαζι.......να δεις για ποτε ηρεμουμε....εχω αδικο;;; δεν νομιζω......

Πες τα Χρυσόστομη.......... έστω και δύο μέρες μακρια θα ήταν ότι πρέπει και περισσότερες ακόμα πιο τέλεια....... μακριά απ΄ όλους αντρα, γονείς, πεθερικά, κουνιάδα.............

Tα παιρνω που ποναω συνεχεια!!! τον μισο μηνα γιατι ..περιμενω και τον υπολοιπο που ερχετε!!εχω γινει σαν θειτσα που οοοολο παραπονιετε!Επισης αυτο και αν μου την δινει!!!που τον γιο μου τον επιασα μονο με την σκεψη και τωρα που πραγματικα το θελω και εχω βαλει ολα μου τα δυνατα δεν ερχετε το ατιμο!!!! Επισης....MAMABASILIKIS για πες... για πες!!!υπαρχουν τοσες προθυμες κοπελες να σε ακουσουμε εδω!!!

1.που οποιος με παιρνει τηλ στο σταθερο με ρωταει που ειμαι
2.που η μανα μου ξερει να ταιζει/αλλαζει/κοιμιζει/παιζει καλυτερα με τον μικρο κι εγω γινομαι αχρηστη
3.μου την δινει οταν με ρωτανε καλα αφου σπουδαζεισς το παιδι που το παρκαρεις? (με στυλακι)
4.μου την δινουν οι γιαγιαδες/θειες κωλογριες κτλ που με ρωτανε τι δουλεια κανει ο αντρας μου (επισης με στυλακι)
5.μου την δινει το σπιτι μου που δεν εχω καταφερει να φτιαξω οπως θελω και ναι....εχει σεμεδακια................
6.μου την δινει οταν ανοιγω τα παραθυρα και το 1ο πραγμα που βλεπω ειναι η γειτονισσα να προσπαθει να δει μεσα
7.μου την δινει που ο αντρας μου βαζει ξυπνητηρι κατω απο το μαξιλαρι μου για να ξυπνησω εγω με τις πολεμικες σειρηνες και μετα να τον ξυπνησω κι αυτον γλυκα γλυκα..
8.μου την δινει ο νηπτηρας μου (βουλωσε.)
9.μου την δινουν τα ρουχα με φρου φρου /ραφες και βλακειες που δεν σιδερονονται
10.μου την δινει που εχουμε γεμισει μυγες και τις σιχαινομαι...

τα υπολοιπα δεν τα γραφω..δεν χωρανε μαλλον.......

εμενα μου τη δινουν οι ανθρωποι που γκρινιαζουν χωρις λογο.

μου τη δινει που στη δουλεια οσο και να προσπαθω θελει καιαλλη προσπαθεια και συνεχως εχω εκκεμοτητες...

μοου τη δινει που ο μανωλης μου ανακαλυπτει συνεχως καινουργια πραγματα να πειραζει και τρεχω σαν το βεγγο πισω του.

μου τη δινει που ο αντρας μου προλαβαινει και κοιμαται το μεσημερι τουλαχιστον μια ωρα και ας εχει το μανωλη ενω εγω δεν προλαβαινω!!!!

μου τη δινει που φετος το καλοκαιρι δεν θα παμε διακοπες.

μου τη δινει που το σπιτι ειναι ανω κατω παντα.

μου τη δινει που δεν εχω προλαβει να βρω κουτα ακομα να φυλαξω τα χειμωνιατικα ρουχα του μανωλη.

μου τη δινει που εχω παντα μα παντα σιδερο...

μου τη δινει που δεν ξερω τι θα μαγειρεψω καθε φορα...

παπαππα αμακ ατσω λιγο ακομα θα γραψω και αλλα σταματαω εδω θα σπασουν τα νευρα μου...

Μου τη δίνει που τις τελευταίες μέρες έρχεται στ όνειρο και στη θύμηση μου ένας παλιός μεγάλος ανέλπιδος έρωτας...[/quote]

χμμ... για λεγε!!! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχχαχααχ [/quote]


αχ θα τρελαθω και εμενα μου
συμβαινει αυτο και μου σπαει τα νευρα και πως να τολμησεις να το πεις..


[/quote]
πως μπορουμε να βοηθησουμε ρε κοριτσια??? ανοιχτε την καρδια σας!!!!!!!![/quote]

αχχχχχχχχχ....τι να πω βρε κορίτσια....είναι τόσα αυτά που σκεφτομαι, που νιώθω, που δεν θα πρεπε να νιώθω, που που που...
εν συντομία (όσο μπορώ ) το resume έχει ως εξής :
τον είδα για πρώτη φορά σε μια φωτογραφία πενταήμερης, το 1996, και είπα...αυτόν θέλω...μ αρέσε πολύ και δεν ήταν μονο κουκλος...αυτή η ματιά του....όλα τα λεφτα...
το ίδιο καλοκαίρι τα φιάξαμε ( ήταν κοντοχωριανός μου) όταν είχα πάει για διακοπές. Μας σύστησε μια φίλη μου και συμμαθητριά του...μείναμε μαζί όλο το καλοκαιρι, περασα τέλεια, το καλύτερο ever που έχω ζήσει, απιστευτα συναισθήματα, τρελλό καρδιοχτύπι, τρελλό ομως και πολλά πολλά ονειρα..( κλασσική ρομαντζαδούρα...)
τελειωνοντας οι διακοπες μας, με βαρια καρδια τα χαλάσαμε ( εγώ δεν ηθελα βέβαια, γιατί εκεινος ηταν της αποψης οτι σχεση εξ αποστάσεως είναι δυσκολη, ιδιως οταν δεν υπαρχουν προυποθεσεις οτι κατι θ αλλαξει και θα ειμασταν παλι μαζι πριν το επομενο καλοκαιρι...περιεργη κατάσταση...παρακαλουσα να δωσει μια ευκαιρία...οχι...τελος παντων...εκλαψα, πλάνταξα, έγραψα, ξανυχτησα, εχασα θυμαμαι 5 κιλα σε 20 μερες απ το αφαγία συν δυσποιες συν ασθμα συν συν συν...οι δικοι μου ανενδοτοι φυσικά, ούτε να τον δουν στο δρομο δεν ηθελαν....πολυ θλιψη...
εγινε το δικο του τελικα αλλά μεσα μου δεν επαψα ποτέ να ελπιζω..δειλά δειλά μάθαινα νεα του απο κοινους μας φίλους το χειμώνα, και σήκωσα το χέρι μου να τον πάρω τηλ στη γιορτή και στα γενεθλια του...βαλσαμο στην ψυχη αυτη η φωνή ρε κορίτσια...τον ακουγα και ο,τι κ αν ελεγε, με ηρεμούσε απιστευτα...ειπαμε οτι δεν θα μαστε μεν ζευγαρι, μπορουσαμε να μαστε ομως φιλοι...εν τω μεταξυ, ουσα πρωτοετής στη σχολή τότε, με "πλεύριζε" ενα αλλο παιδι και ανταλλαξαμε ενα φιλί, λιγο πριν το πάσχα του 1997...τα είχα φιάξει λοιπον με καποιον αλλο? μαλλον ναι ελεγε μεσα μου...
το πασχα λοιπον του 1997 ξανακατεβαινω για μια βδομάδα στο χωριο μου...εννοείται δεν ειχα ξεχασει τπτ, εννοειται οτι ακομα αγαπουσα, εννοειται οτι θα πεθαινα να τον δω...ομως οι μερες περνουσαν και εκεινος αφαντος...ουτε τηλ, ουτε τυχαία συναντηση, ουτε καποιος φιλος λεει κατι...
και δεν θα το ξεχασω ποτε, ποτέ μα ποτέ...κατεβαινοντας τις σκάλες της εκκλησίας για να γυρίζουμε τον επιτάφιο...με σκουνταει η κολλητή μου με τρόπο λες κ είχε δει φαντασμα...ηταν κ οι γονείς μας μπροστά, τι να κάνει η δόλια...
Μαρήηηη, κοίτα μπροστά σου, μου λεέι,
Ε ναι, τι έγινε ? απαντω...
το τελευταιο εεε απο το εγινε, ηταν τρεμάμενο...γιατι τον ειδα ευθύς μπροστά μου, ενα παλικάρι 1.90, μ ενα φιλο του, μαζι, να με κοιτάει μεσ τα μάτια και να χαμογελά...
καλώς ηρθες μου λεει, και απλώνει το χερι για χειραψία...Κάγκελο η Μαργαρίτα...εδωσα το χέρι μου και ετρεμε λες κ ειχα πάρκινσον 80 χρονών γριούλα...η καρδιά μου είχε βαρεσει κοκκινο, μονο σ εκεινη τη στγμή και στη γέννηση του παιδιού την έχω νιώσει να χτυπάει ετσι...φοβηθηλα οτι θα την ακουσει και θα γινω ρομπα, μπροστά του και μπροστά σ ουλο το χωριο...οι δικοι μου απο αποσταση με κοιταζαν μ ενα βλεμμα...γκρρρρρ, ελα εδω τωρα !
αλλα εγω δεν υπηρχε περιπτωση να φυγω..πηγα λιγο στην άκρη και του μιλησα για πεντε λεπτα..."κουκλα, πρεπει να μιλησουμε σοβαρά,...μπορω να σε δω αυριο" ?
Να το δευτερο εγκεφαλικό...Φυσικά !! οπου και οτι ωρα θες και στα Ιμαλάια ανεβαινω για παρτυ σου...
ουφ τα θυμαμαι και δεν μπορω βρε κοριτσια...συγχωρηστε την φλυαρια μου....
τελικα, ναι, συναντηθηκαμε, ειπαμε πολλα, τα ξαναβρηκαμε, φιληθηκαμε και εζησα το ονειρο για δευτερη φορα...ημουν απιστευτα ερωτευμενη και ευτυχισμενη...καναμε ονειρα για παντα...
Μεχρι το καλοκαιρι του ιδιου χρονου, που ξανακαταβηκα για διακοπες στο χωριο, για να μαθω οτι εν τω μεταξυ ειχε βρει αλλη και τελικα δεν μπορουσαμε να ειμαστε μαζι...για πολλους ανουσιους λογους που μου αραδιασε...
και οσο παράδεισος ήταν για μένα το προηγούμενο καλοκαίρι, εκεινο ειχε μετατραπεί σε κολαση...δεν μπορουσα να το χωνεψω, να καταλάβω τι ειχα κανει λάθος...το χειρότερο ηταν να τον πετυχαινω ( ευτυχως οχι συχνα) με την άλλη ή να τον παιρνω τηλ και να μου το κλεινει στα μουτρα...μια δυο, τρεις, στο τελος μου την ειπε κιολας..."μην μ ενοχλεις πια, ειμαι εδώ με το κορίτσι μου τώρα...τι θελεις να της πω? οτι με παιρνει η πρωην...?
πολύ ασχημο τέλος, πολύ πικρία και πολλά αναπάντητα γιατί...αφού πια δεν μπορουσα να κανω τπτ, ηπια το πικρό ποτήρι, εσφιξα τα δόντια, παραιτήθηκα οποιασδήποτε διεκδικσης και αποφασισα να συνεχισω την ζωη μου...
στα επομενα 15 χρονια που εχουν περασει μεχρι σημερα, εχω μονο μαθει οτι τελικα παντρευτηκε εκεινη την κοπελα, κ ειχε πια ή 1 ή 2 παιδια...τον εχω δει μια φορά φευγαλέα μεσα στο αυτοκινητο, μεχρι να σηκωσω το χερι μου να χαιρετησω, ειχε φυγει....
πριν καποια χρονια παλι, τον εβλεπα πολύ συχνά στον υπνο μοu και απορουσα γιατι...εκ των υστερων εμαθα οτι εκεινη την περιοδο ειχε ενα ατυχημα με το αυτοκινητο και μια σοβαρη εγχειριση που ακολουθησε..ευτυχως σημερα ειναι καλά...
εχω πια προχωρησει τη ζωη μου, 33 χρονών γαιδουρα, εχω παντρευτει, εχω κανει παιδί...εννοείται πως δεν αλλαζω τπτ απ ολα αυτά αλλά....δεν εχει φυγει ποτέ απ το μυαλό και την καρδιά μου...θα πρεπε να τον μισω η να αδιαφορώ ισως, να μην με νοιαζει διολου και ουτε να ξανασχοληθω μαζι του...οταν ομως ερχεται στον υπνο μου, οταν πιανω τον εαυτο μου να τον σκεφτεται ακομα και σημερα, εν ετει 2010, κατι με πιανει...ο χρονος ομως δεν γυρναει πισω, δεν αλλαζει τπτ, και οτι εγινε δεν ξαναγινεται...οποτε σκεφτομαι οτι μαλλον εχω προβλημα, δεν ειμαι καλά...τι στο καλο περιμενω? γιατι τον σκεφτομαι? γιατι νιωθω οτι μερος μου εχει μεινει στο καλοκαιρι εκεινο, την στιγμη που εχουν συμβει τοσο αλλα καλα στη ζωη μου...? δεν ξερω, ειλικρινά...παραδέχομαι οτι τον αγαπω, παντα τον αγαπουσα, και οσο ζω θα το κανω, δεν διακινδυνεω ομως με τπτ την οικογενεια μου και οτι εχω καταφερει ως τωρα...οποτε μαλλον ειναι κριση περιοδου παλι και θα περασει...
σε μια βδομαδα φευγω για διακοπες στο χωριο...και θα κατσω ενα μηνα...οσο φοβαμαι κ απευχομαι, αλλο τοσο ευχομαι να τον ξαναδω....καμμια ψυχιατρος κορίτσια?? μαλλον την χρειαζομαι !

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΟΣΤ...καταχράστηκα το χρόνο και την υπομονη σας...ευχαριστώ οσες αντεξατε να το διαβάσετε...ουφ...σαν πιο αναλαφρη νιωθω τωρα...

mou ti dinei pou apo tote pou kapoies emathan pos eimai eggyos,den sikonoun to koulo tous na paroun ena tilefono!!!
zilia psora
pio polu mou ti dinei pou kopsame to sex me ton anrouli mou
kovetai to SEXXXXX???

αχ κοριτσια και εγω ειμαι καπωσ σημερα... μαλλον με εχουν πιασει τα μελαγχολικα μου...
νιωθω οτι ο αντρασ μου δεν ικανοποιειται με ΤΙΠΟΤΑ και παντα κανω κατι λαθοσ...
νιωθω οτι ειναι ευλογια να μεγαλωνω την λατρεια μου αλλα εχω κλειστει πολυ μεσα στο σπιτι
νιωθω οτι ειμαι συνεχεια κουρασμενη και οτι κανω συνεχεια τα ιδια πραγματα τα οποια ποτε δεν τελειωνουν..
νιωθω οτι ειμαι χοντρη γιατι μαλλον δεν εχει ρυθμιστει ο θυροειδησ και δεν μπορω να χασω κιλα εδω και 4 μηνεσ διαιτασ...
γενικοτερα νιωθω πολυ απαισιοδοξα σημερα.... και ειναι απο τισ λιγεσ φορε που θα ηθελα να ειχα βοηθεια απο καπου να αφησω τη μικρη μου να μην εισπρατει αυτην την αρνητικοτητα...

anastasia έγραψε:αχ κοριτσια και εγω ειμαι καπωσ σημερα... μαλλον με εχουν πιασει τα μελαγχολικα μου...
νιωθω οτι ο αντρασ μου δεν ικανοποιειται με ΤΙΠΟΤΑ και παντα κανω κατι λαθοσ...
νιωθω οτι ειναι ευλογια να μεγαλωνω την λατρεια μου αλλα εχω κλειστει πολυ μεσα στο σπιτι
νιωθω οτι ειμαι συνεχεια κουρασμενη και οτι κανω συνεχεια τα ιδια πραγματα τα οποια ποτε δεν τελειωνουν..
νιωθω οτι ειμαι χοντρη γιατι μαλλον δεν εχει ρυθμιστει ο θυροειδησ και δεν μπορω να χασω κιλα εδω και 4 μηνεσ διαιτασ...
γενικοτερα νιωθω πολυ απαισιοδοξα σημερα.... και ειναι απο τισ λιγεσ φορε που θα ηθελα να ειχα βοηθεια απο καπου να αφησω τη μικρη μου να μην εισπρατει αυτην την αρνητικοτητα...

ax eisai makria!!ferthn mou se emena na tin zouliksw ligaki!!!!

fraoulenia έγραψε:

anastasia έγραψε:αχ κοριτσια και εγω ειμαι καπωσ σημερα... μαλλον με εχουν πιασει τα μελαγχολικα μου...
νιωθω οτι ο αντρασ μου δεν ικανοποιειται με ΤΙΠΟΤΑ και παντα κανω κατι λαθοσ...
νιωθω οτι ειναι ευλογια να μεγαλωνω την λατρεια μου αλλα εχω κλειστει πολυ μεσα στο σπιτι
νιωθω οτι ειμαι συνεχεια κουρασμενη και οτι κανω συνεχεια τα ιδια πραγματα τα οποια ποτε δεν τελειωνουν..
νιωθω οτι ειμαι χοντρη γιατι μαλλον δεν εχει ρυθμιστει ο θυροειδησ και δεν μπορω να χασω κιλα εδω και 4 μηνεσ διαιτασ...
γενικοτερα νιωθω πολυ απαισιοδοξα σημερα.... και ειναι απο τισ λιγεσ φορε που θα ηθελα να ειχα βοηθεια απο καπου να αφησω τη μικρη μου να μην εισπρατει αυτην την αρνητικοτητα...

ax eisai makria!!ferthn mou se emena na tin zouliksw ligaki!!!!

ποια ειαι φραουλενια μου??