Picolina έγραψε:Το κειμενο της κοπελας ηταν "καπως",φαινεται σαν να ηταν καπου,εγινε περιστικο και ηρθε και εγραψε στο φορουμ..Ηταν φρικαρισμενη!!
Εγω προσωπικα δεν ειμαι μαμα,αλλα εχω δουλεψει με παιδια.Εχω παρατηρησει πως αν δεν ειναι με τους γονεις και ειναι με καποιον αλλο,ακουνε πιο πολυ!(ντρεπονται? )
Περα απο αυτο πιστευω πως ο καθε γονεας,γνωριζει τι χαρακτηρα εχει το παιδακι του και προσπαθει να επιβληθει,αλλα παιδακι ειναι..Τι να το κανεις??Βεβαια αυτο δεν αναιρει οτι εχουμε δει και αρκετους "αναισθητους" γονεις,οι οποιοι δεν αντιλαμβανονται πως εκτος απο αυτους και το παιδακι τους υπαρχει και αλλος κοσμος στον πλανητη..
Υπαρχουν βεβαια και οι "κουρασμενοι" γονεις..Οι οποιοι ειναι "αναισθητοι" με αιτιολογια...
Ενα παραδειγμα θα πω απο τα πολλα που εχω δει-ζησει ειναι της φιλης μου η κορη ειναι ενα παιδακι που συνεχεια,ζηταει κατι,που προσπαθει να εχει διαρκως την προσοχη της μαμας της,οποτε καποιες στιγμες κουραζεται η φιλη μου (εκτος απο μαμα ειναι και ανθρωπος..) και οταν η μικρη της φωναζει δεν απανταει.Μια μερα λοιπον φωναζε ακαταπαυστα η μικρη "μαμα-μαμΑΑΑΑΑΑΑ-ΜΑΜΑΜΑΑΑΑΑΑ" και ζητουσε συνεχως διαφορα..Της λεω "καλα δε σε ενοχλει ολη αυτη η οχλαγωγια?Απαντησε στο παιδι σου!" και γυριζει και μου λεει "οχι,δε με ενοχλει,αν ηταν αλλο παιδι θα ειχαν σπασει τα νευρα μου,το δικο μου δε με ενοχλει,ειναι δικο μου"!!!Καγκελο εγω...Της λεω "επειδη εγω ουτε μαμα ειμαι,αλλα ουτε ειναι δικη μου η κορη σου,απαντησε σε παρακαλω γιατι πονεσε το κεφαλι μου,ασε που ενοχλουμε τον κοσμο γυρω-γυρω"!
Αυτα....

Πολλές φορές όταν πάμε κάπου παρακαλώ να υπάρχει ένας ''κακός'' που θα τα μαλώσει. Δεν ξέρω νιώθουν ότι έιναι ξένος και δεν τους παίρνει? Ντρέπονται? Ξέρουν πως ότι και να κάνει η μαμά δεν θα τους σκοτώσει κιόλας? Δεν ξέρω. Αν όμως βρεθέι κανένας χριστιανός και τους μπήξει την φωνή σύνηθως κάνοντας νόημα σε εμένα θέλω να τον κάνω εικόνισμα Τώρα ως προς το τελευταίο και εγώ το έχω κάνει. Το έιπα κιόλας. Τον άφησα να κλαίει-τσιρίζει γιατί δεν ήξερα πως να τον σταματήσω. Μάλλον ήξερα...να του κάνω το χατήρι. Και εκεί νομίζω ότι πατάνε όταν βγαίνουν έξω. ¨οτι θα υποκύψεις λόγω του κόσμου και για αυτό αντιδρούν έτσι. Στο σπίτι δεν υπάρχει καμία περιπτωση να γίνει αυτό γιατί υπάρχουν οι επιπτώσεις. και να τους πάρεις να φύγεις ουρλιάζουν ακόμα περισσότερο. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να ενοχλώ αλλά δεν έχεις πολλές επιλογές. Ή κάνεις τα κέφια τους οπότε το έχασε το παιχνίδι ή τους δίνεις να καταλάβουν ότι αυτά δεν πιάνουν όπου και να είσαι. Δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα αλλά έχει. Για αυτό όσοι δεν έχετε παιδάκια ή ακόμα και όσοι έχετε καταλάβετε και εμάς λίγο.Αν σας ενοχλέι μια μας ενοχλεί 10 που ενοχλούμε εσάς και ίσως να μας λέτε και γαιδούρες αλλά....................

