καλημερα κοριτσια!!! οι πελιες λενε πως οι αντρες μας καποια στιγμη εστω στη ζωη τους θα δειξουν μια ζηλια ως προς την αγαπη κ τη φροντιδα που δειχνουμε στα παιδι αμας! ποια ειναι η δικη σας εμεπιρια περι του θεματος? εγω το εχω ακουσει απο ολες τις συγγενικες μου μητερες κ να σας πω κ την αληθει ατο πιστευω! δυστηχως η ευτχως η μητερα ολη της την αγαπη κ την πραγματικη της αγαπη την δινει στα παιδια της, υπαρχει μια λεπτη ισσοροπια κυριως στην αρχη οσον αφορα τη σχεση του παιδιου κ του συζηγου! δε λεω ειναι βασικη η σχεση μας σαν γονεις ομως το παιδι σου ειναι ολη σου η ζωη τελικα... η σχση μανα κ παιδιου δεν μπορει ποτε να αντικατασταθει με τιποτα κ απο κανεναν κ αυτο το εχουν πει κ τοσες ερευνες! προσωπικη εμεπιρια: εχω μια κορουλα 13 μηνων την οποια λατρευω!!! ηθελα παντα ενα κοριτσι! ( αυτα που λενε για σχεση μανα γιου κ κορης πατερα εγω δεν τα πιστευω γτ πολυ απλα θεωρω πως ολα τα απιδια μονο στη μανα βρησκουν καταφυγιο απλα μππορει καποια στιγμη να "κανουν οτι θελουν τον μπαμπα" κ εξου καποια σχεση παραπανω) οταν γενηησα ειχα εν εντονο συναισθημα ισως απο τις ορμονες γτ αργοτερα ρωτησα κ αλλες μανουλες κ μου παν οτι ενιωσαςν κ ατες το ιδιο καποια στιγμη,οτι το μωρο ειναι μονο δικο μου κ δε θελω να μου το πειραζει κανεις!! στην πορεια ολα καλα δεν εχω καποιο προβλημα εξακολουθω το λατρευω αλλα σωστα αφηνοντας το να πηγαινει παντου στην παεθερα μου με τον μπαμαπ κτλ ωστε να μου μενει κι εμενα λιγος προσωπικος χρονος καθοτι εγκυος παλι σε διδυμακια αυτη τη φορα κ κουραζομαι πολυ! οπως κ ναχει μου λειπει πολλες φορες τρομερα ακομα κ για λιγες ωρες που λειπει αλλα θελω το παιδι ναναι κ ελευθερο! ομως εχω διακρινει πολλες φορες καποιες αντιδρασεις απο τον αντρα μου ειδικα τωρα τελευταια που καποιες στιγμες οταν ποναει η ειναι απο τον υπνο που παει να την παρει κ δεν θελει θελει μονο εμενα κ αυτος τσατιζεται μου λεει πως δεν ειναι σωστο κ κανει ολοκληρο σκηνικο οτι τον περιοριζω απο το παιδι κτλ! ειλικρινα θα σας μιλησω κοριτσια δε λεω χαιρομαι οταν με ζητταει κ οπως κ να το κανουμε παντα η σχεση μανας παιδιου θαναι κατι παραπανω.. αλλα προς θεου δεν θα το περιοριαζα απο τον πατερα που ειναι βασικο στελεχως της οικογενειας! τα παιδια εχουν αναγκη κ τους δυο! αλλα οτν με ζηταει για λιγο τοσο επιμονα τι να κανω κ πως να το χειριστω δεν ξερω για να μη προκαλω ζηλεια κ να μη νομιζει κ το παιδι πως δεν το παιρν αγκαλια! ειναι μικρουλι ακομα για να του πω πως πηγαινε κ με τον μπαμπα κτλ! κατα τα αλλα ειδικα οταν δε με βλεπειολα ειναι καλα παιζουν πολυ ομορφα οι δυο τους κ περνανε καλα! γελαει με την ψυχη του το μωρακι μου! παντα κατι δεν θα τους αρεσει γτ πολυ απλα δεν εχουν αυτο το ενστικτο της μητροτητα ςπου εχουμε εμεις κ κανει ολη τη διαφορα της μανας!!! !!

δεν μπορω να καταλαβω αν ο δικος μου 'ζηλευει' τον μικρο....

ο γιος μου ειναι πολυ δεμενος με εμενα
γιατι ειμαστε συνεχεια μαζι ,παιζουμε ,τρωμε,γελαμε.....

χαιρομαι οταν ζηταει τον μπαμπα του αλλα πιο πολυ χαιρομαι και καμαρωνω οταν ζηταει εμενα!!!

φυσικα και δεν θελω με τιποτα να μου τον μαλωνει..ακομη και αν του λεω καμια φορα..'ΠΕΣ ΤΟΥ ΚΑΤΙ..'οταν τον μαλωνει νιωθω καρφια στην καρδια μου...
το δικο μου το παιδι μαλωνει???
το δικο μου???

κι εκει ερχομαι σε σκεψεις...μα δεν ειναι μονο δικο μου ειναι και του μπαμπα του!!!!!

λετε οταν μου λεει οτι ο γιος μου μου μοιαζει η ολο εμενα θελει να ζηλευει??????????????

αληθεια ποτε δεν το ειχα σκευτει!!