1 Να και η δική μου ιστορία τοκετού!!! Κυρ Αυγ 08, 2010 1:53 pm
vasomits
Πανταχού παρούσα!
Ολα άρχισαν την Τετάρτη 28/7 το πρωί όπου σηκώθηκα απο τις 7 μετά απο 3 ώρες ύπνου. Το προηγούμενο βράδυ συμμαζεύαμε το σπίτι γιατί το βάψαμε (τρέλες του άντρα μου) και κοιμηθήκαμε στις 4 το πρωί της Τετάρτης. Ξύπνησα λοιπόν και κάθησα στο laptop .Εφτιαξα και 2 φέτες ψωμί με τυράκι και έκατσα αναπαυτικά στον καναπέ μου...Ξαφνικά ένιωσα οτι ήθελα να πάω τουαλέτα και με το που σηκώθηκα απο τον καναπέ ένιωσα κάτι να τρέχει που δεν μπορούσα να ελέγξω.
Ουπς, κάτι γίνεται είπα...Εχει πλάκα! Έτσι σπάνε τα νερά;
Πάω στο μπανιο και διαπίστωσα οτι πράγματι έσπασαν τα νερά...Πέταξα απο την χαρά μου!Πάω αμέσως στον άντρα μου ο οποίος κοιμόταν. Τον ξυπνάω ήρεμα λέγοντας "Αγαπούλα μου σήκω...Μην τρομάξεις.Μου σπάσαν τα νερά...Μην αγχώνεσαι, έχουμε χρόνο. Πάω να κάνω ένα μπανάκι και σήκω εσύ σιγά σιγά" ...Τρελάθηκε ο άντρας μου...Μου λέει "Σοβαρά μιλάς;Δεν κάνουμε τέτοιες πλάκες τέτοια ώρα"..."Οχι βρε αγάπη μου σοβαρά μιλάω...Σήκω σιγά σιγά" Πετάχτηκε ο άντρας μου μέσα στο άγχος!
Εκανα το μπανάκι μου χαλαρή, ξυρίστηκα και ετοιμάστηκα. Ο Ακης μου ήταν μέσα στο άγχος και εγώ μέσα στην τρελή χαρά!Ξαφνικά θυμήθηκα οτι δεν έκανα εξουσιοδότηση στον άντρα μου για να μπορέσει να πάρει τα επιδόματα απο το ΙΚΑ. Του λέω να πάμε στα ΚΕΠ. Τρελάθηκε ο άντρας μου..."Είσαι τρελή;Σπάσαν τα νερά και θα πάμε στο ΚΕΠ;Και αν γεννήσεις στο αμάξι;" "Βρε χαζούλι, δεν πρόκειται να γεννησω ακόμα αφού δεν πονάω...Εχουμε χρόνο!!!" του είπα...
Πάμε λοιπόν στα ΚΕΠ, μπαίνω άνετη μέσα και πάω κατευθείαν στο κισέ. Η κοπέλα μου λέει "Δεν τελείωσα ακόμα κυρία μου...Περιμένετε"...Της λέω "δυστυχώς δεν μπορώ να περιμένω...Μου σπάσαν τα νερά και πρέπει να πάω να γεννήσω"... "Πλάκα μου κάνετε, έτσι;" λέει... "Μπα, δεν είμαστε για πλάκες" της λέω και μου αρπάζει τις εξουσιοδοτήσεις...Μέσα στο άγχος η κοπέλα μπερδευε τις σφραγίδες. Τελικά τελειώσαμε και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο.
Οταν πήγα είχα διαστολή 1 και μου βάλαν ορό για τεχνητούς πόνους.
Ααααχ κορίτσια, τα είδα όλα...
Σαν άρχισαν οι πόνοι άρχισα κι εγώ τις αναπνοές. Να ο πόνος, φου-φου-φου εγώ... Ολο αυτό κράτησε 14,5 ώρες μέχρι τις 00:30 όπου επιτέλους είχα τέλεια διαστολή.Απο το 8 και μετά οι πόνοι ήταν απίστευτοι.Εγώ όμως κυρία! Φου-φου-φου-αααααχχχχ-φου-φου...
Με βάλαν στην αίθουσα τοκετού και ξεκίνησε η διαδικασία...
