tsiki έγραψε:ακριβώς οπως και συ Τα παιδικά μου χρονια ηταν υπέροχα!!
Βλέπεις σαν παιδι δεν ειχα μέτρο συγκρισης μιας και μεγάλωσα σε ένα χωριο που η πλειονότητα των αντρων ήταν ναυτικοί και ετσι όλοι οι φιλοι και φίλες ειχαν μπαμπάδες ναυτικούς.
Ο πατερας μου εκανε υπερατλαντικά ταξίδια και όταν επέστρεφε και καθόταν 3-4 μήνες ηταν σαν διακοπές για μας τα παιδιά
Αυτή που ζορίστηκε ήταν η μάνα μου γιατί στην ουσία ειχε όλες τις ευθυνες και τις υποχρεώσεις πάνω της Οσο για μένα και τον αδελφό μου νομίζω ότι μια χαρά μεγαλώσαμε

EviK έγραψε:Den exo petixi tetoio themataki kai poli tha ithela na matho an exoume edo ginekes nautikon na akouso kai ego kamia koubenta simarastasis xixixi
gia na mazeutoume na ta leme den pisteuo oti eimai i monadikiiii!!!

tsiki έγραψε:ακριβώς οπως και συ Τα παιδικά μου χρονια ηταν υπέροχα!!
Βλέπεις σαν παιδι δεν ειχα μέτρο συγκρισης μιας και μεγάλωσα σε ένα χωριο που η πλειονότητα των αντρων ήταν ναυτικοί και ετσι όλοι οι φιλοι και φίλες ειχαν μπαμπάδες ναυτικούς.
Ο πατερας μου εκανε υπερατλαντικά ταξίδια και όταν επέστρεφε και καθόταν 3-4 μήνες ηταν σαν διακοπές για μας τα παιδιά
Αυτή που ζορίστηκε ήταν η μάνα μου γιατί στην ουσία ειχε όλες τις ευθυνες και τις υποχρεώσεις πάνω της Οσο για μένα και τον αδελφό μου νομίζω ότι μια χαρά μεγαλώσαμε

renatamar1978 έγραψε:

EviK έγραψε:Den exo petixi tetoio themataki kai poli tha ithela na matho an exoume edo ginekes nautikon na akouso kai ego kamia koubenta simarastasis xixixi
gia na mazeutoume na ta leme den pisteuo oti eimai i monadikiiii!!!

Οοοοοοχι...δεν είσαι η μοναδική! Γυναίκα ναυτικού εδώ, δηλώνω παρούσα. Ο άντρας μου είναι καπετάνιος σε γκαζάδικα που κάνουν υπερατλαντικά. Λείπει φουλ εξάμηνο αλλά όταν επιστρέφει κάθεται τουλάχιστον 4 μήνες αν όχι παραπάνω. Εχω κι εγώ δύο κοριτσάκια 6 και 3 ετών. Η μεγάλη μου, αυτή τη φορά που έφυγε ο μπαμπάς της έβαλε τα κλάμματα. Τον πήγαμε όλοι μαζί στο αεροδρόμιο και άρχισε να κλαίει μόλις κατέβημε από το αυτοκίνητο. Περιττό να σου πω πως γίναμε κομμάτια και βέβαια πιο πολύ ο Δημήτρης...Δύσκολα, πολύ δύσκολα να μεγαλώνεις παιδάκια χαρούμενα όταν λείπει ο ένας γονιός. Νομίζω όμως πως τα καταφέρνω καλά. Δεδομένου ότι μένω επαρχία, μακριά από τους δικούς μου και δεν έχω επιπλέον βοήθεια.
Στο προηγούμενο μπάρκο (ειρηνικός ωκεανός) ήμασταν τυχεροί γιατί το καράβι είχε internet και βλεπόμασταν μέσω skype για όση ώρα θέλαμε, όποτε θέλαμε. Αυτή τη φορά δυστυχώς δεν έχει αλλά είναι στη Μεσόγειο και έτυχε να έρθει Ελλάδα 2 φορές και να ειδωθούμε. Μπήκαμε στο καράβι και μείναμε 2 μέρες. Η χαρά των παιδιών δεν περιγράφεται!
Ομοιοπαθούσα λοιπόν κι εγώ. Καλά να είναι, να δουλευουνε κι εμείς καλά να κρατάμε τις ισορροπίες της οικογένειας και να μεγαλώνουμε τα παιδάκια μας!

Angie_77 έγραψε:Χαιρετώ την όμορφη παρέα αν και δεν είμαστε πολλές !!!

Τόσο καιρό στο φόρουμε δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο θέμα....Αφού το βρήκα πάλι καλά!!

Με τον άντρα μου είμαστε 7 χρόνια μαζί και τα τελευταία 3 σχεδόν, παντρεμένοι και έχουμε και ένα κοριτσάκι 16 μηνών. Ο δικός μου είναι υποπλοίαρχος σε φορτηγά στο εξωτερικό και μόνο εκεί και λείπει το λιγότερο 7 μηνα και ίσως και παραπάνω. Πολύ δύσκολα τα πράγματα και τώρα με το παιδί ακόμα δυσκολότερα.
Έιχε ξεμπαρκάρει τέλος Αυγούστου και έφυγε σήμερα
Θα έρθει με το καλό το καλοκαίρι τώρα. Όπως καταλαβαίνεται τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά θα τα κάνω με την μητέρα μου για μια ακόμη φορά όπως και Πάσχα κλπ κλπ...
Η απουσία αυτή δεν αναπληρώνεται και δεν στεναχωριέμαι μόνο για μένα αλλά για το μωρό μας. Ο άντρας μου είναι από φύση του πολύ ευαίσθητος και έχει τρελαθεί που έφυγε και μας άφησε 2η φορά. Είχε ξαναφύγει όταν η μικρή ήτανε 6 μηνών.
Ο Θεός να μας δίνει υγεία και κουράγιο να παιρνάμε τα δύσκολα.
Cu later ...