koukida έγραψε:το βιντεάκι το είδες?

οχι,απο οτι καταλαβα περιεχει βια και δεν το σηκωνει το στομαχι μου

litsakos έγραψε:Μαθαινεις στο παιδι να μην χτυπαει,και να μη δεχεται να το χτυπουν.Το 2ο σκελος πως του το μαθαινεις?τι πρεπει να κανει οταν το βαρανε?

pitsicoco έγραψε:

litsakos έγραψε:Μαθαινεις στο παιδι να μην χτυπαει,και να μη δεχεται να το χτυπουν.Το 2ο σκελος πως του το μαθαινεις?τι πρεπει να κανει οταν το βαρανε?

Ακριβώς αυτή είναι και η δική μου απορία! Πολλές φορές αισθάνομαι σαν χαζή που προσπαθώ να τα μάθω να μη σηκώνουν χέρι! Το συγκεκριμένο παιδάκι που σας λέω ήταν ένα γλυκύτατο παιδάκι, πολύ ήσυχο που όμως επειδή δεν είχε ακούσει ποτέ του "όχι", πάντα τις έτρωγε απο τα άλλα που ενοχλούσε. Το πρόβλημα της μαμάς του ήταν γιατί τις τρώει και δεν αντιδρά, οπότε μάλλον θα έχει πέσει δασκάλεμα στο να ρίχνει ξύλο. Α, και για να απαντήσω στην ερώτησή σας, η μαμά του είναι και αυτή καλό κορίτσι, αλλά έχει κάποια θέματα. Γενικά περιφέρεται στο πάρκο και πιάνει κουβέντα και στη συγκεκριμένη φαση που σας περιέγραψα, είπε κάτι "μή, όχι, δεν κάνει, θα φύγουμε" κλπ, αλλά όχι μόνο δεν το πήρε να φύγουν -μπας και καταλάβει το λάθος του- αλλά για να τον κάνει να ξεχάσει το δικό μας ποδήλατο του έδωσε κρακεράκια και τσίχλα. Σαν να το επιβραβεύει κιόλας δλδ! Αφήστε, δεν ξέρω τι θα γίνει στο σχολείο, σκέφτομαι να προειδοποιήσω τη δασκάλα γιατί εκεί δεν θα είμαι εγώ να σταματήσω τον δικό μου & είμαι σίγουρη οτι θα το πλακώσει αν τον πειράξει γιατί του τα έχει μαζεμένα.
Πάντως, σίγουρα η βία φέρνει βία. Ο μικρός μας που έχει φάει μερικές απο ξένα παιδάκια (μεταξύ αυτών και ο "φίλος" μας), ξέρετε τι έκανε προχθές? Πήγε στα καλά καθούμενα και έριξε μπούφλα σε ένα κοριτσάκι 10 μηνών! Να ανοίξει η γη να με καταπιεί... Εγώ τον μάλωσα, τον έβαλα να ζητήσει συγγνώμη (όσο μπορούσε να ζητήσει δλδ, 20 μηνών είναι), αλλά νομίζω το κατάλαβε. Στο μεταξύ, τον κυνηγάω απο πίσω μην το επαναλάβει. Θέλω να πω με αυτό πως είναι φυσιολογικό να βγει κάποια στιγμή μια επιθετική συμπεριφορά, αλλά οι γονείς πρέπει να είναι απο πάνω. ¨οταν όμως δεν είναι, τι κάνεις για να προστατέψεις τα παιδιά σου?

οπως ειναι αυτη η μαμα ειναι και ο μπαμπας του δικου μας "νταη" στην παιδικη χαρα,ο γιος του σπρωχνει συνεχως στα καλα καθουμενα τα αλλα παιδια κ τον δικο μου γιο για να ξεκινησει καυγα.Δεν του κανει παρατηρηση,και σε διαμαρτυριες δικες μας (των αλλων γονιων δλδ)_ βαζει κατι αγριοφωναρες στο παιδι του αλλο πραγμα.Απο τοτε δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω και εγω,γιατι ναι μεν ειναι ενοχλητικος ο μικρος κ δεν μ αρεσει ακθολου να βλεπω το παιδι μου να κλαιει αλλα σκεφτομαι οτι θα τις μαζεψει το αλλο απο τον πατερα του και ειμαι σε διλημμα ειναι και μικρος ο γιος μου,δεν εχει ακουσει ποτε "νταντα" κ κοιταει σαν χανος οταν τον σπρωχνει ο αλλος.Και δεν θελω να μαι απο πανω του ολη την ωρα,παμε παιδικη χαρα ακριβως για να νιωσει χαλαρος,να τρεξει,να πεσει,να φωναξει αν ειναι να χει και μενα απο πισω ολη την ωρα τι σοι χαλαρα θα ειναι?

koukida έγραψε:το βιντεάκι το είδες?

Tziz έγραψε:Μην καταπιέζετε τα παιδάκια σας!!!
Θα ήθελα να είμαι σε μια μεριά να έβλεπα το παιδί της pitsicoco να τις ρίχνει στο άλλο!



Δεν είμαι υπέρ της βίας, αλλά από μία ηλικία και ύστερα, μπορούν να λύσουν τις διαφορές τους μόνα τους...

Σωστή ήταν η αντίδραση σου, όπως λέει και η koukida, αλλά σκέψου πώς νιώθει ο γιος σου!
Βράζει από θυμό, ταπείνωση, απογοήτευση, αδικία, και ότι ότι άλλο τέλος πάντων...
Κρίμα δεν είναι? Γιατί να κλαίει, ενώ έχει δίκιο? Και γιατί να το κρατάει μέσα του και να το σκέφτεται/βασανίζεται? Φαντάζεσαι όνειρα που θα είδε το βράδυ? Μιας και όλα περνάνε στο υποσυνείδητο..

pitsicoco έγραψε:

litsakos έγραψε:Μαθαινεις στο παιδι να μην χτυπαει,και να μη δεχεται να το χτυπουν.Το 2ο σκελος πως του το μαθαινεις?τι πρεπει να κανει οταν το βαρανε?

Ακριβώς αυτή είναι και η δική μου απορία! Πολλές φορές αισθάνομαι σαν χαζή που προσπαθώ να τα μάθω να μη σηκώνουν χέρι! Το συγκεκριμένο παιδάκι που σας λέω ήταν ένα γλυκύτατο παιδάκι, πολύ ήσυχο που όμως επειδή δεν είχε ακούσει ποτέ του "όχι", πάντα τις έτρωγε απο τα άλλα που ενοχλούσε. Το πρόβλημα της μαμάς του ήταν γιατί τις τρώει και δεν αντιδρά, οπότε μάλλον θα έχει πέσει δασκάλεμα στο να ρίχνει ξύλο. Α, και για να απαντήσω στην ερώτησή σας, η μαμά του είναι και αυτή καλό κορίτσι, αλλά έχει κάποια θέματα. Γενικά περιφέρεται στο πάρκο και πιάνει κουβέντα και στη συγκεκριμένη φαση που σας περιέγραψα, είπε κάτι "μή, όχι, δεν κάνει, θα φύγουμε" κλπ, αλλά όχι μόνο δεν το πήρε να φύγουν -μπας και καταλάβει το λάθος του- αλλά για να τον κάνει να ξεχάσει το δικό μας ποδήλατο του έδωσε κρακεράκια και τσίχλα. Σαν να το επιβραβεύει κιόλας δλδ! Αφήστε, δεν ξέρω τι θα γίνει στο σχολείο, σκέφτομαι να προειδοποιήσω τη δασκάλα γιατί εκεί δεν θα είμαι εγώ να σταματήσω τον δικό μου & είμαι σίγουρη οτι θα το πλακώσει αν τον πειράξει γιατί του τα έχει μαζεμένα.
Πάντως, σίγουρα η βία φέρνει βία. Ο μικρός μας που έχει φάει μερικές απο ξένα παιδάκια (μεταξύ αυτών και ο "φίλος" μας), ξέρετε τι έκανε προχθές? Πήγε στα καλά καθούμενα και έριξε μπούφλα σε ένα κοριτσάκι 10 μηνών! Να ανοίξει η γη να με καταπιεί... Εγώ τον μάλωσα, τον έβαλα να ζητήσει συγγνώμη (όσο μπορούσε να ζητήσει δλδ, 20 μηνών είναι), αλλά νομίζω το κατάλαβε. Στο μεταξύ, τον κυνηγάω απο πίσω μην το επαναλάβει. Θέλω να πω με αυτό πως είναι φυσιολογικό να βγει κάποια στιγμή μια επιθετική συμπεριφορά, αλλά οι γονείς πρέπει να είναι απο πάνω. ¨οταν όμως δεν είναι, τι κάνεις για να προστατέψεις τα παιδιά σου?

nikoleta έγραψε:
Πιστεύω ότι τέτοια συναισθήματα δημιουργούνται στα παιδιά μας ακριβώς όταν τους περνάμε ότι αδικήθηκαν και πρέπει να αντιδράσουν αλλά δεν μπορούν να το κάνουν. Ένα παιδί που το μαθαίνεις να ζει με αξιοπρέπεια χωρίς θυμό και επιθετικότητα και να λέει και ''δεν πειράζει'' νομίζω ότι δεν έχει τέτοια ''δηλητηριώδη'' συναισθήματα. Επίσεις σκεφτείτε αν μαθαίνουμε σε ένα παιδί να είναι επιθετικό και φερθεί σε ένα άλλο πιο ήσυχο παιδί έτσι άδικα τότε πως θα αντιδρούσαμε; Ένα παιδί επιθετικό δεν έχει πάντα τόσο ανεπτυγμένη κρίση για το σε ποιές περιπτώσεις μπορεί να το κάνει και σε ποιές όχι. Αν μάθει να χτυπάει ΘΑ ΧΤΥΠΑΕΙ. Όσο για το βίντεο κουκίδα, δεν κατακρίνω το παιδί (προφανώς κάποιος το έμαθε έτσι) τον γονιό κατηγορώ και ως δολοφόνο και ως ανίκανο να είναι γονιός αφού δεν μπορεί να περάσει στο παιδί του τις βασικές αξίες και τον σεβασμό προς τη ζωή.

athina24 έγραψε:ΚΑΛΗΜΕΡΑ.....ΕΜΕΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΙΚΡΟΚΑΜΩΜΕΝΗ ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η <<ΕΥΚΟΛΗ >>ΛΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ.....(ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΤΗΣ)....ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΕ...ΤΟΤΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΗ ΣΠΡΩΧΝΕΙ....ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΑΚΙ,ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ....ΟΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΠΟΛΙΚΕΣ ΣΠΡΩΞΙΕΣ Η ΜΑΡΙΑ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΒΙΑΣ,ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ....ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΤΑΗΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΗ......ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΦΤΣΕ ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΤΟΥ.....ΚΑΙ ΕΛΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΡΜΟΝΙΚΑ.....ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΤΗ ΜΑΛΩΣΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ.....ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ΒΙΑΣ,ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ(ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ,ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΔΣ ΤΣΑΚΩΜΟΥΣ)
ΕΤΣΙ ΠΡΟΩΘΩ ΤΗ ΒΙΑ?

ενα θα σου πω,διαρκειας στη σκεπαστη θα χει η δικια σου!

eledin έγραψε:Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αυτή την ανησυχία. Η κόρη μου (4) δεν αντιδρούσε όταν άλλο παιδάκι της έπαιρνε τα παιχνίδια και αυτό με ανησυχούσε ... μέχρι να έρθει ο αδερφός της (τώρα 2.5)! Τότε έμαθε να διεκδικεί, αλλά καμιά φορά του ανταποδίδει τα 'αρπαχτά' και 'κακή συμβεριφορά'. Της εξηγώ πως δεν είναι σωστο να σπρώχνουμε, χτυπάμε, δαγκώνουμε, κ.ο.κ και όπως μαλώνουμε τον Ντίνο, πρέπει να τη μαλώσω και εκείνη, κλπ. Αυτά εύκολα αφού και τα δύο παιδάκια τα 'μανατζάρεις' ως γονιός. Στη παιδική χαρά και πάλι τις ίδιες συζητήσεις κάνουμε, και άμα συμβεί κάτι με άλλο παιδί τουσ αφήνω να το λύσουν ... μέχρι να γίνει άγριο (που μόνο μία φορά) μας έχει τύχει. Αν στη τελική το άλλο παιδάκι δεν καταλαβαίνει, η γνώμη μου είναι άσε τουλάχιστον το συνέχεια αδικημένο παιδάκι να νιώσει πως υπεράσπισε τον εαυτό του. Και μετά, πηγαίνετε σπίτι και συζητήστε το μαζί, να εκφραστεί, να πεις τη γνώμη σου, να προσφέρεις άλλες λύσεις κλπ. Έτσι δεν θα μάθει από βία - θα μάθει να διεκδικεί, να σκεύτεται πως να λύνει προοβλήματα, και πως να ΜΗΝ ειναι το θύμα η το παιδάκι που όλο το σώζει η μαμά η ο μπαμπάς.
Είναι μεγάλη πρόκληση ... σε αυτή την ηλικία διαμορφώνεται και η αυτοπεποιήθηση και θετική (ελπίζουμε) εικόνα του εαυτού τους.
Καλή μας τύχη!!
Καλημέρα

και γω στην αδερφη του πονταρω βλεπω οτι τον ενοχλει να πιανει τα παιχνιδια του και τα παιρνει πισω (κατι που δεν εκανε ποτε πριν στην παιδικη χαρα,του τα επαιρναν και μετα εκλαιγε και με φωναζε...καλα ειναι μικρος αλλα καποια στιγμη σταματησα να παρεμβαινω,απλως του λεω "αφου σου το πηραν ενω επαιζες εσυ πηγαινε και παρτο πισω μονος σου") .Εχω συναντησει μια φορα μαμα οπου επαιζε ο γιος της με τον γιο μου (οταν λεμε μαζι εννοουμε παραλληλα ετσι?δεν παιζουν μαζι σε αυτες τις ηλικιες) και ο δικος της επαιρνε συνεχως αυτο που κραταγε ο δικος μου παρολο που επαιζαν με τα κουβαδακια του γιου μου,εκλαιγε λοιπον ο μικρος μου οποτε η αλλη μαμα πριν προλαβω να μιλησω ειπε στο παιδι μου "Γιαννη,παρτο πισω μονος σου αγορι μου" κ τον πηγε στο γιο της αλλα δεν του το εδωσε πισω μονη της τον ενθαρυνε να το παρει πισω και ας γκρινιαζε το δικο της παιδι. Εγινα φλυαρη,σορυ,αλλα αυτος ο τροπος της μου εκανε εντυπωση και μου αρεσε,δεν ανακατευτηκε στα μικρα αλλα εδειξε κ στο δικο μου παιδι αλλα κ στο δικο της οτι αυτα λυνονται μεταξυ τους κ οτι η μαμα δεν παιζει αυτο το ρολο του διαιτητη... Κοριτσια τα παιδια μας ειναι κλεισμενα σε ενα διαμερισμα οπου ακουν συνεχως "μη" κ "μη",στις παιδ.χαρες κ στα παρκα τα παμε για να ξεφυγουν απ την κλεισουρα,να εκτονωθει η ενεργεια τους,η επιθετικοτητα πηγαζει και απο εκει οχι μονο απο λαθος καθοδηγηση.Το παιδι πρεπει να τρεξει,να πεσει κ να χτυπησει,να ανακαλυψει πραγματα,να κοινωνικοποιηθει (κ μεσω του καυγα) οταν εμεις κανουμε τον "μπατσο" (ας μου επιτραπει η εκφραση) τι του μαθαινουμε ακριβως?Οτι η μαμακα θα ναι παντα εκει κ θα σου λυνει ολα τα προβληματα ,αλλα αυτο δεν ειναι αληθεια. Κ στο σχολειο τι θα γινει που η μαμακα δεν θα ναι παρουσα? εχω δουλεψει σε αρκετα δημοτικα,δεν ειναι δυνατον εκ των πραγματων να εισαι πανω απο ολα τα παιδακια στο διαλειμμα...κατι θα σου ξεφυγει και καποια θα μαλωσουν,ειναι αναποφευκτο. Οποτε πρεπει να μαθει να λυνει καποια θεματα μονο του.
Σορυ για το σεντονι!!!

litsakos έγραψε:

athina24 έγραψε:ΚΑΛΗΜΕΡΑ.....ΕΜΕΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΙΚΡΟΚΑΜΩΜΕΝΗ ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η <<ΕΥΚΟΛΗ >>ΛΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ.....(ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΤΗΣ)....ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΕ...ΤΟΤΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΗ ΣΠΡΩΧΝΕΙ....ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΑΚΙ,ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ....ΟΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΠΟΛΙΚΕΣ ΣΠΡΩΞΙΕΣ Η ΜΑΡΙΑ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΒΙΑΣ,ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ....ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΤΑΗΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΗ......ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΦΤΣΕ ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΤΟΥ.....ΚΑΙ ΕΛΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΡΜΟΝΙΚΑ.....ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΤΗ ΜΑΛΩΣΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ.....ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ΒΙΑΣ,ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ(ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ,ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΔΣ ΤΣΑΚΩΜΟΥΣ)
ΕΤΣΙ ΠΡΟΩΘΩ ΤΗ ΒΙΑ?

ενα θα σου πω,διαρκειας στη σκεπαστη θα χει η δικια σου!

eledin έγραψε:Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αυτή την ανησυχία. Η κόρη μου (4) δεν αντιδρούσε όταν άλλο παιδάκι της έπαιρνε τα παιχνίδια και αυτό με ανησυχούσε ... μέχρι να έρθει ο αδερφός της (τώρα 2.5)! Τότε έμαθε να διεκδικεί, αλλά καμιά φορά του ανταποδίδει τα 'αρπαχτά' και 'κακή συμβεριφορά'. Της εξηγώ πως δεν είναι σωστο να σπρώχνουμε, χτυπάμε, δαγκώνουμε, κ.ο.κ και όπως μαλώνουμε τον Ντίνο, πρέπει να τη μαλώσω και εκείνη, κλπ. Αυτά εύκολα αφού και τα δύο παιδάκια τα 'μανατζάρεις' ως γονιός. Στη παιδική χαρά και πάλι τις ίδιες συζητήσεις κάνουμε, και άμα συμβεί κάτι με άλλο παιδί τουσ αφήνω να το λύσουν ... μέχρι να γίνει άγριο (που μόνο μία φορά) μας έχει τύχει. Αν στη τελική το άλλο παιδάκι δεν καταλαβαίνει, η γνώμη μου είναι άσε τουλάχιστον το συνέχεια αδικημένο παιδάκι να νιώσει πως υπεράσπισε τον εαυτό του. Και μετά, πηγαίνετε σπίτι και συζητήστε το μαζί, να εκφραστεί, να πεις τη γνώμη σου, να προσφέρεις άλλες λύσεις κλπ. Έτσι δεν θα μάθει από βία - θα μάθει να διεκδικεί, να σκεύτεται πως να λύνει προοβλήματα, και πως να ΜΗΝ ειναι το θύμα η το παιδάκι που όλο το σώζει η μαμά η ο μπαμπάς.
Είναι μεγάλη πρόκληση ... σε αυτή την ηλικία διαμορφώνεται και η αυτοπεποιήθηση και θετική (ελπίζουμε) εικόνα του εαυτού τους.
Καλή μας τύχη!!
Καλημέρα

και γω στην αδερφη του πονταρω βλεπω οτι τον ενοχλει να πιανει τα παιχνιδια του και τα παιρνει πισω (κατι που δεν εκανε ποτε πριν στην παιδικη χαρα,του τα επαιρναν και μετα εκλαιγε και με φωναζε...καλα ειναι μικρος αλλα καποια στιγμη σταματησα να παρεμβαινω,απλως του λεω "αφου σου το πηραν ενω επαιζες εσυ πηγαινε και παρτο πισω μονος σου") .Εχω συναντησει μια φορα μαμα οπου επαιζε ο γιος της με τον γιο μου (οταν λεμε μαζι εννοουμε παραλληλα ετσι?δεν παιζουν μαζι σε αυτες τις ηλικιες) και ο δικος της επαιρνε συνεχως αυτο που κραταγε ο δικος μου παρολο που επαιζαν με τα κουβαδακια του γιου μου,εκλαιγε λοιπον ο μικρος μου οποτε η αλλη μαμα πριν προλαβω να μιλησω ειπε στο παιδι μου "Γιαννη,παρτο πισω μονος σου αγορι μου" κ τον πηγε στο γιο της αλλα δεν του το εδωσε πισω μονη της τον ενθαρυνε να το παρει πισω και ας γκρινιαζε το δικο της παιδι. Εγινα φλυαρη,σορυ,αλλα αυτος ο τροπος της μου εκανε εντυπωση και μου αρεσε,δεν ανακατευτηκε στα μικρα αλλα εδειξε κ στο δικο μου παιδι αλλα κ στο δικο της οτι αυτα λυνονται μεταξυ τους κ οτι η μαμα δεν παιζει αυτο το ρολο του διαιτητη... Κοριτσια τα παιδια μας ειναι κλεισμενα σε ενα διαμερισμα οπου ακουν συνεχως "μη" κ "μη",στις παιδ.χαρες κ στα παρκα τα παμε για να ξεφυγουν απ την κλεισουρα,να εκτονωθει η ενεργεια τους,η επιθετικοτητα πηγαζει και απο εκει οχι μονο απο λαθος καθοδηγηση.Το παιδι πρεπει να τρεξει,να πεσει κ να χτυπησει,να ανακαλυψει πραγματα,να κοινωνικοποιηθει (κ μεσω του καυγα) οταν εμεις κανουμε τον "μπατσο" (ας μου επιτραπει η εκφραση) τι του μαθαινουμε ακριβως?Οτι η μαμακα θα ναι παντα εκει κ θα σου λυνει ολα τα προβληματα ,αλλα αυτο δεν ειναι αληθεια.