Καλησπέρα! Χρόνια πολλά, καλή χρονιά!! Κορίτσια και αγόρια του forum, εσείς πιστεύετε;; Εγώ πάντα το φοβόμουν το μάτι αλλά με τα χθεσινά γεγονότα είμαι στα πρόθυρα να καλέσω παπά για ευχέλαιο! Λοιπόν ξεκινάω το σεντόνι μου!!
Χτες λόγω της ονομαστικής εορτής του συζύγου μου είχα καλεσμένους στο σπίτι. Την προηγούμενη μέρα είχα τηλ. στην θεία μου (αδερφή του πατέρα μου) για τα χρόνια πολλά και να τους καλέσω στο τραπέζι. Αρχικά είπε ότι όλοι δουλεύουν και δεν θα μπορέσει αλλά λίγο πριν κλείσουμε το τηλ. μου είπε ότι ίσως περάσει αυτή για λίγο. Ε την επόμενη ήρθε από τις 6 στο σπίτι, πάνω στην φούρια μου και καλά για να βοηθήσει. Την κερνάω, κάθετε λίγο και κατά τις 7 μπαίνει στην κουζίνα και ρωτάει τι να κάνει. Είχα φαγητό στην εστία και στον φούρνο, της λέω για δες αν χρειάζεται να χαμηλώσω τον φούρνο μην αρπάξει το φαγητό. Κοιτάει και λέει "κοίτα ωραίο σύστημα που έχεις εσύ και σέρνεται έξω το ταψί όχι σαν εμένα που πρέπει να το κρατάω με το χέρι για να το κοιτάξω". 8 παρά κάνει ένα μπαμ και πέφτει το ρεύμα. Τρέχει ο άντρας μου στον πίνακα, όλα πάνω, μου λέει θα έκλεισε ο γενικός από κάτω. Τον ανοίγει και αμέσως πάλι μπαμ! Λέω κάτσε να κλείσω ότι συσκευή έχω ανοιχτή να δούμε που είναι το πρόβλημα. Με τα πολλά ανακαλύπτω ότι φταίει ο φούρνος. Για να μην τα πολύ λέω κάναμε άλλες 2 προσπάθειες να τον ανοίξουμε μέχρι που μάλλον κάηκε! Τώρα δουλεύει μόνο η εστία από πάνω. Τα έπαιξα, ο κόσμος άρχισε να έρχεται κι εγώ να τρέχω να βρω φουρνάκι για να τελειώσω το μαγείρεμα. Ξυπνάει ο μικρός μου (10.5 μηνών) και τρέχει να το πάρει, κλάμα.. Αρχίζει η θεία μου "κοίτα που δεν με θέλει και κοίτα που κλαίει και με ξέχασε κτλ κτλ". Τον πιάνει ο νονός του, χάρες το μωρό, του γελούσε τον φιλούσε! Κάθεται στην καρέκλα ο άνθρωπος με το παιδί αγκαλιά και γυρίζει και του λέει η θεία "μα δες πως σε θέλει εσένα ενώ εμένα καθόλου. Κοίτα πόσο ωραία κάθεται μαζί σου" μπροστά στα μάτια μας φεύγει το μωρό από τα χέρια του νονού σαν τσουβάλι και πέφτει κάτω!    Αποτέλεσμα; Ένα τεράστιο καρούμπαλο στο κεφάλι! Ευτυχώς το παιδί είναι μια χαρά! Αλλά εμείς πάθαμε σοκ! Το περνάμε και αυτό. Εκεί που τρώγαμε ωραία και καλά, σηκώνεται πάλι η θεία και πάει να πλύνει κάτι πιάτα. Ρε θεία ας τα σε παρακαλώ θα τα κάνω μετά εγώ, αυτή "εγώ τέλειωσα άσε να σου κάνω μερικά μην τα κάνεις όλα μαζί μετά και πάθεις καμία ζημιά". Ορκίζομαι ότι δεν σας λέω ψέματα, δεν πρόλαβε να πλύνει 3 πιάτα και την ακούω να λέει "πω πω νερά.." Άνοιξε ο σωλήνας από κάτω και πλημμύρισε η κουζίνα! Να τρέχω με σφουγγαρίστρες και κουβά μπροστά στο κόσμο! Λέω δεν αντέχω άλλο κάτι πολύ κακό θα συμβεί δεν είναι δυνατόν!! Όλοι να κάνουμε τον σταυρό μας. Κουτσά στραβά ήρθε η ώρα που η θεία θέλει να φύγει. Φεύγοντας λέει στον νονό "Εσύ μένεις μακριά ε; Να προσέχεις στον δρόμο με το αμάξι" και σ εμένα "Έχω κι εγώ προβλήματα στο σπίτι μου αλλά κι εσένα δεν σου λείπουν οι ζημιές..". Ο νονός μέχρι να φτάσει σπίτι του είχε κλ.... μέντες από τον φόβο του κι εγώ πάω να ανάψω τα σποτάκια που είχα στο πάσο και κάηκαν! Ε όχι πείτε μου τώρα είναι όλα αυτά τυχαία; Δηλαδή πόσο πια;; Ο άντρας μου χρόνια τώρα γρουσούζα την φωνάζει κι έχουμε μαλώσει πολλές φορές γι αυτό. Μήπως δεν έχει και τόσο άδικο τελικά;;