ede έγραψε:Πρίν γίνω μαμά έλεγα ''το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις''. Είχα και στο μυαλό μου την δική μου μάνα που ενώ είχε τρια παιδιά το σπίτι ήταν στην εντέλεια και ώπου πηγαίναμε ήμασταν Παναγίες. οτάν έγινα μαμά έβλα κα΄τω τα πράγματα και είδα τι διαφορά ε΄χω ε΄γω με την μαμά μου και τις μαμάδες των συμομήλικων μου.
1 )Εμείς μεγαλώσαμε στις αλάνες. Βγαίναμε απο τις 9 το πρώι γυρίζαμε στις 1 και μετά ξανά στις 5 ως τις 8-9 το βράδυ απο ηλικία 5-6 ετών. Το σπίτι για αυτό ήταν πάντα καθαρό νοικοκυρεμένο . Δεν μέναμε μέσα πάρα για ύπνο φαγητό και μπάνιο.
2) Η μαμά μου όταν ήθελε να πάει κάπου μας αφηνε στην Κυρα Αθηνά την γειτόνισσα, Στην Κυρα Γιάννα άλλη γειτόνισσα και γενικώς η μια βοηθούσε την άλλη αφού ούτε οι παιδεραστείες ούτε το εμπόριο κλπ είχαμε ακούσει ποτέ.
3) Επίσης ήμασταν ήσυχοι όταν βγαίναμε έξω και δεν ζητάγαμε ποτέ όσο και να μας έπεφταν τα σάλια στο πάτωμα γιατί......αν δεν είμασταν τα χαστούκια έπεφταν απο τον δρόμο μέχρι να γυρίσουμε σπίτι και όταν γυρνούσαμε και το μάθαινε ο μπαμπάς τις τρώγαμε και απο εκεί.
4) Δεν λερώναμε ποτε για τον ίδιο με το 3 (ακούμπησες το τζάμι??????????? Χαστούκι για να σου βρίσκεται)
5) Απο ηλικία 9-10 ετών περνούσαμε λεωφόρους και πηγαίναμε μόνοι μας σχολείο
6) απο ηλικία 12 ετών κάναμε διαδρομές με λεωφορείο(περισσότερο τα αδερφια μου που ήταν και μεγαλύτερα) άρα η μαμά μας δεν χρειαζόταν να μας πάει κάπου...Πηγαίναμε μόνοι μας. Αγγλικά, προπονήσεις κλπ.
7) η μαμά μου ποτέ δεν μας έκανε πάρτι -γενέθλεια ώστενα χαλάμε το σπίτι δεν μας ενοχλούσε κιόλας γιατί δεν έκαναν και πολλοί.
Παιχνίδι μας έπαιρνε μόνο ο Αγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα και άντε αλλά 2-3 μέσα στην χρονιά λόγω γιορτής κλπ δεν γκρινιάζαμε ποτέ σε παιχνιδάδικα και ψιλικατζίδικα γιατί υπήρχε και το χαστούκι που λέγαμε και ήταν κρίμα να το φαμε αφού δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουμε.

Μάλλον οι διαφορές είναι μεγάλες. Και νομίζω όσες έιναι άνω των 30 κάτι τους θυμίζει..........................

ede έγραψε:Πρίν γίνω μαμά έλεγα ''το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις''. Είχα και στο μυαλό μου την δική μου μάνα που ενώ είχε τρια παιδιά το σπίτι ήταν στην εντέλεια και ώπου πηγαίναμε ήμασταν Παναγίες. οτάν έγινα μαμά έβλα κα΄τω τα πράγματα και είδα τι διαφορά ε΄χω ε΄γω με την μαμά μου και τις μαμάδες των συμομήλικων μου.
1 )Εμείς μεγαλώσαμε στις αλάνες. Βγαίναμε απο τις 9 το πρώι γυρίζαμε στις 1 και μετά ξανά στις 5 ως τις 8-9 το βράδυ απο ηλικία 5-6 ετών. Το σπίτι για αυτό ήταν πάντα καθαρό νοικοκυρεμένο . Δεν μέναμε μέσα πάρα για ύπνο φαγητό και μπάνιο.
2) Η μαμά μου όταν ήθελε να πάει κάπου μας αφηνε στην Κυρα Αθηνά την γειτόνισσα, Στην Κυρα Γιάννα άλλη γειτόνισσα και γενικώς η μια βοηθούσε την άλλη αφού ούτε οι παιδεραστείες ούτε το εμπόριο κλπ είχαμε ακούσει ποτέ.
3) Επίσης ήμασταν ήσυχοι όταν βγαίναμε έξω και δεν ζητάγαμε ποτέ όσο και να μας έπεφταν τα σάλια στο πάτωμα γιατί......αν δεν είμασταν τα χαστούκια έπεφταν απο τον δρόμο μέχρι να γυρίσουμε σπίτι και όταν γυρνούσαμε και το μάθαινε ο μπαμπάς τις τρώγαμε και απο εκεί.
4) Δεν λερώναμε ποτε για τον ίδιο με το 3 (ακούμπησες το τζάμι??????????? Χαστούκι για να σου βρίσκεται)
5) Απο ηλικία 9-10 ετών περνούσαμε λεωφόρους και πηγαίναμε μόνοι μας σχολείο
6) απο ηλικία 12 ετών κάναμε διαδρομές με λεωφορείο(περισσότερο τα αδερφια μου που ήταν και μεγαλύτερα) άρα η μαμά μας δεν χρειαζόταν να μας πάει κάπου...Πηγαίναμε μόνοι μας. Αγγλικά, προπονήσεις κλπ.
7) η μαμά μου ποτέ δεν μας έκανε πάρτι -γενέθλεια ώστενα χαλάμε το σπίτι δεν μας ενοχλούσε κιόλας γιατί δεν έκαναν και πολλοί.
Παιχνίδι μας έπαιρνε μόνο ο Αγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα και άντε αλλά 2-3 μέσα στην χρονιά λόγω γιορτής κλπ δεν γκρινιάζαμε ποτέ σε παιχνιδάδικα και ψιλικατζίδικα γιατί υπήρχε και το χαστούκι που λέγαμε και ήταν κρίμα να το φαμε αφού δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουμε.

Μάλλον οι διαφορές είναι μεγάλες. Και νομίζω όσες έιναι άνω των 30 κάτι τους θυμίζει..........................

και κατω των 30 ede μου!!!εγω μεγαλωσα σε χωριο και ηταν οπως τα περιγραφεις χωρις τα χαστιυκια βεβαια..δεν χρειαστικε ποτε.σε εμας υπηρχε μονο η ματια.βλεμμα και καταλαβαιναμε οτι αυτο δεν πρεπει.ομως αυτο που λες ειναι.ειχαμε τοση ελευθερια που δεν ζητιυσαμε τιποτα δεν κλαιγαμε χωρις λογο.βασικα δεν θυμαμαι να ενιχλω την μαμα μου.παιζαμε μονα μας ομορφα κ ωραια!!εντομεταξυ ρεζιλι εγινα παλι στη θαλασσα με τις φωνες μου!!!

ede έγραψε:ναι πωπωωωωω η ματιά. τι ματιά ήταν αυτή Θεε μου. Και το σήκωμα των φρυδιών που σήμαινε όχι. μετά αν θες ας έκανες και διαφορετικά. Ρεζιλεύτηκες εεεε?????? Χαχαχχα Καλά να πάθεις και με την κοιλιά τούρλα σε φαντάζομαι ....ετσι ήμουν έγω πέρυσι

annamaria_i έγραψε:Δεν ξερω αν εχει να κανει μονο με το ποσο περιορισμενος εισαι στο χωρο. Εγω μεγαλωσε στο κεντρο της Αθηνας, σε διαμερισμα μαζι με τα 2 αδερφια μου, αλλα θυμαμα, και επειδη ειχα μια σχετικη συζητηση με την μητερα μου προσφατα, οτι ξεραμε απο πολυ μικρη ηλικια τα ορια μας, και ειδικα οταν ειμασταν εξω, και με αλλα παιδια που μπορει να ηταν πιο ζωηρα και να χαλουσαν τον κοσμο, ξεραμε μεχρι που μας επερνε. Και αν και ποτε κανεις απο τους τρεις μας δεν εφγαε χαστουκι απο τους γονεις, το βλεμμα τους και μονο μας εφτανε για να μαζευτουμε.

demaki88 έγραψε:

annamaria_i έγραψε:Δεν ξερω αν εχει να κανει μονο με το ποσο περιορισμενος εισαι στο χωρο. Εγω μεγαλωσε στο κεντρο της Αθηνας, σε διαμερισμα μαζι με τα 2 αδερφια μου, αλλα θυμαμα, και επειδη ειχα μια σχετικη συζητηση με την μητερα μου προσφατα, οτι ξεραμε απο πολυ μικρη ηλικια τα ορια μας, και ειδικα οταν ειμασταν εξω, και με αλλα παιδια που μπορει να ηταν πιο ζωηρα και να χαλουσαν τον κοσμο, ξεραμε μεχρι που μας επερνε. Και αν και ποτε κανεις απο τους τρεις μας δεν εφγαε χαστουκι απο τους γονεις, το βλεμμα τους και μονο μας εφτανε για να μαζευτουμε.

