1 μονη μητερα Παρ Ιαν 03, 2014 1:07 pm
le petit prince
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
υπαρχει καμια μανουλα εδω που να μεγαλωνει μονη της το παιδακι της ενω χωρις την παρουσια του μπαμπα?
Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε
Leda Leda έγραψε:Καλημέρα!!!!!Εγώ ευτυχώς έχω τον αντρούλη μου και περιμένουμε το πρώτο μας παιδάκι όμως μια πολύ καλή μου φίλη δυστυχώς τον έχασε και αναγκάζεται να μεγαλώνει μόνη το παιδάκι της...Είναι πολύ δύσκολο και είστε πραγματικά αξιοθαύμαστες όσες το κάνετε!!!!!Το γυναικείο φύλο είναι το ισχυρό τελικά και όλα τα καταφέρνει!!!!!
ο πατερας του μικρου ομως θα εχει την δυνατοτητα να το βλεπει?marla.abeth έγραψε:Καλη χρονια!! Εγω δεν εχω παντρευτει, κυριως μενω με τον πατερα του μικρου ομως.Αλλα σε 1 χρονο περιπου που θα συνεχισω τις σπουδες μου κ θα μετακομισω, θα ειμαι μονη μου με τον μικρο!
Έχει επεξεργασθεί από τον/την marla.abeth στις Σαβ Ιαν 04, 2014 10:51 am, 1 φορά
εγω ειμαι εντελως αλλη περιπτωση εγω τον μεγαλωνω οντως μονη μουmarla.abeth έγραψε:Ναι, οποτε θελει θα ερχεται αν τελικα δεν μετακομισει εκει, κ σιγουρα στις διακοπες!Απλα δεν εχουμε παντρευτει, οποτε θεωτηρικα ειμαι ανυπαντρη μητερα.Εσυ?
εγω εχασα τον πατερουλη του μικρου μου πολυede έγραψε:Ενταξει διαφορετικο δεν ειμαι παντρεμενη αλλα ειμαι με τον μπαμπα, διαφορετικο ειμαι παντρεμενη και ο αντρας μου ειναι ναυτικος και διαφορετικό ΕΙΜΑΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ. Πραγματικά γυναίκες που μεγαλώνουν τα παιδια τους μονες τους και μα΄λιστα απο επειλογη την θαυμάζω πραγματικά. Αυτες θεωρω ηρωιδες. Πρεπει να ειναι δυσκολο και οικονομικα,πρακτικά, ηθικα,ψυχολογικά κοινωνικά κλπ. Μπράβο σου!1000 μπραβο !!!!!!
Πω πω . ειναι δυσκολο. ειχαμε ενα φιλο που ''εφυγε'' περυσι και αφησε γυναικα και παιδια 5 ετων και γνωριζω οτι ειναι πολυ δυσκολο απο την πλευρα της μητερας. Και απο θεμα δουλειας και η ψυχολογια χαλια. Τι να πω ? Μονο δυναμη και ολα ευτυχως ή δυστυχως παιρινουν ξανα (οσο γινεται) τον ''φυσιολογικο'' τους ρυθμο.le petit prince έγραψε:εγω εχασα τον πατερουλη του μικρου μου πολυede έγραψε:Ενταξει διαφορετικο δεν ειμαι παντρεμενη αλλα ειμαι με τον μπαμπα, διαφορετικο ειμαι παντρεμενη και ο αντρας μου ειναι ναυτικος και διαφορετικό ΕΙΜΑΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ. Πραγματικά γυναίκες που μεγαλώνουν τα παιδια τους μονες τους και μα΄λιστα απο επειλογη την θαυμάζω πραγματικά. Αυτες θεωρω ηρωιδες. Πρεπει να ειναι δυσκολο και οικονομικα,πρακτικά, ηθικα,ψυχολογικά κοινωνικά κλπ. Μπράβο σου!1000 μπραβο !!!!!!
προσφατα και αντιμετωπιζω την μοναξια μου αλλα και το μεγαλωμα του μικρου μου και πολλα ακομα...ανεβαινω το γολγοθα αλλα ηθελα να το μοιραστω γιατι οταν ο πονος μοιραζεται καπως μαλακωνει...αλλωστε ξερω οτι υπαρχουν πολλες σαν και εμενα και ηθελα να κανω εγω την αρχη .....
οχι δεν βλεπω κσποιον ειδικο στην σρχη πηγα αλλα δεν με βοηθησε και ετσι συνεχιζω μονη μου με βοηθαει να συζηταω και ειδικα με ατομα που εχουν περασει κατι παρομοιο και τα βλεπω που ξαναβρισκουν τους ρυθμους τους και καποιοι απο αυτους ξαναφτιαχνουν και την ζωη τους και χαιρομαι πραγματικα για αυτους ακομα και αν εμενα μου φαινετα αδιανοητο να κανω κατι ξανα με καποιον αλλο ανθρωπο.οσο για τον γιο μας <<ευτυχως>>ειναι μικρουλης και δεν εχει μνημες απο τον πατερουλη του απλα εγω δεν θελω να του περναω ολη μου την θλιψη στο μωρο και ετσι ειμαι ολη μερα μια καλοκουρδισμενη χαμογελαστη και προσχαρη μανουλα και ετσι χωρις να το καταλαβαινει το μικρο μου μου προσφερει το καλυτερο γιατρικο για τις πληγες μου την απλοχερη αγαπη του..κοριτσια ευχαριστω ολες σας θερμα που μου απαντατε ξερω οτι ειναι ενα δυσκολο θεμα αλλα δυστυχως αληθινο.....karlinaki έγραψε:Πραγματικα μπράβο σου,έχω μια πολύ καλή μου φίλη που κ εκείνη έχασε τον άντρα της πρίν απο 1 χρόνο κ μεγαλώνει μόνη της το παιδάκι της.
Βλέπει ψυχολόγο κ εκείνη κ το παιδί,γιατί εκτός απο την δική της θλίψη κ τις οικονομικές δυσκολίες έχει να αντιμετοπίσει κ την θλίψη κ την απώλεια που νοιώθει το παιδί της.
Δν ξέρω αν το κάνεις κ εσύ πάντος απο οτι μο είπε τους βοήθησε πολύ.
το παλευει ομως η φιλη σου ετσι δεν ειναι?τα παιδια πως ειναι?lusso έγραψε:Πριν δυο χρόνια χάσαμε έναν πολύ καλό μου φίλο,δυστυχώς άφησε πίσω του γυναίκα με τρία παιδιά.Πολύ δύσκολες καταστάσεις αλλά αυτό που λέει ο λαός ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός είναι όντως αλήθεια.
ευχαριστω πολυ να σαι καλα ευτυχως δεν εχω θεμα οικονομικο οσο συναισθηματικο....και σε αυτο μονο οι φιλοι και η συζητηση βοηθαει..αλλωστε δυστυχως δεν ειναι μονο η επιβιωση που στην δικη μου περιπτωση ημουν πολυ τυχερη γιατι εχω δικο μου σπιτι και τους γονεις μου που βοηθανε πολυ οποτε λεω και δοξα τω θεοfilenada έγραψε:le petit prince ειλικρινά αν μπορούμε να σε βοηθήσουμε σε κάτι κοπέλα μου.......πώς τα βγάζεις πέρα???
μονο ατομα που σε αγαπανε πολυ και σε καταλαβαινουν μπορουν να σε βοηθησουν να κανεις βηματα γιατι το παιδια εχουν αναγκη απο υγιη ατομα διπλα τους οποτε και την θλιψη και την στεναχωρια την αφηνεις εξω απο το σπιτι σου....και ετσι δυσκολα ειναι για ολους .καποιοι δυσκολευοMIKROULA!! έγραψε:Δυσκολο να μεγαλωνεις μονη μια μανουλα το παιδακι της.υπομονη και κουραγιο.μια γνωστη μου ειναι σε παρομοια κατασταση και οντως τα συναισθηματα της κοπελας,καποιες φορες ειναι...αστα..τουλαχιστον να υπαρχουν ατομα που στηριζουν τετοιες καταστασεις...
Παρόμοια θέματα
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης