Κοριτσάκι μου λυπάμαι πολύ όταν ακούω τέτοιες καταστάσεις. Εγώ συμφωνώ σχεδόν με όλες τις κοπέλες, αλλά σε κάποια σημεία. Ναι, δε χρειάζονται τα παιδιά να περάσουν ένα τέτοιο κλίμα 'για να μην ξεσπιτωθούν'. Βέβαια για ένα παιδί είναι πιο αγχωτικό να βλέπουν να καταρρέει το σπιτικό τους, παρά το σπίτι τους, ελπίζω να με εννοείς. Ναι, ας υποψιαστεί ότι πλέον προχώρησες. ΌΜΩΣ, αυτά τα δυο μπορεί να τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου. Εγκαταλείπεις τη συζυγική εστία και μάλιστα στολισμένη για να πας στον γκόμενο. Ποιός είναι ο λάθος σύζυγος και γονιός τώρα;
Ναι να τον κάνεις να ζηλέψει, αν θες, δείχνοντας αδιαφορία. Έτσι θα έχει υποψία, όχι όμως ενδείξεις ή αποδείξεις.

Αν θέλεις να διεκδικήσεις οποιαδήποτε διατροφή ή περιουσιακό στοιχείο για τα παιδιά σου, αν θέλεις να κρατήσεις την αξιοπρέπειά σου και να μην έχει τίποτα να σου προσάψει, αν θες να σταθείς στο ύψος σου κυρία, δείξε λίγη ψυχραιμία και μην κάνεις τίποτα αν δε μιλήσεις με έναν καλό δικηγόρο. Όταν πάρεις τις αποφάσεις σου, τότε κινείσαι μια και καλή.

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως αυτός έχει μιλήσει με δικηγόρο και ίσως γι' αυτό σου κάνει ψυχολογικό πόλεμο να φύγεις;

Εγώ θα φρόντιζα να είμαι τυπική, ψύχραιμη, κι αδιάφορη απέναντί του. Και ταυτόχρονα καλύτερος γονέας απ' αυτόν. Ούτε θα άνοιγα τα χαρτιά μου να του πώ ότι ξέρω για την γκόμενα. Κι όταν θα ζητούσα διαζύγιο θα είχα φροντίσει να βρω και που να πάω με τα παιδιά, αν κι εφόσον είναι οκ νομικά. Τότε, ναι, εννοείται ότι θα τα έπαιρνα απ' αυτό το κλίμα και την αξιοπρέπειά μου μαζί.

Δε θα έκανα όμως πιο πριν καμία κίνηση γιατί μέσα στο θυμό ή στην απόγνωσή μας, τις βεβιασμένες κινήσεις που κάνουμε συνήθως τις πληρώνουμε!

Καλησπερα στα κοριτσια!

Δεν θα απαντησω στην θεματοθετρια γιατι απο την στιγμη που ΚΑΜΙΑ μας εδω μεσα ΔΕΝ ειναι στη θεση της, σαφεστατα δεν μπορουμε να της δωσουμε συμβουλη. Κακα τα ψεματα εξω απο το χορο πολλα τραγουδια ξερουμε ολες.
Ακομα και καποιες που ισως να το εχουν περασει, καθε σχεση ειναι μοναδικη οποτε αυτο που δουλεψε σε μενα σε καποια αλλη μπορει να μην ειναι ο σωστος τροπος προσεγγισης.

Ομως θα πω αυτο, η ΔΟΥΛΕΙΑ ειναι σημαντικη..Ειναι πολυ σωστο και ιδανικο μια γυναικα να ειναι σπιτι της να μεγαλωνει τα παιδια της (ομορφος κοσμος, αγγελικα πλασμενος...αλλα για τις μαναδες και τις γιαγιαδες μας) αλλα αν δεν δουλευει δυστυχως οταν τα πραγματα δεν πανε οπως τα περιμενουμε καταληγουμε σε τετοιες καταστασεις.
Θεωρω οτι αν ειμαστε ανεξαρτητες ουτε θα τολμαγε να το παιξει εραστης αλλα κι ουτε θα σκεφτομασταν τι ειναι σωστο...να φυγουμε απο το σπιτι ή οχι?? Θα την ειχαμε κανει ηδη εδω και δυο χρονια και θα ειχαμε κερδισει και εμεις την ψυχικη μας ηρεμια αλλα κυριως τα παιδια.
Σε μια τετοια ψυχοφθορα κατασταση, εχουμε καταναλωσει τοσο χρονο και τοση ενεργεια που πιστευω οτι και απεναντι στα παιδια δεν ειμαστε οπως θα επρεπε.