σωστα ειναι και τα ορια που μας βαζαν και τα κρατουσαμε.ξερεις τι ομως;τοτε ξεραμε οτι αν δεν εχουμε σωστη συμπεειφορα δεν θα παμε βολτα δεν θα φαμε παγωτο η οτι αλλο.τωρα τα σημερινα παιδια που εχουν καθε μερα τα παντα αν τους πεις"ωραια εκανες αυτη την ασχημη πραξη;δεν εχει κουνιες."θα σε ζαλισει με την φκρινια ωσπου θα αναγκαστεις να το πας.δεν τους εχουμε μαθει νομιζω να χανουν.τουλαχιστον εγω σπανια τους χαλαω χατηρι ακομα και αν δεν το δικαιουντε αλλα προκειμενου να ακουω γκρινια ολη μερα....υποκιπτω!!το ξερω πως αυτο ειναι το μεγαλυτερο λαθος μα δεν αντεχω να ακουσω αλλα γκρινια.τουλαχιστον ετσι για λιγο θα ηρεμισουν.κοριτσια τα σημερινα παιδια θελιυν να εχεις απεριοριστη υπομονη!!αναρωτιεμαι πψς οι δασκαλες τα καταφερνουν!!

annamaria_i έγραψε:

demaki88 έγραψε:

annamaria_i έγραψε:Δεν ξερω αν εχει να κανει μονο με το ποσο περιορισμενος εισαι στο χωρο. Εγω μεγαλωσε στο κεντρο της Αθηνας, σε διαμερισμα μαζι με τα 2 αδερφια μου, αλλα θυμαμα, και επειδη ειχα μια σχετικη συζητηση με την μητερα μου προσφατα, οτι ξεραμε απο πολυ μικρη ηλικια τα ορια μας, και ειδικα οταν ειμασταν εξω, και με αλλα παιδια που μπορει να ηταν πιο ζωηρα και να χαλουσαν τον κοσμο, ξεραμε μεχρι που μας επερνε. Και αν και ποτε κανεις απο τους τρεις μας δεν εφγαε χαστουκι απο τους γονεις, το βλεμμα τους και μονο μας εφτανε για να μαζευτουμε.

σωστα ειναι και τα ορια που μας βαζαν και τα κρατουσαμε.ξερεις τι ομως;τοτε ξεραμε οτι αν δεν εχουμε σωστη συμπεειφορα δεν θα παμε βολτα δεν θα φαμε παγωτο η οτι αλλο.τωρα τα σημερινα παιδια που εχουν καθε μερα τα παντα αν τους πεις"ωραια εκανες αυτη την ασχημη πραξη;δεν εχει κουνιες."θα σε ζαλισει με την φκρινια ωσπου θα αναγκαστεις να το πας.δεν τους εχουμε μαθει νομιζω να χανουν.τουλαχιστον εγω σπανια τους χαλαω χατηρι ακομα και αν δεν το δικαιουντε αλλα προκειμενου να ακουω γκρινια ολη μερα....υποκιπτω!!το ξερω πως αυτο ειναι το μεγαλυτερο λαθος μα δεν αντεχω να ακουσω αλλα γκρινια.τουλαχιστον ετσι για λιγο θα ηρεμισουν.κοριτσια τα σημερινα παιδια θελιυν να εχεις απεριοριστη υπομονη!!αναρωτιεμαι πψς οι δασκαλες τα καταφερνουν!!

Ναι αλλα αυτο που λες εγω δεν το καταλαβαινω. Γιατι να μαθαινεις σε ενα παιδι οτι μπορει να εχει τα πατα αρκει να γκρινιαξει;; Και πως γινεται να μην τους μαθαινουμε και ορια, και οτι δεν γινεται να γινει το δικο τους παντα; και να υποκυπτουμε συνεχεια. Θεωρω οτι αυτο εχει κακο αντικτοιπο στο παιδι και οχι μονο για τωρα, αλλα και μετεπειτα στη ζωη του. Αν καποιος απο μικρος δεν εχει μαθει να εχει ορια και να χανει, και εχει μαθει να του γινονται τα χατηρια αρκει να γκρινιαξει, ποσο καλο ειναι αυτο για την ενηλικη ζωη του; Καταλαβαινω οτι ειναι τρομερα δυσκολο, αφου και εγω που εχω μονο ενα παιδι, κανω αγωνα για να μην την κακομαθω. Μεχρι τωρα εχω καταφερει να μην υποκειπτω σε καμια γκρινια της οσο δυσκολο και ανυποφορο και ας μου ειναι μερικες φορες. Δεν ξερω τι θα γινει στο μελλον, γιατι σιγουρα τιποτα δεν ειναι ευκολο, αλλα τα παιδια πρεπει να μεγαλωνουν με ορια. Και οχι τοσο για να μην ζαλιζουν ενας, αλλα για να ειναι ενταξει και στην μετεπειτα ζωη τους.

demaki88 έγραψε:

annamaria_i έγραψε:

demaki88 έγραψε:

annamaria_i έγραψε:Δεν ξερω αν εχει να κανει μονο με το ποσο περιορισμενος εισαι στο χωρο. Εγω μεγαλωσε στο κεντρο της Αθηνας, σε διαμερισμα μαζι με τα 2 αδερφια μου, αλλα θυμαμα, και επειδη ειχα μια σχετικη συζητηση με την μητερα μου προσφατα, οτι ξεραμε απο πολυ μικρη ηλικια τα ορια μας, και ειδικα οταν ειμασταν εξω, και με αλλα παιδια που μπορει να ηταν πιο ζωηρα και να χαλουσαν τον κοσμο, ξεραμε μεχρι που μας επερνε. Και αν και ποτε κανεις απο τους τρεις μας δεν εφγαε χαστουκι απο τους γονεις, το βλεμμα τους και μονο μας εφτανε για να μαζευτουμε.

σωστα ειναι και τα ορια που μας βαζαν και τα κρατουσαμε.ξερεις τι ομως;τοτε ξεραμε οτι αν δεν εχουμε σωστη συμπεειφορα δεν θα παμε βολτα δεν θα φαμε παγωτο η οτι αλλο.τωρα τα σημερινα παιδια που εχουν καθε μερα τα παντα αν τους πεις"ωραια εκανες αυτη την ασχημη πραξη;δεν εχει κουνιες."θα σε ζαλισει με την φκρινια ωσπου θα αναγκαστεις να το πας.δεν τους εχουμε μαθει νομιζω να χανουν.τουλαχιστον εγω σπανια τους χαλαω χατηρι ακομα και αν δεν το δικαιουντε αλλα προκειμενου να ακουω γκρινια ολη μερα....υποκιπτω!!το ξερω πως αυτο ειναι το μεγαλυτερο λαθος μα δεν αντεχω να ακουσω αλλα γκρινια.τουλαχιστον ετσι για λιγο θα ηρεμισουν.κοριτσια τα σημερινα παιδια θελιυν να εχεις απεριοριστη υπομονη!!αναρωτιεμαι πψς οι δασκαλες τα καταφερνουν!!

Ναι αλλα αυτο που λες εγω δεν το καταλαβαινω. Γιατι να μαθαινεις σε ενα παιδι οτι μπορει να εχει τα πατα αρκει να γκρινιαξει;; Και πως γινεται να μην τους μαθαινουμε και ορια, και οτι δεν γινεται να γινει το δικο τους παντα; και να υποκυπτουμε συνεχεια. Θεωρω οτι αυτο εχει κακο αντικτοιπο στο παιδι και οχι μονο για τωρα, αλλα και μετεπειτα στη ζωη του. Αν καποιος απο μικρος δεν εχει μαθει να εχει ορια και να χανει, και εχει μαθει να του γινονται τα χατηρια αρκει να γκρινιαξει, ποσο καλο ειναι αυτο για την ενηλικη ζωη του; Καταλαβαινω οτι ειναι τρομερα δυσκολο, αφου και εγω που εχω μονο ενα παιδι, κανω αγωνα για να μην την κακομαθω. Μεχρι τωρα εχω καταφερει να μην υποκειπτω σε καμια γκρινια της οσο δυσκολο και ανυποφορο και ας μου ειναι μερικες φορες. Δεν ξερω τι θα γινει στο μελλον, γιατι σιγουρα τιποτα δεν ειναι ευκολο, αλλα τα παιδια πρεπει να μεγαλωνουν με ορια. Και οχι τοσο για να μην ζαλιζουν ενας, αλλα για να ειναι ενταξει και στην μετεπειτα ζωη τους.

σε οσα λες σαν θεωρια συμφωνω..στην πραξη ομως μου ειναι πολυ δυσκολο να τους πω οχι οταν λαχταρανε κατι.δεν σημαινει ομως αυτο οτι δεν υπαρχει τιμωρια..βασικα στην μεγαλη το κιυμπι για να συμορφωνετε σε ωρες εντονης γκρινιας της κεω να πηγαινει στο δωματιο της ωσπου να ηρεμισει κ πιανει.ηρεμει αμεσως για να βγει.στην μικρη ακομα προσπαθω.

ede έγραψε:Πρίν γίνω μαμά έλεγα ''το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις''. Είχα και στο μυαλό μου την δική μου μάνα που ενώ είχε τρια παιδιά το σπίτι ήταν στην εντέλεια και ώπου πηγαίναμε ήμασταν Παναγίες. οτάν έγινα μαμά έβλα κα΄τω τα πράγματα και είδα τι διαφορά ε΄χω ε΄γω με την μαμά μου και τις μαμάδες των συμομήλικων μου.
1 )Εμείς μεγαλώσαμε στις αλάνες. Βγαίναμε απο τις 9 το πρώι γυρίζαμε στις 1 και μετά ξανά στις 5 ως τις 8-9 το βράδυ απο ηλικία 5-6 ετών. Το σπίτι για αυτό ήταν πάντα καθαρό νοικοκυρεμένο . Δεν μέναμε μέσα πάρα για ύπνο φαγητό και μπάνιο.
2) Η μαμά μου όταν ήθελε να πάει κάπου μας αφηνε στην Κυρα Αθηνά την γειτόνισσα, Στην Κυρα Γιάννα άλλη γειτόνισσα και γενικώς η μια βοηθούσε την άλλη αφού ούτε οι παιδεραστείες ούτε το εμπόριο κλπ είχαμε ακούσει ποτέ.
3) Επίσης ήμασταν ήσυχοι όταν βγαίναμε έξω και δεν ζητάγαμε ποτέ όσο και να μας έπεφταν τα σάλια στο πάτωμα γιατί......αν δεν είμασταν τα χαστούκια έπεφταν απο τον δρόμο μέχρι να γυρίσουμε σπίτι και όταν γυρνούσαμε και το μάθαινε ο μπαμπάς τις τρώγαμε και απο εκεί.
4) Δεν λερώναμε ποτε για τον ίδιο με το 3 (ακούμπησες το τζάμι??????????? Χαστούκι για να σου βρίσκεται)
5) Απο ηλικία 9-10 ετών περνούσαμε λεωφόρους και πηγαίναμε μόνοι μας σχολείο
6) απο ηλικία 12 ετών κάναμε διαδρομές με λεωφορείο(περισσότερο τα αδερφια μου που ήταν και μεγαλύτερα) άρα η μαμά μας δεν χρειαζόταν να μας πάει κάπου...Πηγαίναμε μόνοι μας. Αγγλικά, προπονήσεις κλπ.
7) η μαμά μου ποτέ δεν μας έκανε πάρτι -γενέθλεια ώστενα χαλάμε το σπίτι δεν μας ενοχλούσε κιόλας γιατί δεν έκαναν και πολλοί.
Παιχνίδι μας έπαιρνε μόνο ο Αγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα και άντε αλλά 2-3 μέσα στην χρονιά λόγω γιορτής κλπ δεν γκρινιάζαμε ποτέ σε παιχνιδάδικα και ψιλικατζίδικα γιατί υπήρχε και το χαστούκι που λέγαμε και ήταν κρίμα να το φαμε αφού δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουμε.

Μάλλον οι διαφορές είναι μεγάλες. Και νομίζω όσες έιναι άνω των 30 κάτι τους θυμίζει..........................

demaki88 έγραψε:

annamaria_i έγραψε:

demaki88 έγραψε:

annamaria_i έγραψε:Δεν ξερω αν εχει να κανει μονο με το ποσο περιορισμενος εισαι στο χωρο. Εγω μεγαλωσε στο κεντρο της Αθηνας, σε διαμερισμα μαζι με τα 2 αδερφια μου, αλλα θυμαμα, και επειδη ειχα μια σχετικη συζητηση με την μητερα μου προσφατα, οτι ξεραμε απο πολυ μικρη ηλικια τα ορια μας, και ειδικα οταν ειμασταν εξω, και με αλλα παιδια που μπορει να ηταν πιο ζωηρα και να χαλουσαν τον κοσμο, ξεραμε μεχρι που μας επερνε. Και αν και ποτε κανεις απο τους τρεις μας δεν εφγαε χαστουκι απο τους γονεις, το βλεμμα τους και μονο μας εφτανε για να μαζευτουμε.

σωστα ειναι και τα ορια που μας βαζαν και τα κρατουσαμε.ξερεις τι ομως;τοτε ξεραμε οτι αν δεν εχουμε σωστη συμπεειφορα δεν θα παμε βολτα δεν θα φαμε παγωτο η οτι αλλο.τωρα τα σημερινα παιδια που εχουν καθε μερα τα παντα αν τους πεις"ωραια εκανες αυτη την ασχημη πραξη;δεν εχει κουνιες."θα σε ζαλισει με την φκρινια ωσπου θα αναγκαστεις να το πας.δεν τους εχουμε μαθει νομιζω να χανουν.τουλαχιστον εγω σπανια τους χαλαω χατηρι ακομα και αν δεν το δικαιουντε αλλα προκειμενου να ακουω γκρινια ολη μερα....υποκιπτω!!το ξερω πως αυτο ειναι το μεγαλυτερο λαθος μα δεν αντεχω να ακουσω αλλα γκρινια.τουλαχιστον ετσι για λιγο θα ηρεμισουν.κοριτσια τα σημερινα παιδια θελιυν να εχεις απεριοριστη υπομονη!!αναρωτιεμαι πψς οι δασκαλες τα καταφερνουν!!

Ναι αλλα αυτο που λες εγω δεν το καταλαβαινω. Γιατι να μαθαινεις σε ενα παιδι οτι μπορει να εχει τα πατα αρκει να γκρινιαξει;; Και πως γινεται να μην τους μαθαινουμε και ορια, και οτι δεν γινεται να γινει το δικο τους παντα; και να υποκυπτουμε συνεχεια. Θεωρω οτι αυτο εχει κακο αντικτοιπο στο παιδι και οχι μονο για τωρα, αλλα και μετεπειτα στη ζωη του. Αν καποιος απο μικρος δεν εχει μαθει να εχει ορια και να χανει, και εχει μαθει να του γινονται τα χατηρια αρκει να γκρινιαξει, ποσο καλο ειναι αυτο για την ενηλικη ζωη του; Καταλαβαινω οτι ειναι τρομερα δυσκολο, αφου και εγω που εχω μονο ενα παιδι, κανω αγωνα για να μην την κακομαθω. Μεχρι τωρα εχω καταφερει να μην υποκειπτω σε καμια γκρινια της οσο δυσκολο και ανυποφορο και ας μου ειναι μερικες φορες. Δεν ξερω τι θα γινει στο μελλον, γιατι σιγουρα τιποτα δεν ειναι ευκολο, αλλα τα παιδια πρεπει να μεγαλωνουν με ορια. Και οχι τοσο για να μην ζαλιζουν ενας, αλλα για να ειναι ενταξει και στην μετεπειτα ζωη τους.

σε οσα λες σαν θεωρια συμφωνω..στην πραξη ομως μου ειναι πολυ δυσκολο να τους πω οχι οταν λαχταρανε κατι.δεν σημαινει ομως αυτο οτι δεν υπαρχει τιμωρια..βασικα στην μεγαλη το κιυμπι για να συμορφωνετε σε ωρες εντονης γκρινιας της κεω να πηγαινει στο δωματιο της ωσπου να ηρεμισει κ πιανει.ηρεμει αμεσως για να βγει.στην μικρη ακομα προσπαθω.

ede έγραψε:

νατασσα έγραψε:Δεν ξερω αν φταινε κ παντα οι γονεις για παραδειγμα εγω κανω παντα τις δουλειες μ βραδυ ολη μερα σχεδον παιζω μαζι της αν φυγω λιγο για να κανω κατι αλλο τσιριζει το κανει επιτηδες ενω της δινω προσοχη.εξω ειναι ησυχη δεν ζηταει ουτε παιρνει απο αλλα παιδακια.Πιστευω ειναι κ στο παιδακι δεν φταινε παντα οι γονεις

Επίσης να ξέριες ότι τα παιδάκια αλλάζουν κιόλας. Ο Μικρός μου για πράδειγμα μικρότερος ήταν ένα παιδί που δεν ήθελε να πηγαίνει σε άλλα παιδάκια, δεν πείραζε, δεν ζήταγε. Σήμερα στα 3μιση του έχω ένα άλλο παιδί. Ζητάει .πειράζει......έχει παραδειγμα καιτ ον μεγάλο...............

ede έγραψε:

Picolina έγραψε:Το κειμενο της κοπελας ηταν "καπως",φαινεται σαν να ηταν καπου,εγινε περιστικο και ηρθε και εγραψε στο φορουμ..Ηταν φρικαρισμενη!!
Εγω προσωπικα δεν ειμαι μαμα,αλλα εχω δουλεψει με παιδια.Εχω παρατηρησει πως αν δεν ειναι με τους γονεις και ειναι με καποιον αλλο,ακουνε πιο πολυ!(ντρεπονται? )
Περα απο αυτο πιστευω πως ο καθε γονεας,γνωριζει τι χαρακτηρα εχει το παιδακι του και προσπαθει να επιβληθει,αλλα παιδακι ειναι..Τι να το κανεις??Βεβαια αυτο δεν αναιρει οτι εχουμε δει και αρκετους "αναισθητους" γονεις,οι οποιοι δεν αντιλαμβανονται πως εκτος απο αυτους και το παιδακι τους υπαρχει και αλλος κοσμος στον πλανητη..
Υπαρχουν βεβαια και οι "κουρασμενοι" γονεις..Οι οποιοι ειναι "αναισθητοι" με αιτιολογια...
Ενα παραδειγμα θα πω απο τα πολλα που εχω δει-ζησει ειναι της φιλης μου η κορη ειναι ενα παιδακι που συνεχεια,ζηταει κατι,που προσπαθει να εχει διαρκως την προσοχη της μαμας της,οποτε καποιες στιγμες κουραζεται η φιλη μου (εκτος απο μαμα ειναι και ανθρωπος..) και οταν η μικρη της φωναζει δεν απανταει.Μια μερα λοιπον φωναζε ακαταπαυστα η μικρη "μαμα-μαμΑΑΑΑΑΑΑ-ΜΑΜΑΜΑΑΑΑΑΑ" και ζητουσε συνεχως διαφορα..Της λεω "καλα δε σε ενοχλει ολη αυτη η οχλαγωγια?Απαντησε στο παιδι σου!" και γυριζει και μου λεει "οχι,δε με ενοχλει,αν ηταν αλλο παιδι θα ειχαν σπασει τα νευρα μου,το δικο μου δε με ενοχλει,ειναι δικο μου"!!!Καγκελο εγω...Της λεω "επειδη εγω ουτε μαμα ειμαι,αλλα ουτε ειναι δικη μου η κορη σου,απαντησε σε παρακαλω γιατι πονεσε το κεφαλι μου,ασε που ενοχλουμε τον κοσμο γυρω-γυρω"!
Αυτα....

Πολλές φορές όταν πάμε κάπου παρακαλώ να υπάρχει ένας ''κακός'' που θα τα μαλώσει. Δεν ξέρω νιώθουν ότι έιναι ξένος και δεν τους παίρνει? Ντρέπονται? Ξέρουν πως ότι και να κάνει η μαμά δεν θα τους σκοτώσει κιόλας? Δεν ξέρω. Αν όμως βρεθέι κανένας χριστιανός και τους μπήξει την φωνή σύνηθως κάνοντας νόημα σε εμένα θέλω να τον κάνω εικόνισμα Τώρα ως προς το τελευταίο και εγώ το έχω κάνει. Το έιπα κιόλας. Τον άφησα να κλαίει-τσιρίζει γιατί δεν ήξερα πως να τον σταματήσω. Μάλλον ήξερα...να του κάνω το χατήρι. Και εκεί νομίζω ότι πατάνε όταν βγαίνουν έξω. ¨οτι θα υποκύψεις λόγω του κόσμου και για αυτό αντιδρούν έτσι. Στο σπίτι δεν υπάρχει καμία περιπτωση να γίνει αυτό γιατί υπάρχουν οι επιπτώσεις. και να τους πάρεις να φύγεις ουρλιάζουν ακόμα περισσότερο. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να ενοχλώ αλλά δεν έχεις πολλές επιλογές. Ή κάνεις τα κέφια τους οπότε το έχασε το παιχνίδι ή τους δίνεις να καταλάβουν ότι αυτά δεν πιάνουν όπου και να είσαι. Δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα αλλά έχει. Για αυτό όσοι δεν έχετε παιδάκια ή ακόμα και όσοι έχετε καταλάβετε και εμάς λίγο.Αν σας ενοχλέι μια μας ενοχλεί 10 που ενοχλούμε εσάς και ίσως να μας λέτε και γαιδούρες αλλά....................

sofia 23/12/10 έγραψε:koritsia an kai den diavasa ola ta sxolia sas na sas po kai go tin gnomi mou pou exo ena pragmatika poli zoiro paidi!
den ksero apo pou na arxiso kai pou na teleioso,exo dokimasei ta panta kai den pianei tipota pisteuo oti einai kai sto paidi kapoia pragmata opos oti fteme kai emeis oi goneis sta perisotera,eythinomai gia tin simperifora tou den fteei ayto omos kai go den iksera matheno stin poria , simera loipon katalaveno ta lathi mou alla einai poli diskolo pleon sigoura to deytero den tha einai etsi (den eimai kai sigouri xaxaxa)emena o gios mou einai 2misi xronon kai den mporei na meinei akinitos oute ston ipno tou troei orthios kiriolektika!
loipon oso afora to keimeno tha apantiso me vasi emena k to diko m paidi an me kalesei mia fili mou sto spiti tis tha einai aparadekti na me dioksei i na m milisei etsi i na enoxlithei ,me kserei den me gnorise xtes mazi me emena kserei kai to paidi mou tote giati me kalese pos mporo na metamorfoso to paidi m mono k mono epeidi tha pao sto spiti tis ?ego megalosa se platies kai alanes kai se paidikes xares ,pou einai ola ayta simera pou tha ksedosoun ola ayta ta paidia pou den tolmame oute to xeri na tous afisoume? molis to afisoume logiko den einai na ksesalosoun ?safos kai den tha mpo se ena spiti mesa kai tha afiso to paidi m na to rimaksei tha eimai apo piso kai tha prosexo poli alla psixoula tha kanei kai nai mporei na riksei ta asiderota kai ta sideromena kato kai go tha mporousa na to kano ayto kai zimia tha mporousa na kano nai den tha to afiso na paiksei mpala me ta rouxa oute sto diko m spiti kata poso se ena allo kai oso afora tin thalasa pou anaferate ego prosipika psofao otan mazeyonte pitsirikia giro mou!!!