Είδα τι γράφατε νωρίτερα στο για το facebook, κι αν και άσχετο με το θέμα, δεν ξέρω γιατί αλλά θα ήθελα να τοποθετηθώ.

Εγώ έχω λογαριασμό στο facebook, μου "επέβαλε" πριν περίπου 5-6 χρόνια ο καλύτερός μου φίλους, μου είχε κάνει περίπου 25 προσκλήσεις? Ε, στο τέλος τον βαρέθηκα κι έκανα λογαριασμό, ο λογαριασμός μου αφορά μόνο άτομα που έχω συναντήσει κι έχω περίπου 500-600 που είναι στην αναμονή μιας κι όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω αποδεχτεί το αίτημά τους να γίνουμε "φίλοι"...τι φίλοι να γίνουμε ρε παιδιά, να γίνουμε φίλοι στο facebook κι όταν βρεθούμε μούρη με μούρη στο δρόμο να μην πούμε ούτε "γεια" γιατί ουσιαστικά γνωριζόμαστε εξ όψεως?

Όλα αυτά τα χρόνια, μπορεί και να έχω γράψει στη σελίδα μου 4-5 φορές? Μπορεί να είναι και πολλές. Το face book το χρησιμοποιώ περισσότερο για να μπορώ να έχω πρόσβαση σε σελίδες που χωρίς λογαριασμό δεν έχω αυτή την δυνατότητα.

Τις προάλλες, είχα αϋπνίες, έχει πάει 03:30 και μάτι δεν κλείνω, χαζεύω στο ίντερνετ, διαβάζω διάφορα και πώς μου έρχεται μπαίνω μετά από πόσο καιρό κι εγώ δεν ξέρω στο facebook, και διαπιστώνω για μια ακόμα φορά, ότι ο μοναδικός λόγος ύπαρξης αυτής της σελίδας είναι για να μπορέσουν να δείξουν κάποιοι σε κάποιους άλλους ότι έχουν ζωή... (εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα έτσι? κι έχω και προσωπικά παραδείγματα, δεν παίρνει η μπάλα τους πάντες, αλλά ας μην κρυβόμαστε, ένα 80 % τουλάχιστον, αποσκοπεί στην αυτοπροβολή και μόνο).

...τι νόημα έχει να δω μια φωτό "αισθησιακή", καλλιτεχνική και καλοτραβηγμένη στο facebook? Τι μου δηλώνεις ή τι θες να δω εκείνη την ώρα που είσαι σε κοινή θέα?? μια φωτό "αισθησιακή", καλλιτεχνική και καλοτραβηγμένη που αν ερχόμουν στο σπίτι σου και την έβλεπα σε μια ψηφιακή κορνίζα, σε ένα άλμπουμ φωτογραφιών στο pc περιγράφοντάς μου πόσο ωραία πέρασες μοιραζόμενη μαζί μου το ταξίδι σου, ή στην επιφάνεια εργασίας θα την εκτιμούσα περισσότερο ναι ή όχι?

Και ξαναγυρνώ στη βραδιά της αϋπνίας, εκείνη τη βραδιά λοιπόν, στον κεντρικό τοίχο, πετυχαίνω κάτι φάσεις, που μ έφτασαν στο σημείο απλά να γράψω στο δικό μου τοίχο..."η μεγαλύτερη βλακεία που’χει αντικρύσει ανθρώπου μάτι είναι το facebook"...

Άντε ρε και με πλακώνει στο βρίσιμο ένας συμμαθητής μου και "φίλος" μου στο facebook γι αυτό που είπα, τι ειρωνείες, τι μπινελίκια...δεν απάντησα... όχι γιατί είμαι ανώτερος άνθρωπος... αλλά επειδή είμαι πολύ τακτική στις επισκέψεις μου στο facebook, το είδα 15 μέρες μετά.... και δεν είχε κανένα νόημα η απάντησή μου...

Περιμένω όμως, κάποια στιγμή που θα ανέβω πάνω, (από Χαλκιδική είμαι) θα ζητήσω εξηγήσεις και μάλιστα face to face, γιατί από απόσταση, επλίζοντας ότι θα δημιουργήσεις εντυπώσεις και παρασυρόμενος από τη "μοναξιά" του pc πολλές φορές παρασύρεσαι κι ανοίγεις το στόμα σου και δεν ξέρεις τι λες και σε ποιον το λες.

Επίσης θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι οτιδήποτε κι αν δημοσιεύσεις στο facebook, από άποψη έως φωτο από τη στιγμή που θα δημοσιευτεί πλέον ανήκει στην αποκλειστική κυριότητα των διαχειριστών του facebook...π.χ. να δημοσιεύσω τη φωτο από το βαφτιστήρι μου, και να την πάρει από τους διαχειριστές έως τον ο καθένα και να τη διαθέσει όπου γουστάρει και για οποιοδήποτε λόγο γουστάρει...ε, δε νομίζω.

Υποστηρίζω και σέβομαι την επιλογή κάποιων να το χρησιμοποιούν (στο κάτω κάτω μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολλές χρήσεις), αλλά απαιτώ να σέβονται και τη δική μου άποψη για το θέμα.



Πάμε στα σοβαρά τώρα


Αυτό που γράφετε όλες περί υγρών ρε κορίτσια σ εμένα σπάνια έως σπανιότατα συμβαίνει, κι αυτό το μήνα που έκανα το τεστ ωορρηξίας, κι ήξερα ποιες μέρες είναι οι γόνιμες δεν παρατήρησα καμία έκκριση υγρών… αυτό που παρατήρησα, ήταν ότι είχα τρελά νευρά και καθόλου διάθεση για σεξ. Ίσως και γι αυτό να πέρασε κι αυτός ο 1,5 χρόνος χαμένος, γιατί της ημέρες της ωορρηξίας δε θέλω μήτε μύγα να μ ακουμπήσει την Κρουέλα Ντεβίλ

Όταν αρχίζουν τα χρωματιστά υγρά, ξεκινάνε και το bad mews.