Τα σπιτια, τους κηπους και τις μεζονετες θα τα αφησω ασχολιαστα. Με εναν σεισμο μας εχουν χαιρετησει...δεν μετριουνται στην ποιοτητα ζωης ουτε την δικη μας ουτε των παιδιων μας.

darsel, αυτό π ειπες γ τη δουλεια είναι πολύ σωστο,

κανεις δε παντρεύεται γ να χωρισει ΑΛΛΑ φυλαγε τ ρουχα σ

Ναι ρε κοριτσια η δουλεια ειναι σημαντικη για μια γυναικα κι αν το προσεξατε η θεματοθετρια τον τελευταιο καιρο εργαζεται αλλα τα λεφτα δε φτάνουν οπως μας λεει η ιδια.ολοι ξέρουμε πως πια λιγο πολυ ειναι δυσκολο να τα βγαλεις περα ακομα κι αν δουλευεις με τετοιους μισθους

toxotina έγραψε:Ναι ρε κοριτσια η δουλεια ειναι σημαντικη για μια γυναικα κι αν το προσεξατε η θεματοθετρια τον τελευταιο καιρο εργαζεται αλλα τα λεφτα δε φτάνουν οπως μας λεει η ιδια.ολοι ξέρουμε πως πια λιγο πολυ ειναι δυσκολο να τα βγαλεις περα ακομα κι αν δουλευεις με τετοιους μισθους

συμφωνω αλλα ημουν ξεκαθαρη οτι δεν θα απαντησω στην κοπελα που τραβαει το ζορι της αλλα ηταν γενικες σκεψεις.
και ναι προφανως οταν αποφασιζεις τωρα να βγεις στην αγορα εργασιας ειναι τα πραγματα οντως δυσκολα. Ισως ομως να ηταν διαφορετικα αν δουλευαμε απο τοτε που θα επρεπε να δουλευουμε, (ισως και οχι βεβαια εφοσον υπαρχει κοσμος που εχει χασει την δουλεια του ασχετα απο τα χρονια εργασιας). Εθεσα το θεμα δουλεια οχι απο το χρηματικο κομματι αλλα απο το θεμα ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ. Ειναι πολυ διαφορετικο να ξερει ο αλλος οτι αν σου την κανει τον εχεις χ@σμενο και πολυ διαφορετικο να ξερει οτι δεν εχεις πολλες επιλογες και θα ανεχτεις οτι κατεβασει το κεφαλι του οταν αποφασισει να το παιξει τζοβενο κι εραστης.

kelly30 έγραψε:Κοριτσια εχω βγει στολισμενη εξω πολλες φορες τον τελευταιο χρονο,δεν ιδρωνει το αυτακι του.Και για να το διευκρινισουμε,σιγουρα δεν περναει απλα τον καιρο του με την αλλη.Φουλ καψουρης ειναι.Το Σ/Κ αρνηθηκε να ρθει με τα παιδια του Χαλκιδικη και βγηκε με τη γκομενα και την κορη της.Τα παιδια μας στο χεσιμο.Το φανταζομαι οτι ειναι τελειωμενη κατασταση μεταξυ μας,αυτο που ρωταω ειναι πως πρεπει να κινηθω.Σε δικηγορο εχω παει,μου λενε οτι μπορω να ζητησω να φυγει αυτος.Θα ανοιξω ομως ετσι πολεμο με ολο του το σοι,και να επισημανω οτι μενουμε στην ιδια αυλη με τη μανα του και την αδερφη του και κανεις δεν τον εμποδιζει να παει διπλα και να μαστε ολοι μια ευχαριστη ατμοσφαιρα.Απ την αλλη,ξαναρωταω:να ξεσπιτωθουν τα παιδια μου για να βολευτουν αλλα;γιατι αυτο θα γινει σιγουρα.

απο οτι καταλαβαίνω το σπίτι είναι του άντρα σου. λοιπον.. ναι να πάρεις τα παιδιά σου Κ να πάτε σε άλλο σπίτι. δεν θα δεχομουνα με τπτ να βλέπω τις ίδιες φατσες. καινούρια αρχή σε όλα..