"Σπρώξε, σπρώξε...Κάνε κακά" μου'λεγε η γιατρός . Σπρώχνω εγώ...Σε λίγο να σου το κεφαλάκι. Με το που βγήκε το κεφαλάκι, χαλάρωσα λιγάκι γιατί είχα τρελαθεί απο τον πόνο και μου φωνάζει η γιατρός "ΟΧΙ ΟΧΙ στο λαιμό...Μην σταματάς...σπρώξεεεεεεεε" Τρόμαξα τόοοοοσο πολύ. Φοβήθηκα τόσο που σπρώχνω μια δυνατά, ήρθε και ένας νταβραντισμένος γιατρός που μου πάτησε την κοιλιά και πετάχτηκε το αντράκι μου.
Εκλαψε αμέσως και χάζεψα. Τι κουκλάκι είναι αυτό;Το αγοράκι μου είναι αυτό;Δεν το πιστεύω.Μου το βάλαν στην αγκαλιά και δεν μπορούσα να το πιστέψω...Ηταν ότι καλύτερο μου είχε συμβεί στην ζωή. Η απολυτη ευτυχία!Ξέχασα και τους πόνους και όλααα!Είχα αγκαλίτσα τον ζουζούνο μου. Ο χρόνος σταμάτησε. Τον κοιτούσα και δεν μπορούσα να το πιστέψω πως είχα στην κοιλιά μου αυτό το πλασματάκι...
Αρχισαν να με ράβουν.Εκεί πόνεσα περισσότερο απο την γέννα... αλλά είχα αγκαλιά το μικρούλι μου και με ανακούφιζε!Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν ήθελα τίποτα.Μόνο να απολαύσω την στιγμή!
Γεννήθηκε στις 00:35 της Πέμπτης 2580 γραμμάρια και 49 εκατοστά. Είναι ένας ΚΟΥΚΛΟΣ!!!Είμαι ερωτευμένη με τον γιο μου!
Είναι πολύ ήσυχο μωράκι και εγώ μια ευτυχισμένη μανούλα!Μόνο που έχω πρόβλημα με τον θηλασμό. Δυστυχώς δεν έχω αρκετό γάλα και δίνω και συμπλήρωμα.Την Τρίτη πήγα στον παιδίατρο και μου είπε οτι το μωρό μου θέλει επειγόντως υγρά και πρέπει να του δώσω περισσότερο συμπλήρωμα γιατί θα αφυδατωθεί...Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ αλλά ας είναι καλά το μωράκι μου.Θα το θηλάσω όσο μπορώ με όσο γάλα έχω...Αύριο θα πάω να νοικιάσω ένα νοσοκομειακό θήλαστρο για να μου αυξήσει την παραγωγή!
Ζω ένα όνειρο!
Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που πλησιάζει η ώρα του τοκετού, με έναν πόνο και καλή λευτεριά!
Στις μανούλες να χαιρόμαστε τα ζουζουνάκια μας και στις κοπέλες που προσπαθούν να αποκτήσουν σύντομα σποράκι στην κοιλίτσα!
Ουπς, κάτι γίνεται είπα...Εχει πλάκα! Έτσι σπάνε τα νερά;
Πάω στο μπανιο και διαπίστωσα οτι πράγματι έσπασαν τα νερά...Πέταξα απο την χαρά μου!Πάω αμέσως στον άντρα μου ο οποίος κοιμόταν. Τον ξυπνάω ήρεμα λέγοντας "Αγαπούλα μου σήκω...Μην τρομάξεις.Μου σπάσαν τα νερά...Μην αγχώνεσαι, έχουμε χρόνο. Πάω να κάνω ένα μπανάκι και σήκω εσύ σιγά σιγά" ...Τρελάθηκε ο άντρας μου...Μου λέει "Σοβαρά μιλάς;Δεν κάνουμε τέτοιες πλάκες τέτοια ώρα"..."Οχι βρε αγάπη μου σοβαρά μιλάω...Σήκω σιγά σιγά" Πετάχτηκε ο άντρας μου μέσα στο άγχος!
Εκανα το μπανάκι μου χαλαρή, ξυρίστηκα και ετοιμάστηκα. Ο Ακης μου ήταν μέσα στο άγχος και εγώ μέσα στην τρελή χαρά!Ξαφνικά θυμήθηκα οτι δεν έκανα εξουσιοδότηση στον άντρα μου για να μπορέσει να πάρει τα επιδόματα απο το ΙΚΑ. Του λέω να πάμε στα ΚΕΠ. Τρελάθηκε ο άντρας μου..."Είσαι τρελή;Σπάσαν τα νερά και θα πάμε στο ΚΕΠ;Και αν γεννήσεις στο αμάξι;" "Βρε χαζούλι, δεν πρόκειται να γεννησω ακόμα αφού δεν πονάω...Εχουμε χρόνο!!!" του είπα...
