1 προβλήματα μετά τις διακοπές με το μωρό... Τετ Αυγ 11, 2010 6:01 am
ioanna74
Σιωπηλή δύναμη
Καλησπέρα σε όλες. Πρώτη φορά γράφω σε forum, αλλά έχω λίγο εγκλωβιστεί και θα ήθελα να ξέρω αν αυτό που μας συμβαίνει έχει συμβεί και σε άλλες και πως και σε πόσο καιρό το έχουν αντιμετωπίσει (το ξέρω κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά ένα δείγμα πάντα βοηθάει).
Εμείς γυρίσαμε από τις πρώτες μας διακοπές με τον μικρούλη (16μηνών) όπου πέρασε εκπληκτικά. Ήταν συνέχεια με μπαμπά και μαμά και ζούσε την ίδια ζωή (όχι όπως στην Αθήνα που ζει διαφορετική γιατί είναι μωρό). Γυρνώντας πίσω την κυριακή την περάσαμε πάλι οικογενειακά (μπάνιο σε θάλασσα και μετά επίσκεψη σε φίλους με παιδιά) και έρχεται η Δευτέρα...όπου ο μπαμπάς πάει στη δουλειά και η μαμά εξαφανίζεται μόνο για λίγο καθώς η κυρία που τον προσέχει δεν μπορούσε να έρθει (παρεπιπτόντως σταμάτησε τελείως να έρχεται λόγω προβλήματος υγείας). Από τη Δευτέρα όλο μαμά και μαμά είναι - η μαμά ούτε να κατουρήσει δεν μπορεί χωρίς να τον πάρει αγκαλιά. Καμία σχέση με το παιδί προ διακοπών. Βέβαια, να πω πως Δευτέρα μεσημέρι πήγαμε να του αρχίσουμε εκπαίδευση ύπνου μεσημεριανού αλλά στράβωσε πολύ και μετά από 60' κλάμματος (με εμένα να μπαίνω στο δωμάτιο κάθε 3' και να του μιλάω για λίγο) το σταμάτησα. Το βράδυ της Δευτέρας δεν κοιμήθηκε εύκολα όπως πάντα αλλά έκλαψε. Σε 9' όμως είχε κοιμηθεί. Την Τρίτη το πρωί ήταν πάλι όλο μαμά και μαμά. Για να περπατήσει απόσταση 1 μέτρου ήθελε να πάμε μαζί αγκαλιά - εντός σπιτιού!!! Το βράδυ κοιμήθηκε μόνος του και ξύπνησε στι 12.30, προσπαθήσαμε να τον κοιμήσουμε με κλάμα, μετά με αγκαλιά, με μουσική και στο τέλος κοιμήθηκε στις 3.00 με βόλτα στο αυτοκίνητο. Τον βάλαμε στο κρεβάτι του και ξαναξύπνησε αμέσως. Τελικά κοιμηθήκαμε όλοι μαζί. 'Ενας αχταρμάς. Σήμερα Τετάρτη ήταν πάλι μαμά-μαμά και αν έλειπα για πχ τουαλέτα πάθαινε παράκρουση κλάματος.
Προσπαθούμε να καταλάβουμε τι φταίει. Είναι φάση με το άγχος αποχωρισμού λόγω ηλικίας? είναι το ότι έμεινε κλαίγοντας στο κρεβάτι (παλιοτερα είχαμε κάνει το ίδιο για βράδυ αλλά δεν είχε side effects) ή φταίει η αλλαγή από τη ζωή που έκανε στις διακοπές? Για το τελευταίο ζητάω αντίστοιχες εμπειρίες αν έχετε.
ευχαριστώ
Εμείς γυρίσαμε από τις πρώτες μας διακοπές με τον μικρούλη (16μηνών) όπου πέρασε εκπληκτικά. Ήταν συνέχεια με μπαμπά και μαμά και ζούσε την ίδια ζωή (όχι όπως στην Αθήνα που ζει διαφορετική γιατί είναι μωρό). Γυρνώντας πίσω την κυριακή την περάσαμε πάλι οικογενειακά (μπάνιο σε θάλασσα και μετά επίσκεψη σε φίλους με παιδιά) και έρχεται η Δευτέρα...όπου ο μπαμπάς πάει στη δουλειά και η μαμά εξαφανίζεται μόνο για λίγο καθώς η κυρία που τον προσέχει δεν μπορούσε να έρθει (παρεπιπτόντως σταμάτησε τελείως να έρχεται λόγω προβλήματος υγείας). Από τη Δευτέρα όλο μαμά και μαμά είναι - η μαμά ούτε να κατουρήσει δεν μπορεί χωρίς να τον πάρει αγκαλιά. Καμία σχέση με το παιδί προ διακοπών. Βέβαια, να πω πως Δευτέρα μεσημέρι πήγαμε να του αρχίσουμε εκπαίδευση ύπνου μεσημεριανού αλλά στράβωσε πολύ και μετά από 60' κλάμματος (με εμένα να μπαίνω στο δωμάτιο κάθε 3' και να του μιλάω για λίγο) το σταμάτησα. Το βράδυ της Δευτέρας δεν κοιμήθηκε εύκολα όπως πάντα αλλά έκλαψε. Σε 9' όμως είχε κοιμηθεί. Την Τρίτη το πρωί ήταν πάλι όλο μαμά και μαμά. Για να περπατήσει απόσταση 1 μέτρου ήθελε να πάμε μαζί αγκαλιά - εντός σπιτιού!!! Το βράδυ κοιμήθηκε μόνος του και ξύπνησε στι 12.30, προσπαθήσαμε να τον κοιμήσουμε με κλάμα, μετά με αγκαλιά, με μουσική και στο τέλος κοιμήθηκε στις 3.00 με βόλτα στο αυτοκίνητο. Τον βάλαμε στο κρεβάτι του και ξαναξύπνησε αμέσως. Τελικά κοιμηθήκαμε όλοι μαζί. 'Ενας αχταρμάς. Σήμερα Τετάρτη ήταν πάλι μαμά-μαμά και αν έλειπα για πχ τουαλέτα πάθαινε παράκρουση κλάματος.
Προσπαθούμε να καταλάβουμε τι φταίει. Είναι φάση με το άγχος αποχωρισμού λόγω ηλικίας? είναι το ότι έμεινε κλαίγοντας στο κρεβάτι (παλιοτερα είχαμε κάνει το ίδιο για βράδυ αλλά δεν είχε side effects) ή φταίει η αλλαγή από τη ζωή που έκανε στις διακοπές? Για το τελευταίο ζητάω αντίστοιχες εμπειρίες αν έχετε.
ευχαριστώ