1 ΦΟΒΑΜΑΙ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.!! Τετ Σεπ 25, 2013 2:27 pm
Bebamou
Πανταχού παρούσα!
Καλησπερα σε ολες,πηρα την αποφαση να γραψω το προβλημα μου κι εγω,γιατι πραγματικα εχω αρχισει και χανω τα λογικα μου.θα προςπαθηςω αρχικα να ειμαι περιεκτικη.Πριν απο περιπου ενα χρονο γεννησα ενα πανεμορφο κοριτσακι,ηθελα παρα πολυ ενα παιδακι,ηθελα να ζησω και το θαυμα της φυσιολογικης γεννας πραγμα που τελικα δεν εγινε..αλλη ιστορια αυτη
Το μωρο μου δεν θηλασε ποτε,πραγμα που με πειραξε πολυ,αποφασισα να μηνξαναγυρισω στη δουλεια για να μεγαλωσω το παιδι μου,οπως εγω θα ηθελα,πραγμα που επισης δεν εγινε.Ειμαι μονη και μονη βοηθεια η πεθερα,οπου σε πολλα σημεια ανατροφης "περασε" το δικο της,φταιω γιατι ποτε δεν εμαθα να λεω οχι,οχι τωρα απο τοτε που γνωρισα τον ανδρα μου.Προσπαθω να παρω τα πανω μου αλλα πλεον δεν μπορω.
Δεν ξερω αν περναω καταθλιψη,αλλα εχω τα εξης προβληματα.
Καταρχην το παιδι πρεπει να αρχισει να τρωει κανονικα και οχι πολτοποιημενα φαγητα κι εγω τρεμω και μονο στην ιδεα του πνιγμου,οποτε δν μπορω με τιποτα να το κανω,η δε πεθερα που και καλα βοηθαει,φοβατε περισσοτερο απο εμενα.
Δευτερον το παιδι εχει μαθει να κοιματε αγκαλια και μονο στο κρεβατι μας και αυτο γινεται και στο δεκατιανο και στον μεσημεριανο υπνο,οπου εγω πρεπει να ειμαι διπλα της,αρα δεν μπορω να κανω τιποτε αλλο σπιτι
Τριτον δεν εχω κανεναν ανθρωπο κοντα στην ηλικια μου να κανω παρεα,να μιλησω,να ξεσκασω,το προγραμμα μου καθε μερα ειναι,ξυπνημα,γαλα,εγω καφε στα γρηγορα,μαγειρεμα,υπνος δεκατιανο,πεθερα για συμπαρασταση στο ταισμα της φρουτοκρεμας,παιδεμα για να την ταισω φρουτο και παιδεμα να την κοιμησω,υπνος τελικα με μενα πλαι,φαγητο,αντρας που ερχεται απο την δουλεια,απογευματινο,παιχνιδι κ αγκαλιες με το μωρο συνηθως μαζι μου γιατι εχει κ μια εξαρτηση,μπανιο,γαλα κουνημα και υπνο.
Μουτρα απο τον συζυγο γιατι θελει και σεξ κι εγω αρνουμε και τουμπαλιν.ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΕ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
Φανταζομουν πως οταν κανεις παιδι,αλλαζει ολη σου η ζωη και εχει πολλες δυσκολιες,αλλα εγω εχω χασει τον εαυτο μου,ειμαι μονο μανα,συζυγος και νοικοκυρα.
Συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα,απλα νιωθω πολυ μεγαλη αναγκη να μικησω σε καποιον,ευχαριστω.
Το μωρο μου δεν θηλασε ποτε,πραγμα που με πειραξε πολυ,αποφασισα να μηνξαναγυρισω στη δουλεια για να μεγαλωσω το παιδι μου,οπως εγω θα ηθελα,πραγμα που επισης δεν εγινε.Ειμαι μονη και μονη βοηθεια η πεθερα,οπου σε πολλα σημεια ανατροφης "περασε" το δικο της,φταιω γιατι ποτε δεν εμαθα να λεω οχι,οχι τωρα απο τοτε που γνωρισα τον ανδρα μου.Προσπαθω να παρω τα πανω μου αλλα πλεον δεν μπορω.
Δεν ξερω αν περναω καταθλιψη,αλλα εχω τα εξης προβληματα.
Καταρχην το παιδι πρεπει να αρχισει να τρωει κανονικα και οχι πολτοποιημενα φαγητα κι εγω τρεμω και μονο στην ιδεα του πνιγμου,οποτε δν μπορω με τιποτα να το κανω,η δε πεθερα που και καλα βοηθαει,φοβατε περισσοτερο απο εμενα.
Δευτερον το παιδι εχει μαθει να κοιματε αγκαλια και μονο στο κρεβατι μας και αυτο γινεται και στο δεκατιανο και στον μεσημεριανο υπνο,οπου εγω πρεπει να ειμαι διπλα της,αρα δεν μπορω να κανω τιποτε αλλο σπιτι
Τριτον δεν εχω κανεναν ανθρωπο κοντα στην ηλικια μου να κανω παρεα,να μιλησω,να ξεσκασω,το προγραμμα μου καθε μερα ειναι,ξυπνημα,γαλα,εγω καφε στα γρηγορα,μαγειρεμα,υπνος δεκατιανο,πεθερα για συμπαρασταση στο ταισμα της φρουτοκρεμας,παιδεμα για να την ταισω φρουτο και παιδεμα να την κοιμησω,υπνος τελικα με μενα πλαι,φαγητο,αντρας που ερχεται απο την δουλεια,απογευματινο,παιχνιδι κ αγκαλιες με το μωρο συνηθως μαζι μου γιατι εχει κ μια εξαρτηση,μπανιο,γαλα κουνημα και υπνο.
Μουτρα απο τον συζυγο γιατι θελει και σεξ κι εγω αρνουμε και τουμπαλιν.ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΕ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
Φανταζομουν πως οταν κανεις παιδι,αλλαζει ολη σου η ζωη και εχει πολλες δυσκολιες,αλλα εγω εχω χασει τον εαυτο μου,ειμαι μονο μανα,συζυγος και νοικοκυρα.
Συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα,απλα νιωθω πολυ μεγαλη αναγκη να μικησω σε καποιον,ευχαριστω.