Γυρω στο Μαιο,υστερα απο εξωσωματικη, μαθαινω πως ειμαι εγκυος.οπως φανταζεστε χαρας ευαγγελια.το περιμεναμε πως και πως.καλη εγκυμοσυνη με πητ 26/01.
Θελω να γεννησω φυσιολογικα και να θηλασω αποκλειστικα φυσικα.λοιπον σχεδον τιποτα απο αυτα δεν εγινε.
λογω ψυχολογικου πολεμου απο το γιατρο που θα με ξεγεννουσε.ο δικος μου δουλευει σε κλινικη και δεν μπορουσαμε οικονομικα να ανταπεξελθουμε ετσι πηγα σε δημοσιο.
εκανα καισαρικη με ολικη ναρκωση στις 15/01.λαθος.δεν ειναι οτι πονουσα τρομερα απλα μου δημιουργηθηκαν αλλα προβληματα που τα γραφω αλλου.Τουλαχιστον σκεφτομουν θα θηλασω.με το που μου δειχνουν το παιδι στο δωματιο μου το παιρνουν.που το πανε?απορουσα εγω,δε θα θηλασω?λογω ναρκωσης δεν αντεδρασα οπως θα επρεπε.του δωσαν ξενο γαλα με τη γνωστη καραμελα οτι ετσι κι αλλιως το γαλα θα κατεβαινε σε τρεις μερες.σοκ!την αλλη μερα επιασα το παιδακι μου και μονη μου το εβαλα στο στηθος μου κι εκινο με τα χειλακια του προσπαθουσε να θηλασει.μπαινει μια μαια μεσα και μου λεει.καλα εκανες κοπελα μου.ερχομουν να σε ρωτησω αν θα θηλασεις η οχι.της απανταω και βεβαι θελω.Οσο ειχε η συγκεκριμενη βαρδια θηλαζα κανονικα.οταν αλλαζε ερχονταν καθε τρεις ωρες το επιρναν και καλα να το αλλαξουν και το ταιζαν κρυφα.δεν μπορεσα να το καταλαβω.αφου το ξερανε.
Παω σπιτι και το παιδι μετα απο καθε γευμα επαιρνε και συμπληρωμα.Αυτο γινοταν για δεκα μερες ωσπου τα πηρα στο κρανιο κι ειπα οχι το δικο μου γαλα ειναι μονο αυτο που θα βαλει το λουλουδακι μου στον οργανισμο της.της εκοψα μαχαιρι το ξενο και της εδινα στηθος.αυτο ηταν.η μικρη προσαρμοστηκε κατευθειαν.συνεχιζουμε ετσι κι οποτε με καταβαλλει η κουραση και σκεφτομαι να της δωσω ξενο νιωθω ενοχη που τολμησα να το διανοηθω.παρα τα προβληματα που εχω (διαρροια,ουρολοιμωξη)η μικρη πινει μονο το δικο μου γαλα και νιωθω τοσο μα τοσο ευτυχισμενη.