για ονομα του θεου κοπελα μου μακρια το παιδακι απο δαυτην μην ανησυχεις θα βρεις το κουμπι του κ τι του φταιει νομιζω χωρις να ειμαι ειδικη οτι το παιδακι θελει ηρεμια κ διαλογο για να μπορεσει να σε εμπιστευτει κ να σου ανοιξει την καρδουλα του κατι του φταιει κ καποια στιγμη θα το βγαλει απο μεσα του αν νοιωσει οτι μπορει να βασιστει επανω σου πηγαινε παντως κ σε καποιον αλλο παιδοψυχολογο μπορει να σε οδηγησει καλυτερα κ προσθεου οχι φαρμακα αν δεν το ψαξεις παρα πολυ να τον χαιρεσαι τον κουκλο σου κ θα δεις με πολυ αγαπη ηρεμια κ σταθεροτητα ολα θα φτιαξουν.

http://www.akappatou.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=309:2010-11-06-10-13-57&catid=46:2010-10-14-09-29-34 για διαβασε κ αυτο

καλημερα κοριτσια
ηταν δυσκολη μερα χθες αλλα τα καταφερα!!!

το απογευμα πηγαμε βολτα,ολα καλα, αλλα μολις γυρισαμε αρχισε παλι το πανυγηρι
αρχισε ξαφνικα να φωναζει θελω εκινο,θελω το αλλο και οταν του τα διναμε ελεγε 'οοοχιιι δεν θελωωω'

κατσαμε με τον αντρα μου και του μιλαγαμε οσο πιο ηρεμα μπορουσαμε
τιποταααα
ετσι αρχισαμε να συζηταμε μεταξυ μας
στο διαστημα αυτο ο σπυρος θυμωνε,φωναζε,μας χτυπαγε
τον αγνοουσαμε
του λεγαμε 'φωναζεις πολυ και δεν σε καταλαβαινουμε'

εεε μετα απο λιγο ανεβηκε στο κρεβατι για χαδακια και αγκαλιτσες
περιτο να σας πω οτι σε 5 λεπτα κοιμηθηκε

νιωθω πολυ καλα που τα καταφεραμε!!!!

σημερα πηγε σχολειο και εχω αγωνια να δω πως θα φερθει

Μπράβο κοριτσάκι μου. Ελπίζω να ηρεμήσει ο μικρούλης σας..

Όσο για την πεθερά σου τι να πω? Δεν υπάρχουν λόγια για την συμπεριφορά της

ναι που θα παει θα ηρεμισει
απλα εγω ειχα πελαγωσει και εκανα ολα λαθος και χειροτερα

οσο για την πεθερα μου ειχε το θρασσος και ξαναηρθε σαν να μην συμβαινει τιποτα και μολις φωναζε λιγο πιο δυνατα ο μικρος του ελεγε θα σε δεσω
εγω προσπαθω να του φτιαξω την ψυχολογια του και εκεινη του την....

της ειπα 'μηπως πρεπει να δεσουμε εσενα καλυτερα'???

