arco iris έγραψε:

MagdalineK έγραψε:κάποια λύση θα υπάρχει που δεν την έχουμε βρει ακόμα γιατί τα περισσοτερα μωρά εδώ που μένω δεν κάνουν έτσι! Θα ψαξω κ στο internet

hola amiga! λοιπον ακου, καλη η νταντα και εχω κανει κι εγω καποια απο οσα λεει με επιτυχια και καποια αλλα με καθολου επιτυχια.....μην ξεχναμε οτι ειναι μια τηλεοπτικη εκπομπη.......αν πιστευεις οτι 15 μηνων μωρο θα κατσει να σκεφτει τι εκανε μαλλον εισαι λιγο ..... ρομαντικη, ονειροπολα, πως να το πω........απλα το παιδι δε γουσταρει τους νεροβραστους τους ισπανους γι αυτο κανει ετσι!!!!!! λοιπον ηρεμησε, και μη προσπαθεις να βαλεις ορια νταντας......αμεσου δρασεως......ας ερθει στα ελληνακια να δω τη μαγκια της!

arco iris έγραψε:

MagdalineK έγραψε:κάποια λύση θα υπάρχει που δεν την έχουμε βρει ακόμα γιατί τα περισσοτερα μωρά εδώ που μένω δεν κάνουν έτσι! Θα ψαξω κ στο internet

hola amiga! λοιπον ακου, καλη η νταντα και εχω κανει κι εγω καποια απο οσα λεει με επιτυχια και καποια αλλα με καθολου επιτυχια.....μην ξεχναμε οτι ειναι μια τηλεοπτικη εκπομπη.......αν πιστευεις οτι 15 μηνων μωρο θα κατσει να σκεφτει τι εκανε μαλλον εισαι λιγο ..... ρομαντικη, ονειροπολα, πως να το πω........απλα το παιδι δε γουσταρει τους νεροβραστους τους ισπανους γι αυτο κανει ετσι!!!!!! λοιπον ηρεμησε, και μη προσπαθεις να βαλεις ορια νταντας......αμεσου δρασεως......ας ερθει στα ελληνακια να δω τη μαγκια της!

ζουμπι έγραψε:

αγαπη 25 έγραψε:

kaatrin έγραψε:

αγαπη 25 έγραψε:

MagdalineK έγραψε:Γειά σας κορίτσια.
Διάβασα όλα τα θέματα για την τιμωρία την οποία θα την ξεκινήσω από τον επόμενο μήνα στην μικρή μου (μεθοδος Νταντα 1ων βοηθειών).
Η απορία μου είναι πώς αντιμετωπίζεις ένα παιδί 15 μηνών που τσιρίζει κ τρέχει έξω απο το σπίτι χωρίς να θέλει να σε κρατάει, εάν δεν γίνει το δικό της κλαίει κ χτυπιέτε στα πατώματα κ ούτε αγκαλιά δεν θέλεί. Μήπως την έχω κακομάθει πολύ κ είμαι κακια μαμά???? Τα φώτα σας παρακαλώ! Δεν μπορώ να την βγάλω βόλτα χωρίς το καρότσι πλέον!
Ευχαριστώ

τραβαω ακριβως τα ιδια με τον γιο μου ιδιας ηλικιας περιπου με την κορη σου!με φτανει στα ορια μου τοσο πολυ ωστε να φαει και δυο ξιλιες στον ποπο!το μετανιωνω μετα βεβαια αλλα δεν ξερω τι να κανω!

μετρα ως το 10 μεσα σου κ για να σου φυγουν τα νευρα γιατι με τις ξυλιες δε πολυσυμφωνω για τον ενα κ μοναδικο λογο οτι πιστευω πως δεν εχουν αποτελεσμα κ μαθαινεις εμμεσα στο παιδι σου σε καθε δυσαρεστη κατασταση να χρησιμοποιει το ξυλο κ το ιδιο .να θυμασαι πως η συμπεριφορα τους ειναι καθρεφτης της δικης μας.

καλε δεν το πλακωνω στο ξυλο το παιδι απλα ρε κοριτσια οταν εχεις ενα παιδι το οποιο απο μωρο δεν εχει κοιμηθει ενα βραδυ σερι ολη μερα ουρλιαζει και να μην εχεις και εναν ανθρωπο να πεις τον πονο σου ποσο θα αντεξεις????δεν λεω οτι ειναι σωστο αυτο αλλα χρειαζεται που και που και μια ξυλια!