Γνώμη μου είναι να πάρεις τα παιδάκια σου και να φύγετε από το σπίτι με αξιοπρέπεια. Συγνώμη που το λέω, αλλά μου έχεις δώσει την εντύπωση ότι δε θέλεις να χάσεις τις ανέσεις σου τόσο εσύ, όσο και τα παιδιά σου, μόνο που αυτά είναι μικρά, δεν καταλαβαίνουν και δε τα ενδιαφέρουν τα σπίτια, το μόνο που θέλουν είναι αγάπη για να είναι ευτυχισμένα. Και στην προκειμένη περίπτωση δε βιώνουν μια υγιή οικογενειακή κατάσταση. Είναι ανώφελο να προσπαθήσεις άλλο, ότί ήταν να κάνεις το έκανες. Από τα λεγόμενα σου η κατάσταση φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμη.

Δεν προκειται για τις ανεσεις αλλα για το αδικο που με πνιγει.Μου ειναι συναισθηματικα ανυποφορο να δω να αδειαζουν τα δωματια μας,να μπαινουν ολα σε φορτηγο και να αρχιζω τελειως απ την αρχη.Μπορει να ειμαι αδυναμη,δεν ξερω.Φυσικα και το παρον ειναι ανυποφορο...Ζηλευω τις γυναικες που βρισκουν τη δυναμη και προχωρανε διαγραφοντας το παρελθον,εγω μαλλον δεν μπορω να αποδεχθω την "ηττα".Δεν με αφηνουν και οι γυρω να το κανω.Οταν οι γονεις σου λενε μην πας πουθενα και η πεθερα σου "μην φυγεις,θα τους ανοιξεις το δρομο, κανε υπομονη",πως να το αποφασισω;

Tι υπομονη να κανεις βρε κοπελα μου?ποσο ακομη???δεν ειναι ουτε 1 μηνας ουτε 2 ουτε 5 που επικρατει αυτη η κατασταση..
αφου το λες κι εσυ οτι ο αντρας σου ειναι κολλημενος με την αλλη και δεν ιδρωνει το αυτακι του που σε βλεπει κι εσενα στολισμενη να βγαινεις...νομιζω πως πρεπει να κανεις το μεγαλο βημα,να παρεις τα παιδακια σου και να φυγετε..να ηρεμησεις κι εσυ..
κοιτα μπροστα και φτιαξε τη ζωη σου απο το μηδεν!!δεν αξιζει σε καμια γυναικα να ταπεινωνεται..παρατα τον και ασε τους αλλους να λενε..

kelly30 έγραψε:Δεν προκειται για τις ανεσεις αλλα για το αδικο που με πνιγει.Μου ειναι συναισθηματικα ανυποφορο να δω να αδειαζουν τα δωματια μας,να μπαινουν ολα σε φορτηγο και να αρχιζω τελειως απ την αρχη.Μπορει να ειμαι αδυναμη,δεν ξερω.Φυσικα και το παρον ειναι ανυποφορο...Ζηλευω τις γυναικες που βρισκουν τη δυναμη και προχωρανε διαγραφοντας το παρελθον,εγω μαλλον δεν μπορω να αποδεχθω την "ηττα".Δεν με αφηνουν και οι γυρω να το κανω.Οταν οι γονεις σου λενε μην πας πουθενα και η πεθερα σου "μην φυγεις,θα τους ανοιξεις το δρομο, κανε υπομονη",πως να το αποφασισω;

Γεια σου ρε Κελλυ!
Αφου τις ζηλευεις αυτες τις γυναικες ισως να εφτασε ο καιρος να γινεις μια απο αυτες. Γονεις και πεθερικα αστους απ'εξω, κανεις τους δεν καταλαβαινει τι περνας. Κατσε σκεψου, παρε την αποφαση σου και πες τους οτι περιμενεις στηριξη κι οχι μαθηματα.
Ο δρομος εχει ανοιξει ετσι κι αλλιως, το να παριστανεις το αναχωμα εσενα παει πισω και κανεναν αλλον.
Δεν ξερω τι και πως κι αν γινεται αλλα αν ημουν στη θεση σου το μελημα μου θα ηταν να του παρω και τα σωβρακα με εναν καλο δικηγορο!