1 Θελω να φυγω..... Δευ Οκτ 08, 2012 9:18 am
mariantzz
Σιωπηλή δύναμη
Καλημερα στην παρεα...
Ειμαι η μαμα Α. Και απο καιρο ηθελα να σας γραψω την δικη μου ιστορια,για να ακουσω και απο εσας μηπως τελικα εγω τα βλεπω τοσο τραγικα τα πραγματα...
Με τον αντρα μου ειμαστε περιπου 5 χρονια μαζι και εχουμε ενα αγγελουδι 3 ετων..
Δεν θα μπω σε πολλες λεπτομερειες για το ποσα εχω περασει και τι εχω αντεξει για να καταφερουμε να παντρευτουμε διοτι αυτο ειναι ενα αλλο ξεχωριστο κεφαλαιο...
Το προβλημα μου ειναι το εξης....
Θελω να παρω το παιδι μου και να φυγω απο δω,βαρεθηκα την αδιαφορια του,βαρεθηκα να μην ακουω μια καλη κουβεντα και πανω απο ολα?βαρεθηκα να κοιμαμαι μονη μου..
Αυτο ακριβως απο οταν γεννησα και μετα κοιμομαστε χωριστα,στην αρχη αυτος στον καναπε με την δικαιολογια <<βλεπω τηλεοραση,μην ξυπνησω το μωρο>>
Και γω στο δωματιο με το παιδι.στην αρχη δεν το πηρα στραβα,λεω οκ...σκεφτεται το παιδι μην το ανυσηχησει...στην πορεια ομως αυτο καταντησε πολυ εκνευριστικο.
Τωρα εχουμε φτασει στο σημειο να κοιμομαστε και σε χωριστα δωματια.
Βγαινουμε χωριστα,διοτι αυτος βαριεται,προτιμαει το pc η to ps3…
Και γω βγαινω με τη φιλη μου,η καποιες φορες βγαινω και μονη μου.
Τα προβληματα απο την οικογενεια του ειναι συνεχομενα,και ειδικα απο τη μανα του.
Η οποια δεν εχει δικαιολογια για αυτα που κανει,αλλα και το οτι εχει τετοια επαφη με την πρωην γυναικα του αντρα μου και φροντιζει επιδικτικα να το δειχνει στους κοινους μας γνωστους,εμενα προσωπικα με ενοχλει παρα πολυ αυτο.
Ειμαι 28 χρονων,δεν ειμαι 50 να ανεχομαι ολη αυτη την αδιαφορια και τη γκρινια και τα μουτρα τα ψυχολογικα τους και της κρισεις πανικου και ολααααα..
Μανα εγινα,δεν πεθανα.....θελω να ζησω,θελω να ακουσω μια καλη κουβεντα,
Δεν ειναι οτι με ενδιαφερει να βγενουμε να καθομαστε μεχρι πρωιας σε club και βλακειες,
Θελω να παιρνουμε το παιδι μας και να παμε ενα περιπατο,σαν οικογενεια ,μια βολτα,ενα φαγητο....κατι!!!
Ολο το καλοκαιρι ουτε μια φορα μαζι μας για ενα μπανιο,μονη πηγαινα με τα ποδια φορτομενη με τσαντες γιατι το παιδακι μου δεν εφταιγε σε τιποτα να κλειστει κατακαλοκαιρο σε 4 τοιχους,αυτος ποτε μαζι μας.βαριοταν...
Εν ολιγης καπως ετσι εχουν τα πραγματα,ο αντρας μου κανει το διακοσμητικο μεσα στο σπιτι,χωρις να βοηθαει σε τιποτα,ο καθενας για την παρτη του και η χαζη για ολους...
Βαρεθηκα ομως,κουραστηκα...και το μονο που θελω ειναι να φυγω!!!!
Σας ευχαριστω πολυ για το χρονο σας..
Ειμαι η μαμα Α. Και απο καιρο ηθελα να σας γραψω την δικη μου ιστορια,για να ακουσω και απο εσας μηπως τελικα εγω τα βλεπω τοσο τραγικα τα πραγματα...
Με τον αντρα μου ειμαστε περιπου 5 χρονια μαζι και εχουμε ενα αγγελουδι 3 ετων..
Δεν θα μπω σε πολλες λεπτομερειες για το ποσα εχω περασει και τι εχω αντεξει για να καταφερουμε να παντρευτουμε διοτι αυτο ειναι ενα αλλο ξεχωριστο κεφαλαιο...
Το προβλημα μου ειναι το εξης....
Θελω να παρω το παιδι μου και να φυγω απο δω,βαρεθηκα την αδιαφορια του,βαρεθηκα να μην ακουω μια καλη κουβεντα και πανω απο ολα?βαρεθηκα να κοιμαμαι μονη μου..
Αυτο ακριβως απο οταν γεννησα και μετα κοιμομαστε χωριστα,στην αρχη αυτος στον καναπε με την δικαιολογια <<βλεπω τηλεοραση,μην ξυπνησω το μωρο>>
Και γω στο δωματιο με το παιδι.στην αρχη δεν το πηρα στραβα,λεω οκ...σκεφτεται το παιδι μην το ανυσηχησει...στην πορεια ομως αυτο καταντησε πολυ εκνευριστικο.
Τωρα εχουμε φτασει στο σημειο να κοιμομαστε και σε χωριστα δωματια.
Βγαινουμε χωριστα,διοτι αυτος βαριεται,προτιμαει το pc η to ps3…
Και γω βγαινω με τη φιλη μου,η καποιες φορες βγαινω και μονη μου.
Τα προβληματα απο την οικογενεια του ειναι συνεχομενα,και ειδικα απο τη μανα του.
Η οποια δεν εχει δικαιολογια για αυτα που κανει,αλλα και το οτι εχει τετοια επαφη με την πρωην γυναικα του αντρα μου και φροντιζει επιδικτικα να το δειχνει στους κοινους μας γνωστους,εμενα προσωπικα με ενοχλει παρα πολυ αυτο.
Ειμαι 28 χρονων,δεν ειμαι 50 να ανεχομαι ολη αυτη την αδιαφορια και τη γκρινια και τα μουτρα τα ψυχολογικα τους και της κρισεις πανικου και ολααααα..
Μανα εγινα,δεν πεθανα.....θελω να ζησω,θελω να ακουσω μια καλη κουβεντα,
Δεν ειναι οτι με ενδιαφερει να βγενουμε να καθομαστε μεχρι πρωιας σε club και βλακειες,
Θελω να παιρνουμε το παιδι μας και να παμε ενα περιπατο,σαν οικογενεια ,μια βολτα,ενα φαγητο....κατι!!!
Ολο το καλοκαιρι ουτε μια φορα μαζι μας για ενα μπανιο,μονη πηγαινα με τα ποδια φορτομενη με τσαντες γιατι το παιδακι μου δεν εφταιγε σε τιποτα να κλειστει κατακαλοκαιρο σε 4 τοιχους,αυτος ποτε μαζι μας.βαριοταν...
Εν ολιγης καπως ετσι εχουν τα πραγματα,ο αντρας μου κανει το διακοσμητικο μεσα στο σπιτι,χωρις να βοηθαει σε τιποτα,ο καθενας για την παρτη του και η χαζη για ολους...
Βαρεθηκα ομως,κουραστηκα...και το μονο που θελω ειναι να φυγω!!!!
Σας ευχαριστω πολυ για το χρονο σας..