astrellita έγραψε:ευχαριστω κοριτσια...μαλλον θα καταληξω σε μια μεση λυση...θα ανεβω χριστουγεννα μεχρι να γεννησω τον φεβρουαριο και θα ξανακατεβω μολις 40ησω...θα κατεβασω και καμμια γιαγια μαζι ετσι ωστε να αρχησω να ψαχνω για σπιτι και θα ξαναστειλω την μικρη προνηπιο τον απριλιο...

ΚΚΝ έγραψε:Καλησπερα! Ζω ακριβως αυτη την κατασταση. Απο την 6η εβδομαδα που αρχισα να εχω αιμορροια, επεστρεψα στο πατρικο μου στην [b]Βορειο Ελλαδα[/b] μαζι με το 3 ετων κοριτσακι μου. Ο αντρας μου εμεινε στο νησι λογω της δουλειας του. Δε μπορεσα να επιστρεψω εκει απο τοτε, λογω της αιμορροιας και μετα συσπασεων καθως ειμαι ξαπλωμενη σε ολη σχεδον την εγκυμοσυνη μου και δεν θα μπορουσα να ανταπεξελθω στη φροντιδα της μικρης μου, χωρις τη συνεχη βοηθεια των γονιων μου, αλλα και γιατι στο νησι που ζουσα η ιατρικη περιθαλψη δεν ηταν και στα καλυτερα της....Τωρα ειμαι στον 8ο περιπου μηνα, τον συζυγο μου τον βλεπω ανα 2 μηνες περιπου, δε μπορει ευκολα να ερθει, λογω νησιου, ακτοπλοϊας, δουλειας, αδειων κλπ..
Δεν θα σου πω οτι περνανε ευκολα οι μηνες, ουτε οτι περναω υπεροχα εδω, ουτε οτι δε μου λειπει και πανω απ'όλα οτι η μικρη μου δεν στενοχωρεθηκε που της λειπει ο πατερας της. Αλλα θα σου πω οτι αυτο που μας νοιαζει και συμφωνησαμε αμεσως με το συζυγο μου ειναι να παει καλα η εγκυμοσυνη, να γεννηθει με το καλο το δευτερο παιδακι μας και ολες αυτες οι "μικροθυσιες" θα γινουν απλα μιαν αναμνηση...
Συζητουμε συνεχεια με την 3,5, πια, ετων κορη μας, την εχουμε καθησυχασει και ας ειναι μικρη, καταλαβαινει μια χαρα..
Οσο για το θεμα του σχολειου, η δικη μου δεν παει ακομη, αλλα παλι πιστευω οτι αδικα ανησυχεις. Τα παιδια εχουν το χαρισμα να προσαρμοζονται πιο ευκολα απο εμας, θα γνωρισει νεους φιλους, δασκαλες και θα ειναι μια χαρα.. Να μιλατε μαζι της συνεχεια και να την καθησυχαζετε οτι δεν αλλαζει τιποτα στη ζωη της λογω αυτης της μετακινησης..
Αν εσυ νιωθεις οτι θα εισαι καλυτερα με τη βοηθεια των δικων σου και ο αντρας σου συμφωνει με αυτη τη μετακινηση, τοτε να κανεις αυτο που σου λεει το ενστικτο σου. Τα παιδια μας χρειαζονται ευτυχισμενους και χαρουμενους γονεις κι οχι αγχωμενους και νευρικους.
Μπορα ειναι και θα περασει.
Τις καλυτερες ευχες μου για την εγκυμοσυνη σου και για το κοριτσακι σου.

astrellita έγραψε:δεν ειμαι σε δυνη θεση ,το ξερω ...σιγουρα υπαρχουν πολλες γυναικες με περισσοτερα παιδια και με περισσοτερα προβληματα...παρολα αυτα,απλα αναρωτιεμαι πιο θα ηταν το καλυτερο ωστε να υπαρχει μια ισορροπια...αν μεινω για παραδειγμα και ειμαι ξαγρυπνη μετα την γεννα(ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ)γιατι εκτων πραγματων ο συζηγος δεν θα μπορει να βοηθησει,με τι δυναμη θα πηγαινω την μικρη σχολειο αγκαλια με ενα μωρο;;;με τι δυναμη θα κανω τις δουλειες του σπιτιου,την φροντιδα του μωρου,τις ωρες με παιχνιδι με την κορη μου,τις οποιες δεν μπορω να της τις στερησω...πως θαναι τα μουτρα μου οταν ο συζηγος επιστρεφει απο την δουλεια;;; φοβαμαι πως η φθορα θαναι μεγαλυτερη σε αυτην την περιπτωση απο μια ολιγομηνη απουσια μας...δεν ξερω,το ψαχνω και γω...ο αντρας μου ειναι αυτος που το προτεινε...

μαμακα μου έγραψε:

astrellita έγραψε:δεν ειμαι σε δυνη θεση ,το ξερω ...σιγουρα υπαρχουν πολλες γυναικες με περισσοτερα παιδια και με περισσοτερα προβληματα...παρολα αυτα,απλα αναρωτιεμαι πιο θα ηταν το καλυτερο ωστε να υπαρχει μια ισορροπια...αν μεινω για παραδειγμα και ειμαι ξαγρυπνη μετα την γεννα(ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ)γιατι εκτων πραγματων ο συζηγος δεν θα μπορει να βοηθησει,με τι δυναμη θα πηγαινω την μικρη σχολειο αγκαλια με ενα μωρο;;;με τι δυναμη θα κανω τις δουλειες του σπιτιου,την φροντιδα του μωρου,τις ωρες με παιχνιδι με την κορη μου,τις οποιες δεν μπορω να της τις στερησω...πως θαναι τα μουτρα μου οταν ο συζηγος επιστρεφει απο την δουλεια;;; φοβαμαι πως η φθορα θαναι μεγαλυτερη σε αυτην την περιπτωση απο μια ολιγομηνη απουσια μας...δεν ξερω,το ψαχνω και γω...ο αντρας μου ειναι αυτος που το προτεινε...

αχ κοριτσακι κατι εχεις παρεξηγησει. βρε συ αλλες εχουν 4 και 5 παιδια και ο αντρας τους δουλευει οοοολη μερα και χωρις βοηθεια τα φερνουν βολτα. οχι εμεις με 2 σε λιγο καιρο με το καλο. ακου.βρες μια μαμα συμμαθητριας της κορης σου οποτε το πρωινο το απεφυγες. δεν μπορει να μην μενει καποια κοντας σας.πηγαινε στο σχολειο και θα βρεις μαμα να σε βοηθησει. το μεσημερι μια χαρα βολτα θα κανετε με το μωρο.τις δουλειες σου θα τις κανεις οσο λειπει η μεγαλι σου το πρωι.και αν δεν γινουν ολες δεν πειραζει. και τελος ο αντρας σου καλυτερα να σε βλεπει κουρασμενη, νευριασμενη, με τα μουτρα στο υπογειο, παρα να μην σε βλεπει καθολου. ουτε εσενα ουτε τα παιδια του.
μην με παρεξηγεις που στα λεω ετσι χυμα, αλλα επειδη ειμαι δραστηρια εγω θεωρω οτι μπορεις και εσυ. αν μπορει ενας ανθρωπος, μπορουν ολοι.