Ένα φόρουμ για μαμάδες!

Αναζήτηση
 
 

Αποτελέσματα Αναζήτησης
 

Rechercher Σύνθετη Αναζήτηση

To blog!

Πρόσφατα Θέματα

» συμτωματα εγκυμοσινης??
από freskia mama Παρ Μαρ 08, 2019 3:33 am

» μετα απο πολυ καιρο
από freskia mama Παρ Μαρ 08, 2019 12:52 am

» Εγκυουλες Οκτωβρίου-Νοεμβριου 2015
από Titino Δευ Ιουλ 09, 2018 12:37 am

» ΕΓΚΥΟΥΛΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ-ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
από trilly Δευ Νοε 20, 2017 1:13 pm

» 3o ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΛΥΚΩΝ ΝΕΡΩΝ
από maria.tst Δευ Οκτ 16, 2017 1:10 am

» Κεραλοιφή της Ελένης
από αγαπη Παρ Αυγ 04, 2017 4:33 am

» Φτιαξε μια υπεροχη σπιτικη βυσσιναδα
από howto Κυρ Ιουλ 16, 2017 8:41 am

» Φτιάξε την καλύτερη σπιτική κέτσαπ
από howto Τρι Ιουλ 11, 2017 1:18 am

» Φτιαξτε πανευκολα βορβους (Ασκορδούλακoυς
από howto Τρι Ιουλ 11, 2017 1:13 am

» Μανούλες Ιουνίου - Ιουλίου 2012
από claire_ Παρ Ιαν 27, 2017 4:51 am

» Πωλείται καρότσι Stokke Xplory V2 pushchair - ΣΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ
από Ιωάννα1971 Πεμ Ιαν 07, 2016 4:40 am

» Μανούλες Ιανουαρίου 2014 #14#
από gallida Πεμ Ιαν 07, 2016 12:59 am

» Ας μαζευτούμε εδώ όσες προσπαθούμε για μωράκι #142
από larisaia Κυρ Ιαν 03, 2016 10:37 am

» Τριτη εγκυμοσύνη,η δική μου ιστορία!
από tinag Κυρ Ιαν 03, 2016 9:54 am

» Μανούλες Δεκεμβρίου 2015
από goldangel1990 Τρι Δεκ 29, 2015 6:15 am

» αγγλικα pre junior .ποια η γνωμη σας;
από dimitra al Δευ Δεκ 28, 2015 3:08 pm

» Εγκυουλες Ιουνιου-Ιουλιου 2016!!!!!
από beboula_1982 Δευ Δεκ 28, 2015 6:40 am

» πωλούνται 2 παιδικά κρεβατάκια μαζί με 2 συρταριέρες
από mpampoulis Κυρ Δεκ 27, 2015 1:13 pm

» Μανούλες Ιανουαριου-Φεβρουαριου 2016
από NOPITSA Τετ Δεκ 23, 2015 12:18 pm

» Διασκέδαση για μωράκια-παιδάκια
από natalie123 Κυρ Δεκ 20, 2015 7:42 am

» Εγκυουλες Οκτωβρίου-Νοεμβριου 2015
από boubouka Κυρ Δεκ 20, 2015 12:03 am

» Τεστ PAPP-A
από beboula_1982 Σαβ Δεκ 19, 2015 1:33 am

» Τιμές χωριάτης;;;
από boubouka Δευ Δεκ 14, 2015 2:06 am

» ΒΡΕΦΙΚΑ ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΙ ΜΠΑΝΑΚΙ
από xrisili Παρ Δεκ 11, 2015 12:59 am

» Γλωσοφαγια...τι κάνουμε;;;
από boubouka Κυρ Δεκ 06, 2015 9:11 am

» Γλωσοφαγια...τι κάνουμε;;;
από MAMASTE Σαβ Δεκ 05, 2015 9:30 am

» σχετικα καινουρια
από marialena Σαβ Δεκ 05, 2015 3:54 am

» Τι γίνεται τελικά? Υπάρχει περίπτωση να είμαι έγκυος?
από Dimitra S. Παρ Δεκ 04, 2015 7:06 am

» ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!
από xrisili Παρ Δεκ 04, 2015 2:11 am

» Γυναικολόγος στο Ιπποκράτειο!
από boubouka Κυρ Νοε 22, 2015 11:14 pm

» βοηθεια με ομιλια 3 χρονου κοριτσιου
από scfatsa Παρ Νοε 13, 2015 12:48 pm

» Στολισμός βάπτισης με δώρο ένα βιβλίο ευχών!
από elfoula Δευ Νοε 09, 2015 7:52 am

» Στολισμός βάπτισης με δώρο ένα βιβλίο ευχών!
από elfoula Δευ Νοε 09, 2015 7:51 am

» καποια μοδιστρα για καλυμματα επιπλων
από calpou Δευ Νοε 09, 2015 1:44 am

» Εγκυουλες Φεβρουαριου-Μαρτιου 2015!!
από roulakriti Παρ Νοε 06, 2015 11:11 am

» Βαλίτσα για μαιευτήριο!
από boubouka Παρ Νοε 06, 2015 5:12 am

» Παράπονα από το παιδί για το σχολείο.
από boubouka Πεμ Νοε 05, 2015 12:01 pm

» Μυτιλήνη!!!βοήθεια!!!!
από scfatsa Τετ Νοε 04, 2015 12:27 pm

» Εχω ζητησει διαγραφη λογαριασμου!!!!
από mhtsaina Τρι Νοε 03, 2015 12:16 pm

» καποια μοδιστρα για καλυμματα καναπε??
από calpou Τρι Νοε 03, 2015 4:05 am

Παρόντες χρήστες
671 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 671 επισκέπτες :: 2 μηχανές αναζήτησης

Κανένας

Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 3335, στις Τρι Ιαν 22, 2013 7:50 am

Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε

Είμαι μαμά! » ΥΓΕΙΑ » Παιδιατρικά θέματα » "ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ"

Μετάβαση στη σελίδα : Επιστροφή  1, 2, 3  Επόμενο

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 2 από 3]

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
refaki έγραψε:ουφ δε μπορεις να φανταστεις τι αγχος με επιασε απ την ωρα που διαβασα το θεμα! ευχομαι φυσικα να μην το ξαναπαθει αλλα αμα της ξανασυμβει ελπιζω να φερθω σωστα αυτη τη φορα!!!

Μάλλον δεν είναι σοβαρό σε εσένα όπως της φίλης μας που λιποθυμάει κιόλας. Και εμένα δεν ήταν σοβαρό. Απλά πολλες φορές τα πιο νευρικά μωράκια, αν γίνει κάτι κλείνουν τα μάτια και ζουν το πρόβλημα σε όλο του το μεγαλείο... Είναι στον χαρακτήρα του παιδιού. Απλά αν δει ότι τρομάζεις μεγαλώνοντας θα το κάνει συστηματικά κάθε φορά που δεν θα περνάει το δικό της για να τραβάει την προσοχή σου. Αυτό προσπαθούμε να αποφύγουμε. Δεν πανικοβαλόμαστε γιατί τους δείχνουμε ότι αναγνωρίζουμε το πρόβλημα. Αντίθετα τα κάνουμε να ξεχαστούν. Αυτά μου είπε η παιδίατρος όταν μια φορά που του έκανε εμβόλιο κράτησε ο δικός μου την αναπνοή του. Μπορώ να πω ότι πλέων δεν το κάνει. Τώρα κανει άλλα πχ. χοροπηδάει όταν δεν του κάνω το χατήρι! Laughing Έχει πολύ πλάκα αλλά προσπαθώ και πάλι να μην γελάσω ή να μην νευριάσω για να μην μάθει να απαιτεί. Εξηγώ ήρεμα και πάλι προσπαθώ να του τραβήξω την προσοχή αλλά πλέων δεν το πετυχαίνω πάντα γιατί σε αυτή την ηλικία δεν ξεχνάει εύκολα άμα του κολλήσει κάτι, χαχα! Υπομονή κάνω, θα το περάσουμε και αυτό το στάδιο...

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
όσο και μην θελεις να πανικοβληθείς δεν μπορείς στο λέω εγώ που ο μικρός μου το παθαίνει (έντονα βέβαια) από νεογέννητο....απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό και να το αντιμετωπίζεις ήρεμα....μόλις το παιδί επανέλθει την ίδια ταχυκαρδία θα έχεις πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά αλλά τουλάχιστον να ξέρεις ότι το παιδάκι σου δεν θα πάθει κατι πιο σοβαρό ο εγκέφαλος και η καρδιά τους οδυγονώνονται κανονικά!το κάθε παιδάκι επανέρχεται με διαφορετικό τρόπο εμένα ασπούμε ο μικρός πλέον μόλις δω ότι πάει να μου το κάνει απλά του μιλάω ήρεμα και του λέω συνήθως "η μανούλα είναι εδώ αγάπη μου" και του χαιδεύω την πλατούλα και το πρόσωπο και τον κοιτάω μες τα μάτια για να νοιώσει ότι όλα είναι καλά και δεν φοβάμαι, βέβαια ο δικός μου είναι σε μία ηλικία που καταλαβαίνει πλέον τι του λες.όσο ήταν πιο μικρούλης τον φύσαγα ελαφρά στα ματάκια και στο πρόσωπό και με ήρεμες κινήσεις τον επανέφερα κάποιες φορές του πιτσίλαγα και ελάχιστο νεράκι με το χέρι μου στο προσωπάκι του! πολλές φορές βέβαια τώρα χρειάζεται να τον βγάλω έξω στο μπαλκόνι και να τον απασχολήσω με κάτι "ασπούμε του λέω να ένα πουλάκι...κοίτα ένα σκυλάκι και τέτοια"για να του τραβήξω την προσοχή!τις περισσότερες φορές πάλι δεν μπορώ να τον επαναφέρω με ότι κι αν του κάνω οποτε περνάει όλα τα στάδια και επανέρχεται μόνος του...μετά κοιμάται για καμμιά ώρα και μόλις ξυπνήσει είναι σαν να μην έχει γίνει τιποτα!εγώ προσωπικά πραγματικά δεν μπορώ να σου δώσω κουράγιο γιατί ακόμα δεν έχω καταφέρει να συμφιλιωθώ καιεγώ με όλο αυτό....είμαι πάντα με τον φόβο χωρίς φυσικά να του το δείχνω ποτέ επίσης για παράδειγμα δεν κάνω σαν τρελλή όταν πέσει και χτυπήσει επειδή φοβάμαι μην τον πιάσει ίσα ίσα κάνω σαν να μην τρέχει τίποτα.... απλά ασπούμε δεν τον αφήνω μόνο του να παίξει στο δωμάτιο του όπως θα μπορούσα να κάνω στην ηλικία που είναι και πολλά άλλα!επίσης δεν έχω εμπιστοσύνη να τον αφήσω σε κανέναν εκτός απτη μαμά μου.....ούτε καν στον άντρα μου γιατί πανικοβάλεται όταν συμβαίνει!επίσης κάθε φορά που έχουμε εμβόλιο δεν μπορώ να κοιμηθώ τα προηγούμενα βράδια γιατί ξέρω ότι θα τον πιάσει πολύ έντονα με το που θα κάνει την ένεση κτλ κτλ κτλ κτλ!!!!
ελπίζω να τα ξεπεράσουν γρήγορα ολα τα παιδάκια!!!!!!μόνο αυτό να το ξεπεράσουν......!!!!!!!!!!
αυταααααά..... από μία απελπισμένη μανουλα Sad

Νενεν

Νενεν
Η ψυχή της παρέας!
Η ψυχή της παρέας!
Βρε κοριτσια εχω παθει σοκ... Δεν ηξερα καν οτι υπαρχει αυτο το συνδρομο. Πρεπει να ειναι πολυ αγριο να βλεπεις ετσι το παιδι σου και να πρεπει να εισαι τοσο ψυχραιμη Respect

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Εγώ πάλι την στιγμή που συμβαίνει κάτι κακό πχ αν πεσει και χτυπήσει ή αν πνίγεται με το φαγητό, είμαι ψύχραιμη για να δω τι γίνεται και να δω πως θα το βοηθήσω. Μόλις βεβαιωθώ ότι είναι καλά, τότε βάζω τα κλάματα γιατί μου βγαίνει όλη η πίεση... Βέβαια δεν έχω δει ποτέ το παιδί μου τέζα. Πρέπει να είναι πολύ άγριο και εκεί δεν ξέρω και εγώ τι θα έκανα. Δεν ξέρω πόσο ψύχραιμη θα ήμουν σε αυτή την περίπτωση και δεν θέλω να μάθω. Υποθέτω πως είμαι των άκρων επειδή δεν εξωτερικεύω εύκολα την πίεση που νιώθω. Οπότε ή θα ήμουν πάλι ψύχραιμη και θα ξεσπούσα στο τέλος, ή θα έπεφτα και εγώ ξερή. Φαντάζομαι ότι όσο μεγαλώνουν τα παιδάκια είναι καλύτερα. Εμένα που απλά κρατούσε την αναπνοή αλλά δεν λιποθυμούσε, τώρα δεν την κρατάει πια. Νομίζω ότι εμείς το ξεπεράσαμε πια.

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
εγώ ασπούμε όταν το παθαίνει ο μικρός πάντα το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία όπως είπα και μετά μόλις επανέλθει επειδή τις περισσότερες φορές κοιμάται μετά το επεισόδιο γιατί είναι εξαντλημένος κάθομαι και τον χαζεύω που κοιμάται και κλαίω.....αν δεν κοιμηθεί μετά απτο επεισόδιο απλά κάθομαι κάπου (όπου βρω στο πάτωμα σε καρέκλα στον καναπέ στο κρεβάτι αρκεί να κάτσω κάπου χαχαχα)και προσπαθώ να το παίξω χαλαρή αν είναι ο΄άντρας στο σπιτι πάω στο μπάνιο μόνη μου ρίχνω ένα κλάμα να μου φύγει η ένταση και επανέρχομαι αν όμως λύπει μόλις γυρίσει του λέω κάτσε λίγο με το μικρό και η ίδια ιστορία....πάω στο μπάνιο και επανέρχομαι!!!η αλήθεια είναι ότι μία φορά κατέρρευσα....όταν ήταν πιο μικρούλης...που τρόμαξα πραγματικά να τον επαναφέρω ένα ολόκληρο λεπτό έκανε εεεε αυτό ήταν.... μόλις συνήλθε έπεσα εγώ δεν το ήθελα λύγισαν τα πόδια μου βέβαια καταβάθος πιστεύω ότι άφησα τον εαυτό μου γιατί ήταν ο άντρας μου στο σπίτι... πάντως γενικά νομίζω ότι έχω δύναμη μέσα μου που δεν ήξερα ότι είχα!και το λέω αυτό γιατίόλες τις φορές που έχει συμβεί πάντα εγώ τον επαναφέρω δηλαδή ο άντρας μου τα χάνει η πεθερά μου το ίδιο και μάλιστα έχει και πίεση που μετά της πάει και 20....ο πεθερός βγαίνει έξω για να μην βλέπει...από φίλους μας όλοι παθαίνουν σοκ!!!μόνο η καημένη η μάνα μου το παίζει ψύχραιμη και καλά τουλάχιστον το αντιμετωπίζει όμως!ουφ σας κούρασα πολύ μιλάω σήμερα!

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
την πιο πολύ ""πλάκα""" την έχει η καημένη η παιδίατρος....που κάθε φορά που πάμε γίνεται η γυναίκα άσπρη σαν το πανί....πωπω ρε παιδιά μας λέει ένα χρόνο απτη ζωή μου να χάνω σε κάθε σας επίσκεψη θα με στείλετε πάνω στο άνθος της ηλικίας μου.......χαχαχαχαχα

athina24

athina24
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
το παθαινει και εμενα η μεγαλη...κλαει και μετα απο λιγο κραταει την αναπνοη της και μελανιαζει....!τη πρωτη φορα που το επαθε ηταν κατι ημερων,νυχτα και εγω τρελλαθηκα δεν ηξερα τι να την κανω.....ευτυχως ηταν εκει ο πεθερος μου ο οποιος τα ειχε ξαναπερασει οταν ηταν ο αντρας μου μωρο......την ηρεμησε μια χαρα!!!!!!οταν ρωτησα την παιδιατρο μου ειπε οτι απλα να ειμαι ηρεμη και να προσπαθω να την απασχολησω με κατι αλλο !τωρα που εχει φτασει στα 2,5 το κανει ολο και λιγοτερο!

toniantoni


Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΨΑΧΤΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΙΑΤΙ ΞΕΤΙΝΑΧΤΗΚΑΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. ΠΡΩΤΑ ΠΓΑΜΕ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ ΟΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΧΟ ΚΑΙ ΚΡΔΙΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΙΛΗΨΙΑΣ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Ο ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 5 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΕΛΟΣ. ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ ΠΟΛΥ. ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΒΕΒΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΝΤΑΛΑΣΟΝΤΑΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ. ΣΚΕΦΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ Ο ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΖΩΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ "ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ" - Σελίδα 2 966307

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ntina έγραψε:εγώ ασπούμε όταν το παθαίνει ο μικρός πάντα το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία όπως είπα και μετά μόλις επανέλθει επειδή τις περισσότερες φορές κοιμάται μετά το επεισόδιο γιατί είναι εξαντλημένος κάθομαι και τον χαζεύω που κοιμάται και κλαίω.....αν δεν κοιμηθεί μετά απτο επεισόδιο απλά κάθομαι κάπου (όπου βρω στο πάτωμα σε καρέκλα στον καναπέ στο κρεβάτι αρκεί να κάτσω κάπου χαχαχα)και προσπαθώ να το παίξω χαλαρή αν είναι ο΄άντρας στο σπιτι πάω στο μπάνιο μόνη μου ρίχνω ένα κλάμα να μου φύγει η ένταση και επανέρχομαι αν όμως λύπει μόλις γυρίσει του λέω κάτσε λίγο με το μικρό και η ίδια ιστορία....πάω στο μπάνιο και επανέρχομαι!!!η αλήθεια είναι ότι μία φορά κατέρρευσα....όταν ήταν πιο μικρούλης...που τρόμαξα πραγματικά να τον επαναφέρω ένα ολόκληρο λεπτό έκανε εεεε αυτό ήταν.... μόλις συνήλθε έπεσα εγώ δεν το ήθελα λύγισαν τα πόδια μου βέβαια καταβάθος πιστεύω ότι άφησα τον εαυτό μου γιατί ήταν ο άντρας μου στο σπίτι... πάντως γενικά νομίζω ότι έχω δύναμη μέσα μου που δεν ήξερα ότι είχα!και το λέω αυτό γιατίόλες τις φορές που έχει συμβεί πάντα εγώ τον επαναφέρω δηλαδή ο άντρας μου τα χάνει η πεθερά μου το ίδιο και μάλιστα έχει και πίεση που μετά της πάει και 20....ο πεθερός βγαίνει έξω για να μην βλέπει...από φίλους μας όλοι παθαίνουν σοκ!!!μόνο η καημένη η μάνα μου το παίζει ψύχραιμη και καλά τουλάχιστον το αντιμετωπίζει όμως!ουφ σας κούρασα πολύ μιλάω σήμερα!

"ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ" - Σελίδα 2 585182 Δεν θα ήθελα να ήμουν στην θέση σου! Crying or Very sad Υπομονή μόνο μπορώ να σου πω να κάνεις.

naysika

naysika
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
αχ και εμενα το εκανε αυτο ο μεγαλος μου γιος και περισσοτερο το εκανε απο τα νευρα του και μετα κραταγε την αναπνοη του!.ομως το χειροτερο ηταν τη μερα της βαφτισης του που απο το πολυ κλαμα αρχισε να μελανιαζει εκει τα ειδαμε ολα!

toniantoni


Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
σημερα που το ξανεκαε ειπα να τον αφησω να συνελεθει μονος ομως τα χρειαστηκα γιατι ενω πηγε να επανελθει ξαναχαθηκε και φηβηθηκα πολυ. ΓΙΑ ΑΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΤΟ ΤΣΙΜΠΙΜΑ ΣΤΟ ΠΟΔΑΡΑΚΙ. ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΠΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ

Ευάκι

Ευάκι
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
εμενα εχει πανω απο τριμηνο να το κανει.και τις τελευταιες φορες που το εκανε την επαιρνα αγκαλια και της εβρεχα το προσωπακι με νερο ελεγα τα κλασικα χαζα πωπω τι μεγαλο εγινε το κοριτσι μου που επεσε και μεγαλωσε και ηρεμουσε,το εφτανε μεχρι μελανιασμα,χωρις λιποθυμια.νομιζω πως βοηθαει το παιδι να καταλαβει οτι δε τα χανεις.ειτε γιατι ετσι δεν ενισχυεις τον πανικο του εκεινη τη στιγμη ειτε γιατι καταλαβαινει οτι δε μασας οποτε αν το κανει για να του κανεις τα χατηρια βλεπει οτι δε τον παιρνει...σιγα σιγα θα αποκτησεις την ψυχραιμια,βλεποντας οτι δεν παθαινει τπτ με τα επεισοδια θα ηρεμησεις κι εσυ!υπομονη και μεγαλωνοντας θα περασει!

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
toniantoni έγραψε:σημερα που το ξανεκαε ειπα να τον αφησω να συνελεθει μονος ομως τα χρειαστηκα γιατι ενω πηγε να επανελθει ξαναχαθηκε και φηβηθηκα πολυ. ΓΙΑ ΑΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΤΟ ΤΣΙΜΠΙΜΑ ΣΤΟ ΠΟΔΑΡΑΚΙ. ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΠΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ

κουκλιτσα είναι μεγάλο λάθος να το τσιμπάς στο ποδαράκι του.... όπως είδα και πιο πάνω τον έχεις πάει και εσύ σε παιδονευρολόγο...και του έχεις κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις!το έχω κάνει και εγώ και μάλιστα σε 2 παιδονευρολόγους ιδιοτιωκούς και σε μία ακόμα στο παίδων πεντέλης....όπως επίσης έχω συμβουλευτεί και 3 παιδίατρους εκτός από την δικιά μας την μόνιμη χαχαχα!άσε που έχω διαβάσει και ένα σωρό θέματα και ένα βιβλίο για το σύνδρομο αυτό...όλοι οι γιατροί λοιπόν (και παντού διάβασα το ίδιο) μας είπαν σε καμμία περίπτωση να ΜΗΝ τσιμπάμε..πετάμε ψηλά...φυσάμε έντονα στο στόμα...ταρακουνάμε...πετάμε απότομα νερό ή βάζουμε κάτω απτη βρύση...φωνάζουμε από τον πανικό μας...κλαίμε!κι ολα αυτά δεν τα κάνουμε γιατί το παιδί θα τρομάξει...πονέσει...φοβηθεί ακόμα πιο πολύ και θα συνδυάσει την άπνοια που παθαίνει με τον πανικό οπότε κάθε φορά να ξέρεις θα είναι και χειρότερα...!!!!
μόλις το ξαναπάθει πάρτον αγκαλιά..με τρυφερότητα και όχι με φόβο μίλα του γλυκά πιτσίλισε του ελάχιστο νεράκι στο προσωπάκι του και βγάλτον έξω στο μπαλκόνι και μίλα του θα συνέλθει πίστεψε με εμένα ο μικρός μου το κάνει από σχεδόν 20 ημερών και τώρα είναι ήδη 18 μηνών και το συνεχίζει όμως πλέον έχει μάθει ότι όταν το παθαίνει δεν φοβάται κανείς (και καλά....!!!!) οπότε επανέρχεται σχετικά γρήγορα...αυτά κουκλίτσα μου... ελπίζω να σε βοήθησα λιγάκι απλά προσπάθησε να τον ηρεμείς τιποτα άλλο σας στέλνουμε την αγάπη μας και την συμπαράσταση μας................

toniantoni


Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
ΝΤΙΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΘΑ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΧΩΝΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ. ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΩΡΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΟΠΩΣ ΞΕΡΕΙΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
είναι εδώ καμιά μανουλα????????????ουφ είμαι να σκάσω εχθές μου το έκανε πάλι ο μικρός μου αλλά αυτή τη φορά ήταν πολύ έντονο μου έκανε και σπασμό δύο σπασμούς για την ακρίβεια μέχρι να καταφέρει το παιδί να πάρει ανάσα!!!!!!!!δεν αντέχω άλλο είμαι τα χάλια μου Sad Sad Sad Sad Sad Sad

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ntina έγραψε:είναι εδώ καμιά μανουλα????????????ουφ είμαι να σκάσω εχθές μου το έκανε πάλι ο μικρός μου αλλά αυτή τη φορά ήταν πολύ έντονο μου έκανε και σπασμό δύο σπασμούς για την ακρίβεια μέχρι να καταφέρει το παιδί να πάρει ανάσα!!!!!!!!δεν αντέχω άλλο είμαι τα χάλια μου Sad Sad Sad Sad Sad Sad


pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale pale Σε πόση ώρα συνήλθε; Εσύ τον συνέφερες;

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
είναι λίγο αυτές τις μέρες τα χάλια του το παιδάκι μου γιατί βγάζει 3 τραπεζίτες ταυτόχρονα οι δύο έσκασαν και ο τρίτος όπου ναναι, έχει καταρροή και γενικά είναι κακοδιαθετος όμως εντάξει με λίγο ορό, λίγο οτριβιν, λίγο ντεπονάκι τα πάμε καλά!και εγώ προσπαθώ να μην κάνω δουλειές να ασχολούμαι συνεχώς μαζί του για να ξεχνιέται!εχθές λοιπόν τον έκανα μπανάκι και ήταν μες την γκρίνια μόλις τον έβγαλα ήθελε να κάτσει μέσα στο νερό όμως ήταν ήδη μισή ώρα μέσα!εεεεε με τα πολλά τον έβγαλα προσπάθησα να τον απασχολήσω για να ξεχαστεί αλλά γκρίνιαζε....ήρθε ο μπαμπάς του να τον πάρει αγκαλιά και με το που τον πήρε σαν παράπονο το ξεκίνησε και άρχισε να κλαίει.....αλλά το τράβηξε φαινόταν ότι θα μας το κάνει!εεε αυτό ήταν άρχισε να του κόβεται η αναπνοή τον πήρα εγώ αγκαλιά γιατί ο άντρας τα "έχασε" και έλεγε "έμεινε το παιδί έμεινε πάλι"...εγώ ψύχραιμη τον πήρα αγκαλιά και τον έβγαλα έξω να δει και καλά το πουλάκι αλλά αυτό έπεσε έχασε τον κόσμο , τον χάιδευα του μίλαγα ήρεμα και πήρε αναπνοή και με το που την πήρε δεν ξέρω ρε γαμώτο τι συμβαίνει ξαναέπεσε έχασε τις αισθήσεις του πάλι δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ενώ προσπαθούσα να καταλάβω γιατί πάλι χωρίς κλάμα το κάνει μου έκανε δύο τυνάγματα σαν σπασμούς και πήρε αναπνοή αλλά ακουστηκε δεν ξέρω πως να σου το εξηγήσω μετά έγινε πάλι κατάχλωμο το παιδί ...αλλά ρε γαμώτο δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γιατί γιατί?????δεν έπαθε τιποτα δεν έπεσε δεν χτύπησε προσπαθώ κάνω τα πάντα δεν το μαλωνω προσέχω την συμπεριφορά μου δεν το φέρνω σε σημείο για να μου ξεσπάει...και εντάξει πες έχει τα δοντάκια του τη σκοτούρα του και έκλαψε και έμεινε γιατί μου ξαναέμεινε πάλι μετά την πρώτη άπνοια γιατί πωπωπω δεν είμαι καλά πραγματικά

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Nτίνα μου 1000 συγνώμη, είχα επισκέψεις.

Λοιπόν. Προσπάθησα να μπω στην ψυχολογία του μικρού σου. Νομίζω ότι αυτό το χθεσινό ξέσπασμα είχε την μορφή εκτόνωσης και ίσως κάθε ξέσπασμα μέχρι στιγμής. Είναι ένα πολύ ευαίσθητο παιδί και του έπεσαν μαζεμένα. Εξαντλήθηκε με την ταλαιπωρία των δοντιών, ήταν και ότι δεν έκατσε κι άλλο στο μπάνιο και αυτό ήταν. Παραιτήθηκε. Εσύ μια χαρά το πας. Νομίζω ότι η ηλικία που βρίσκεται ο μικρός σου που πλησιάζει σιγά-σιγά τα 2 του χρόνια είναι μία από τις αιτίες. Στην ηλικία αυτή όπως θα έχεις καταλάβει τα παιδιά κάνουν πολλά πράγματα από μόνα τους και γι αυτό αντιδρούν έντονα όταν θέλουμε να τους επιβάλουμε κάτι. Δεν ξέρουν πιο είναι το καλό και το κακό και δοκιμάζουν τα όριά μας. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκε όταν βγήκε από την μπανιέρα και το δήλωσε έντονα. Μετά ήρθε και η αγκαλιά του μπαμπά που ήταν σαν να του έλεγε πως έχει δίκιο, ενώ εσύ μέχρι εκείνη την στιγμή δεν του το έδωσες το δίκιο και έτσι τον πήρε το παράπονο. Ίσως να έχει αρχίσει να το κάνει και λίγο επίτηδες πλέων γιατί καταλαβαίνει. Αλλά πραγματικά δεν κάνεις κάτι λάθος κατά την γνώμη μου. Και φυσικά δεν μπορείς να το αφήσεις να κάνει πάντα ότι θέλει. Εκεί που πρέπει να εστιάσεις είναι να βρειτε ένα τρόπο να εκτονώνει δυναμικά τα νεύρα του, και όχι να παραιτείται και να χάνεται. Ίσως αν στην παρούσα φάση ρωτούσες μια παιδοψυχολόγο θα μπορούσε να σου πει τι να κάνεις για να το βοηθήσεις να εκτονώνεται. Εμένα πχ. πια δεν κρατάει την αναπνοή του αλλά αν νευριάσει πολύ και δεν του περνάει παίρνει τα παιχνίδια του και τα πετάει. Κακό και αυτό αλλά πιο ασφαλές και είμαι ήσυχη. Το κάνει για να μου τραβήξει την προσοχή αλλά κάνω και εγώ ότι δεν τον βλέπω και αλλάζω κουβέντα. Όταν δεν τίθεται θέμα υγείας όλα είναι πιο εύκολα. Βρείτε λοιπόν τρόπο εκτόνωσης γιατί αυτό που ζεις μπορεί να επηρεάσει και εσένα κοπέλα μου, δεν κάνει κακό μόνο στο παιδάκι σου. Φιλάκια πολλά και εύχομαι με όλη μου την καρδιά να το ξεπεράσετε γρήγορα!

toniantoni


Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
ntina έγραψε:είναι εδώ καμιά μανουλα????????????ουφ είμαι να σκάσω εχθές μου το έκανε πάλι ο μικρός μου αλλά αυτή τη φορά ήταν πολύ έντονο μου έκανε και σπασμό δύο σπασμούς για την ακρίβεια μέχρι να καταφέρει το παιδί να πάρει ανάσα!!!!!!!!δεν αντέχω άλλο είμαι τα χάλια μου Sad Sad Sad Sad Sad Sad
ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΑΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ ΞΑΝΑΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙ ΛΑΡΥΓΓΟΣΠΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΡΙΓΜΟ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΛΩΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΟΣΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ. ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΚΝΕΥΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΝΑ ΕΠΑΝΛΘΕΙ ΚΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΡΓΗΣΕ ΛΙΓΟ. ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΒΔΟΜΑΔΑ. ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΣΕ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΜΕΙΝΕ ΞΕΡΟΣ. ΤΟΝ ΠΗΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΕΠΝΕΕ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ; ΦΩΝΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΗΑ ΜΕΤΑ ΕΓΩ ΑΥΤΟΣ ΤΙΠΟΤΑ. ΠΗΓΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΝ ΕΒΓΑΛΑ ΕΞΩ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΑ ΕΛΑΦΡΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΠΑΛΘΕ. ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΠΙΟ ΣΑΦΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ, ΟΔΗΓΙΑ ΟΠΩΣ ΘΕΣ ΠΕΣΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΩΣ Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ. ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ? ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΣΗΜΕΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ, ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΝΟΙΩΘΩ.
ΑΥΤΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ!!!!

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
μαρία δεν πειράζει...., πρώτα από όλα σε ευχαριστώ!έχεις πολύ δίκιο σαυτά που λες και μέ έχεις καταλάβει απόλυτα!και μένα πετάει πολλές τα πράγματα του και ξεσπάει τα νεύρα του μαυτό τον τρόπο. τις άπνοιες τις κάνεις πχ. μία φορά τον μήνα ή μία στους δύο μήνες !δεν είναι κάτι που το κάνει συχνά!απλά όπως είπες του έπεσαν τώρα όλα μαζεμένα και ξέσπασε!παιδοψυχολόγο έχω συμβουλευτεί και η απάντηση ήταν η ίδια με τους υπόλοιπους γιατρούς δηλαδή ψυχραιμία και υπομονή, ηρεμία μέσα και έξω απτο σπίτι, που σημαίνει όχι έντονες φωνές δυνατή μουσική κτλ κτλ κτλ.και φυσικά ποτέ να μην δείχνουμε στο παιδί ότι φοβόμαστε ή να του συμπεριφερόμαστε σαν είναι "προβληματικό". δηλαδή αυτά τα χαζά που κάνουμε πολλές φορές οι γόνείς απτο φόβο μας και ακολουθάμε το παιδί από πίσω και το ρωτάμε συνέχεια "είσαι καλά;" και άλλα πολλά τέτοια!επίσης που είπε πως θα χρειαστεί ψυχολογική υποστήριξη εφόσον έχει κλείσει και τον έκτο με έβδομο χρόνο και το συνεχίζει ακόμα!που δεν έχει γίνει μου είπαν όλοι οιγιατροί ποτέ κι αν γίνει είναι μοναδική περίπτωση!

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ntina έγραψε:μαρία δεν πειράζει...., πρώτα από όλα σε ευχαριστώ!έχεις πολύ δίκιο σαυτά που λες και μέ έχεις καταλάβει απόλυτα!και μένα πετάει πολλές τα πράγματα του και ξεσπάει τα νεύρα του μαυτό τον τρόπο. τις άπνοιες τις κάνεις πχ. μία φορά τον μήνα ή μία στους δύο μήνες !δεν είναι κάτι που το κάνει συχνά!απλά όπως είπες του έπεσαν τώρα όλα μαζεμένα και ξέσπασε!παιδοψυχολόγο έχω συμβουλευτεί και η απάντηση ήταν η ίδια με τους υπόλοιπους γιατρούς δηλαδή ψυχραιμία και υπομονή, ηρεμία μέσα και έξω απτο σπίτι, που σημαίνει όχι έντονες φωνές δυνατή μουσική κτλ κτλ κτλ.και φυσικά ποτέ να μην δείχνουμε στο παιδί ότι φοβόμαστε ή να του συμπεριφερόμαστε σαν είναι "προβληματικό". δηλαδή αυτά τα χαζά που κάνουμε πολλές φορές οι γόνείς απτο φόβο μας και ακολουθάμε το παιδί από πίσω και το ρωτάμε συνέχεια "είσαι καλά;" και άλλα πολλά τέτοια!επίσης που είπε πως θα χρειαστεί ψυχολογική υποστήριξη εφόσον έχει κλείσει και τον έκτο με έβδομο χρόνο και το συνεχίζει ακόμα!που δεν έχει γίνει μου είπαν όλοι οιγιατροί ποτέ κι αν γίνει είναι μοναδική περίπτωση!

Καταλαβαίνω λίγο την ψυχολογία του γιατί και εμένα ο μικρός μου είναι κοντά στην ηλικία και τον βλέπω πως αντιδρά. Ωστέ στα 6 με 7 χρόνια θα θέλει υποστήριξη ε; Το πουλάκι μου είναι πολύ ευαίσθητο... Μάλλον επειδή τότε ξεκινάει το σχολείο και είναι μεγάλη αλλαγή και αποκτά υποχρεώσεις. Αυτό το άγχος είναι πολύ άτιμο. Τώρα εντάξει, ζουν στα χρόνια της ανεμελιάς ακόμα και πάλι καλά που δεν σου το κάνει συχνά αυτό. Ευτυχώς ξέρεις και πως να το αντιμετωπίσεις. Καλά κάνεις και μπαίνεις να μας λες τον πόνο σου.

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
toniantoni έγραψε:
ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΑΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ ΞΑΝΑΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙ ΛΑΡΥΓΓΟΣΠΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΡΙΓΜΟ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΛΩΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΟΣΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ. ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΚΝΕΥΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΝΑ ΕΠΑΝΛΘΕΙ ΚΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΡΓΗΣΕ ΛΙΓΟ. ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΒΔΟΜΑΔΑ. ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΣΕ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΜΕΙΝΕ ΞΕΡΟΣ. ΤΟΝ ΠΗΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΕΠΝΕΕ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ; ΦΩΝΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΗΑ ΜΕΤΑ ΕΓΩ ΑΥΤΟΣ ΤΙΠΟΤΑ. ΠΗΓΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΝ ΕΒΓΑΛΑ ΕΞΩ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΑ ΕΛΑΦΡΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΠΑΛΘΕ. ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΠΙΟ ΣΑΦΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ, ΟΔΗΓΙΑ ΟΠΩΣ ΘΕΣ ΠΕΣΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΩΣ Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ. ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ? ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΣΗΜΕΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ, ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΝΟΙΩΘΩ.
ΑΥΤΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ!!!!

αχ και εσείς τα ίδια εε?τι είναι τώρα αυτό εντάξει η πρώτη άπνοια να το καταλάβω αλλά αυτό που επακολουθεί?ακριβώς τα ίδια και εμείς!ναι έχουμε κάνει εξετάσεις και ήταν όλες καλές δεν υπάρχει κάτι παθολογικό μας είπαν και εγώ για επιληπτική κρίση το παίρναγα αλλά ευτυχώς δεν είναι!κι αυτό γιατί το ξαδελφάκι του άντρα μου που είναι τώρα 4 χρονών έχει επιληψία ελαφρυάς μορφής και έχω δει πως κάνει όταν παθαίνει κρίση βέβαια το παιδάκι έχει κάνει εξετάσεις και παίρνει φάρμακο, και φοβόμουν για κληρονομικότητα αν και μετά ανακάλυψε η μαμά του ότι είναι από συγγενή που δεν έχει σχέση με τον άντρα μου οπότε αποκλείσαμε το θέμα κληρονομικότητας!συνήθως λένε πως και οι κρίσης κατακράτησης αναπνοής είναι κληρονομικές αλλά τώρα άντε ψάξε δεν θυμάται κανείς!το θέμα είναι ότι κάθε φορά που το παθαίνει ενώ το παίζω ψύχραιμη μόλις τον πάρει ο ύπνος κλαίω σαν μικρό παιδί και ξέρεις γιατί?ξέρω ότι το παιδί μου δεν πρόκειται να πάθει πιο σοβαρό απτην άπνοια ξέρω ότι θα επανέλθει αυτό που με φοβίζει είναι τι θα γίνει αν είναι μόνο του?τι θα γίνει αν δεν είμαι εγώ κοντά του και είμαι στη δουλειά?και άλλες τέτοιες τρελές σκέψεις που δεν μπορώ όμως να μην τις κάνω!
αυτό που λες με το ένστικτο όντως και εγώ το νοιώθω!εκτός από την διάθεση του που τον βλέπω ότι η γκρίνια του είναι διαφορετική και ξέρω ότι μες τη μέρα θα μου το κάνει θα ξεσπάσει!τι να κάνουμε; μόνο υπομονή και εγώ και εσύ και όλοι οι γονείς που περνάνε κάτι τέτοιο!

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
MariaM έγραψε:
Καταλαβαίνω λίγο την ψυχολογία του γιατί και εμένα ο μικρός μου είναι κοντά στην ηλικία και τον βλέπω πως αντιδρά. Ωστέ στα 6 με 7 χρόνια θα θέλει υποστήριξη ε; Το πουλάκι μου είναι πολύ ευαίσθητο... Μάλλον επειδή τότε ξεκινάει το σχολείο και είναι μεγάλη αλλαγή και αποκτά υποχρεώσεις. Αυτό το άγχος είναι πολύ άτιμο. Τώρα εντάξει, ζουν στα χρόνια της ανεμελιάς ακόμα και πάλι καλά που δεν σου το κάνει συχνά αυτό. Ευτυχώς ξέρεις και πως να το αντιμετωπίσεις. Καλά κάνεις και μπαίνεις να μας λες τον πόνο σου.

θα χρειαστεί μόνο αν το συνεχίζει ακόμα!πάντως η παιδονευρολόγος και η παιδίατρος μας λένε με σιγουριά ότι θα σταματήσει μέχρι τα 4 το πολύ. Για να δούμε!!!βέβαια τα ίδια μας είχαν πει και όταν το παιδί ήταν μηνών, δηλαδή μας είχαν πει πως όταν περπατήσει θα εκτονώνεται και θα το σταματήσει σταδιακά γιατί με το περπάτημα τα παιδιά κάνουν αυτό που θέλουν χωρίς να πιέζονται οπότε υποσυνείδητα ξεσπούν.(το λέω όσο πιο απλά μπορώ).Θέλω να πιστεύω ότι όντως θα σταματήσει, και όχι γιατί δεν θέλω να το πάω σε ψυχολόγο μακάρι να μπορούσα να το πάω και τώρα για να το βοηθήσει απλά δεν αντέχεται κάθε τόσο ολο αυτό που συμβαίνει πόσο μάλλον να κρατήσει και τόσα χρόνια.....θα χρειαστώ και εγώ ψυχολόγο και ο άντρας μου!!!

MariaM


Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ntina έγραψε:
MariaM έγραψε:
Καταλαβαίνω λίγο την ψυχολογία του γιατί και εμένα ο μικρός μου είναι κοντά στην ηλικία και τον βλέπω πως αντιδρά. Ωστέ στα 6 με 7 χρόνια θα θέλει υποστήριξη ε; Το πουλάκι μου είναι πολύ ευαίσθητο... Μάλλον επειδή τότε ξεκινάει το σχολείο και είναι μεγάλη αλλαγή και αποκτά υποχρεώσεις. Αυτό το άγχος είναι πολύ άτιμο. Τώρα εντάξει, ζουν στα χρόνια της ανεμελιάς ακόμα και πάλι καλά που δεν σου το κάνει συχνά αυτό. Ευτυχώς ξέρεις και πως να το αντιμετωπίσεις. Καλά κάνεις και μπαίνεις να μας λες τον πόνο σου.

θα χρειαστεί μόνο αν το συνεχίζει ακόμα!πάντως η παιδονευρολόγος και η παιδίατρος μας λένε με σιγουριά ότι θα σταματήσει μέχρι τα 4 το πολύ. Για να δούμε!!!βέβαια τα ίδια μας είχαν πει και όταν το παιδί ήταν μηνών, δηλαδή μας είχαν πει πως όταν περπατήσει θα εκτονώνεται και θα το σταματήσει σταδιακά γιατί με το περπάτημα τα παιδιά κάνουν αυτό που θέλουν χωρίς να πιέζονται οπότε υποσυνείδητα ξεσπούν.(το λέω όσο πιο απλά μπορώ).Θέλω να πιστεύω ότι όντως θα σταματήσει, και όχι γιατί δεν θέλω να το πάω σε ψυχολόγο μακάρι να μπορούσα να το πάω και τώρα για να το βοηθήσει απλά δεν αντέχεται κάθε τόσο ολο αυτό που συμβαίνει πόσο μάλλον να κρατήσει και τόσα χρόνια.....θα χρειαστώ και εγώ ψυχολόγο και ο άντρας μου!!!

Ντίνα και εγώ πιστεύω ότι οσο θα μεγαλώνει το παιδί θα είναι καλύτερα γιατί θα μαθει και να μιλάει και θα το συζητάτε και ίσως να σταματήσει να φτάνει σε αυτό το σημείο. Ξέρω ότί η ηλικία των 2 είναι γεμάτη ξεσπάσματα και εκρήξης θυμού. Και επίσης είναι και η ηλικία που το παιδί μας δοκιμάζει καθημερινά και μαθαίνει ότι υπάρχουν όρια. Απλά όταν κλαίει φαντάζομαι ότι δεν χρειάζονται συναισθηματισμοί εκείνη την ώρα γιατί το πρόβλημα μεγαλώνει στο μυαλό του. Ο δικός μου αν δεν γίνει κάτι που θέλει πολύ το ζει με όλο του το είναι. Δεν φτάνει στο σημείο που φτάνει ο δικός σου βέβαια. Πλέων κρατάει την αναπνοή του μόνο όταν χτυπήσει και πονάει πολύ όπως συμβαίνει συνήθως με τα περισσότερα παιδάκια. Όταν όμως κάνει κάτι από πείσμα και δεν το επιτρέπω και αρχίζει να κλαίει, αδιαφορώ, κάνω ότι δεν τον ακούω γιατί αν τον λυπηθώ και τον πάρω αγκαλιά κλαίει περισσότερο! Είναι σαν να βρίσκει το δίκιο του και τον παίρνει το παράπονο. Αυτό στο δικό μου παιδάκι λειτουργεί, το τονίζω γιατί το κάθε παιδάκι θέλει διαφορετική αντιμετώπιση. Θυμάμαι εμενα όταν ήμουν πολύ μικρή που τσακωνόμουν με την μαμά μου και όταν ερχόταν ο μπαμπάς μου που ήταν πάντα με το μέρος μου (λάθος του) προσπαθούσα να κλάψω για να με λυπηθεί... Laughing Laughing Laughing
Πιστεύω πάντως πως όταν μάθει να συννενοείται το παιδάκι σου, θα μιλάτε και θα είναι πολύ καλύτερα, πραγματικά το πιστεύω. Λίγο υπομονή ακόμα...

ntina

ntina
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
MariaM έγραψε:
Ντίνα και εγώ πιστεύω ότι οσο θα μεγαλώνει το παιδί θα είναι καλύτερα γιατί θα μαθει και να μιλάει και θα το συζητάτε και ίσως να σταματήσει να φτάνει σε αυτό το σημείο. Ξέρω ότί η ηλικία των 2 είναι γεμάτη ξεσπάσματα και εκρήξης θυμού. Και επίσης είναι και η ηλικία που το παιδί μας δοκιμάζει καθημερινά και μαθαίνει ότι υπάρχουν όρια. Απλά όταν κλαίει φαντάζομαι ότι δεν χρειάζονται συναισθηματισμοί εκείνη την ώρα γιατί το πρόβλημα μεγαλώνει στο μυαλό του. Ο δικός μου αν δεν γίνει κάτι που θέλει πολύ το ζει με όλο του το είναι. Δεν φτάνει στο σημείο που φτάνει ο δικός σου βέβαια. Πλέων κρατάει την αναπνοή του μόνο όταν χτυπήσει και πονάει πολύ όπως συμβαίνει συνήθως με τα περισσότερα παιδάκια. Όταν όμως κάνει κάτι από πείσμα και δεν το επιτρέπω και αρχίζει να κλαίει, αδιαφορώ, κάνω ότι δεν τον ακούω γιατί αν τον λυπηθώ και τον πάρω αγκαλιά κλαίει περισσότερο! Είναι σαν να βρίσκει το δίκιο του και τον παίρνει το παράπονο. Αυτό στο δικό μου παιδάκι λειτουργεί, το τονίζω γιατί το κάθε παιδάκι θέλει διαφορετική αντιμετώπιση. Θυμάμαι εμενα όταν ήμουν πολύ μικρή που τσακωνόμουν με την μαμά μου και όταν ερχόταν ο μπαμπάς μου που ήταν πάντα με το μέρος μου (λάθος του) προσπαθούσα να κλάψω για να με λυπηθεί... Laughing Laughing Laughing
Πιστεύω πάντως πως όταν μάθει να συννενοείται το παιδάκι σου, θα μιλάτε και θα είναι πολύ καλύτερα, πραγματικά το πιστεύω. Λίγο υπομονή ακόμα...

έτσι ακριβώς,και εγω όπως και εσύ το παίζω δυνατή ακόμα κι όταν χτυπήσει ξέρεις και καλά ότι εντάξει δεν έγινε και τιποτα!υπάρχουν φορές που έχει χτυπησει (δηλαδή έπεσε απτον καναπέ) και ένα καρούμπαλο "ΝΑ" και έκλαψε φυσιολογικά πράγμα που θα περίμενα τουλάχιστον να μείνει μη σου πω να πάθει καμια δεκαριά άπνοιες στη σειρά κι όμως τιποτα!προχθές δεν έγινε τιποτα όμως είναι όπως το λες το παράπονο φταίει για όλα βρήκε την αγκαλιά του μπαμπά του και είπε ήρθε η ώρα να ξεσπάσω!αυτό ειναι όλο είναι θέμα χαρακτήρα πιστεύω και εγώ πως όσο μεγαλώνει θα του μιλάω και θα με καταλαβαίνει εδώ τώρα το πουλάκι μου μόλις τον πήρα εγώ αγκαλιά που έχω μάθει να κρύβω πολύ καλά τον φόβο μου και τον έβγαλα έξω στο μπαλκόνι του μίλησα ήρεμα και του έδειξα ότι δεν έχει πάθει τιποτα και εγώ συνέχιζα να του μιλάω ενώ ήταν ημιλυπόθημο συνήλθε κι όταν ξαναέχασε τις αισθήσεις του πάλι συνέχισα να τον χαιδεύω ήρεμα και να του μιλάω (που την βρίσκω Χριστέ μου τόση ψυχραιμία ούτε και εγώ δεν ξέρω) όμως κατάφερα να τον επαναφέρω!σε ευχαριστώ πολύ μαράκι για τον ενδιαφέρον σου να σαι καλά μου δίνεις δύναμη!

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 2 από 3]

Μετάβαση στη σελίδα : Επιστροφή  1, 2, 3  Επόμενο

Είμαι μαμά! » ΥΓΕΙΑ » Παιδιατρικά θέματα » "ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ"

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης

 
  •  

Invision forum με ForumGreek | ©phpBB | Δωρεάν φόρουμ υποστήριξης | Αναφορά κατάχρησης | Cookies | Πρόσφατες συζητήσεις