discordia έγραψε:dimikgianni κι εγω ζουσα στην ευκαρπια, ειχα κανει προσπαθειες να εντοπισω το σωματειο, βρηκα μια ακρη αλλα μετα για διαφορους λογους, εμεινε ετσι το θεμα δυστυχως.
Παρολ'αυτα με στεναχωρουσε παρα πολυ να βλεπω ποσα αδεσποτα τριγυρνουσαν εκει. οταν εβγαζα τον δικο μου βολτα, επαιρνα μαζι σκυλοτροφη και ειχα σε ενα μερος ενα μπωλ και αφηνα νερο.
Κι εμενα ξερεις ποσοι με κοιτουσαν με μισο ματι που ειχα σκυλο? Και με μαλωναν οτι το σκυλι μου λερωνει, που μπορει να ημουν και η μοναδικη που μαζευα τα "στολιδια" του σκυλου μου και που δεν τον πηγαινα βολτα στα παρκα που επαιζαν τα παιδια.
Ειμαστε πολυ αδικοι με ολα τα ζωα που δεν μπορουν να υπερασπιστουν τον εαυτο τους. Και το παιδι μου θα το μαθω να σεβεται και να εκτιμα ολα τα ζωακια.

toxotina έγραψε:πολυ συγκινητικο και αληθινο μηνυμα!Δυστυχως ομως οι περισσοτεροι ελληνες δε φημιζονται για τα φιλοζωικα ους αισθηματα.Ειδικα στην επαρχια ειναι συνηθες τα νεογεννητα γατακια να τα βαζουν σε σακουλες σκουπιδιων και να τα πετανε σε καδους.Οταν το πρωτοακουσα σοκαριστηκα κ οι υπολοιποι της παρεας γελουσαν κ κοροιδευαν κ μαλιστα μ ανεφεραν κ μια παροιμια που κυκλοφορει κ εχει σχεση με την τυχη μιας γατας που σωζεται απο αυτην την ακραια πραξη αλλα δε τη θυμαμαι.Θυμαμαι μονο την αναισθησια τους κ τα ηλιθια χαχανητα τους!

DimiKgianni έγραψε:

discordia έγραψε:dimikgianni κι εγω ζουσα στην ευκαρπια, ειχα κανει προσπαθειες να εντοπισω το σωματειο, βρηκα μια ακρη αλλα μετα για διαφορους λογους, εμεινε ετσι το θεμα δυστυχως.
Παρολ'αυτα με στεναχωρουσε παρα πολυ να βλεπω ποσα αδεσποτα τριγυρνουσαν εκει. οταν εβγαζα τον δικο μου βολτα, επαιρνα μαζι σκυλοτροφη και ειχα σε ενα μερος ενα μπωλ και αφηνα νερο.
Κι εμενα ξερεις ποσοι με κοιτουσαν με μισο ματι που ειχα σκυλο? Και με μαλωναν οτι το σκυλι μου λερωνει, που μπορει να ημουν και η μοναδικη που μαζευα τα "στολιδια" του σκυλου μου και που δεν τον πηγαινα βολτα στα παρκα που επαιζαν τα παιδια.
Ειμαστε πολυ αδικοι με ολα τα ζωα που δεν μπορουν να υπερασπιστουν τον εαυτο τους. Και το παιδι μου θα το μαθω να σεβεται και να εκτιμα ολα τα ζωακια.

Ναι είχαμε πολλά αδέσποτα στην Ευκαρπία, μέχρι και πριν 3 χρόνια που ήμουν εκεί, ήταν περίπου 80-90 στον αριθμό, αλλά όλα εμβολιασμένα, αποπαρασητωμένα, και τα θηλυκά στειρωμένα, καθώς δεν υπήρχαν λεφτά να στειρώσουμε και τα αρσενικά, οπότε στειρώναμε μόνο τα θηλυκά.Τα αδέσποτα γενικός, μετά απο στείρωση, επανεντάσσωνται στο φυσικό τους περιβάλλον καθώς δεν υπάρχει κανένα καταφύγιο. Αλλα σε γενικές γραμμές είχαμε καταφέρει πολλά εκει, τώρα που επισκέπτομαι που και που την Ευκαρπία, είδα ξανά καινούργιες αφίξεις, και γενικός μία κατάσταση πάλι ίδια όπως την είχαμε βρεί χρόνια πριν. ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΕΥΚΑΡΠΙΑ

mary 30 έγραψε:Οι 10 σκυλοεντολές


01 | Η ζωή μου θα διαρκέσει 10 με 15 χρόνια. Κάθε αποχωρισμός και εγκατάλειψη με πληγώνει. Παρακαλώ, σκέψου το πριν με απο-κτήσεις...

02 | Δώσε μου χρόνο να καταλάβω τι θέλεις από μένα. Βρες μου ένα δάσκαλο να μου μάθει τη γλώσσα σου.

03 | Έχε μου εμπιστοσύνη.
Είναι σημαντικό για να γίνω ευτυχισμένος.

04 | Μη θυμώνεις μαζί μου και μη με κλείνεις έξω για τιμωρία. Εσύ έχεις τη δουλειά σου, τη διασκέδασή σου και τους φίλους σου...



05 | Μίλα μου μερικές φορές. Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνω τις λέ-ξεις σου, καταλαβαίνω τη φωνή σου.

06 | Θυμήσου ότι ποτέ δεν ξεχνώ πώς μου συμπεριφέρεσαι.

07 | Παρακαλώ μη με χτυπάς. Εγώ δεν μπορώ να σε χτυπήσω, αλλά μπορώ να δαγκώσω και να μαδήσω πράγματα και σου ορκίζομαι ότι δε θέλω να το κάνω.

08 | Πριν μου βάλεις τις φωνές γιατί δε συνεργάζομαι ή τεμπελιάζω ή είμαι «ξεροκέφαλος», αναρωτήσου μήπως κάτι με ενοχλεί. Ίσως να μην τρώω το σωστό φαγητό, να κάνει πολύ ζέστη ή κρύο ή η καρδιά μου να είναι αδύναμη και γερασμένη.

09 | Φρόντισέ με όταν γεράσω. Κι εσύ θα γεράσεις κάποια μέρα και θα χρειαστείς αγάπη και φροντίδα.

10 | Να είσαι μαζί μου στο τελευταίο δύσκολο ταξίδι. Ποτέ μην πεις «δεν μπορώ να παρακολουθήσω» ή «ας γίνει όταν λείπω». Μείνε δίπλα μου μέχρι τη στερνή μου πνοή. Τα πάντα είναι ευκολότερα για μένα όταν εσύ είσαι δίπλα μου και μου κρατάς το πόδι ή μου χαϊδεύεις το κεφάλι.



υπογραφη ο σκυλος σου

maria maroui έγραψε:

toxotina έγραψε:πολυ συγκινητικο και αληθινο μηνυμα!Δυστυχως ομως οι περισσοτεροι ελληνες δε φημιζονται για τα φιλοζωικα ους αισθηματα.Ειδικα στην επαρχια ειναι συνηθες τα νεογεννητα γατακια να τα βαζουν σε σακουλες σκουπιδιων και να τα πετανε σε καδους.Οταν το πρωτοακουσα σοκαριστηκα κ οι υπολοιποι της παρεας γελουσαν κ κοροιδευαν κ μαλιστα μ ανεφεραν κ μια παροιμια που κυκλοφορει κ εχει σχεση με την τυχη μιας γατας που σωζεται απο αυτην την ακραια πραξη αλλα δε τη θυμαμαι.Θυμαμαι μονο την αναισθησια τους κ τα ηλιθια χαχανητα τους!

αυτή η ''μόδα'' με τα πεταμένα νεογέννητα σε κάδους σκουπιδιών υπάρχει παντού όμως!!! κι εγώ έχω βρεί 2 φορές γατάκια σε κάδο κι εννοείται πως τα πήρα στο σπίτι, έκανα τα ανάλογα ξενύχτια για το ταισμα τους, τα μεγάλωσα και τους βρήκα οικογένειες και εννοείται πως μαθαίνω νέα τους αραιά και που!!! χαίρομαι που έχω βοηθήσει στο ελάχιστο κάποιες ψυχούλες που το είχαν ανάγκη και θεωρώ πως αν ο καθένας έκανε το ελάχιστο και ήταν όλοι πάνω απ'όλα ανθρωποι (γιατί δυστυχώς αυτό το είδος έχει εκλήψει) όλο αυτό το χάος δεν θα υπήρχε με τα αδέσποτα. ούτε θα έτρεχαν πανικόβλητοι οι πραγματικά φιλόζωοι να μαζέψουν τα αμάζευτα!!! εδώ και φίλοι την περίοδο που είχα στο σπίτι 3 δικά μου γατιά και τα 4 μωρά με κοίταζαν σαν εξωγήινη, τί να λέμε τώρα????