Πάμε λοιπόν στα ΚΕΠ, μπαίνω άνετη μέσα και πάω κατευθείαν στο κισέ. Η κοπέλα μου λέει "Δεν τελείωσα ακόμα κυρία μου...Περιμένετε"...Της λέω "δυστυχώς δεν μπορώ να περιμένω...Μου σπάσαν τα νερά και πρέπει να πάω να γεννήσω"... "Πλάκα μου κάνετε, έτσι;" λέει... "Μπα, δεν είμαστε για πλάκες" της λέω και μου αρπάζει τις εξουσιοδοτήσεις...Μέσα στο άγχος η κοπέλα μπερδευε τις σφραγίδες. Τελικά τελειώσαμε και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο.
Οταν πήγα είχα διαστολή 1 και μου βάλαν ορό για τεχνητούς πόνους.
Ααααχ κορίτσια, τα είδα όλα...
Σαν άρχισαν οι πόνοι άρχισα κι εγώ τις αναπνοές. Να ο πόνος, φου-φου-φου εγώ... Ολο αυτό κράτησε 14,5 ώρες μέχρι τις 00:30 όπου επιτέλους είχα τέλεια διαστολή.Απο το 8 και μετά οι πόνοι ήταν απίστευτοι.Εγώ όμως κυρία! Φου-φου-φου-αααααχχχχ-φου-φου...
Με βάλαν στην αίθουσα τοκετού και ξεκίνησε η διαδικασία...
"Σπρώξε, σπρώξε...Κάνε κακά" μου'λεγε η γιατρός . Σπρώχνω εγώ...Σε λίγο να σου το κεφαλάκι. Με το που βγήκε το κεφαλάκι, χαλάρωσα λιγάκι γιατί είχα τρελαθεί απο τον πόνο και μου φωνάζει η γιατρός "ΟΧΙ ΟΧΙ στο λαιμό...Μην σταματάς...σπρώξεεεεεεεε" Τρόμαξα τόοοοοσο πολύ. Φοβήθηκα τόσο που σπρώχνω μια δυνατά, ήρθε και ένας νταβραντισμένος γιατρός που μου πάτησε την κοιλιά και πετάχτηκε το αντράκι μου.
Εκλαψε αμέσως και χάζεψα. Τι κουκλάκι είναι αυτό;Το αγοράκι μου είναι αυτό;Δεν το πιστεύω.Μου το βάλαν στην αγκαλιά και δεν μπορούσα να το πιστέψω...Ηταν ότι καλύτερο μου είχε συμβεί στην ζωή. Η απολυτη ευτυχία!Ξέχασα και τους πόνους και όλααα!Είχα αγκαλίτσα τον ζουζούνο μου. Ο χρόνος σταμάτησε. Τον κοιτούσα και δεν μπορούσα να το πιστέψω πως είχα στην κοιλιά μου αυτό το πλασματάκι...
Αρχισαν να με ράβουν.Εκεί πόνεσα περισσότερο απο την γέννα... αλλά είχα αγκαλιά το μικρούλι μου και με ανακούφιζε!Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν ήθελα τίποτα.Μόνο να απολαύσω την στιγμή!
Γεννήθηκε στις 00:35 της Πέμπτης 2580 γραμμάρια και 49 εκατοστά. Είναι ένας ΚΟΥΚΛΟΣ!!!Είμαι ερωτευμένη με τον γιο μου!
Είναι πολύ ήσυχο μωράκι και εγώ μια ευτυχισμένη μανούλα!Μόνο που έχω πρόβλημα με τον θηλασμό. Δυστυχώς δεν έχω αρκετό γάλα και δίνω και συμπλήρωμα.Την Τρίτη πήγα στον παιδίατρο και μου είπε οτι το μωρό μου θέλει επειγόντως υγρά και πρέπει να του δώσω περισσότερο συμπλήρωμα γιατί θα αφυδατωθεί...Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ αλλά ας είναι καλά το μωράκι μου.Θα το θηλάσω όσο μπορώ με όσο γάλα έχω...Αύριο θα πάω να νοικιάσω ένα νοσοκομειακό θήλαστρο για να μου αυξήσει την παραγωγή!
Ζω ένα όνειρο!
Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που πλησιάζει η ώρα του τοκετού, με έναν πόνο και καλή λευτεριά!
Στις μανούλες να χαιρόμαστε τα ζουζουνάκια μας και στις κοπέλες που προσπαθούν να αποκτήσουν σύντομα σποράκι στην κοιλίτσα!