Bρε Αγάπη...(ελπίζω να μη σε πειράζει η οικειότητα)...Μην δικαιολογήσε!!!Φυσικά και χρειάζεται να πέφτει και καμία "ψιλή' που κ που!!!!Μην τρελαθούμε πια!!!Τα παιδιά σε φέρνουν στα όρια σου και συχνά και πάνω απο αυτά,συνεχώς.Καλή η κουβέντα,καλή η συζήτηση αλλά στα δύσκολα,μια μπάτσα στο κωλαρίνι δεν τους δημιουργεί δα και ψυχικά τραύματα!!!΄Εχω βαρεθεί να ακούω όλα αυτά τα παιδοψυχολογικά απο ειδικούς.Στη θεωρία σκίζω και εγώ...στην πράξη τι γίνετε..!!!Δηλαδή είναι καλύτερες οι τιμωρίες;;;;;Εγώ δεν το πιστεύω και είμαι ενάντια σε αυτές.Μου φαίνονται πολύ πιο ψυχοφθόρες για ενα παιδί.
Εγώ πάντως,όταν μου τα έκανε αυτά η δικιά μου και ήμουν έξω,την άφηνα να ουρλιάζει,δεν της έδινα σημασία.Κάποια στιγμή αφού έβλεπε ότι δεν...'μασούσα"..στάμάταγε.Βέβαια έχω περάσει στιγμές απείρου κάλλους,να με κοιτάνε όλοι και να κουνάνε το κεφάλι τους,να μου λένε "καλε δε ντρέπεσαι που αφήνεις το παιδί κ κάνει έτσι;;;"κ πολλά τέτοια.Δεν έδινα καμία σημασία..Βέβαια αν με έκοβες τέτοιες στιγμές,αίμα δεν θα έβγαζα..απο τα νεύρα μου,αλλά μια,δυο τρέις....το έκοψε!!!Θέλει υπομονή,αν μπορείς κάν'το και θα δείς.Μόλις καταλάβουν τα πιτσιρίκια ότι δεν μπορούν να σε κάνουν ότι θέλουν,το κόβουν αμέσως.

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε:οταν την απομακρυνεις απο εκει που ειστε λογω μη επιτρεπομενης, κατα την κριση σου, συμπεριφορας τοτε θα παρει το μυνημα και θα το κοψει η μικρη σου να το δεις.

εμενα ο μικρος πηραζε τα παιδακια στην παιδικη
1-2-3 φορες τον πηρα αρων αρων και φυγαμε και να δεις τι αγγελουδι εγινε

mariposa έγραψε:δυστυχως η αληθεια ειναι οτι εξω ντρεπομαστε οταν τα παιδια χτυπιουνται και ουρλιαζουν για να αποκτησουν κατι που θελουν και μας κοιταει ολος ο κοσμος,αλλα αν εκεινη την στιγμη πχ περασει το δικο τους παιρνουν το μυνημα οτι αν κλαψω εξω θα πετυχω αυτο που θελω και θα το κανουν ξανα και ξανα.Ειδικα σε αυτες τις ηλικιες ειναι ακομα πιο δυσκολα γιατι δεν υπαρχει συννενοηση και ουτε καταλαβαινουν και πολυ ολες τις συνεπειες οτι δηλ αν κανεις αυτο θα συμβει αυτο.Εγω δεν ειμαι υπερ της νταντας ουτε υπερ του ξυλου φυσικα.Σε αυτην την ηλικια που ειναι ο δικος μου(πολυ μεγαλυτερος απο την δικια σου)το μονο που πιανει ειναι να του στερω κατι πχ βολτα,αγαπημενο παιχνιδι αλλα και να τον επεινω οταν κανει κατι καλο επαναλαμβανει την καλη πραξη ξανα και ξανα αλλα ειναι μεγαλυτερος

MagdalineK έγραψε:Καταλαβα!! όλα τελικα είναι ίδια!

MagdalineK έγραψε:Καταλαβα!! όλα τελικα είναι ίδια!

balshine έγραψε:

MagdalineK έγραψε:Καταλαβα!! όλα τελικα είναι ίδια!

Ναι χαχαχα ολες το περναμε αυτο το σταδιο..να σκυβεις κ να λες δε γινεται να μου αφησεις το χερι μεχρι να σε κοιταξει στα ματια..με λιγο πιο αυστηρη φωνη.τωρα αν κοιτανε τι να κανουμε...να τα αφησουμε να τρεξοθν στο δρομο;;;εμενα στο φαγητο το κανει αυτο.μολις βαρεθει το καρεκλακι.κλαιει να τον κατεβασουμε.οποτε ψαχνω παντα να κατσω καπου απομακρα κ να μην ειναι κοντα στη πορτα.χτες με λιγο νερο κ ενα καλαμακι να ρουφαει μας αφησε να φαμε..ουφ..

arco iris έγραψε:

MagdalineK έγραψε:Καταλαβα!! όλα τελικα είναι ίδια!