Popisofia έγραψε:

maria maroui έγραψε:

toxotina έγραψε:πολυ συγκινητικο και αληθινο μηνυμα!Δυστυχως ομως οι περισσοτεροι ελληνες δε φημιζονται για τα φιλοζωικα ους αισθηματα.Ειδικα στην επαρχια ειναι συνηθες τα νεογεννητα γατακια να τα βαζουν σε σακουλες σκουπιδιων και να τα πετανε σε καδους.Οταν το πρωτοακουσα σοκαριστηκα κ οι υπολοιποι της παρεας γελουσαν κ κοροιδευαν κ μαλιστα μ ανεφεραν κ μια παροιμια που κυκλοφορει κ εχει σχεση με την τυχη μιας γατας που σωζεται απο αυτην την ακραια πραξη αλλα δε τη θυμαμαι.Θυμαμαι μονο την αναισθησια τους κ τα ηλιθια χαχανητα τους!

αυτή η ''μόδα'' με τα πεταμένα νεογέννητα σε κάδους σκουπιδιών υπάρχει παντού όμως!!! κι εγώ έχω βρεί 2 φορές γατάκια σε κάδο κι εννοείται πως τα πήρα στο σπίτι, έκανα τα ανάλογα ξενύχτια για το ταισμα τους, τα μεγάλωσα και τους βρήκα οικογένειες και εννοείται πως μαθαίνω νέα τους αραιά και που!!! χαίρομαι που έχω βοηθήσει στο ελάχιστο κάποιες ψυχούλες που το είχαν ανάγκη και θεωρώ πως αν ο καθένας έκανε το ελάχιστο και ήταν όλοι πάνω απ'όλα ανθρωποι (γιατί δυστυχώς αυτό το είδος έχει εκλήψει) όλο αυτό το χάος δεν θα υπήρχε με τα αδέσποτα. ούτε θα έτρεχαν πανικόβλητοι οι πραγματικά φιλόζωοι να μαζέψουν τα αμάζευτα!!! εδώ και φίλοι την περίοδο που είχα στο σπίτι 3 δικά μου γατιά και τα 4 μωρά με κοίταζαν σαν εξωγήινη, τί να λέμε τώρα????

ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΕΜΕΝΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΡΑΤΗΣΩ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΗΜΟΥΝ 16 ΧΡΟΝΩΝ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΚΟΨΕ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΦΥΛΟΖΩΙΚΗ ΝΑ ΤΑ ΠΑΩ ΔΥΣΤΥΧΩΣ. ΗΤΑΝ Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΚΑΡΔΟΣ ΠΙΣΤΟΣ ΕΞΥΠΝΟΣ ΓΛΥΚΟΣ ΥΠΑΚΟΥΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΦΑ ΑΠΟ ΣΠΟΥΔΕΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΟΥΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΕΦΤΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΗΣΩ.ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΤΟΝ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ) ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΚΑΝΕ ΞΑΝΑ ΜΕΡΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΑΣ ΓΥΡΙΖΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ) ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΚΟΒΕ ΧΟΡΤΑ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΩ ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΗΡΕΜΟΣ (ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΦΩΝΗ ΗΤΑΝ) ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΓΑΒΓΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΡΑΒΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΟΤΑΝ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΝΑΣΗΚΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΙΔΕ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΒΗΜΑΤΑ ΕΝΑ ΦΙΔΙ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΗΚΟ. ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΜΠΙΡΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ(ΕΓΩ ΔΗΛΑΔΗ) ΚΑΙ ΧΑΖΕΥΑΜΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΜΕ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ "ΕΙΧΕ ΨΥΧΗ". ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΠΟΛΥ. "ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ."