εμενα αν και ηταν χρονια στο εξωτερικο και δεν ηρθε καν στο γαμο του γιο του δεν του κρατησα κακια .αλλα οταν εκανα τον πρωτο μου γιο και ηρθε απο το εξωτερικο και φυσικο ηταν να του εδεινα και το ονομα του δεν το εκανα πολυ απλα με το που με ειδε αρχισε να λεει πραγματα για εμενα πολυ ασχημα και φυσικα χωρις να με ξερει!!εε αυτο ηταν δεν ηθελα να τον βλεπω στα ματια μου!!και φυσικα αυτο το καταλαβαν και οι αλλοι (κουνιαδες και συγγενης του αντρα μου)και φυσικα ηταν και η αφορμη που τελικα τον πρωτο μου γιο τον εβγαλα στο ονομα του μπαμπα μου .Βεβαια το ονομα του το εβγαλα στο 2ο παιδι μου αλλα εκεινος ποια ειχε πεθανει!!

Εμενα ο πεθερος μου εχει ενα μιση χρονο που εχει πεθανει. Ξαφνηκα τελειος ξαφνηκα... 55 χρονων...
Ηταν σηζητησημος, το Καλοκαιρι του 2007 σχεδον καθε βραδυ επι 2 μηνες καθομασταν και μιλαγαμε μεχρι τα μεσανυχτα. Η πεθερα μου 11 η ωρα πηγαινε για υπνο κι εμεις τα λεγαμε.
Μου ειχε πει πολλα για τα παιδικα του χρονια για τα παραπονα απο γονεις και αδερφες...τι ημαστε ομως κι εμεις οι γυναικες καμια φορα....
Με νευριαζε που επιρεαζε τοσο πολυ τον αντρα μου στο θεμα "αυτοκινητο", "δανεια", αλλα ενταξη δεν θα μπορουσαμε να συμφωνουμε στα παντα. 2 μηνες πριν πεθανει ηρθαμε με μεταθεση στο Κιλκις. Ηταν πολυ απομακρος, επιθετικος δεν ξερω τι εκανα... τα ειχε παρει βασικα με τη συνηφαδα μου και μαλλον επερνε κι εμενα η μπαλα... Λυπαμαι που εφυγε ετσι χωρις να το λυσουμε το θεμα... Νιωθω ασχημα, θα ηθελα να ξερω αν εκανα καπου λαθος, γιατι κι εγω με το ψαξημο του σπιτιου, τη μετακομηση και ολα αυτα ετρεχα δεν ειχα χρονο... Το σπιτι καλα καλα δεν το σημαζεψαμε κι εφυγε ετσι ξαφνηκα...
Ας γυριζε πισω κι ας νευριαζα μαζι του, για τη μεγαλομανια του...
Ηταν παπας, ετσι ειχε ορκισμενους φιλους και ορκισμενους εχθρους τιποτα ενδιαμεσο... Στην κηδεια του γινοταν χαμος, σαν συλλαλητηριο ενα πραγμα... ηρθαν φιλη ηρθαν εχθροι...
Δεν μπορω να πω οτι εχω καποιο παραπονο σοβαρο. Μας λειπει πολυ....
Συγνωμη για τη στεναχωρια αλλα... σε ποιον να τα πω... δεν θελω να κανω τον αντραμου να στεναχωριετε συνεχεια...
Οταν πεθανε, ο γιος μου ηταν 3 χρονων και ηταν μπροστα οταν επαθε την ανακοπη. Ειδε ολα οσα διαδραματηστηκαν, φωνες, κλαματα, ασθενοφορα.... Σημερα που ειναι σχεδον 5 ρωτησε τον αντρα μου "ποιος ειναι ο μπαμπα σου" και εκεινος του ειπε "ο παππους ο Κωνσταντινος δεν τον θυμασε;" και ο μικρος του απαντησε "οχι, εχω καιρο να τον δω και τον ξεχασα", ο αντρας μου του ειπε πως μπορει να τον βλεπει στις φωτογραφιες.... Ο γιος μου ειναι ο μοναδικος εγγονος που γνωρησε και αμφιβαλω αν θα τον θυμαται οταν μεγαλωσει...

Τον πεθερουλη μου, τον λατρευω! Απο την πρωτη στιγμη που με γνωρισε με 'αγκαλιασε' και με εκανε να νιωθω ανετα μαζι του, σαν να ηταν φιλος του αντρα μου και οχι πατερας του. Μου ζηταει τη γνωμη μου για πολλα θεματα, μας μαγειρευει συχνα και δε με αφηνει να κανω τιποτα οταν ειναι αυτος σπιτι. Αγαπαει πολυ την εγγονουλα του, αλλα δουλευει πολυ και εχω παραπονακι οτι δεν τον βλεπουμε συχνα.. Ειμαι πολυ τυχερη που ειναι ετσι ο πατερας του αντρα μου, και οπως ειναι φυσικο, το μηλο κατω απο τη μηλια επεσε, πατερας και γιος ειναι μαλαμα..
ευχομαι να κανω το δευτερο αγορακι γιατι θα ειναι μεγαλη μου τιμη να του δωσω το ονομα του..!! Αν δεν κανω αγορακι, θα χαλαστω πολυ γιατι δεν υπαρχει το ονομα του σε θηλυκο..

ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΠΕΘΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ.ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ,ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΗΛΩΝ ΤΟΝΩΝ,ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ.
ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΝΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ...
ΟΠΟΤΕ ΠΑΕΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ,ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ, ΕΚΕΙΝΟΣ ΛΕΕΙ, ΑΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΑΝΕ?
ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ, ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΗ ΛΕΕΙ ΣΤΕΡΕΟ.
ΑΥΤΟΣ Ο ΕΡΜΟΣ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ.
ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ¨ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΒΡΕ ΜΠΙΙΙΠ ΚΑΙ ΣΚΑΣΤΗΣ ΜΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΙΣΙΩΣΕΙ" ΑΛΛΑ ΠΟΥ? ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΕΙ.
ΑΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ---ΗΡΩΑΣ!!!

Ωραιο θεμα! Σωστα... ολο για τις πεθερες μιλαμε!
Εμενα ο πεθερος μου ειναι ψυχουλα με ολη τη σημασια της λεξης! Τρεχει για ολους και για ολα, βοηθαει τους παντες και αγαπαει τους παντες! Κακη κουβεντα δεν εχω ακουσει απ'το στομα του! Και νιωθω οτι κι εμενα μ'αγαπαει (οπως και η πεθερα μου ευτυχως!). Τον εχω μες στη καρδια μου και ευχομαι να ειναι παντα καλα!

Χαιρομαι παντως γιατι προς το παρον οι περισσοτερες λεμε καλα λογια για τους πεθερους μας.

καλος ειναι και εμενα αν εξαιρεσεις οτι παντα ανακατευεται και φυτρωνει εκει που δεν τον σπερνουν τσπ

και μενα ο πεθερος μου ειναι πολυ καλος ανθρωπος και πολυ ησυχος, ειτε ειναι μεσα στο σπιτι ειτε δεν ειναι ιδιο και το αυτο χαχα! δεν χωνεται εκει που δεν τον σπερνουν σε αντιθεση με καποια αλλη..... εμενα δε ξερω αν με συμπαθει γιατι εχω την εντυπωση οτι η πεθερα μου του λεει ποιον να συμπαθει και ποιον οχι

Και μένα ο πεθερός μου ήταν απίστευτος, πολύ καλός άνθρωπος, αντικειμενικός, συζητήσιμος και πάνω απ'όλα με αγαπούσε πάρα πολύ και με υποστήριζε πάντα...Δυστυχώς τον χάσαμε πριν 2 χρόνια εντελώς ξαφνικά λίγες μέρες αφού μάθαμε ότι είμαι έγκυος και χοροπηδούσε από τη χαρά του! Δεν πρόλαβε να δει τον εγγονό του που φυσικά πήρε το όνομα του αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει...

Εμένα ο πεθερός μου με έχει μπερδέψει. Είναι ήρεμος άνθρωπος αλλά αυτή η απάθεια - αδιαφορία για όλα με σκοτώνει. Να φανταστείτε δεν ήρθε ούτε στο νοσοκομείο όταν γέννησα τον εγγονό του. Και όταν βαφτίζαμε το παιδί μας (που θα έπαιρνε και το όνομα του) είχαμε κλείσει την ημερομηνία της βάφτισης και αυτός μας έβαλε χέρι που δεν τον ρωτήσαμε για τη ημερομηνία διότι ήθελε να φύγει για εξωτερικό (για διασκέδαση εννοείται)...
Δεν μπορώ να πω ότι με έχει ενοχλήσει σε κάτι... Απλά αδιαφορεί για όλα και αδιαφορώ και εγώ μαζί... Είναι περίπτωση ο άνθρωπος... Ζεί στον κόσμο του...

Ο δικος μου πεθερος ειναι ενας ησυχος ανθρωπος γεματος ζωη (μολις 47)ειναι τρελαμενος με τον μπαχτσε του και καθε μερα ολο και κατι βαζει, οχι μονο στον δικο του κηπο αλλα και στον δικο μας!Ειναι πολυ διακρητικος ανθρωπος και συνεχεια πειραζει την πεθερα μου μας κανει να γελαμε ξερει πολλα πραγματα και συνεχεια του κανω ερωτησεις και ποτε δεν βαριετε να μ απαντησει ακομα κι αν ειναι πολυ χαζη ερωτηση ειναι κ υπεροχος μαγειρας!