\



ναι μονο που το δικο σου παιδι εχει μια δικαιλογια που συναναστρεφεται τους νεροβραστους θθθθθθθθθθ

MagdalineK έγραψε:

balshine έγραψε:

MagdalineK έγραψε:Καταλαβα!! όλα τελικα είναι ίδια!

Ναι χαχαχα ολες το περναμε αυτο το σταδιο..να σκυβεις κ να λες δε γινεται να μου αφησεις το χερι μεχρι να σε κοιταξει στα ματια..με λιγο πιο αυστηρη φωνη.τωρα αν κοιτανε τι να κανουμε...να τα αφησουμε να τρεξοθν στο δρομο;;;εμενα στο φαγητο το κανει αυτο.μολις βαρεθει το καρεκλακι.κλαιει να τον κατεβασουμε.οποτε ψαχνω παντα να κατσω καπου απομακρα κ να μην ειναι κοντα στη πορτα.χτες με λιγο νερο κ ενα καλαμακι να ρουφαει μας αφησε να φαμε..ουφ..

Τουλάχιστον κατάλαβα ότι δεν φταίω εγω κ ότι δεν την έχω κακομάθει. όλα έτσι θα είναι μάλλον σε αυτη την ηλικία! Αυτό με το καρεκλάκι κι εμένα το κάνει! Είναι απίστευτο να διαβάζω ίδιες περιπτώσεις. Λες κ είσαι μέσα στο σπίτι μου!!!

balshine έγραψε:εμενα στο φαγητο το κανει αυτο.μολις βαρεθει το καρεκλακι.κλαιει να τον κατεβασουμε.

balshine έγραψε:

MagdalineK έγραψε:

balshine έγραψε:

MagdalineK έγραψε:Καταλαβα!! όλα τελικα είναι ίδια!

Ναι χαχαχα ολες το περναμε αυτο το σταδιο..να σκυβεις κ να λες δε γινεται να μου αφησεις το χερι μεχρι να σε κοιταξει στα ματια..με λιγο πιο αυστηρη φωνη.τωρα αν κοιτανε τι να κανουμε...να τα αφησουμε να τρεξοθν στο δρομο;;;εμενα στο φαγητο το κανει αυτο.μολις βαρεθει το καρεκλακι.κλαιει να τον κατεβασουμε.οποτε ψαχνω παντα να κατσω καπου απομακρα κ να μην ειναι κοντα στη πορτα.χτες με λιγο νερο κ ενα καλαμακι να ρουφαει μας αφησε να φαμε..ουφ..

Τουλάχιστον κατάλαβα ότι δεν φταίω εγω κ ότι δεν την έχω κακομάθει. όλα έτσι θα είναι μάλλον σε αυτη την ηλικία! Αυτό με το καρεκλάκι κι εμένα το κάνει! Είναι απίστευτο να διαβάζω ίδιες περιπτώσεις. Λες κ είσαι μέσα στο σπίτι μου!!!

Χαχα αν σου πω οτι αυτο με το καρεκλακι εγινε τη κυριακη στα fridays.ειπαμε να φαμε κατι.βεβαια πιο περα ειχε αλλο ενα μικρουλη το οποιο καθοταν αναμεσα στους γονεις του.καθ ολη τη διαρκεια.κ μου κανε εντυπωση.ενω ο δικος μας ετρεχε περα δωθε.ασταματητα.χαχα μαλλον ειναι υπερκινητικα τα δικα μας ;-)

mama_sto_synnefaki έγραψε:

balshine έγραψε:εμενα στο φαγητο το κανει αυτο.μολις βαρεθει το καρεκλακι.κλαιει να τον κατεβασουμε.

Ωπ! Αυτό το κάνει κι ο δικός μου που είναι ακόμα 7.5 μηνών! Είναι βέβαια και βράδυ κι είναι πάντα κουρασμένος και κάπως εκνευρισμένος. Μπαίνει με δυσκολία στο καρεκλάκι, τελικά όταν αρχίζει και τρώει μια χαρά, αλλά όταν αρχίζει και χορταίνει σιγά σιγά με κοιτάει, αρχίζει να κλαίει και να τεντώνει τα χέρια για αγκαλιά! Ενώ θέλει να φάει κι άλλο, διότι αν τον πάρω αγκαλιά και συνεχίσω θα φάει μια χαρά. Δεν ξέρω τι να κάνω διότι θέλω να μάθει ότι όταν τρώμε είμαστε στην καρέκλα αλλά από την άλλη δεν μου αρέσει να ζητάει το παιδί μου αγκαλιά και να μην του δίνω... (ειδικά που δεν είναι και καθόλου αγκαλίτσας γενικά και δεν τον βλέπω και πολύ λόγω δουλειάς).