Pelio έγραψε:Koritsia, sas eyxaristo poly poly

Pelio έγραψε:Ως μοναχοπαίδι, ήθελα οπωσδήποτε και δεύτερο παιδί. όταν χρόνισε ο Δημήτρης, οπότε θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να προσπαθούμε πάλι, υπήρχαν ένα σωρό προβλήματα (οικογενειακά, οικονομικά) που δεν μας επέτρεπαν να το σκεφτούμε. Επίσης, είχα βγει τόσο κουρασμένη τόσο από την κακή εγκυμοσύνη όσο και από τον πρώτο χρόνο ενός αντικειμενικά δύσκολου παιδιού, που όσο και να το ήθελα έλεγα οχι. Τα διάφορα προβλήματα συνεχίστηκαν, η κούρασή μου αυξήθηκε, είχα ανοιχτό μέτωπο σπουδών (διδακτορικο) , δεν είχα σταθερή δουλειά, τα οικονομικά μας χειροτέρευσαν, οπότε δεν το συζήτούσαμε καν. Μάλιστα, ο άντρας μου, μη έχοντας κάποια ιδιαίτερη σχέση με την αδερφή του, έλεγε ότι δεν θα είχε πρόβλημα να μείνουμε και στο ένα παιδί. Κι εκεί που τα πράγματα άρχισαν να μπαίνουν σε μια σειρά (μετά από πολύ άσχημα γεγονότα για μένα) και λέγαμε σε όλους ότι αν είναι για δεύτερο παιδί, θα το συζητήσουμε από του χρόνου, μας προέκυψε η δεύτερη εγκυμοσύνη
Ξέρω ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα, αποφάσισα να παρατήσω τις σπουδές μου, είμαι κομμάτια (επίσης πολύ κακή εγκυμοσύνη), οικονομικά είμαστε ταπί, αλλά η χαρά μας είναι πολύ μεγάλη και κουτσά στραβά θα τα καταφέρουμε!!!!

Nicole.P έγραψε:Εγω δεν σκεφτομαι τοσο τα οικονομικα και την "ποιοτητα ζωης" Αλλα την διαδικασια ολη την εγκυμοσινης..Γιατι ειχα πολυ δυσκολη εγκυμοσινη..δεν μπορουσα να βαλω μπουκια στο στομα μου μεχρι και τον 5το μηνα... και ειχα και συελλορια μεχρι τον 9το! ας μην αναφερθω στις καουρες και τις προωρες συσπασεις της μητρας απ τον7 μηνα! και εκανα και προωρη γεννα.. Γιαυτο αγχωνομαι !!!!! Κ ομως ΘΕΛΩ και δευτερο! για να εχει ενα αδερφακι ο μικρος μου...δεν θα ηθελα να νιωσει μοναξια οπως αλλα μοναχοπαιδια. (γιατι ξερω πως νιωθουν πολυ μονα τους...)

euapap έγραψε:νομίζω ότι είναι λίγο λάθος το σκεπτικό να λες "πώς θα ένιωθα αν ΔΕΝ είχα τα αδερφια μου"
Ειναι πολύ υποθετικό. Αν έχεις αδερφια, εχεις μαθει να ζεις/μεγαλώνεις με αυτά και φυσικά και δε θέλεις με τίποτα να λείπαν από τη ζωή σου. Γιατί ετσι έχεις μάθει.

εγω είμαι μοναχοπαίδι, και δε θα ήθελα να είχα αδέρφια, γιατί έτσι έχω μάθει. Επεισή οι ισορροπίες της πατρικής μου οικογένειας έχουν διαμορφωθεί έτσι δημιουργώντας ένα κλειστό σύστημα που δε χωράει άλλον

Εγω πιστεύω ότι στην απόφαση του να κάνει κανείς δεύτερο παιδί, είναι να νιώσει αν θέλει να ξαναγίνει γονιός. Αν μπορεί να παρέχει ξανά ακόμα μια φορά αυτά που έδωσε στο πρώτο παιδί. Αν έχει κουράγιο να οδηγήσει, να συντροφεύσει, να παρηγορήσει να συμβουλεύσει ακόμα 1 ανθρώπο

Ουτε για να κανεις αδερφάκι στο ήδη υπάρχον παιδί. Ούτε αυτό δε μου φαίνεται και πολύ σωστό. Ασε που μπορεί να μην ταιριάξουν ποτΕ...

despina1984 έγραψε:εγω ειμαι ενα απο τα πολλα μοναχοπαιδια αυτου του κοσμου!!ναι αναπληρωσα το κενο με πολυ καλες φιλες αλλα παντα ζηλευα !μπριζωνα την κολητη μου να τσακωνεται με την αδερφη της και να κανουμε κομα οι δυο μας!ακουγεται αστειο αλλα αν το καλοσκευτεις δεν ειναι!εγω εχω ενα αγορακι 8 1\2 μηνων και θελω και αλλο!και κατα μεγαλο ποσοστο το θελω για το μπεμπη!!και για μενα βεβαια!!οσο για τα εξοδα θεωρω οτι αν εχεις ηδη ενα δεν ειναι τοσα!!εχεις ολα τα πραγματα κ αν του βαλεις κ ενα ρουχακι γαλαζιο αντι για ροζ θα ειναι το ιδιο ευτυχισμενο!!οσο για το μελλον ολα θα πανε καλα και η κριση θα περασει κ ολα και θα ερθουν αλλα.αν το βαλουμε ομως κατω θα ερθει το τελος!!και στεφτειται οτι εμεις δεν θα επρεπε να υπαρχουμε αν οι παππουδες μας κ οι γονεις μας ειχαν πτωηθει απο τις δυσκολιες του παρελθοντος....(εμενα με υιοθετησαν χωρις να εχουν οικονομικη ανεση ιδαιτερη και σας ορκιζομαι οτι δεν μου ελειψε ΤΙΠΟΤΑ )