litsakos έγραψε:
κοριτσι και μενα 2 ειναι ο γιος μου,μην εκνευριζεσαι με τη μαμα του ειναι φυσιολογικο αυτο που κανει σε αυτη την ηλικια,συνηθως μετα τα 3 αντιλαμβανονται το μοιρασμα,τωρα τα θελουν ολα,ακομα εξερευνουν εντονα. Καλο θα ηταν να του εξηγει ηρεμα οτι αυτο ειναι της ξαδερφουλας του και να της δωσει πισω να παρει ακτι δικο του να αρχισει ο γιος της να καταλαβαινει την εννοια της ιδιοκτησιας σιγα σιγα για να μαθει αν σεβεται και το ξενο,αλλα και εσυ μπορεις να του το πεις γλυκα,δεν ειναι κακο.

popibar έγραψε:

litsakos έγραψε:
κοριτσι και μενα 2 ειναι ο γιος μου,μην εκνευριζεσαι με τη μαμα του ειναι φυσιολογικο αυτο που κανει σε αυτη την ηλικια,συνηθως μετα τα 3 αντιλαμβανονται το μοιρασμα,τωρα τα θελουν ολα,ακομα εξερευνουν εντονα. Καλο θα ηταν να του εξηγει ηρεμα οτι αυτο ειναι της ξαδερφουλας του και να της δωσει πισω να παρει ακτι δικο του να αρχισει ο γιος της να καταλαβαινει την εννοια της ιδιοκτησιας σιγα σιγα για να μαθει αν σεβεται και το ξενο,αλλα και εσυ μπορεις να του το πεις γλυκα,δεν ειναι κακο.

Βασικα απλα διευκρυνιζω οτι εγώ εχω το αγορι που ειναι μικρο και εκεινη το κοριτσακι. Εχεις δικιο σε αυτο που λες και αυτο κανω...με όμορφο τρόπο της λεω οτι δεν κανει να του τα παιρνει απο το χερι αφου παιζει ο μικρος και μετα απο λιγο που το αφηνει ενα παιχνιδι ο δικος μου της λεω ελα να το παρεις τώρα κι εσυ...απλα με ενοχλει να αναγκαζομαι εγω να "συνετιζω" το ξενο παιδι. Αργοτερα που θα κανει τα ιδια ο δικος μου (γιατι ξερω οτι θα τα κανει) θα ειμαι απο πανω του να του μιλαω και σιγα σιγα να μαθει να μοιραζεται....και οτι καταφερω τελος παντων..χιιχι

μακαρι να ηταν ολες και ολοι πανω απο τα πιτσιρικια τους οταν πρεπει αλλα.....οποτε αναλαμβανουν οι υπολοιποι

popibar έγραψε:

litsakos έγραψε:
κοριτσι και μενα 2 ειναι ο γιος μου,μην εκνευριζεσαι με τη μαμα του ειναι φυσιολογικο αυτο που κανει σε αυτη την ηλικια,συνηθως μετα τα 3 αντιλαμβανονται το μοιρασμα,τωρα τα θελουν ολα,ακομα εξερευνουν εντονα. Καλο θα ηταν να του εξηγει ηρεμα οτι αυτο ειναι της ξαδερφουλας του και να της δωσει πισω να παρει ακτι δικο του να αρχισει ο γιος της να καταλαβαινει την εννοια της ιδιοκτησιας σιγα σιγα για να μαθει αν σεβεται και το ξενο,αλλα και εσυ μπορεις να του το πεις γλυκα,δεν ειναι κακο.

Βασικα απλα διευκρυνιζω οτι εγώ εχω το αγορι που ειναι μικρο και εκεινη το κοριτσακι. Εχεις δικιο σε αυτο που λες και αυτο κανω...με όμορφο τρόπο της λεω οτι δεν κανει να του τα παιρνει απο το χερι αφου παιζει ο μικρος και μετα απο λιγο που το αφηνει ενα παιχνιδι ο δικος μου της λεω ελα να το παρεις τώρα κι εσυ...απλα με ενοχλει να αναγκαζομαι εγω να "συνετιζω" το ξενο παιδι. Αργοτερα που θα κανει τα ιδια ο δικος μου (γιατι ξερω οτι θα τα κανει) θα ειμαι απο πανω του να του μιλαω και σιγα σιγα να μαθει να μοιραζεται....και οτι καταφερω τελος παντων..χιιχι

pitsicoco έγραψε:

popibar έγραψε:

litsakos έγραψε:
κοριτσι και μενα 2 ειναι ο γιος μου,μην εκνευριζεσαι με τη μαμα του ειναι φυσιολογικο αυτο που κανει σε αυτη την ηλικια,συνηθως μετα τα 3 αντιλαμβανονται το μοιρασμα,τωρα τα θελουν ολα,ακομα εξερευνουν εντονα. Καλο θα ηταν να του εξηγει ηρεμα οτι αυτο ειναι της ξαδερφουλας του και να της δωσει πισω να παρει ακτι δικο του να αρχισει ο γιος της να καταλαβαινει την εννοια της ιδιοκτησιας σιγα σιγα για να μαθει αν σεβεται και το ξενο,αλλα και εσυ μπορεις να του το πεις γλυκα,δεν ειναι κακο.

Βασικα απλα διευκρυνιζω οτι εγώ εχω το αγορι που ειναι μικρο και εκεινη το κοριτσακι. Εχεις δικιο σε αυτο που λες και αυτο κανω...με όμορφο τρόπο της λεω οτι δεν κανει να του τα παιρνει απο το χερι αφου παιζει ο μικρος και μετα απο λιγο που το αφηνει ενα παιχνιδι ο δικος μου της λεω ελα να το παρεις τώρα κι εσυ...απλα με ενοχλει να αναγκαζομαι εγω να "συνετιζω" το ξενο παιδι. Αργοτερα που θα κανει τα ιδια ο δικος μου (γιατι ξερω οτι θα τα κανει) θα ειμαι απο πανω του να του μιλαω και σιγα σιγα να μαθει να μοιραζεται....και οτι καταφερω τελος παντων..χιιχι

Μέσα σε όλα τα άλλα, να σας πω τι δεν καταλαβαίνω? Αυτό το να μάθει να μοιράζεται το παιδί? Σίγουρα στο σπίτι του, με την οικογένειά του, με το αδελφάκι του, με τους φίλους του, ναι. Αλλά γιατί να μάθει να μοιράζεται με τα ξένα παιδιά? Υπάρχουν παιδιά στην παιδική χαρά που δεν φέρνουν ποτέ οι μαμάδες τους παιχνίδια και γι αυτό πάνε & αρπάζουν των άλλων. Ή άλλα που ακόμα και αν φέρνουν δεν θέλουν να τα μοιραστούν. Γιατί λοιπόν να επιμένω εγώ να μαθω να μοιράζεται το δικό μου το παιδί? Έτσι & αλλιώς εγώ δεν τα αφήνω να παίρνουν τα ξένα πράγματα, εκτός & αν είναι κάποιου γνωστου και αφού το ζητήσουν ευγενικά. Και φυσικά αν τους το αρνηθούν τους εξηγώ πως δεν είναι δικό μας και φεύγουμε. Ακόμα και αν τσινίσουν (ο μικρός δλδ καμιά φορά φωνάζει) εγώ επιμένω και τα απομακρύνω. Επιπλέον να σας πω οτι μας έχουν σπάσει 4 αυτοκινητάκια στην παιδική χαρά και μας έχουν χάσει άλλα τόσα (και κανείς δεν μας είπε καν συγγνώμη). Α, και το άλλο, έχω βρει 2-3 φορές την τσάντα μου -που αφήνω στο καρότσι- ανοιχτή γιατί το παιδάκι που σας έχω αναφέρει στο αρχικό ποστ έψαχνε να βρει τα μπουκαλάκια που κάνουμε σαπουνόφουσκες. Και μιλάμε είχαν πέσει όλα έξω, κλειδιά, πορτοφόλι, κινητό, μωρομάντηλα...

να σου πω κατι?....σαν να εχεις ενα point για το μοιρασμα...δεν το χα σκεφτει ετσι,το χα δεδομενο οτι ειναι ωραιο να μοιραζεται. Αλλα κ στη ζωη μετα σαν ενηλικες δεν θα ανι καλο να μοιραζονται ευκολα?δεν θα διευκολυνει τις σχεσεις τους αυτο?
θα το σκεφτω αυτο που γραφεις παντως

υγ αυτο με την τσαντα που αναφερεις το χει κανει 2 φορες ο γιος μου,πηγε και ανοιξε ξενη τσαντα,αισθανθηκα αβολα γιατι την 2η φορα ηταν μιας τουριστριας (τωρα στις διακοπες μας)κ φρικαρε λιγο αυτη η ξινη, την 2η φορα ημουν αυστηρη και το καταλαβε ο μικρος οτι δεν πρεπει. Αβολη κατασταση!

litsakos έγραψε:να σου πω κατι?....σαν να εχεις ενα point για το μοιρασμα...δεν το χα σκεφτει ετσι,το χα δεδομενο οτι ειναι ωραιο να μοιραζεται. Αλλα κ στη ζωη μετα σαν ενηλικες δεν θα ανι καλο να μοιραζονται ευκολα?δεν θα διευκολυνει τις σχεσεις τους αυτο?
θα το σκεφτω αυτο που γραφεις παντως

litsakos έγραψε:υγ αυτο με την τσαντα που αναφερεις το χει κανει 2 φορες ο γιος μου,πηγε και ανοιξε ξενη τσαντα,αισθανθηκα αβολα γιατι την 2η φορα ηταν μιας τουριστριας (τωρα στις διακοπες μας)κ φρικαρε λιγο αυτη η ξινη, την 2η φορα ημουν αυστηρη και το καταλαβε ο μικρος οτι δεν πρεπει. Αβολη κατασταση!

Ευάκι έγραψε:η λυση ειναι μια!!!θα ανοιξουμε σχολη καρατε!!!η αθηνα η Tziz (αφου γεννησει) κι εγω!!!θα μαθουμε στα παιδια σας πως να δερνουν και η κουκιδα θα τους μαθει πως να χρησιμοποιουν σωστα την τεχνη που θα μαθουνε!!!!!!!!διοτι ως γνωστον "μαθε τεχνη κι αστηνε κι αν πεινασεις πιαστηνε"!!!στην περιπτωση μας αν σε δειρουν πιαστηνε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tziz έγραψε: Πόσο συμφωνώ.... στο "μοίρασμα"....

Στην παιδική χαρά να παίρνετε παιχνίδια που δε σας νοιάζει/πειράζει αν σπάσουν ή χαθούν.

Αλλά και πάλι, πιστεύω ότι τα παιχνίδια τύπου αυτοκινητάκια είναι για μέσα στο σπίτι. Στην παιδική χαρά πάμε για να ασκήσουν το σώμα τους (να κάνουν τσουλήθρα, κούνια, να σκαρφαλώσουν, να κάνουν κωλοτούμπες κ.ά.). Το "αυτοκινητάκι" εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε "σφαιροβολία". Το ψεύτικο σπαθί σε ρόπαλο κ.ο.κ.
Αν ανοίξει κάνα κεφάλι, κανείς δε θα σκεφτεί, "ποιος το ξεκίνησε". Όλοι θα πουν πως το παιδάκι που το πέταξε/σήκωσε/κάρφωσε είναι ο φταίχτης....

Προσέξτε λοιπόν...

pitsicoco έγραψε:
Μέσα σε όλα τα άλλα, να σας πω τι δεν καταλαβαίνω? Αυτό το να μάθει να μοιράζεται το παιδί? Σίγουρα στο σπίτι του, με την οικογένειά του, με το αδελφάκι του, με τους φίλους του, ναι. Αλλά γιατί να μάθει να μοιράζεται με τα ξένα παιδιά? Υπάρχουν παιδιά στην παιδική χαρά που δεν φέρνουν ποτέ οι μαμάδες τους παιχνίδια και γι αυτό πάνε & αρπάζουν των άλλων. Ή άλλα που ακόμα και αν φέρνουν δεν θέλουν να τα μοιραστούν. Γιατί λοιπόν να επιμένω εγώ να μαθω να μοιράζεται το δικό μου το παιδί? Έτσι & αλλιώς εγώ δεν τα αφήνω να παίρνουν τα ξένα πράγματα, εκτός & αν είναι κάποιου γνωστου και αφού το ζητήσουν ευγενικά. Και φυσικά αν τους το αρνηθούν τους εξηγώ πως δεν είναι δικό μας και φεύγουμε. Ακόμα και αν τσινίσουν (ο μικρός δλδ καμιά φορά φωνάζει) εγώ επιμένω και τα απομακρύνω. Επιπλέον να σας πω οτι μας έχουν σπάσει 4 αυτοκινητάκια στην παιδική χαρά και μας έχουν χάσει άλλα τόσα (και κανείς δεν μας είπε καν συγγνώμη). Α, και το άλλο, έχω βρει 2-3 φορές την τσάντα μου -που αφήνω στο καρότσι- ανοιχτή γιατί το παιδάκι που σας έχω αναφέρει στο αρχικό ποστ έψαχνε να βρει τα μπουκαλάκια που κάνουμε σαπουνόφουσκες. Και μιλάμε είχαν πέσει όλα έξω, κλειδιά, πορτοφόλι, κινητό, μωρομάντηλα...

μανουλα έγραψε:Αγορακι γνωστης μου δαγκωνει κοριτσια αν δεν γινει το δικο του η του πεις κατι κ θυμωσει ερχεται κ σε δαγκωνει κ μαλιστα δυνατα μη βρε καλο μου ..τιποτα αυτο.Ε τοτε τι κανεις; δεν τραβας κ λιγο μαλλι;

Tziz έγραψε:pitsicoco καλά έκανες.
Όσο για αυτό που λέει η angel πιο πάνω, κι αυτό σωστό. Λες κάτι στο παιδάκι για να το "φοβερίσεις"!
Έτσι. Στα παιδάκια πρέπει να φερόμαστε -όταν χρειάζεται- κι εμείς οι ίδιοι σαν παιδιά. Έτσι γινόμαστε πιο "πιστευτοί" (μερικές φορές)...
Έχω κάνει στα ψέματα ότι κλαίω και πονάω (αφού με χτύπησε) και είπα -μιξοκλαίγοντας- "Θα το πω στη μαμά μου!" κι εκείνο τρόμαξε και δε με ξαναπλησίασε! Τρόμαξε πολύ το κακόμοιρο βέβαια, αλλά ούτε χρειάστηκε να το μαλώσω ούτε τίποτα. Χαχαχα! Ψάρωσε!

popibar έγραψε:Βρε κοριτσια εχετε δικιο σε ολα. Εγω ακομα δεν τον εχω παει παιδικη χαρα ειναι μικρος...
Οταν λεω να μοιραζεται εννοω να παιζει οσο γινετε σωστα με αλλα παιδια, σε πρωτη φαση με τα ξαδερφακια του που ειναι ολα κοντα σε ηλικια.
Τώρα οσο για τους "κανονες" της παιδικης χαρας δεν τους ξερω ακομα.
Σιγουρα ομως ειναι πολλες οι μαμαδες που καθονται, αραζουν και απλα αφηνουν τα παιδια τους να ενοχλουν ολους τους αλλους εκτος απο εκεινες. Και σιγουρα αυτο το εχετε παρατηρησει και σε χωρους οπως καφετεριες και ταβερνες...