Καλημερα κοπελα μου.
Αν και ο δικος μου ο γιος ειναι μικροτερος απο τον δικο σου και δεν εχω αντιμετωπισει τετοια συμπεριφορα,θεωρω οτι ειναι και η ηλικια του παιδιου που παιζει ρολο..τουλαχιστον απο φιλους με παιδακια γυρω στα 3-4 εχω ακουσει οτι ειναι σκετα θηριακια..φωναζουν,ουρλιαζουν,δαγκωνουν,τα θελουν ολα και δεν θελουν τιποτα..βεβαια εσυ ξερεις καλυτερα το παιδακι σου και ειμαι σιγουρη οτι θα καταφερεις να του βρεις τα κουμπια του..παντως εκανες πολυ καλα κι εσυ και ο αντρας σου που αλλαξατε σταση απεναντι του και απ΄οτι φανηκε ειχε αποτελεσμα..οσο για τα λαθη..αλιμονο...ποια μανουλα δεν κανει? ολες μαθαινουμε μαζι με τα παιδια μας...
Εγω απο την μικρη μου εμπειρια ως μαμα εχω παρατηρησει οτι το παιδι μου μιμειται...μιμειται συμπεριφορες απο εμενα,απο τον μπαμπα του,απο τα αλλα παιδακια στον παιδικο...γενικα μιμειται...τον μαλωνω καμια φορα ή του μιλαω πιο εντονα οταν παει να κανει ζαβολια και μετα απο λιγη ωρα ενω καθεται και παιζει μονος του με τα παιχνιδια του αρχιζει και φωναζει λεγοντας αυτα που του ειπα εγω την ωρα που τον μαλωνα..το ιδιο κανει και στον παιδικο απο οτι μου λενε και οι δασκαλες του..
Εμεις πρεπει να ειμαστε αποφασιστικες σε τετοια ξεσπασματα και με ηρεμια να προσπαθησουμε πρωτα να ερμηνευσουμε την καθε συμπεριφορα τους και μετα να την αντιμετωπισουμε.Επισης,θεωρω οτι η σταση και των 2 γονιων πρεπει να ειναι κοινη για να μην μπερδευεται το παιδι και βεβαια να μην το εκμεταλλευεται αναλογα με το ποιος ειναι ο πιο ΄΄αδυναμος΄΄ γονιος εκεινη την στιγμη..δεν ξερω ανα καταλαβες τι θελω να πω..

Οσο για την πεθερα σου..αυτα δεν τα ρωτανε κοπελα μου...την δενεις κατευθειαν και τελος!

σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια αγγελικη να χαιρεσαι το αντρακι σου!!

Καλημέρα.
Δεν έχω παιδάκι στην ηλικία των δικών σας αλλά διαβάζω αυτά που λέτε και συμφωνώ ότι η πλήρης αδιαφορία δεν είναι η σωστή λύση. Αυτό που έγινε με την πεθερά σου μπορεί να καθυστερήσει λίγο την εξέλιξη των πραγμάτων προς το καλύτερο. Εγώ στη θέση σου δεν θα της άνοιγα καν την πόρτα!!! Θα της έλεγα ότι δεν θέλω σχέσεις με γιαγκούλες που δένουν και χτυπούν τα παιδιά. Είναι δύσκολο αλλά πρέπει να κάνεις υπομονή για το καλό του παιδιού σου. Αυτό με το δεν ακούμε γιατί μιλάς δυνατά είναι νομίζω πολύ καλό. Κοίτα να μην υποχωρείς σε τίποτα και να είσαι σταθερή σε ότι λες και κάνεις. Θα του πάρει λίγο χρόνο αλλά θα στρώσει, θα δεις!!! Όλα καλά θα πάνε!!!

βρε μανουλες μανουλες τι μου θυμισατε... μπηκα εδω για να δω τι εγινε με το μωρακι απο τη λερο αλλα επειδη ειδα τρελο πανηγυρι αποφασισα να απεχω ειναι καλυτερα εδω νομιζω χεχεχε εχω 2 αντρακια 11 και 13 ετων και μου θυμισατε παραααα πολλααααα.μην αγχωνεσαι κοριτσακι μου και να εχεις απεραντη υπομονη...πρωτα απ ολα δε θα δεχτεις τα χαπια που σου ειπε η παιδοψυχολογος και αν επιμενει θα παρεις κ αλλες γνωμες.δευτερον ο πινακας επιβραβευσης ειναι το καλυτερο οπως και η καρεκλα συμμορφωσης.το παιδι δε θελει φωνες και αν φωναζει ο ιδιος απλα να τον αγνοεις τονιζοντας του οτι θα μιλησετε μονο οταν σταματησει να φωναζει.επισης ψαχνε να βρεις καποιο αθλητικο συλλογο που δεχεται τοσο μικρα παιδια για να εκτονωνεται εκει και οχι στο σπιτι.τα δικα μου τα μωρακια(μη με δουν να τα λεω μωρακια θα με σκοτωσουν χιχιχι)μου εκαναν απιστευτες τρελες,φωνες,ουρλιαχτα κτλ ετρεξα σε παιδοψυχολογους,σε παιδιατρους,πηγα εγω σε ψυχολογο γιατι ειχα φρικαρει εκλεγα και ελεγα γιατι ειναι ετσι τα παιδια μου?χαχα τα μεγαλωσα μονη μου και εκλεγα αυτο ηταν απετυχες σαν μανα δε μεγαλωσες τα παιδια σου σωστα...τωρα ειναι δυο αντρες μεχρι εκει πανω σεβονται τους παντες,δε δημιουργουν προβληματα,δε λενε ψεμματα και γενικα ολοι εχουν να πουν τα καλυτερα για τα μωρα μου δασκαλοι,καθηγητες,αλλες μαμαδες,...για αυτο οπλισου με υπομονη και θα περασει κοριτσακι μου θα ηρεμησει το μωρακι σου

ο δικός μου είναι 2,5 και έχει ξεκινήσει με τέτοια συμπεριφορά κανα 6μηνο τώρα. Υπάρχουν περίοδοι που είναι σε έξαλλη κατάσταση κι αλλες που είναι ήρεμος. Τώρα που έχει αρχίσει και η μικρή να μπουσουλάει και να διεκδικεί παιχνιδια και την προσοχή μας πιο έντονα, οι μέρες είναι δύσκολες. ενώ είναι γενικά ένα καλό παιδί αμα τον πιάνει αυτη η έκρηξη θυμού δεν μαζεύεται. Η τιμωρία εμας δεν μας βοηθάει. τον βάζουμε μεν αλλά μόλις σηκωθεί ξανα τα ίδια εχουμε. Αφήστε που πλέον φοβάται και κλαίει με το που θα ακούσει φέρε το σκαμπο (εκεί τον βάζουμε να κάτσει).Τοσο πολύ φοβάτα που ειμαστε στην μαμα μου για φαγητό και εχει σκαμπό επειδή δεν φτάνουν οι καρέκλες. Φωνάζω της αδελφής μου φέρε ένα σκαμπο και το παιδί σπάραξε και μου έλεγε όχι μαμα όχι. Τωρα το σταματησα γιατί προφανώς κάτι κάναμε λάθος εχει τρομάξει και δεν μπου αρέσει. Η μέθοδος με το φιλότιμο κάπως πιάνει και σε μας. Επίσης του λέμε δεν καταλαβίνω τι λες αμα ουρλιάζεις. μμμμ κάπως σταματάει μα οχι πάντα. Τωρα προσπαθώ να είμαι ήρεμη και να τον πέρνω αγκαλια να τον ηρεμώ. σημερα το δοκίμσα και κάπως έπιασε. ελπίζω να τα καταφέρουμε με αυτό τον τρόπο. υπομονή μανούλες.

kalhmera!
tha xekinhsw legontas sou oti kalutera na apofugeis ta xapia.
sunexizw xwris na sou dwsw tips kai kolpa dioti kathe paidi einai diaforetiko ki esu xereis to diko sou kalutera..h mhpws oxi?
gnwrise ton ki ennow poios pragmatika einai kai oxi poion vlepeis esu ..
epeishs o pateras tou pou einai?an epitrepetai h erwthsh ...to paidi sou antidra se kati kai me grothia sto maxairi den kaneis tpt oute me sumvoules apo tv shows!xanarxiste apo thn arxh pote den einai arga allaxe esu kai tha allaxei ki autos paradeigmata swsta xreiazetai kai oxi upervoles .telos an thes ankai eipa na mis sou dwsw sumvoulh phgaine me to paidi sth fush se kana vouno me potamia sto dasos otan anoixei o kairos den xerw pou meneis kiolas xekiniste kai athlhmata na xedinei kai h mousikh xaideuei to nou alla na min einai skuladika !sou euxomai ta kalutera