Μανούλες την καλημέρα μου.
Έχω ένα θέμα και θέλω βοήθεια ή κάποια συμβουλή, ή να μου πείτε αν είμαι υπερβολική!!!
Συγγνώμη προκαταβολικά για το μεγάλο μήνυμα αλλά θέλω να τα παραθέσω όσο γίνεται αναλυτικά για να καταλάβετε.
Στην οικογένειά μου είμαστε όλοι γαλανομάτηδες και όλοι εκτός από εμένα είναι σαββατογεννημένοι (εγώ είμαι Κυριακή).
Την Παρασκευή ήρθε η μητέρα μου να καθαρίσει το σπίτι με μια αδερφή της και το παιδί από την ώρα που γυρίσαμε από τον παιδικό γκρίνιαζε, δεν έφαγε σχεδόν τίποτα, έπεφτε συνεχώς και κοπανούσε το κεφάλι του στο πάτωμα και τον τοίχο. Ζήτησα να μου τον "ξεματιάσουν" και μου είπαν ότι ήταν πολύ ματιασμένος, να τον περπατήσω και να τον αλλάξω ρούχα. Μέχρι να τον πάρει ο ύπνος τσίριζε και με έσφιγγε πάνω του. Κάποια στιγμή ηρέμησε, κοιμήθηκε και τον έβαλα στην κούνια.
Το Σάββατο όλη μέρα κοιμόταν. Το μεσημέρι του Σαββάτου ήρθε η αδερφή μου να τον δει και είχαμε πάλι τα ίδια αλλά σε πιο ήπια μορφή ευτυχώς. Με τα χίλια ζόρια τον έβαλα το βράδυ για ύπνο και κοιμόταν σαν "πτώμα" για πάνω από 10 ώρες εντελώς νηστικός.
Και δυστυχώς, την Κυριακή ήρθαν οι γονείς μου με την αδερφή μου να τον δουν και να του φέρουν δώρα για τη γιορτή του που είναι την Πέμπτη. Περιττό να σας πω πόσες φορές προσπάθησε να περπατήσει και έπεφτε, πόσες φορές πήγε στον τοίχο να κοπανήσει το κεφάλι του, τι τσιρίδες είχαμε μέχρι τα ξημερώματα που κατάφερε να κοιμηθεί. Κι εννοείται χωρίς φαγητό ή γάλα το καημένο... Είναι πολλές συμπτώσεις μαζεμένες για να είναι συμπτώσεις ρε γμτ...
Η απάντηση της μάνας μου είναι το κλασικό "ε, αφού το ματιάζουμε το παιδί σου δεν θα το ξαναδούμε!!" Είναι το μόνο εγγόνι στην οικογένειά μου και τον λαχταράνε οι γονείς μου αλλά τι να κάνω κι εγώ που παιδευόμαστε μόλις φύγουν?
Πείτε μου τη γνώμη σας βρε κορίτσια, τι μπορώ να κάνω? Είναι πολύ μικρός για να του βάζω καρφί στην τσέπη του, θα χτυπήσει! Πώς μπορώ να το προστατεύσω το καημένο? Έχετε κάτι να προτείνετε???