bou-boukitsa έγραψε:σορρυ αλλα τα μνημοσυνα γινονται συνηθως στην εκκλησια...οχι στο μνημα..ειμαι σιγουρη για αυτο....τωρα αν η εκκλησια ειναι κοντα στο νεκροταφειο οποιος θελει μετα παει...
απο την αλλη ενα παιδακι μηνων δεν προκειται ουτε να καταλαβει τιποτα ..ουτε να θυμαται κατι..οποτε και να μην εχεις καπου να το αφησεις δεν εγινε και τιποτα,,,

MAROULOU έγραψε:. Αλλά δεν είναι κολλητικός ο θάνατος, ούτε νομίζω ότι υπάρχουν έξτρα μικρόβια στα μνήματα.

Ελινα έγραψε:K εγω πιστευω οτι καλο θα ηταν να μην ταλαιπωρηθει λογω καιρου κ για κανεναν αλλο λογο..Ουτως ή αλλως μικρο ειναι δε θα καταλαβει τιποτα περα απο τη βολτα που θα κανει..Ουτε ανατριχιαστικο το βρισκω..ειναι το τελευταιο κομματι της ζωης μας και πρεπει κατα τη γνωμη μου να το μαθαινουν κ αυτο σιγα σιγα,,,βεβαια σε μεγαλυτερη ηλικια ωστε να καταλαβαινει τα βασικα.

Προπερσι που πεθανε η γιαγια μου ειχα παρει τη Ναγια μαζι μου στη κηδεια γτ δεν ηθελα να την αφησω αλλου και γτ ηθελα να ειναι μπροστα στο τελευταιο ''γεια'' της γιαγιας μας (προγιαγιας της), της ειχα πει κ 2 πραγματα πριν παμε κ αφου τη ρωτησα κ ολας ηθελε να ερθει.Επειδη δεν ηταν χτυπημενη-αρρωστη κλπ ή ασχημα τελοςπαντων, αλλα το μοιραιο εγινε απο λαθος ενος γιατρου την ειχαμε ανοιχτη σε ολη τη διαρκεια της τελετης κ επειδη ο θειος μου ειναι παπας εκανε αυτος τη λειτουργια οπως πρεπει κ με το παραπανω στην εκλησια του στη Σαλαμινα
(τα λεω αυτα για να καταλαβετε οτι δεν ηταν σε νεκροταφειο η ολη τελετη αλλα σε μια αυτονομη εκκλησια στο εξοχικο μας εκει, κ αργοτερα πηγαμε στο νεκροταφειο το οποιο ηταν κ πολυ μικρο, καμια σχεση με της Αθηνας-Σχιστου κλπ).
Με αποτελεσμα να τα βλεπει αυτα η μικρη κανονικα (ηταν 5 χρονων τοτε) κ τη βλεπω σε καποια φαση που πηγαινε γυρω γυρω απο τη γιαγια κ τη κοιταγε,,, ερχεται κ μου λεει Γτ ειναι ετσι η γιαγια?Γιατι θα παει στο Θεουλη της λεω,, μου λεει Πεθανε??Ναι της λεω.. και μου πεταει το κορυφαιο.."Και που ειναι το μαχαιρι βρε μαμα????"" Ποιο μαχαιρι,?, της λεω??? χαχαχχχαχαχα

και εν τελη πιστευε απο τα εργα στην τηλεοραση,τα καρτουν τα κ καλα αγοριστικα, τις διαφημησεις κλπ οτι ο ανθρωπος πεθαινει οταν τον μαχαιρωσουν μονο, κ την κοιταγε καλα καλα γτ εψαχνε να βρει το μαχαιρι κ τα αιματα,χαχαχχαχα!!!Εν τελη της εξηγησα οτι οταν γινει πολυ γερος καποιος μια μερα τον περνει ο Θεουλης...και της εφυγαν οι αποριες!!!!!!!!!!


Την Τριτη που μας περασε ομως που εφυγε ο λατρεμενος μου παππουλης κ το καναμε στη Καλλιθεα δε τη πηρα μαζι μου, οχι για τη διαδικασια αλλα γτ εγω εκλαιγα με μαυρο δακρυ κ η Ναγια οταν με εβλεπε να κλαιω ακομα και στο σπιτι εκλαιγε κ αυτη...οποτε για τη ψυχολογια της κ μονο την αφησα με την αδερφη μου..

MAROULOU έγραψε:

νομίζω πως πολύ καλά έκανες και στις 2 περιπτώσεις.

Ελινα έγραψε:

MAROULOU έγραψε:

νομίζω πως πολύ καλά έκανες και στις 2 περιπτώσεις.

Ετσι πιστευω κ εγω μιας κ μεχρι σημερα δεν εχει δειξει να την εχει επιρρεασει αρνητικα αυτη η κινηση,Ουτε εφιαλτες ειχε τοτε στον υπνο της ουτε τιποτα!

Το μονο (ας το πουμε) αρνητικο στη περιπτωση με τη γιαγια ειναι οτι καταλαβε πως οταν γερασει ο ανθρωπος πεθαινει με αποτελεσμα να μου πει δηλαδη κ εσυ θα πεθανεις? και επειδη εχουμε εναν μεγαλο ερωτα μεταξυ μας (δεν εχει κ επαφες με τον πατερα της) αυτο την αγχωσε γτ δε θελει να με χασει αλλα της ειπα οτι η μανουλα δε παθαινει τιποτα οσο εχει το κοριτσακι της και της περασε!

Τωρα το Σαββατο οταν της ειπα οτι ''εφυγε'' ο παππους κ πηγε να γνωρισει τον Θεουλη μου λεει Α!Ωραια!!!(μες στην τρελη χαρα),,, την κοιταω καλα καλα, (λεω Ωχ! τι θα μου πεταξει παλι?) μου λεει,τοτε θα πεθανω κ εγω και θα πεθανει κ η μαμα μου φυσικα αμα πεθανω εγω και θα παμε και οι δυο μαζι να γνωρισουμε τον Θεουλη,,,τι καλα--κ γελαγε!!!!!!!!!αχαχαχχαχαα.,,,,οχι Ναγια μου της λεω,, δεν βιαζομαι να τον γνωρισω, ουτε εγω, ουτε εσυ,,,,οταν γερασουμε το ξανασυζηταμε το θεμα...χαχχαχαχχα!!!!

Στον κοσμο της...διδυμος παιδι μου,, διδυμος!Αλλοπροσαλα πλασματα!!!χαχαχχαχα!!!! [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Ελινα έγραψε:

MAROULOU έγραψε:

νομίζω πως πολύ καλά έκανες και στις 2 περιπτώσεις.

Ετσι πιστευω κ εγω μιας κ μεχρι σημερα δεν εχει δειξει να την εχει επιρρεασει αρνητικα αυτη η κινηση,Ουτε εφιαλτες ειχε τοτε στον υπνο της ουτε τιποτα!

Το μονο (ας το πουμε) αρνητικο στη περιπτωση με τη γιαγια ειναι οτι καταλαβε πως οταν γερασει ο ανθρωπος πεθαινει με αποτελεσμα να μου πει δηλαδη κ εσυ θα πεθανεις? και επειδη εχουμε εναν μεγαλο ερωτα μεταξυ μας (δεν εχει κ επαφες με τον πατερα της) αυτο την αγχωσε γτ δε θελει να με χασει αλλα της ειπα οτι η μανουλα δε παθαινει τιποτα οσο εχει το κοριτσακι της και της περασε!

Τωρα το Σαββατο οταν της ειπα οτι ''εφυγε'' ο παππους κ πηγε να γνωρισει τον Θεουλη μου λεει Α!Ωραια!!!(μες στην τρελη χαρα),,, την κοιταω καλα καλα, (λεω Ωχ! τι θα μου πεταξει παλι?) μου λεει,τοτε θα πεθανω κ εγω και θα πεθανει κ η μαμα μου φυσικα αμα πεθανω εγω και θα παμε και οι δυο μαζι να γνωρισουμε τον Θεουλη,,,τι καλα--κ γελαγε!!!!!!!!!αχαχαχχαχαα.,,,,οχι Ναγια μου της λεω,, δεν βιαζομαι να τον γνωρισω, ουτε εγω, ουτε εσυ,,,,οταν γερασουμε το ξανασυζηταμε το θεμα...χαχχαχαχχα!!!!

Στον κοσμο της...διδυμος παιδι μου,, διδυμος!Αλλοπροσαλα πλασματα!!!χαχαχχαχα!!!!

adeline έγραψε:

Ελινα έγραψε:

MAROULOU έγραψε:

νομίζω πως πολύ καλά έκανες και στις 2 περιπτώσεις.

Ετσι πιστευω κ εγω μιας κ μεχρι σημερα δεν εχει δειξει να την εχει επιρρεασει αρνητικα αυτη η κινηση,Ουτε εφιαλτες ειχε τοτε στον υπνο της ουτε τιποτα!

Το μονο (ας το πουμε) αρνητικο στη περιπτωση με τη γιαγια ειναι οτι καταλαβε πως οταν γερασει ο ανθρωπος πεθαινει με αποτελεσμα να μου πει δηλαδη κ εσυ θα πεθανεις? και επειδη εχουμε εναν μεγαλο ερωτα μεταξυ μας (δεν εχει κ επαφες με τον πατερα της) αυτο την αγχωσε γτ δε θελει να με χασει αλλα της ειπα οτι η μανουλα δε παθαινει τιποτα οσο εχει το κοριτσακι της και της περασε!

Τωρα το Σαββατο οταν της ειπα οτι ''εφυγε'' ο παππους κ πηγε να γνωρισει τον Θεουλη μου λεει Α!Ωραια!!!(μες στην τρελη χαρα),,, την κοιταω καλα καλα, (λεω Ωχ! τι θα μου πεταξει παλι?) μου λεει,τοτε θα πεθανω κ εγω και θα πεθανει κ η μαμα μου φυσικα αμα πεθανω εγω και θα παμε και οι δυο μαζι να γνωρισουμε τον Θεουλη,,,τι καλα--κ γελαγε!!!!!!!!!αχαχαχχαχαα.,,,,οχι Ναγια μου της λεω,, δεν βιαζομαι να τον γνωρισω, ουτε εγω, ουτε εσυ,,,,οταν γερασουμε το ξανασυζηταμε το θεμα...χαχχαχαχχα!!!!

Στον κοσμο της...διδυμος παιδι μου,, διδυμος!Αλλοπροσαλα πλασματα!!!χαχαχχαχα!!!! [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

αν σε ξανά ρωτήσει αν θα πεθάνεις, όταν γεράσεις, μπορείς να της πεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν , γιατί γερνάνε δλδ γίνονται παπούδες και γιαγιάδες και αρρωσταίνουν βαριά και πεθαίνουν, όμως υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που πεθαίνουν νέοι είτε γιατί είχαν κάποιο ατύχημα είτε γιατί αρρώστησαν βαριά...οπως επίσης και παιδάκια πεθαίνουν είτε από ατύχημα είτε από βαριά αρρώστια....λογικά θα σε ρωτήσει αν θα πεθάνει το ίδιο....εκεί τα χρείαστηκα κι εγώ που ασχολήθηκα με το θέμα, όταν μαθητής μου μού το ρώτησε -είχε πεθάνει ο παπούς του- και του απάντησα ότι "ναι και εσύ θα πεθάνεις, όπως όλοι μας....οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζουν για πάντα...κοίτα την φύση....αν προσέξεις τα φύλλα των δέντρων το φθινώπο πέφτουν, πεθαίνουν....τα δέντρα μένουν γυμνά....την άνοιξη όμως βγάζουν φύλλα, ανθίζουν....έτσι κάπως γίνεται με τον άνθρωπο....γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και ζούμε σ'αυτό τον κόσμο και κάποια στιγμή είτε γιατί το σώμα μας δεν μπορεί άλλο να αντέξει (ααρωσταίνει ή γερνάει πολύ) είτε γιατί τυχαία παθαίνουμε ένα ατύχημα και πεθαίνουμε, φεύγουμε από αυτό τον κόσμο....στη φύση τα δέντρα, τα φυτά, ακόμη και τα ζώα έχουν έναν κύκλο ζωής....-μιλούσαμε και για τον κύκλο του νέρου τότε...άσχετο βέβαια....αλλά χρησίμευσαι ως πληροφορία- όπως και άνθρωπος....αν ενδιαφέρεστε υπάρχουν αρκετά βιβλία στο εμπόριο...-κυρίως ξένων συγγραφέων- που μιλάνε γι'αυτό, όπως επίσης και παραμύθια για παιδιά νήπια και για δημοτικό -μέχρι την τάξη της Β'δημοτικού-

MAROULOU έγραψε:

συνήθως τα παιδιά αγχώνονται σε εναν θάνατο να μην χάσουν τους γονείς τους επειδή εξαρτώνται από αυτούς και μη μείνουν έτσι αφρόντιστα. εκεί τους εξηγούμε ότι ότι και να γίνει εσύ θα είσαι ασφαλής και θα έχεις κόσμο που θα σε αγαπάει και θα σε φροντίζει κτλ.
επίσης φοβούνται τον πόνο στο θάνατο και εκεί μπορούμε να πούμε ότι δεν πονάει όποιος πεθαίνει, ούτε κρυώνει, ούτε φοβάται, όπως δεν ποναν και τα μαλλάκια μας και τα νύχια μας όταν τα κόβουμε. γενικά όσο πιο ψύχραιμος είναι ο γονιός και πιο εξοικιωμένος με το θάνατο, τόσο πιο ομαλά το αντιμετωπίζει το παιδί.
γιατί από τις αντιδράσεις μας μαθαίνει αν κάτι είναι πολύ σοβαρό, αν είναι δυσβάσταχτο κτλ ή αν είναι κάτι άσχημο μεν αλλα που συμβαίνει μέσα στη ζωή μας και δεν μας εμποδίζει να συνεχίσουμε να ζούμε ομαλά και αρμονικά.

Ελινα έγραψε:

MAROULOU έγραψε:

συνήθως τα παιδιά αγχώνονται σε εναν θάνατο να μην χάσουν τους γονείς τους επειδή εξαρτώνται από αυτούς και μη μείνουν έτσι αφρόντιστα. εκεί τους εξηγούμε ότι ότι και να γίνει εσύ θα είσαι ασφαλής και θα έχεις κόσμο που θα σε αγαπάει και θα σε φροντίζει κτλ.
επίσης φοβούνται τον πόνο στο θάνατο και εκεί μπορούμε να πούμε ότι δεν πονάει όποιος πεθαίνει, ούτε κρυώνει, ούτε φοβάται, όπως δεν ποναν και τα μαλλάκια μας και τα νύχια μας όταν τα κόβουμε. γενικά όσο πιο ψύχραιμος είναι ο γονιός και πιο εξοικιωμένος με το θάνατο, τόσο πιο ομαλά το αντιμετωπίζει το παιδί.
γιατί από τις αντιδράσεις μας μαθαίνει αν κάτι είναι πολύ σοβαρό, αν είναι δυσβάσταχτο κτλ ή αν είναι κάτι άσχημο μεν αλλα που συμβαίνει μέσα στη ζωή μας και δεν μας εμποδίζει να συνεχίσουμε να ζούμε ομαλά και αρμονικά.

ακριβώς...καλα τα λες MAROULOU ....
δεν μπορούν ακόμη να αντιληφθούν στην νηπιακή ηλικία, ότι το σώμα παύει να λειτουργεί, τα όργανα δεν λειτουργούν όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ένας νεκρός δεν μπορεί να αισθάνεται, να κλαίει, να πονάει, να περπατάει, να ακούει...και γενικά γιατί δεν ξαναζωντανεύει, αφού στα κινούμενα σχέδια οι ήρωες πεθαίνουν και ξαναζωνταανεύουν ή ακόμη στο παιχνίδι τους -αν τα παρατηρήσουμε την ώρα που παίζουν- πεθαίνουν και αμέσως σηκ'ωνονται πχ λένε "έλα σε σκότωσα τώρα...πέθανες"...."ναι αλλά ήπια τον μαγικό ζωμό και ξαναζωντάνεψα"....στην σχολική ηλικία...έχουν αντιληφθεί κάτι...και αρχίζουν και αναρωτιούνται για το άγνωστο, το χαοτικό του θανάτου (κόλαση, παράδεισος, τούνελ θανάτου) κλπ.....

MAROULOU έγραψε:



επισης δεν μπορούν να αντιληφθούν τις απόλυτες έννοιες όπως το ποτέ και το πάντα...

Ελινα έγραψε:

MAROULOU έγραψε:



επισης δεν μπορούν να αντιληφθούν τις απόλυτες έννοιες όπως το ποτέ και το πάντα...

ναι δλδ...αιτία θανάτου, οριστικότητα, μη αναστρέψιμο και αναπόφευκτο....παρεπιπτόντως τι σπουδάζεις, γιατί είχες πει ότι διαβάζεις...και φυσικά ξέρεις πάρα πολλά γύρω από το θέμα θάνατος

florentiab έγραψε:δεν ξέρω πόσο κοντινός σου ήταν ο άνθρωπος αλλά ούτε εγώ θα πήγαινα. το βρίσκω κάπως να πάτε σε μνημόσυνο 3 μήνες μετά τη γέννηση. δεν έχει λογική αυτό που λέω αλλά....

MAROULOU έγραψε:

etoile! έγραψε:Ειναι λιγο ανατριχιαστικο. Εκτος αυτου, για φαντασου να αρχισει να κλαιει το μωρουλινι σου, θα αγχωθεις και θα εχεις και καθε περιεργη να σε στραβοκοιταει!!!! Βλεπω να φευγεις με καβγαδες!!!!

και αν στραβοκοιτάνε τι θα γίνει; τα μωρά κλαίνε, αυτός είναι ένα χαρακτηριστικό τους και οι άλλοι πρέπει να μάθουν να το σέβονται. επειδή τα μωράκια μας κλαίνε θα αποκλειστούμε από κάθε κοινωνική εκδήλωση;;
όταν πάμε σε γάμους ή σε βαφτίσεις δεν έτυχε πολλές φορές να έχει μωράκια και παιδάκια που κλαιν και κάνουν φασαρία;;
να τα φιμώσουμε; ή να κλειστούμε σπίτι μας μέχρι να μεγαλώσουν;

litsakos έγραψε:

florentiab έγραψε:δεν ξέρω πόσο κοντινός σου ήταν ο άνθρωπος αλλά ούτε εγώ θα πήγαινα. το βρίσκω κάπως να πάτε σε μνημόσυνο 3 μήνες μετά τη γέννηση. δεν έχει λογική αυτό που λέω αλλά....

συμφωνω και εγω.καπως μου κανει αυτο,σαν αρνητικη ενεργεια,πολυ φορτιση. Πρεπει να πας και εσυ?Αν παει μονο ο αντρας σου εκ μερους της οικογενειας?Τωρα εσυ εισαι μωρομανα...

μωρε δεν πιστευω οτι υπάρχει 'πρέπει' σαυτην την περιπτωση..είναι πως αισθανεσαι λεω -
θελω να παω για εμενα- αλλα κ δεν θελω κατα βαθος να παρω το μωρο μαζι μου- δεν ξερω γιατι- ίσως μου χτυπάει η φλεβα που λενε- με τρομαζει- ισως επειδη θελω το μωρο μου να ειναι μακρυα απο τετοιες καταστασεις, ισως επειδη η εγκυμοσυνη μου ηταν ενα θαυμα κ το μωρο το ιδιο κινδυνευε -μαλλον ακουγεται υπερβολικο ολο αυτο αλλα ετσι αισθανομαι (ψυχαναλυση καντε μου καλυτερα )

koukida έγραψε:... εχουμε μνημοσυνο αυριο και θελω να παω- να παρω την μικρουλα (3 μηνων) ? δεν μου καθεται καλα σαν ιδέα, ειναι λίγο ανατριχιαστικό -δεν είναι?